Երկնային-ի խոսքերից
վայ ինչ լավ թեմա է…
ասեմ…
երկուսից էլ որոշ գործեր կարդացել եմ… Կոելյոից կարդացել եմ միայն «տասնմեկ րոպեն» ու ասեմ, որ ընդհանրապես իր գրելաոճը դուրս չեկավ… ուզում էի «Ալոիմիկոս»-ն էլ կարդալ, բայց կարծում եմ իզուր ժամանակս նրա վրա կվատնեմ միայն… «Տասնմեկ րոպեն», կարծես թե բրազիլական սերիալ լիներ, ու նմանություններ կային «Սիրունիկը» ֆիլմի հետ…, հիմա երիտասարդությունը կարդում է Կոելյոյին մեծամասամբ, որ մոդայիկ է նրան սիրել ու կարդալ… դրա փոխարեն ավելի լավ գրողների կարող էին կարդալ…
Բորխեսից կարդացել եմ «Բաբելոնյան գրադարանը», «Աստերիոյի տունը» ու էլի մի քանի գործ, շատ հավանեցի… ասեմ, որ Բորխեսին պարզապես հանճար եմ համարում… նրա գրելաոճը ինձ շատ դուր եկավ… եթե ինչ-որ մեկին հետաքրքրի կարող եմ իր գործերից ուղարկել…
մի խոսքով, համեմատելու բան էլ չկա… ծայրահեղություններ են ինձ համար այդ երկուսը…
Վաայ, Արուսիկ ջան, լրիվ սխալ կարծիք ես կազմել Կոելիոյի մասին, հաստատ նա բրազիլական սերիալներ չի գրում, ու միայն մեկ չնչին գործ կարդալուց չարժե այդպես արտահայտվել, չէ որ ամեն գրող էլ լավ ու վատ ստեղծագործություններ ունի, միևնույնն է ճաշակին ընկեր չկա, բայց ինձանից քեզ խորհուրդ »Ալքիմիկը» կարդաս, գուցե քեզ ասելիք չլինի այնտեղ, բայց շատ շատ մարդիք հենց կարիք ունեն կյանքին այդ տեսանկյունից նայեն, որ կարողանան ինչ-որ բան փոխեն, նորից եմ ասում, ես ճանաչում եմ մարդկանց, ովքեր իրենց հոգևոր և մտային զարգացման առաջին քայլերը սկսել են ի շնորհիվ Կոելիոյի Ալքիմիկը գործի շնորհիվ…
Մեջբերել
Էջանիշներ