Ասալա

[Kheranyan]

Հարգելի ակումբցիներ, հատկապես նրանք ովքեր ընդունում են Ասալա-ին, այսօր Ասալա-ի կարկառուն ներկայացուցիչ Մոնթե Մելքոնյանի (Ավո) ծննդյան 50 ամյակն է: Շնորհավորում եմ բոլորիս որ մենք ունենք այդպիսի նվիրյալներ և միաժամանակ ցավակցում, որ այլևս չունենք Մոնթեին մեր կողքին կանգնած:
Ով ինչ ուզում է թող մտածի, սակայն ես ամենայն անկեղծությամ ասում եմ. Ես հպարտ եմ որ ունեմ Մոնթեի նման հայրենակից, իսկական հայ, այո ունեք այլ ոչ թե ունեինք, քանզի նա մեր հետ է, մեր սրտերում և մեր հիշողություններում, և նա կենդանի է քանի դեռ վառ է նրա հիշատակը:
Հավերժ փառք ու պատիվ մեր ազգի կենդանի առասպելին:

[Sunny Stream]

Ես չեզոք եմ վերաբերվում, որովհետև այդ կազմակերպության մեջ եղել են ու հույս ունեմ, որ կան իսկապես ՄԵԾ ՀԵՐՈՍՆԵՐ ինչպես ձեր կողմից արդեն նշված Սողոմոն Թեհլերյանը, Մոնթե Մելքոնյանը… Մարդիկ, ովքեր պիտի իսկապես փառաբանվեն ու օրինակ ծառայեն… Բայց ես հենց ԱՍԱԼԱ-ի ամսագրում կարդացել էի մի հոդված Անկարայի օդանավակայանում իրականացրած ահաբեկչության մասին: Չեմ հիշում, թե կոնկրետ երբ էր եղել, երևի 80-ականներին, համենայն դեպս՝ հաստատ նախորդ դարի երկրորդ կեսին: Սա ես չեմ ընդունում, սրա համար ես նույնպես ամաչում եմ… Եղել են անմեղ զոհեր ու հաստատ նրանց մեջ Թալեաթ չի եղել (չենք խոսում պոտենցիալ Թալեաթների մասին): Մի խոսքով, հերոսաբար ազգդ պաշտպանելն այլ է, անմեղ մարդկանց կյանքի գնով անուն հանելը՝ ուրիշ: Ես, օրինակ, "Արամ" ֆիլմը չեմ սիրում հենց նույն պատճառով: Այնտեղ մենք ներկայացված ենք որպես ահաբեկիչներ, որոնց հանցախմբի կենտրոնը ԼՂՀ-ն է: Աշխարհն ու ես այսօր զզված ենք ահաբեկիչներից, բայց վրիժառուներ միշտ էլ պետք են՝ կորցրած արդարությունը վերահաստատելու համար:
Ուշացումով միանում եմ Մոնթեի ծննդյան շնորհավորանքին։ Ցավում եմ, որ այդ օրը ազգային տոն չէ։

[Amaru]

Ես չեզոք եմ վերաբերվում, որովհետև այդ կազմակերպության մեջ եղել են ու հույս ունեմ, որ կան իսկապես ՄԵԾ ՀԵՐՈՍՆԵՐ ինչպես ձեր կողմից արդեն նշված Սողոմոն Թեհլերյանը, Մոնթե Մելքոնյանը

Ասալան 1975-ին ա հիմնվել, իսկ Թեհլերյանը՝ 1960-ին մահացել…

[Sunny Stream]

Ասալան 1975-ին ա հիմնվել, իսկ Թեհլերյանը՝ 1960-ին մահացել…

(լավ, ալարեցի կարդալ Վիկիպեդիան) թողնենք միայն Մոնթեին, ով, ինչպես հասկացա, օդանավակայանի ահաբեկչության հետ անմիջական կապ չի ունեցել։

[Պանդուխտ]

Ավելացվել է 1 րոպե անց

Տեռորը - դա ծայրահեղություն է, ռազմի ծայրահեղություն:
Ամեն մի ծայրահեղություն, ինչ -որ չափով մուտք է դեպի անբարոյականություն, ստորություն:
Ֆիդայականությունը /Ասալան/ - դա հետեվանք է: Իսկ պատճառը ՝ մեր ժողովրդի անփառունակ վիճակն էր՝ կոմպլեկսով: Ֆիդայականությունը -Ասալան դա մեր անփառունակության վկայությունն է: Երբ ընկել էինք են օրը, երբ անզեն կին ու երեխա էինք սպանում, ու տհասներին բացատրում , որ ուրիշ ճար չկար: Դա սուտ է: Խաբեություն:
Ճարը կար: Ճարը ՝ առաջին հերթին էտ օրը չընկնելն էր... Էտ "ճարը" մեր խելոք ապուպապերը հաջողությամբ 600 տարի կիրառում էին...

Քաղաքակրթական ռեսուրսի / և որպես հետևանք քաղաքականության ռեսուրսի/ իսպառ կամ մասնակի բացակայություն պատմական Արևելյան Հայաստանի տարածքներում...
Եվ ի վերջո հաղթանակը Արևմտյան Հայաստանի քաղաքակրթական ռեսուրսի հանդեպ - անհավասար, դաժան, բռի, երկարատև մենամարտում:
Մինչ Պոլսի հայ միտքը կերտում էր մշակույթային ու քաղաքակրթական գոհարներ, ռուսահայ գեներալիտետը ու ժանդարմերիան քանդում էր ու սպանում, սպանում էր ու ավերում:Ռուսական ռազմական ստրատեգները կիրառել են էս մեթոդները նաև երկրորդ աշխարհամարտի ժամանակ՝ Արևելյան Ուկրաինայում...

Ո՞վ ո՞րտեղ, ու՞մ, ի՞նչպէս, քա՞նի..
Խնդրեմ բացատրէք, այլապէս ձեր անունից խօսացէք: Հայ մարտիկը անզէն կին երեխայ չի սպանել: Ֆիդայիներին անարգելու իրաւունք չեմ տալիս քեզ: Դու ինքնդ շատ հեռու ես հասկանալու ֆիդայու ինչ լինելուց: Պիտի ներողութիւն խնդրէք:

[Vive L'Armenie]

Ինչպե՞ս եք վերաբերվում Ասալային ու նրա գործունեությանը:

ԱՍԱԼԱ-ն (ASALA-Armenian Secret Army for the Liberation of Armenia - Հայաստանի ազատագրման հայկական գաղտնի բանակ) հանդիսանում է 20-րդ դարի հայկական առավել հայտնի ահաբեկչական կազմակերպությունը:

ԱՍԱԼԱ-ն ազգային-մարքսիստական ուղղվածության ահաբեկչական կազմակերպություն էր, որի նպատակն էր պատմական Հայաստանի տարածքի վերականգնումը, ինչպես նաև 1915թ.-ի Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը և փոխհատուցումը Թուրքիայի կողմից:

Որպես նպատակի իրագործման միջոց նրանք ընտրել էին տարբեր պետությունների տարածքում Թուրքիայի, ինչպես նաև նրան սատարող պետությունների ներկայացուցիչների վրա հարձակումները: Ակտիվ գործունեությունը սկսել է 1975թ.-ից: Եվ եթե սկզբում ահաբեկչությունները հիմնականում իրականացվում էին Թուրքիայի ներկայացուցիչների նկատմամբ, ապա հետագայում ահաբեկչական գործողությունները տարածվեցին արևմտյան պետությունների վրա: 1982թ. Իսրայելի ներխուժումը Լիբանան, որտեղ գտնվում էին ԱՍԱԼԱ-յի հիմնական բազաները, մեծ վնաս հասցրեց և թուլացրեց ԱՍԱԼԱ-յին: Այնուհետև նա սկսեց կորցնել իր աջակիցներին Սփյուռքի երիտասարդության մեջ, 1983թ.-ին պառակտվեց երկու մասի: ԱՍԱԼԱ-յի վերջին ակցիան տեղի ունեցավ 1991թ.-ին Հունգարիայում Թուրքիայի դեսպանի դեմ: Այնուհետև ԱՍԱԼԱ-յի շատա անդամներ մասնակցեցին Արցախի պատերազմին (նրանցից առավել հայտնին Մոնթե Մելքոնյանն էր): ԱՍԱԼԱ-ն այժմ պաշտոնապես ցրված է համարվում: Չնայած ԱՍԱԼԱ-յի գործունեությունը որոշակիորեն ստիպեց համաշխարհային հանրությանը անդրադառնալ 1915թ.-ի ցեղասպանության հարցին, այնուամենայնիվ կարծում ենք, որ նրա գործունեությունը ընդահնուր առմամբ բացասական էր հայ ժողովրդի համար: Որոշ շրջանակներ փորձում են ներկայացնել ԱՍԱԼԱ-յի որպես ազգային-ազատագրական պայքարի արտահայտում: Սակայն այս դեպքում նպատակը չի արդարացնում միջոցները: ԱՍԱԼԱ-յի ահաբեկչական ակտերի արդյունքում, մի կողմից արևմտյան հասարակության շարքային անդամի աչքերում մեծ հարված է հասցվում հայ ժողովրդի վարկին, քանի որ ահաբեկչական ակտերի արդյունքում զոհեր էին լինում խաղաղ բնակչության շրջանում, մյուս կողմից թույլ տալիս Թուրքիայի պաշտոնական շրջանակներին հայերին բնութագրել որպես ահաբեկիչներ, ևս մեկ անգամ հիմնավորում գտնել հայերի նկատմամբ վարվող թշնամական քաղաքականության համար:

Համենայն դեպս, համոզված եմ, որ մեր ազգային նպատակներին հասնելու համար կարելի գտնել այլ ուղիներ, այն է համայն հայության ջանքերը ներդնել Մայր Հայաստանի ծաղկեցման և հզորացման գործին, այլ ոչ թե զբաղվել ինքնաթիռներ առևանգելով, դիվանագիտական ներկայացուցչություններ պայթեցնելով և դրանով խեղաթյուրել հայոց ազգային կերպարը: Չէ որ մենք ինքներս միշտ մեղադրել ենք թուրքերին գազանության և արյունարբության մեջ... Ահաբեկչության ուղին ընտրելով` մենք գրեթե ոչնչով չենք տարբերվի թուրքից...

Ահաբեկչությունը հարիր չէ հինգհազարամյա պատմություն և հարուստ մշակույթ ունեցող ազգին...

[ChildOfTheSky]

Փառք Ասալայի էն տղերքին, ովքեր կռվել են Ղարաբաղում: Իմ կարծիքով, մեր ժամանակներում զենքով կռվել կարելի ա միայն հայրենիքդ պաշտպանելու ժամանակ նրա սահմանների մոտ:

[Այգ]

ԱՍԱԼԱ-ն ([SIZE="1"]ASALA-
ԱՍԱԼԱ-ն ազգային-մարքսիստական ուղղվածության ահաբեկչական կազմակերպություն էր, որի նպատակն էր պատմական Հայաստանի տարածքի վերականգնումը, ինչպես նաև 1915թ.-ի Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը և փոխհատուցումը Թուրքիայի կողմից:

ՀԱՀԳԲ-ն ճիշտ չէ «ահաբեկչական» պիտակավորելը, այն էլ մարքսիզմի ֆոնի վրա:
Նրա մարտիկները Վրիժառուներ են, և ոչ ահաբեկիչներ:
Թող նրանց զազրախոսողները նրանց տոկոսի չափ պատրաստ լինեն հանուն Հայրենիքի կեանքը դնել, և նոր միայն կեցվածքներ ընդունե ն:

[Vishapakah]

ՀԱՀԳԲ-ն ճիշտ չէ «ահաբեկչական» պիտակավորելը, այն էլ մարքսիզմի ֆոնի վրա:
Նրա մարտիկները Վրիժառուներ են, և ոչ ահաբեկիչներ:
Թող նրանց զազրախոսողները նրանց տոկոսի չափ պատրաստ լինեն հանուն Հայրենիքի կեանքը դնել, և նոր միայն կեցվածքներ ընդունե ն:

Այս դեպքում ես չեմ կարողանում տրամաբանել «վրիժարու» բառի իմաստը, երբ հայի ձեռքով արևմտյան երկրների բնակիչներ են զոհվել: Վրիժարու կարելի է անվանել թշնամուն սպանողին, ոչ թե երրորդ պետության քաղաքացու դեմ, ահաբեկչություն անողին:

[Նորմարդ]

Այս դեպքում ես չեմ կարողանում տրամաբանել «վրիժարու» բառի իմաստը, երբ հայի ձեռքով արևմտյան երկրների բնակիչներ են զոհվել: Վրիժարու կարելի է անվանել թշնամուն սպանողին, ոչ թե երրորդ պետության քաղաքացու դեմ, ահաբեկչություն անողին:

Յուրաքանչյուր ռազմական գործողության մեջ էլ կա ռիս, որ կզոհվեն անմեղ մարդիկ սակայն չեմ կարծում, որ ԱՍԱԼԱ-յի պլաննեի մեջ մտնում է ահաբեկել Արևմտյան երրորդ պետության քաղաքացիներին ահաբեկելը:

Հ.Գ. Վերջերս ռազմական գործողությունների ժամանակ Իրաքում ավելի շատ անզեն և անմեղ բնակչություն է զոհվում քան ահաբեկիչներ և զինված խմբավորումների անդամներ, սակայն ոչ ոք աշխարհում ամերիկական զինվորին չգիտես ինչու մարդասպան չի անվանում:

[Vishapakah]

Յուրաքանչյուր ռազմական գործողության մեջ էլ կա ռիս, որ կզոհվեն անմեղ մարդիկ սակայն չեմ կարծում, որ ԱՍԱԼԱ-յի պլաննեի մեջ մտնում է ահաբեկել Արևմտյան երրորդ պետության քաղաքացիներին ահաբեկելը:

Չգիտեմ ում դեմ էր ուղղված, բայց փաստ է, որ անմեղ մարդիկ տուժել են: Ես դա անընդունելի եմ համարում: Ի դեպ, այս հարցումում դրական եմ գնահատել ԱՍԱԼԱ-ի գործունեությունը, որովհետև հայը ցույց տվեց, որ նա նաև ունակ է թուրքի դեմ կռվելու:

Հ.Գ. Վերջերս ռազմական գործողությունների ժամանակ Իրաքում ավելի շատ անզեն և անմեղ բնակչություն է զոհվում քան ահաբեկիչներ և զինված խմբավորումների անդամներ, սակայն ոչ ոք աշխարհում ամերիկական զինվորին չգիտես ինչու մարդասպան չի անվանում:

Իհարկե ուրիշ թեմա է, բայց ասեմ: Եվրոպական արյունը, գաղութարար արյուն է: Սպիտակ մարդը երբեք չի ձգտել, այլ ազգերին բնաջնջել, նրանք թալանում են: ԱՄՆ-ն երկրորդ Հռոմն է, կամ գաղութարար Անգլիայի շարունակությունը, բայց եթե նման ռազմական հզորություն ունենար Իրաքը, նրանք կամ բոլոր օտարներին կսպանեին, կամ բռնի կրոնափոխ կանեին, չնայած ամերիկացիներն էլ են, իրենց մշակույթը բռնի տարածում:

[schuschanik]

Հ.Գ. Վերջերս ռազմական գործողությունների ժամանակ Իրաքում ավելի շատ անզեն և անմեղ բնակչություն է զոհվում քան ահաբեկիչներ և զինված խմբավորումների անդամներ, սակայն ոչ ոք աշխարհում ամերիկական զինվորին չգիտես ինչու մարդասպան չի անվանում:

Դա ամերիկյան ստրատեգիան է: մի անգամ հարց ուղղեցի ամերիկյան քաղաքական վերլուծաբանի, թե արդյո՞ք ամերիկյան արտաքին քաղաքականությունը տերորիզմին բնորոշ տարրեր չի պարունակում/ սկսած Հերոսիմայից մինչ մեր օրերը/ և նա շատ հանգիստ պատասխանեց, որ ռազմական գործողությունները զուտ ինքնապաշտպանական բնույթ են կրում: այսինքն ինչ է ստացվում, իրենց կարելի է, իսկ դիմացինը պաշտպանվելու դեպքում արժանանում է լուտանքների: այդ իսկ պատճառով մի կիսագրագետ ամերիկյան թղթակից, Ղարաբաղյան կոնֆլիկտի մասին խոսելիս, ֆիդայիներին ներկայացրել էր որպես « հայ տերորիստներ»:

Իսկ Ասալայի նման կազմակերպություններ մեզ շատ են պետք.

[Նորմարդ]

Դա ամերիկյան ստրատեգիան է: մի անգամ հարց ուղղեցի ամերիկյան քաղաքական վերլուծաբանի, թե արդյո՞ք ամերիկյան արտաքին քաղաքականությունը տերորիզմին բնորոշ տարրեր չի պարունակում/ սկսած Հերոսիմայից մինչ մեր օրերը/ և նա շատ հանգիստ պատասխանեց, որ ռազմական գործողությունները զուտ ինքնապաշտպանական բնույթ են կրում: այսինքն ինչ է ստացվում, իրենց կարելի է, իսկ դիմացինը պաշտպանվելու դեպքում արժանանում է լուտանքների: այդ իսկ պատճառով մի կիսագրագետ ամերիկյան թղթակից, Ղարաբաղյան կոնֆլիկտի մասին խոսելիս, ֆիդայիներին ներկայացրել էր որպես « հայ տերորիստներ»:

Իսկ Ասալայի նման կազմակերպություններ մեզ շատ են պետք.

Ասալայի նման կազմակերպություններ պետք են, սակայն պետք է տարբերակել ժամանակակից մարդու համար ահաբեկչությունը ասոցացվում է արաբների, ղուրանի և սարսափի հետ, այն ատելի է իր դրսևորման բոլոր ձևերով և ընդունելի չի ոչ մի տարբերակով: Եթե ասենք ԱՍԱԼԱ-ն սկսի ակտիվ գործողություններ վարել ապադժվար թե նրան չդասեն ասենք Ամերիկայի թշնամիների շարքը և ակտիվ չպայքարեն նրա դեմ:
Այնպես, որ ԱՍԱԼԱ-ն պետք է առժամանակ ակտիվ գործողություններ չվարի, սակայն միևնույն ժամանակ պատրաստի մարտիկների, քանզի հայրենիքի ազատագրման պրոցեսը սկսել է Ղարաբաղում և պատերազմն էլ ավարտված չէ մենք չպետք է թույլ տանք, որ հայրենիքի ազատագրման բաղձալի ծրագիրը փուլ գա Ղարաբաղում, մենք ետ քայլելու իրավունք չունենք:

[Vive L'Armenie]

Ես չեմ ասում թե դեմ եմ Ասալային, ուղղակի այս հարցին կարելի է տարբեր կողմերից մոտենալ...

Առաջին՝
Մեր Հայ ինչպես կասեք՝ վրիժառուների արարքն իրոք գովելի է, նրանք մինչև մահ պաշտպանում էին իրենց հայրենիքը ոսոխից, կռվում էին հանուն հայրենիքի, իրենց պաատճառած ցավերի համար, իհարկե այդ արարքն իրոք, որ գովելի է, նրանք իսկական հերոսներ են

ԲԱՅՑ

Երկրորդ՝
Չէ՞ որ մենք՝ Հայերս, տեռոր կազմակերպող ազգ չենք և երբեք էլ չենք եղել... Ավելի լավ է արդար ճանապարհով հաղթանակի հասնենք ունենալով պատրաստի, ուժեղ մարտիկներ...

Ավելի լավ է չնմանվենք մնացած ազգերին, մնանք այն ինչ կանք, ինչ եղել ենք դարեր ի վեր Հայ ազգն ահաբեկիչ չէ՛

Ահաբեկչությունը հարիր չէ հինգհազարամյա պատմություն և հարուստ մշակույթ ունեցող ազգին...

[Vishapakah]

Պաղեստինի անկախության համար մարտնչող մարտիկներն էլ, ահաբեկիչներ չեն: Քուրդիստանի PKK կազմակերպության զինվորներն էլ: Իրաքում ինքնապաշտպանության անցած ժողովուրդն էլ:

Ահաբեկիչ՛ նշանակում է, ինչ որ մեկին ահաբեկել, իսկ ահաբեկում էին Արցախում ազերի զինորները խաղաղ բնակչությանը, թուրքական ինքնաթիռները, այսօր Քուրդիստանի երկնքում: Ահաբեկեց ամերիկյան իքնաթիռը, որը առաջին ատոմային ռումբը նետեց Ճապոնիայի վրա: Ահաբեկված էր, նաև վիետնամի ժողովուրդը, ամերիկյան ներխուժումից և չեչենները, որոնք «չիստկաի» զոհ դարձան:

Իմ կարծիքով այսօր Ահաբեկչություն բառը շատ սխալ է հասկացված միջազգային հանրության կողմից: