առաջարկս ավելի շատ տեսական է, քան որ պրակտիկ լուծումը ինձ համար անհասկանալի է /քաղաքականության մեջ չեմ/:
տեսականորոն ոչ թե պետք է հիմա Լևոնից ու պայքարից ձեռք քաշել. ու ոչ էլ պետք է հակառակը՝ իրան լսել ու ինքը լինի "վեդուշի", այլ հիմա իրան նաժիմ անեմ ու պահանջել որ ավելի սրի իրավիճակը: դա իրան /անձամբ/ կարծում եմ ձեռնատու չի, քանւ որ մեր մեջ ասած բավականին մեծ ա տարիքով: բայց և սենց մլուլ տալով ինքը բոլոր ռեսուրսները ցրիվ ա տալիս ու փոշիացնում է:
Իսկ էտ նաժիմը ես սպասում էի որ Նիկոլը կանի, սակայն փաստացի սխալվում էր, քանի որ ինքը բավականին կախյալ վիճակում էր ու լսելով "քաղբյուրոյին" գնաց ու հանձնվեց:
Կարծում եմ մոտավոր սխեման սա է լինելու:
…
Չուկ, դու պետք է լավ հասկանաս, որ ռեսուրս հավաքելը ու դրանց տիրապետելը մեր երկրում շաաաատ բարդ խնդիր է, ու դա ցրիվ տալը վերջն է: Նայի նույն չարչրկված Վազգեն Մանուկյանին:
Տեսնում ես, ընդամենը ենթադրություն, որը պնդում ես: Քննարկման մեջ ոչ լավագույն տարբերակը: Օրինակ ես վստահ եմ, որ Նիկոլն ինքն է որոշել ներկայանալ, հետո համաձայնացրել կենտրոնի հետ, բայց սա իմ ենթադրությունն ա, ի տարբերություն քեզ չեմ պնդում:
Ինչ վերաբերվում է Լևոնի նկատմամբ ճնշումին, հավատա, որ այն կա ՀԱԿ կազմող բազում ուժերի կողմից ու այդ ավանդույթը հենց ինքն է ձևավորել, հասկացնելով, որ ինքը պիտի գործիք լինի:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
գիտես՞ ինչի չեմ կարծում որ դա կա, որովհետև Լևոնի ու մնացածի տարբերությունը ահռելի ա քաղաքական դաշտում: Այսինքն եթե հարցը վերաբերվի քաղաքականություն բանեցնելուն /ներքին, կուսակցական իմաստով/, ապա Լևոնին դժվար ա սենց հանգիստ ճնշելը: դրա համար /կներես/ բայց մնացածները շատ խակ են: սրա համար եմ ասում որ ինչ որ ներկուսակցական կազմակերպված ընդիմության պես բան ա պետք ունենալ:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ