Ծեծը՝ դաստիարակության միջոց

[Vaho]

Փաստորեն, ոտքի ցավն ու այդ օրվա ստուգողականների համընկնումը զուտ պատահական էր, հա՞։ Ինչևէ, ամեն դեպքում, դուք ձեր երեխային ավելի լավ կիմանաք։

Այո պատահական էր, բայց ուսուցչուհին չի հավատա

[Ուլուանա]

Այո պատահական էր, բայց ուսուցչուհին չի հավատա

Դե, բնական է. իսկի դուք չէիք հավատացել, էդ խեղճ ուսուցչուհուց ո՞նց կարող եք պահանջել, որ հավատա։

[Vaho]

Դե, բնական է. իսկի դուք չէիք հավատացել, էդ խեղճ ուսուցչուհուց ո՞նց կարող եք պահանջել, որ հավատա։

Հա դե ճիշտ եք
բայց էդ ուսուցչուհին էդքան էլ խեղճ չի

[Չամիչ]

Փորձեմ հայտնել իմ տեսակետը ծեծի միջոցով երեխային դաստիարակելու մասին:

Ասեմ , որ միանշանակ դեմ եմ, որ ծնողները ուժ կիրառեն երեխաներին դաստիարակելու նպատակով:

Սակայն, ծեծին որպես երեվույթ, որը իրավունք ունի գոյություն ունենալ,դեմ չեմ:
Կան մեծահասակներ, որոնց վնասազերծելու նպատակով կարելի է կիրառել ծեծը:
Օրինակ եթե գտնվելին համարձակ մարդիկ, որոնք այնքան դնգստեին Ստալինին կամ Հիտլերին որ վերջիններս ուղեղի ցնցում ստանաին,հնարավոր է մարդությանը հաջողվեր ինչ որ չափով խուսափել այն չարիքներից որ գործեցին այդ երկուսը անպատիժ լինելու պատճառով:

[ihusik]

Փորձեմ հայտնել իմ տեսակետը ծեծի միջոցով երեխային դաստիարակելու մասին:

Ասեմ , որ միանշանակ դեմ եմ, որ ծնողները ուժ կիրառեն երեխաներին դաստիարակելու նպատակով:

Սակայն, ծեծին որպես երեվույթ, որը իրավունք ունի գոյություն ունենալ,դեմ չեմ:
Կան մեծահասակներ, որոնց վնասազերծելու նպատակով կարելի է կիրառել ծեծը:
Օրինակ եթե գտնվելին համարձակ մարդիկ, որոնք այնքան դնգստեին Ստալինին կամ Հիտլերին որ վերջիններս ուղեղի ցնցում ստանաին,հնարավոր է մարդությանը հաջողվեր ինչ որ չափով խուսափել այն չարիքներից որ գործեցին այդ երկուսը անպատիժ լինելու պատճառով:

Դաժանություն կա գրածիդ մեջ. կներես, որ այդպես եմ ասում... պարզապես համամիտ եմ այս բաժնի մեկ այլ թեմայում գրածիդ հետ, որ այս Տիեզերքում Օրենք կա ու կարծում եմ այդ Օրենքից մեկն էլ այն է, որ ոչ մի պատահական բան չկա, քանզի Օրենք կա...

իսկապես, երեխայի աչքերի մեջ կարելի է տեսնել անաղարտ սեր, անսահման հիացմունք շրջապատող աշխարհի հանդեպ, այո նորածնին ոչ ոք չի սովորեցնում սիրել, սակայն եթե նա մեծանում է մի ընտանիքում որտեղ չի տիրում սիրո, փոխադարձ հանդուրժողականության մթնոլորտը, այսինքն մեծահասակները չգիտեն սիրել, երեխան սկսում է աստիճանաբար կորցնել անաղարտ սիրելու իր աստվածային պարգեվը: Այո երեխան անվերապահորեն սիրում է իրեն, սիրում է կյանքի ցանկացած դրսեվորում, բնությունը, տիեզերքը: Տիեզերքը այլ կերպ կարելի է կոչել գիտակցական համակարգ, եվ ինչպես ցանկացած համակարգ ունի իր ծրագիրը եվ օրենքները, տիեզերական համակարգը նույնպես շարժվում է որոշակի օրենքներով, իր անխափան աշխատանքը ապահովելու համար:եվ այդ օրենքների իմացությունն է որ կարող է օգնել մարդկանց պահպանել սերը իր անաղարտությամբ:


Հավանաբար կարելի է ասել այլ կերպ, այո սերը բարձրագույն պարգեվ է, որը պետք է կարողանալ պահպանել, կարելի է շարունակել սիրել բնազդաբար, բայց գիտակցված սերն է այն սերը որը իրավամբ կարելի է կոչել սիրելու արվեստ:

Այ այս գրածդ շատ հավանեցի ու նույնիսկ վարկանիշ եմ տվել

[REAL_ist]

ծեծը երեխուն պատժելու միջոցա

[Jarre]

Իսկ ինչո՞ւ է կարիք կամ անհրաժեշտություն առաջանում ծեծելու։

Ցավոք շատ դեպքերում ծեծը ոչ թե երեխային դաստիարակելու միջոց է, այլ սեփական ջղայնությունն ու կատաղությունը արտահայտելու։ Եկեք մի պահ մտածենք. ո՞ր դեպքում երեխան կդառնա կայուն, երջանիկ մարդ, այն դեպքում երբ նրա տանը գերակշռել է ծեծով դաստիարակությունը, թե՞ այն դեպքում երբ նրան միշտ փորձել են սիրով, հարգանքով և համբերատարությամբ բացատրել իր սխալները և գործնական օգնություն ցույց տան, որ նա դա այլևս չանի։

Երբ տանը կա այդ սովորությունը՝ ծեծով մի բան «հասկացնելը», երեխաները մեծանում են և դառնում են բռի, կոպիտ և ուրիշների ինքնասիրությունը չհարգող մարդիկ։ Մենք հաճախ ենք բողոքում, որ մեր հասարակության մեջ գերակշռում է անտակտությունն ու կոպտությունը։ Դրա ամենահիմնական պատճառներից մեկը հենց դա է՝ ինչպես որ իրենց են փոքր ժամանակ մի բան «բացատրել» և «հասկացրել», այնպես էլ այսօր նրանք են վարվում....

[Vrt]

ծեծը երեխուն պատժելու միջոցա

համենայդեպս ես դրան կատակով չեմ վերաբերվում.... ատում եմ այն դասատուներին, որ ծեծում են երեխաներին: Բայց մեր դասարանում մի տղա կար, որ ահավոր անտանելի չար էր: խանգարում էր դասերն ու չէր թողնում բան անեինք.... անկապ-անհամ կատակներ էր անում, մենք էլ /հատկպես ես, որովհետև դասատուի դեմի սեղանին էի նստում/ նենց էի անում, որ դրան դասատուն ծեծեր... շատ խնդալու էր... պատկերացնում եք, 10-րդ դասարանում ծեծում էր դասատուն դրան...համ խփում էր, համ գոռոում` <<Ճիվաղ, ճղճիմ, ճուտ>>:

[Vrt]

Ժողովուրդ ջան... քեռուս էրեխեն 6 տարեկանա: Անունն էլ Էրիկ: սեփական տան 2-րդ հարկի բալկոնից էդ էրէխեն ընկնում ա, ու հասկանալով: իրան բացատրում են, որ տա չի կարելի: մաման իջնում, ես էլ գնում եմ դեպի բալկոն... էսի նայում ա աչքերիս մեջ ու դեպի ցած... բա դրա չծեծես? հասկանում եք? ինքը էդ բարձրությունից չի վախենում, բայց իրա մամաից վախենում ա... կամ էլ էդ նույն ԷՐԻԿԸ վերցնում ա հոր պապիրոզներն ու տնից փախչում: ու դա 3 տարեկանում.... բա մաման չխփի էդ լկստծին? հեշտ եք ասում, է: հենց նույն Էրիկի գլուխը մնացել ա ավտոի բագաժնիկի ու մեծ դարպասի արանում, ու ինքը հասկացել ա, որ եթե դուռը բացի` գլխինա ընկնելու: բացելա, ու ջարդված դարպասը թրմփ` գլխին: Բա մերը չխփեր դրան? էլ չի անում, հասկանում եք? վախենում ա////

[Քամի]

: հենց նույն Էրիկի գլուխը մնացել ա ավտոի բագաժնիկի ու մեծ դարպասի արանում, ու ինքը հասկացել ա, որ եթե դուռը բացի` գլխինա ընկնելու: բացելա, ու ջարդված դարպասը թրմփ` գլխին: Բա մերը չխփեր դրան? էլ չի անում, հասկանում եք? վախենում ա////

վայ բա էս ծեծված էրեխուն արժի՞ ծեծել

իսկ Էրիկը փոքր քույր, կամ եղբայր ունի՞
միգուցե ծնողները ամբողջ ուշադրությունը սևեռել են փոքրիկի վրա,իսկ ինքը իրա մենակությունից դրդված չարացել ա