Հարգելիս, կարելի է իսկապես ամեն ինչ վերագրել ժողովրդին ու մոռանալ այդ ժողովրդին տանող առաջնորդների մասին։ Բայց իրականում դարեր շարունակ պատմիչներն ու փիլիսոփաները ժողովրդին այնուամենայնիվ համարում են հոտ, նախիր, ամբոխ, բառերիս քաղաքական ու համեմատական (ոչ ուղղակի) իմաստով, որին պետք է առաջնորդ՝ ֆիզիկական, գաղափարական, հոգևոր, ու այդ պարագայում առաջնորդի դերը բավականին կարևոր է։ Այպես որ հիմնադիր նախագահ արտահայտությունը սխալ արտահայտություն չի, ինչքան էլ այդ հիմնադիր նախագահին մեղմ ասած չեք համակրում։
Հ.Գ. Իսկ թե շարքային քաղաքացին ինչու է համակրում մեկին, հակակրում մյուսին, այդտեղ
ՈՐՈՇ դեր են խաղում նաև քաղաքական տեխնոլոգիաները՝ լրատվություն, գովազդ, ասեկոսեներ, «բացահայտում», «լուսաբանում», ի վերջո դեմքի սպի, մոդայիկ կոստյում, հազար ու մի գործոններ… սա իմիջայլոց
Վիշապ-ի խոսքերից
Հարգելիս, կարելի է իսկապես ամեն ինչ վերագրել ժողովրդին ու մոռանալ այդ ժողովրդին տանող առաջնորդների մասին։ Բայց իրականում դարեր շարունակ պատմիչներն ու փիլիսոփաները ժողովրդին այնուամենայնիվ համարում են հոտ, նախիր, ամբոխ, բառերիս քաղաքական ու համեմատական (ոչ ուղղակի) իմաստով, որին պետք է առաջնորդ՝ ֆիզիկական, գաղափարական, հոգևոր, ու այդ պարագայում առաջնորդի դերը բավականին կարևոր է։ Այպես որ հիմնադիր նախագահ արտահայտությունը սխալ արտահայտություն չի, ինչքան էլ այդ հիմնադիր նախագահին մեղմ ասած չեք համակրում։
Մեջբերել
Էջանիշներ