Jarre-ի խոսքերից
Շատ լավ։ Որ ասածս ավել պարզ լինի, արի ավելի կոնկրետ խոսենք։ Doc ջան, գրածիցդ հասկացա, որ այսօր գոյություն ունեցող կենդանիները էվոլյուցիայի տարբեր ճյուղեի գագաթներն են, այսինքն հայերեն ասած՝ վերջն են Բայց բաց հարց է մնում։ Մի քիչ հեռվից գամ։
Մարդու կյանքի ծառի ամենաառաջին կենդանիներից է «առնետանման պրիմատը», որը համաձայն էվոլյուցիայի տեսության կողմնակիցների ապրել է մոտ 70 միլիոն տարի առաջ։ Բայց մինչև այսօր չի հայտնաբերվել ապացույց, որը կկապեր այս առնետին մարդու կյանքի ծառին պատկանող հաջորդ կամ մեկ ուրիշ տեսակի հետ։ Համաձայնվիր, որ ուժեղ հավատ է պետք սա որպես փաստ ընդունելու համար։
Մոտ 40 միլիոն տարիներ հետո (սա այն ժամանակահատվածն է, որը համարվում է բացատ ժամանակահատված), ի հայտ է գալիս եգիպտոպիտեկը (եգիպտական կապիկը)։ Փաստորեն ըստ ընդունված ժամանակագրության այն ապրել է 30 միլիոն տարի առաջ։ 1980 թ.-ի Time պարբերագիրը եգիպտոպիտեկին անվանեց՝ «մարդկության նախահայր»։ Բայց հիմա հարց. ո՞ւր է առնետանման պրիմատի և եգիպտոպիտեկի կապող օղակը փաստորեն չի բացառվում, որ եգիպտոպիտեկը հասարակ կապիկ է
Հետո կրկին հայտնվում է հսկայական մի բացատ ժամանակահատված, և ի հայտ է գալիս ռամապիտեկը։ Նա ապրել է 14 միլիոն տարի առաջ։ Հնեաբանները իրենց գտածոների հիման վրա պատկերում են ռամապիտեկին որպես կիսակուզիկ մարդանման կապիկ, և այն դառնում է մարդկային ցեղի առաջին ներկայացուցիչը։ Դասագրքերում և էվոլյուցիոն գրականության մեջ մեծապես սկսվեց օգտագործվել ռամապիտեկի պատկերը։ Բայց գիտե՞ք ինչն է հիմք հանդիսացել ռամապիտեկին պատկերելու համար։ Ընդամենը ծնոտային ոսկորների մի քանի մասեր և ատամներ։ Արդյո՞ք սա բավարար է վստահ լինելու համար, որ ռամապիտեկը իրոք ունեցել է այս ձևը։
Մինչ հաջորդ կապկանման մարդը կրկին ժամանում է հսկայական մի ժամանակահատված և 3 կամ 4 միլիոն տարի առաջ հայտնվում է ավստրալոպիտեկը։ Նրան պատկերեցին որպես երկու ոտքի վրա քայլող մարդանման կապիկ։ Ժամանակի ընթացքում ավստրալոպիտեկը համարյա թե բոլոր էվոլյուցիոնիստների կողմից ընդունվեց որպես մարդու նախահայր։ Սակայն հետագա փորձագիտական աշխատանքները ցույց տվեցին, որ ավստրալոպիտեկի հայտնաբերված գանգն ու ծնոտը, իրականում պատկանում են հասարակ ու սովորական կապիկի։
Հետո ի հայտ են գալիս հոմո էրեկտուսը և նեանդերտալցին։ Սկզբից նեանդերտալցուն պատկերում են կուզիկ, դեբիլոտ հայացքով, մազոտ մի կապկանման էակի։ Հիմա արդեն պարզվել է, որ այս պատկերը ստեղծվել է գտածո մի կմաղքի հիման վրա, որի հետազոտությունը պարզել է, որ այդ մարդկային կմաղքը խիստ դեֆորմացվել է հիվանդության պատճառով։ Հետո, ժամանակի ընթացքում հայտնաբերվեցին նեանդերտալցիների այլ կմաղքներ և պարզվեց, որ դրանք շատ նման են մարդկանց և ոչնչով չեն տարբերվում նրանցից։ Չկան հիմնավոր փաստեր, որոնք ապացուցում են, որ նեանդերտալցիները միջանկյալ օղակներ են։
Գիտական գրականություններում հայտնվող մեկ ուրիշ տեսակ է նաև «кроманьонец»-ը։ Սրանք այնքան էին նման մարդկանց, որ նույնիսկ էվոլյուցիայի ամենամոլեռանդ պաշտպանները ըդնունում են, որ դրանք միջանկյալ օղակ չեն, այլ՝ մարդ։
Փաստորեն հետաքրքիր բան է ստացվում. էվոլյուցիան կարողացավ պատահականորեն վերացնել տեսակներին իրար կապող օղակները և չգիտես ինչու «վերապրում է ուժեղագույնը» սկզբունքը չգործեց ու վերապրեց ավելի թերզարգացած ու թույլ տեսակը, իսկ ժամանակագրությունն էլ հետաքրքիր ձևով կարողացավ վերացնել մի տեսակից մյուսին փոփոխվելու արանքում ընկած միլիոնավոր տարիները։ Սառկազմիս համար կներես, բայց իրոք ուժեղ հավատացյալ պիտի մարդ լինի սրանք որպես փաստ ընդունելու համար։
Նաև շատ հետաքրքիր է այն, որ մոտ 40 տարի գիտնականները եղել են ստի զոհ։ Խոսքը գնում է «пилтдаунский человек»-ի մասին (կներես, բայց մոռացել եմ հայերեն տարբերակը), որը մոտավորապես 1912-1952թթ. հանդիսանում էր էվոլյուցիայի տեսության հիմնական ապացույցներից մեկը։ Բայց սուտը և կեղծիքը հայտնաբերվեցին 1953 թ.-ին, երբ հետազոտման ժամանակակից մեթոդները հնարավորություն տվեցին պարզելու, որ այս մարդանման կապիկի կմաղքը իրականում հավաքված է մարդու և կապիկի ոսկորներից, որոնք ենթարկվել են արհեստական ծերության։
Մեկ ուրիշ նմանատիպ դեպքել է տեղի ունեցել, երբ լրատվամիջոցներում հայտնվել է միջանկյալ օղակ հանդիսացող կապկանման էակի պատկեր, որպես ապացույց։ Հետո պարզվել է, որ այդ «ապացույցը» հիմնված էր ընդամենը մեկ գտածո ատամի վրա
Էվոլյուցիան ընդունելու համար ավելի շատ հավատ է պետք, քան նպատակային նախագծմանը հավատալու համար։
Իրականում, մարդու ենթադրյալ ամենամոտիկ նախնու և ամենահին գտածոների կապող օղակը 19-րդ դարի գիտնականների ֆանտազիան է։ Մարդիկ ցանկանում էին հավատալ էվոլյուցիային, և այդ հավատը ազդեց նրանց հայտնագործությունների վրա։
Էջանիշներ