Վիշապ-ի խոսքերից
Նախ իմ ասածը ՀԱԿ–ի արածի ու չարածի մասին էր, ոչ թե ժողովրդի։ Իսկ եթե ժողովդրի մասին ենք խոսում, ապա արի ՀԱԿ–ի մասին առհասարակ չխոսենք, որովհետև եթե ժողովուրդը առանց կազմակերպելու տնեից դուրս գար ու գլուխ–մլուխ ցխեր ու իշխանափոխություն աներ (էն, ինչի բացակայությունից որ դու բողոքում ես), ապա ՀԱԿ–ը ոչ մեկի տանձին պետք չէր լինի, ու ՀԱԿ–ից որևէ մեկը էլի գրոշի հնարավորություն էլ չէր ունենա իշխանության գլուխ անցնելու։
Երկրորդ։ Դու որ տնից դուրս ես եկել, կամ Կիրակոսը որ տնից դուրս է եկել ի՞նչ է արել, բացի լացակումած բոցաշունչ ելույթներ լսելուց, Երևանում մի կռուգ ֆռալուց ու տուն գնալուց։ Ոչ մի բան, բացի ՀԱԿ–ի թաթալաբազներին կայֆ պատճառելուց։ Ապեր, մեր ժողովուրդը խեղճ է, բայց հիմար չի։ Իրականում էն գլխից ամեն ինչ պարզ էր, սրանց ուզածը ընդհամենը իշխանություն էր սկուտեղի վրա մատուցած, մնացածը կտեր են։ Իսկ եթե քեզ թվում է, թե ես ու դու էս ժողովդրի ամենախելոքներն ենք, որ հետևություններ ենք անում, ճիշտը սխալից ջոկում ենք, իսկ մնացածը չեն ջոկում, ապա քեզ ընդհամենը թվում է եղբայր։ Ես նորից կրկնում եմ, տնից դուրս գալու իրական թեմա չկար, ընդհամենը կտեր էին, ՀԱԿ–ի գործողությունների ժամանակացույցը քեզ վառ ապացույց։ Այնթափցի Եղիազարն էլ լրիվ կարտերը բացեց ու փաս գնաց։ Էդ որ Նիկոլը չհանձնվողն էր, դատարանում խի՞ էր արդարանում, չլինի՞ հույս ուներ, որ բաց են թողնելու։ Բա խի՞ եկավ ու կամավոր հանձնվեց ավազակապետության կոռումպացված դատախազությանը։ Ու՞ր են Գրզոն, Լեդի Հակոբը, Մյասնիկը, Արզումանյանը… կարող ա՞ փափուկ բազկաթոռի վրա նստած ու ձենները կտրած չեն։ Մի խոսքով ես մի քիչ ուշոտ եմ հետևություն արել, դու առհասարակ անհույս ես, իսկ մեր ժողովուրդը վաղուց հետևություն արած ունի, արխային։
Էջանիշներ