Rhayader-ի խոսքերից
Դեկադա, իսկ չե՞ս կարծում, որ հայրն՝ իր հոգեբանական խեղաթյուրմամբ հանդերձ, եթե ոչ ավելի, ապա հաստատ և ոչ ավելի պակաս կարեկցանքի է արժանի, քան աղջիկը:
Նրա ամենավատ կողմ այն չէ, ինչ նա անում է՝ կրկնեմ, չկան աններելի արարքներ: Պարզապես նա չի գիտակցում իր արածի ամբողջ սարսափելիությունն ու չի հասկանում, չի ուզում հասկանալ, որ իրեն օգնություն է պետք

Նոր տեսա գրառումը:
... Էն մարդը, ով գործում է հանցագործություն// թե ֆիզիկական, է բարոյա-հոգոբանական//, նա արժանի չի կարեկցանքի, նա արժանի է ամենալավագույն դեպքում խղճահարության նողկանքի հիման վրա:
Իսկ որ չի ուզում հասկանա, դեռ չի նշանակում չէ արդարացնել, ի վերջո օրենքի չիմացությունը պատասխանատվությունից չի ազատում:Հետո էլ ինձ երբեմն թվում ա որ չիմանալու տակ թաքնված է չուզելը, դրանով ապրելը ավելի ա հեշտանում: