բա եթե դու էլ մեզ չես ճանաչում, ինչու ես միանգամից եզրակացություններ անում?davidus-ի խոսքերից
միայն դու գիտես՝ ինչ է պատերազմ հաղթելը? միայն դու ես իրականությունը ընկալում?
բա եթե դու էլ մեզ չես ճանաչում, ինչու ես միանգամից եզրակացություններ անում?
միայն դու գիտես՝ ինչ է պատերազմ հաղթելը? միայն դու ես իրականությունը ընկալում?
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
սկսենք նրանից որ ձեր մասին իմ խոսքերում հիշատակում չկա.... երկրորդ.... մեկնաբանությունները շատ ավելին են ասում, քան պետքա..
Բա տեսնու՞մ ես… Եթե չհաշվեմ մոտ երկու տասնյակ բարեկամներիս (որոնց մեջ մտնում են բազմաթիվ քեռիներ, հորեղբայրներ), մեկ է՝ ես էլի տեսել եմ պատերազմ…
Փաստորեն, քեզնից շատ եմ տեսել… Որ ասում էի, ասում էիր՝ սխալ եզրահանգումներ ես անում:
Ու կրկին փաստեմ՝ շատ ու շատ ֆորումցիներ քեզնից շատ են տեսել…
ճիշտ ա, մեկնաբանությունները ավելին են ասում. Լևոն անունը լսում եք, գնում եք էն աշխարհ...
եկեք ստեղ մի տեղ ամրագրենք, որ քոչարյանն ու սերժն են պատերազմը հաղթել, որ շատերի սրտերը հովանան
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
լաաավ, փաստորեն պատերազմի ժամանակ Ղարաբաղում ես ապրել... Ընդունեցի.... դե էտ դեպքում ասա ինձ, չհաշված փոքր, բայց կարևոր հանգամանքները, պատերազմը ով հաղթեց... /եթե ըտենց լավ ինֆորմացված ես/
Դավիթուս ջան, ինչու՞, միայն Արցախու՞մ է այդ ժամանակ պատերազմ եղել…
շատ ներողություն, բայց քոչն ու սերժը բոխկ են կերել, թե պատերազմ են հաղթել... երկրորդ... դրա անունը լսելուց չենք մեռնում ու հարություն առնում.... շատ-շատ մի տեսակ լինեմ, բայց ոչ ավել..
չէ, բայց պատերազմի ամենածանր հարվածներն ու պատերազմի բերած արհավիրքների ամենամեծ մասը հենց բաժին ա ընկել Արցախին... դրա համար որ ասում են պատերազմ ենք տեսել, ես միանգամից հասկանում եմ արցախի մարտերը... չնայած լիովին համաձայն եմ ,որ առնվազն տականքություն ա այլ վայրերում մղված կռիվների մասին մոռանալն ու չհիշելը
Հ.Գ. համ էլ անունս Դավիթ ա... հանգիստ անունով դիմի...
բա եթե տենց բան չկա, ուրեմն ինչու եք նվազեցնում էդ մարդու վաստակը պատերազմում հաղթանակ տանելու գործում?
ասեմ, որ ԱՊՀ-ի պահով ճիշտ էր նշված: Իրոք, Լևոնը սկզբում փորձում էր կոմպլեմենտար /հայերեն ոնց-որ՝ հավասարակշռողական/ քաղաքականություն վարել, բայց չստացվեց. քանի որ էական աջակցություն չեղավ արևմուտքից: Ու հաշվի առնելով նաև այն, որ ռուսները ադրբեջանցիներին էին օգնում, Լևոնը ճիշտ կողմնորոշվեց դեպի Ռուսաստան...
բայց եկեք ընդունենք, որ եթե Լևոնը ցանկանար, ոչ մի հայ էլ ՀՀ տարածքից օգնության չէր գնա Արցախ
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
լաաավ էլի ... էտ վերջին պարբերությունդ, որ գրել ես, քո դուրը էկավ.... բա սազեց... եթե դա հանկարծ փորձեր խանգարել, գլուխը ուրագի պոչով կջարդեին.. հլը բախտը փորձեր.... Մարկիզ ջան, ջանե ջան... էս են քո ՏԵՍԱԾ ֆորումցիք??բա եթե տենց բան չկա, ուրեմն ինչու եք նվազեցնում էդ մարդու վաստակը պատերազմում հաղթանակ տանելու գործում?
ասեմ, որ ԱՊՀ-ի պահով ճիշտ էր նշված: Իրոք, Լևոնը սկզբում փորձում էր կոմպլեմենտար /հայերեն ոնց-որ՝ հավասարակշռողական
բայց եկեք ընդունենք, որ եթե Լևոնը ցանկանար, ոչ մի հայ էլ ՀՀ տարածքից օգնության չէր գնա Արցախ
նախ հարգալից խոսա
երկրորդ՝ ստեղ ես չեմ սկսելու միջազգային իրավունքի սեմինար պարապմունքներ անցկացնել, որ բոլորիդ համար պարզ լինի, թե ինչ ա արել Լևոնը էդ ժամանակ, ինչ հաղթանակների է հասել.. այդպիսի խոշոր ձեռքբերումներ Հայաստանը երբեք չի ունեցել
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
հարգանքը իրա տեղին, սեմինար անելու կարիք չկա.նախ հարգալից խոսա
երկրորդ՝ ստեղ ես չեմ սկսելու միջազգային իրավունքի սեմինար պարապմունքներ անցկացնել, որ բոլորիդ համար պարզ լինի, թե ինչ ա արել Լևոնը էդ ժամանակ, ինչ հաղթանակների է հասել.. այդպիսի խոշոր ձեռքբերումներ Հայաստանը երբեք չի ունեցել
խոսքը քո գրած վերջին պարբերության մասին էր, մասնավորապես..
"բայց եկեք ընդունենք, որ եթե Լևոնը ցանկանար, ոչ մի հայ էլ ՀՀ տարածքից օգնության չէր գնա Արցախ"
Դե եթե այնտեղ, որտեղ եմ ապրել եմ ես օրեկան երկու- երեք հարյուր գրադից արձակած արկերով ռմբակոծությունն անվանում ես պարզապես կռիվներ…
Արցախն իհարկե, շատ արհավիրքներ տեսավ, ամենադժվարը եղել է հենց այնտեղ: Բայց մեր հայկական ինքնապաշտպանական հիմնական զորամիավորումներն այդ տարիներին գտնվում էին Արցախում… Ադրբեջանցիները, տեսնելով, որ Արցախն ազատագրվում է, իրենց հաճախակի ու կատաղի հարձակումներով փորձում էին հայկական ուժերի ուշադրությունը շեղել դեպի հայաստանյան այլ շրջաններ: Լավ, չմանրամասնեմ… միայն ասեմ, որ այդ տարիներին (հատկապես՝ պատերազմի սկզբում) ադրբեջանցիները ավելի լավ էին զինված, մասնավորապես նրանք ունեին հեռահար կրակի համար նախատեսված միջոցներ՝ գրադ կայանքներ, հաուբիցներ, որոնցով ռմբակոծում էին բնակելի հատվածները՝ մարդկանց հուսահատեցնելու, թիկունքին վնաս հասցնելու համար:
Իսկ պատերազմում հաղթեց հայ ժողովուրդը: Չնայած պետք է փաստել, որ պատերազմում տարած հաղթանակը դեռևս չի ամրագրվել դիվանագիտական ճամբարում…
Դավիթ /անունով դիմեմ, եթե դեմ չես/. այ սա էլ իրավունքի տեսանկյունից նայենք. բավական էր, որ Լևոնը ադրբեջանցիների հետ համաձայնության գար, որ ԼՂԻՄ-ը ադրբեջանական տարածք է, սահմանները հստակեցվեին 2 պետությունների մեջ ու վերջ... սահմանը խախտելը արգելվում է չէ?հարգանքը իրա տեղին, սեմինար անելու կարիք չկա.
խոսքը քո գրած վերջին պարբերության մասին էր, մասնավորապես..
"բայց եկեք ընդունենք, որ եթե Լևոնը ցանկանար, ոչ մի հայ էլ ՀՀ տարածքից օգնության չէր գնա Արցախ"
այնտեղի հայ բնակչությունն էլ կտեղահանվեր կամ գուցե չէր էլ տեղահանվի, քանի որ բարիդրացիական հարաբերություններ կլինեին արդբեջանցիների հետ...
ուղղակի արևմտյան գործակալները իրենցը արեցին.... էնքան երկար թեմա է, որ ինչքան էլ խոսես, կխոսվի
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
գիտեմ Մարկիզ ջան... բա պատերազմի հենց առաջին տարվա մասնավորապս ծանրությունը հենց հեռահար արտիլերիան էլ.. սյունիքի ռմբակոծություններին էլ եմ շատ լավ ծանոթ... գիտեմ նաև, որ լեռնանցքը /կներես աանունը մտքիցս թռավ/ գրավելուն մազ էր մնում.... Տավուշի ռմբակոծություններին էլ եմ ծանոթ.. Մարկիզ ջան, կարևորը հաղթողի հոգեբանությունը չկորցնելն ա, ԱՄԵՆ ՊԱՐԱԳԱՅՈՒՄ....Դե եթե այնտեղ, որտեղ եմ ապրել եմ ես օրեկան երկու- երեք հարյուր գրադից արձակած արկերով ռմբակոծությունն անվանում ես պարզապես կռիվներ…
Արցախն իհարկե, շատ արհավիրքներ տեսավ, ամենադժվարը եղել է հենց այնտեղ: Բայց մեր հայկական ինքնապաշտպանական հիմնական զորամիավորումներն այդ տարիներին գտնվում էին Արցախում… Ադրբեջանցիները, տեսնելով, որ Արցախն ազատագրվում է, իրենց հաճախակի ու կատաղի հարձակումներով փորձում էին հայկական ուժերի ուշադրությունը շեղել դեպի հայաստանյան այլ շրջաններ: Լավ, չմանրամասնեմ… միայն ասեմ, որ այդ տարիներին (հատկապես՝ պատերազմի սկզբում) ադրբեջանցիները ավելի լավ էին զինված, մասնավորապես նրանք ունեին հեռահար կրակի համար նախատեսված միջոցներ՝ գրադ կայանքներ, հաուբիցներ, որոնցով ռմբակոծում էին բնակելի հատվածները՝ մարդկանց հուսահատեցնելու, թիկունքին վնաս հասցնելու համար:
Իսկ պատերազմում հաղթեց հայ ժողովուրդը: Չնայած պետք է փաստել, որ պատերազմում տարած հաղթանակը դեռևս չի ամրագրվել դիվանագիտական ճամբարում…
Այս պահին թեմայում են 2 հոգի. (0 անդամ և 2 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ