Elmo ու Հայկօ, ձեր մեկնաբանությունների հետ ընդհանուր առմամբ համաձայն եմ, բայց մի բացառեք անձնական նախընտրություններն ու ճաշակը։ Ինչ որ մեկի համար էլ Ավատարը այնպիսի ֆիլմ է, որ կարող է հարյուր անգամ նայի։
Այսօր կան շատ հզոր դասական գործեր (երաժշտության բնագավառում), որ շատ խորիմաստ են ու հանճարեղ, ու ինչ որ մեկի համար դա կյանքի պես թանկ բան է, որ կարող է ամբողջ կյանքում միայն դա լսել, բայց ոչ ես ոչ էլ դուք սիրահարված չենք դրանց վրա։ Բայց կարող է լինել պակաս ցնցող գործ, բայց ավելի պրակտիկ ու հաճելի մեզ համար։ Նույնն էլ սա է ու դասակարգել անհնար է։
Ուրիշ բան, որ փորձենք որոշել ռեժիսորական աշխատանքը և այլն։ Բայց տպավորությունների առումով անիմաստ է![]()
Էջանիշներ