Բայց ինչու՞ հիմա էլ եկանք հայտնիներին
Ու ընդհանրապես հայտնիությունը երբեմն բոլորովին կապ չունի տվյալ նկարչի ընդունակությունների հետ:
Մենք խոսում ենք նկարչի մասին, մենք խոսում ենք մարդու՝ նկարը ընկալելու ունակության մասին, մենք խոսում մարդու սուբյեկտիվ վերաբերմունքի մասին:
Այն պահից սկսած, երբ ինչ-որ մեկը կսկսի ճշգրիտ հիմնավորումներ ու հաշվարկներ ներկայացնել նկարի համար, այդ նկարը կդադարի արվեստ լինելուց, կդառնա հերթական արհեստական գործ, այդ նկարի հեղինակը՝ շարքային արհեստավոր:
Եվ անշուշտ ցանկացած մարդ կարող է այնպիսի հայացք ունենալ, որ ավելի լավ ընկալի ու հասկանա նկարը, քան ասենք Ռեմբրանտը: Էլ չասած զուտ գիտական աչքի ընկալման մասին, մարդու աչքի ռեցեպտորների մասին, քանի որ ապացուցված է, որ ամեն մարդ տեսած գույների քանակը տարբերվում է մյուսինից ու կան այնպիսիք, ովքեր ավելի շատ գույներ են տեսնում՝ անհամեմատ ավելի շատ:
Ու այս փակուղային մտքերը. «եթե նկարիչ չես ուրեմն...» պետք է մոռանալ: Որովհետև արվեստն ու նկարները նրա համար են, որ դրանք ընկալեն ոչ միայն այդ գործի գիտակները (տվյալ դեպքում հիմնականում նկարիչները), այլև մյուսները:
Էջանիշներ