Մահ... իսկ հետո՞

[Չամիչ]

Չէ, իհարկե չէի հավատա, որովհետև ես այդ ժամանակ սկի չէի էլ իմանա թե ինչ ա ցորենը ու ինչ ա հասկը: Ու հիմա ես նախ ուզում եմ իմանալ: Ինչ է հասկացվում հարություն երևույթի տակ: Դա ինչ է իրենից ներկայացնում:

Ի դեպ Հիսուսը հարություն առավ մահվան 3-րդ օրը: Պատահական չի, որ համարյա ամբողջ աշխարհում ընդունված է մարդու մարմինը հողին հանձնել մահվան 3-րդ օրը միայն: Պատճառը շատ պարզ է, մահացածի մոտ, դիակի հետքեր սկսում են ի հայտ գալ մահվան 2-րդ օրը միայն: Քիչ չեն դեպքերը երբ մարդկանց համարելով մահացած հանձնել են հողին, իսկ հետո պարզվել է որ մարդը իրականում մահացած չի եղել:Արեվելքում գոյություն ունի ԱՐԾԱԹԵ ԹԵԼ( серебренная нить) արտահայտությունը, հենց արծաթե թելն է որ հոգին կապում է մարմնին, եվ մահվան 3-րդ օրն է որ այդ կապող թելը կտրվում է, եվ իզուր չէ որ որ Հնդկաստանում մահացածի մարմինը այրում են, քանի որ միայն այդ կերպ հոգին կարող է լիովին ազատագրվել մարմնի կապանքներից:

[karina13]

Հարության մասին լսեք սա. http://vem.am/files/programs/11/Resurrection.MP3

[Կտրուկ]

Հնդկաստանում մահացածի մարմինը այրում են, քանի որ միայն այդ կերպ հոգին կարող է լիովին ազատագրվել մարմնի կապանքներից:

ստացվում է. որ բոլոր նորմալ ձևով հողին հանձնված ննջեցյալների հոգիները իրենց շիրմաքարերի կողքերը անվերջ պտտվու՞մ են։

[Չամիչ]

ստացվում է. որ բոլոր նորմալ ձևով հողին հանձնված ննջեցյալների հոգիները իրենց շիրմաքարերի կողքերը անվերջ պտտվու՞մ են։

իսկ ինչով է ոչ նորմալ համարվում Հնդկաստանում ընդունված ձեվը?????

[Կտրուկ]

իսկ ինչով է ոչ նորմալ համարվում Հնդկաստանում ընդունված ձեվը?????

նրանով որ .դիակիզումը՝ այն էլ հնդկական ձևով՝ այսինքն հարազատների առաջ և փայտե խարույկի վրա՝ համարում եմ մազոխիզմ և մոլագարություն։

[Արիացի]

Ի դեպ Հիսուսը հարություն առավ մահվան 3-րդ օրը: Պատահական չի, որ համարյա ամբողջ աշխարհում ընդունված է մարդու մարմինը հողին հանձնել մահվան 3-րդ օրը միայն: Պատճառը շատ պարզ է, մահացածի մոտ, դիակի հետքեր սկսում են ի հայտ գալ մահվան 2-րդ օրը միայն: Քիչ չեն դեպքերը երբ մարդկանց համարելով մահացած հանձնել են հողին, իսկ հետո պարզվել է որ մարդը իրականում մահացած չի եղել:Արեվելքում գոյություն ունի ԱՐԾԱԹԵ ԹԵԼ( серебренная нить) արտահայտությունը, հենց արծաթե թելն է որ հոգին կապում է մարմնին, եվ մահվան 3-րդ օրն է որ այդ կապող թելը կտրվում է, եվ իզուր չէ որ որ Հնդկաստանում մահացածի մարմինը այրում են, քանի որ միայն այդ կերպ հոգին կարող է լիովին ազատագրվել մարմնի կապանքներից:

Իսկ էդ թելի մասին ինչ ա հայտնի? Ասենք ինչ երկարության ա, մարմնի որ մասում ա գտնվում? Թե մենակ այն է հայտնի, որ դա արծաթյա ա ու մարմինը կապում ա հոգուն?

Մարդիկ հնարում են բազմաթիվ տեսություններ միայն նրա համար, որ մխիթարեն իրենց ու չհաշտվեն էն մտքի հետ, որ մի օր իրենք էլ չեն լինի: Սկսած հոգիից, վերջացրած արծաթյա թելերով: Մինչդեռ կան իրական գիտական տեսություններ, ըստ որի մարդը իր մտածելակերպով և իր ֆիզիոլոգիական կառուցվածքով նյութական է և ասենք փայտից տարբերվում է նրանով, որ այն մի քիչ բարդ կառուցվածքի նյութ է: Ու մահացած մարդը կամ կտրած ծառը համարյա նույն բանն են: Իսկ էդ հոգի կոչվածը ուղղակի նյութականի բարդ կառուցվածք է, որի էությունը կամաց կամաց գիտության կողմից բացահայտվում է:

[Կտրուկ]

Մինչդեռ կան իրական գիտական տեսություններ, :

գիտական տեսությունն էլ հենց նրա համար է. որ այսոր կա. վաղը չկա։տեսությունը չի կարող փաստ համարվել։

ըստ որի մարդը իր մտածելակերպով և իր ֆիզիոլոգիական կառուցվածքով նյութական է ::

սիրել.ատել.սրանք էլ ե՞ն նյութական։ ինֆորմացիան էլ է նյութակա՞ն։ իսկ ո՞ր նյութական օրգանով ես սիրու՞մ։

և ասենք փայտից տարբերվում է նրանով, որ այն մի քիչ բարդ կառուցվածքի նյութ է: :

ուշադրություն դարձրու կառուցվածք բառիդ։ցանկացած կառույց ունի իր կառուցողը։

Ու մահացած մարդը կամ կտրած ծառը համարյա նույն բանն են: Իսկ էդ հոգի կոչվածը ուղղակի նյութականի բարդ կառուցվածք է, որի էությունը կամաց կամաց գիտության կողմից բացահայտվում է:

ոչինչ էլ չի բացահայտվում գիտության կողմից։գիտությունը երբեք չի կարող բացահայտել հոգուն։

[Չամիչ]

նրանով որ .դիակիզումը՝ այն էլ հնդկական ձևով՝ այսինքն հարազատների առաջ և փայտե խարույկի վրա՝ համարում եմ մազոխիզմ և մոլագարություն։

Իսկ երբ մահացածի դիակը հանձնում են որդերին հոշոտման, դա մազոխիզմ չէ???? երբ Հայաստանի նման փոքր երկիրը աստիճանաբար վերածվում է գերեզմանոցի դա մազոխիզմ չէ????

[Կտրուկ]

Իսկ երբ մահացածի դիակը հանձնում են որդերին հոշոտման, դա մազոխիզմ չէ???? երբ Հայաստանի նման փոքր երկիրը աստիճանաբար վերածվում է գերեզմանոցի դա մազոխիզմ չէ????

ՉԷ՛

[Չամիչ]

Իսկ էդ թելի մասին ինչ ա հայտնի? Ասենք ինչ երկարության ա, մարմնի որ մասում ա գտնվում? Թե մենակ այն է հայտնի, որ դա արծաթյա ա ու մարմինը կապում ա հոգուն?

Մարդիկ հնարում են բազմաթիվ տեսություններ միայն նրա համար, որ մխիթարեն իրենց ու չհաշտվեն էն մտքի հետ, որ մի օր իրենք էլ չեն լինի: Սկսած հոգիից, վերջացրած արծաթյա թելերով: Մինչդեռ կան իրական գիտական տեսություններ, ըստ որի մարդը իր մտածելակերպով և իր ֆիզիոլոգիական կառուցվածքով նյութական է և ասենք փայտից տարբերվում է նրանով, որ այն մի քիչ բարդ կառուցվածքի նյութ է: Ու մահացած մարդը կամ կտրած ծառը համարյա նույն բանն են: Իսկ էդ հոգի կոչվածը ուղղակի նյութականի բարդ կառուցվածք է, որի էությունը կամաց կամաց գիտության կողմից բացահայտվում է:

Եթե կյանքի մասին սկսենք պատկերացումներ կազմել հենվելով գիտական ձեռքբերումների վրա, հազիվ թե հեռուն գնանք: Ի դեպ գիտությունը ՉԻ ԱՊԱՑՈՒՑԵԼ որ կյանքից հետո կյանք չկա, եթե անձամբ դու, աշխարհի մասին պատկերացումներ կազմելիս հենվում ես գիտական նվաճումների վրա, ապա ինչ հիմքեր ունես մտածելու որ կյանքից հետո կյանք չկա???, երբ գիտությունը դա չի ապացուցել??????

Դու ասում ես որ մարդիկ հնարում են բազմաթիվ տեսություններ միայն նրա համար որ մխիթարեն իրենց ու չհաշտվեն էն մտքի հետ որ իրենք մի օր էլ չեն լինելու:
Իսկ ես կասեմ հետեվյալը-------էն մարդիկ օվքեր չեն հավատում հոգու անմահությանը, պարզապես դեռ պատրաստ չեն հաշտվել սեփական անձի հետ: Պարզապես չեն հաշտվում էն մտքի հետ որ պետք է ստիպված լինեն վայելել ՍԵՓԱԿԱՆ ԱՆՁԻ ԸՆԿԵՐԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆԸ դեպի հավերժություն տանող ճանապարհին:

[Եկվոր]

Իսկ էդ թելի մասին ինչ ա հայտնի? Ասենք ինչ երկարության ա, մարմնի որ մասում ա գտնվում? Թե մենակ այն է հայտնի, որ դա արծաթյա ա ու մարմինը կապում ա հոգուն?

Մարդիկ հնարում են բազմաթիվ տեսություններ միայն նրա համար, որ մխիթարեն իրենց ու չհաշտվեն էն մտքի հետ, որ մի օր իրենք էլ չեն լինի: Սկսած հոգիից, վերջացրած արծաթյա թելերով: Մինչդեռ կան իրական գիտական տեսություններ, ըստ որի մարդը իր մտածելակերպով և իր ֆիզիոլոգիական կառուցվածքով նյութական է և ասենք փայտից տարբերվում է նրանով, որ այն մի քիչ բարդ կառուցվածքի նյութ է: Ու մահացած մարդը կամ կտրած ծառը համարյա նույն բանն են: Իսկ էդ հոգի կոչվածը ուղղակի նյութականի բարդ կառուցվածք է, որի էությունը կամաց կամաց գիտության կողմից բացահայտվում է:

Իսկ ի՞նչ ես կարծում, Արիացի, կտրած ծառն ու չկտրած ծառը նույն նյութից չե՞ն

[Արիացի]

Իսկ ի՞նչ ես կարծում, Արիացի, կտրած ծառն ու չկտրած ծառը նույն նյութից չե՞ն

Նույն նյութից են, բայց նույն բանը չեն: Նույն ձևով էլ կենդանի ու մահացած մարդը նույն նյութից են, բայց նույն բանը չեն:
Հ.Գ. Կարող եմ ավելի մանրամասն բացատրել իմ պատկերացումները էս հարցի շուրջ, բայց հիմա ժամանակ չունեմ: Հետագայում կմանրամասնեմ

[Եկվոր]

Նույն նյութից են, բայց նույն բանը չեն: Նույն ձևով էլ կենդանի ու մահացած մարդը նույն նյութից են, բայց նույն բանը չեն: Հ.Գ. Կարող եմ ավելի մանրամասն բացատրել իմ պատկերացումները էս հարցի շուրջ, բայց հիմա ժամանակ չունեմ: Հետագայում կմանրամասնեմ

Իսկ իմ կարծիքով ( չնույն բան ) - ( նույն բան ) =( այն բանը )

[Արիացի]

Իսկ իմ կարծիքով ( չնույն բան ) - ( նույն բան ) =( այն բանը )

Եթե ճիշտ հասկացա, այն բանը հենց հոգին ա ձեր կարծիքով: Բայց ձեր գրած հավասարման մեջ մի բացթողում կա: Բանը նրանում է, որ ձեր պատկերացմամբ եթե կենդանի ու մահացած մարդը նույն բանը չի, ապա ձեր ասածով, մահանալուց ինչ-որ բան պակասում ա, բայց դա տենց չի, քանի որ կարող ա ընդամենը նյութն ա իրա վիճակը փոխում, չկորցնելով իր բաղադրությունը: Նման երևույթներ ֆիզիկայում ու քիմիայում շատ կան: Ամենապարզ օրինակը` հեղուկ ջուրը և սառույցը նույն նյութից են, բայց նույն բանը չեն, քանի որ իրենց ագրեգատային վիճակները տարբեր են: Ըստ ձեր հավասարման ջրից եթե հանենք սառույց կստանանք ներքին էներգիայի տարբերությունը, որը պետքա հաղորդել սառույցին, որ նա վերածվի ջրի: Իհարկե շատ կոպիտ համեմատություն ա, բայց նման մի բան էլ կարելի ա ասել կենդանի և մահացած վիճակների մասին:

[Եկվոր]

... Ամենապարզ օրինակը` հեղուկ ջուրը և սառույցը նույն նյութից են, բայց նույն բանը չեն, քանի որ իրենց ագրեգատային վիճակները տարբեր են: Ըստ ձեր հավասարման ջրից եթե հանենք սառույց կստանանք ներքին էներգիայի տարբերությունը, որը պետքա հաղորդել սառույցին, որ նա վերածվի ջրի: Իհարկե շատ կոպիտ համեմատություն ա, բայց նման մի բան էլ կարելի ա ասել կենդանի և մահացած վիճակների մասին:

Օրինակը հենց նրա համար է, որ նպաստի հասկանալուն: Տվյալ դեպքում մենք բավականին լավ գիտենք, թե ինչ է պետք սառույցը ջուր դարձնելու համար: Այժմ եթե մենք կարողանայինք գտնել էներգիայի այն տեսակը, որը դիակը կվերածեր մարդու, ապա ես լիովին կհամաձայնվեի քեզ հետ: Մի բան պարզ է, որ մեզ հայտնի ու մատչելի ոչ մի էներգատեսակով մենք դա չենք կարող անել: Գուցե ասենք, որ մարդկությունը դեռ գտնելու է այդ էներգատեսակը: Ինձ թվում է ես և դու հենց դրանով էլ զբաղված ենք: Այ այդ ժամանակ մենք ձեռնոց կնետենք Աստծուն ...