User Tag List

Էջ 1 4-ից 1234 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 49 հատից

Թեմա: Իրականությունը և դրա ճանաչողությունը

  1. #1
    Պատվավոր անդամ Tig-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.10.2007
    Տարիք
    46
    Գրառումներ
    3,757
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Իրականությունը և դրա ճանաչողությունը

    Հարգելի ակումբցիներ, երեկ dvgray-ի հետ որոշեցինք մի թեմա բացել որում առաջարկում ենք քննարկել այսօրվա իրականությունը, դրա ճանաչողությունը, և մարդկանց մեծամասնության կողմից դրա ճիշտ ընակլման գնահատական տալը:
    Որպես սկիզբ առաջարկում եմ հայտնել ձեր կարծիքը հետևյալ հարցի շուրջ:
    - Ինչպիսի՞ն է մեր քաղաքակրթությունը և հասարակությունը, և դեպի ու՞ր է այն գնում:

    Հիմա հայտնեմ իմ կարծիքը:
    Մեր քաղաքակրթությունը, որի մասին քիչ թե շատ ես պատկերացում ունեմ, ունի մոտավորապես 4-5 հազար տարվա պատմություն: Ու այն այս հազարամյակների ընթացքում բավականին զարգացել է արդյունաբերության, տնտեսության, շինարարության, գիտության և այլ բնագավառներում: Ու որքանով ես եմ նկատում այդ զարգացման ամենամեծ խթանը եղել են պատերազմենրը, ավելի ճիշտ հաղթող լինելու ձգտումը: Սակայն իմ կարծիքով մարդու էությունը մնացել է նույնը, ինչպիսին էր նա 3-4 հազար տարի առաջ այդպիսին է նա այսօր: Նրա հոգեբանությունը չի փոխվել, չեն փոխվել ընդհանուր մարդ կերպարի թույլ և ուժեղ կողմերը: Մարդը բավականաչափ չի զարգացել էվոլյուցիոն հաջորդ փուլ անցնելու համար: Հոգևոր արժեք կոչվածը ցիկլիկորեն արժեզրկվում է, այսինքն երբ հարաբերականորեն բարձր են գնահատվում հոգևոր և բարոյական արժեքները, տիրում է խաղաղություն, բայց մարդը շատ շուտ հոգնում է այդ խաղաղությունից, քանի որ «առաջընթաց» չի նկատում ու էդ արժեքները սկսում են իմաստազրկվել: Որն էլ ծնում է պատերազմներ: Ու այդ ժամանակ ցավի միջից մարդը այլ աչքերով է նայում հոգևոր արժեքներին ու վերաարժեքավորում է դրանք:
    Հիմա այսօրվա մասին: Այսօր մարդը կարիգ ունի նոր տեսանկյան, քանի որ այսօր մարդը հասել է զարգացման այնպիսի աստիճանի, որ գերինֆորմացված լինելու պատճառով չի տեսնում այն հոգևոր արժեքները, որի պահանջը ունի ի ծնե, ավելի ճիշտ` գենետիկորեն, և այդ գենը ես կանվանեի «հոգու գեն»: Նա կարծես թե այսօր գիտի «ամեն ինչ», բայց այդ «ամեն ինչը» այսօր արժեզրկված է նրա աչքերում: Նրան պետք է նոր տեսանկյուն, որպեսզի «ամեն ինչը» նորովի վերաիմաստավորվի նրա համար և (միայն) այդ դեպքում տեղի կունենա Էվոլյուցիա` հոգու գենի մեկ աստիճանով բարձրացում, որը կարծում եմ չի կարող չանդրադառնալ նաև ֆիզիկական էվոլյուցիայի վրա: Իմ կարծիքով այսօր մարդկությունը մոտենում է այդ էվոլյուցիոն շրջադարձի խաչմերուկին, իսկ թե, որ ուղղությամբ կշրջվի նա, դա միայն Աստված գիտի: Այսօր այդ նոր գլոբալիզացված տեսանկյան ձևավորման գործընթացը օր-օրի մոտենում է իր շրջադարձային կետին: Մինչև հիմա մարդը այդ վերաարժեքավորմանը հասել է պատերազմների միջոցով, բայց այս անգամ գլոբալ պատերազմը կործանարար կլինի: Ճիշտ է մարդը դժվար թե ի սպառ վերանա, բայց քաղաքակրդությունը կարող է կործանվել, և մարդը ամեն ինչ նորից պիտի սկսի զերոյից: Հուսանք, որ Աստծո օգնությամբ մարդը կկատարի ճիշտ ընտրություն:

    Կարծում եմ կլինեն իմ կարծիքի հետ և համաձայնվողներ և չհամաձայնվողներ: Խնդրում եմ արտահայտեք ձեր կարծիքները այս ամենի վերաբերյալ:
    Հ.Գ. dvgray ջան կարծում եմ ճիշտ եմ հասկացել քո առաջարկած թեման:
    Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
    Մնացյալը անցողիկ…

  2. #2
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.05.2006
    Գրառումներ
    990
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Իրականությունը և դրա ճանաչողությունը

    Թեմայի վերնագիրը կարելի է փոխել, որքան հասկացել եմ դվգրայը հենց հայի մոտ նկատի ուներ:
    Հայ մարդու ռեալությունը և դրա համատեղումը կյանքի իրականության մեջ:

    Կարծեմ Հայ մարդն էր անռեալ

  3. #3
    Պատվավոր անդամ Tig-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.10.2007
    Տարիք
    46
    Գրառումներ
    3,757
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Իրականությունը և դրա ճանաչողությունը

    Մեջբերում Լէգնա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Թեմայի վերնագիրը կարելի է փոխել, որքան հասկացել եմ դվգրայը հենց հայի մոտ նկատի ուներ:
    Հայ մարդու ռեալությունը և դրա համատեղումը կյանքի իրականության մեջ:

    Կարծեմ Հայ մարդն էր անռեալ
    Հա բայց ես մտածեցի, որ ավելի լավ է այդ հարցը վարլուծել ավելի գլոբալ մակարդակով ու նոր հետո դրանք մասնավորեցնել Հայ մարդու համար:
    Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
    Մնացյալը անցողիկ…

  4. #4
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.04.2006
    Գրառումներ
    5,527
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Իրականությունը և դրա ճանաչողությունը

    /Նախ Tig ջան ՝ շնորհակալություն թեման բացելու համար:/

    Համաձայն եմ, որ մարդու ընթացքը դարերի ու հազարամյակների մեջ ունի իր փուլայնությունը, որը կախված չի ժամանակից:
    Սակայն ինքնաճանաչողության տեսակետից, և ընդհանրապես, մարդու պրոբլեմատիկայի տեսակետից, ես կնախընտրեի ճանապարհ ընկնել ոչ թե վերևից ներքև, այլ ինչպես Լէգնան նշեց, ներքևից վերև:
    Պատճառը այն է, որ մարդությունը բավականին բազմաշերտ է, և շատ անգամ այդ փուլայնությունը տեղեր տարբեր ժամանակի նույն պահին տարբեր վիճակներում են գտնվում:

    Եթե մի քիչ էլ իջնենք ներքև, ու հասնեն հենց բուն մարդուն, անհատին, այսինքն ինձ ու քեզ, ապա առաջին հարցը որ կուզեի տալ, դա այն է, երբևէ նայու՞մ ենք հայլիի առաջ մեր աչքերի մեջ... խորքը, շատ խորքը... ցավեցնելու աստիճան:
    Օրինակ, ես վերջերս եմ նկատել, որ այդպիսի սովորություն չունեմ: Երևի երբեք չեմ նայել իմ աչքերի մեջ:
    Իսկ դու՞ք:

  5. #5
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.05.2006
    Գրառումներ
    990
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Իրականությունը և դրա ճանաչողությունը

    Մեջբերում Tig-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հա բայց ես մտածեցի, որ ավելի լավ է այդ հարցը վարլուծել ավելի գլոբալ մակարդակով ու նոր հետո դրանք մասնավորեցնել Հայ մարդու համար:
    երկրի երեսին բացի հայից, օդում սավառնող էլ ազգ չկա
    մնացածը ռեալ են լավ էլ:

    դվգրայ Ես Լէգնա եմ:
    Մի օր լեգա ես սարքում,մի օր լենգա,մի օր կարողա լենտչկա դառնա՞մ:

  6. #6
    Պատվավոր անդամ Tig-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.10.2007
    Տարիք
    46
    Գրառումներ
    3,757
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Իրականությունը և դրա ճանաչողությունը

    Մեջբերում dvgray-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    /Նախ Tig ջան ՝ շնորհակալություն թեման բացելու համար:/

    Համաձայն եմ, որ մարդու ընթացքը դարերի ու հազարամյակների մեջ ունի իր փուլայնությունը, որը կախված չի ժամանակից:
    Սակայն ինքնաճանաչողության տեսակետից, և ընդհանրապես, մարդու պրոբլեմատիկայի տեսակետից, ես կնախընտրեի ճանապարհ ընկնել ոչ թե վերևից ներքև, այլ ինչպես Լէգնան նշեց, ներքևից վերև:
    Պատճառը այն է, որ մարդությունը բավականին բազմաշերտ է, և շատ անգամ այդ փուլայնությունը տեղեր տարբեր ժամանակի նույն պահին տարբեր վիճակներում են գտնվում:

    Եթե մի քիչ էլ իջնենք ներքև, ու հասնեն հենց բուն մարդուն, անհատին, այսինքն ինձ ու քեզ, ապա առաջին հարցը որ կուզեի տալ, դա այն է, երբևէ նայու՞մ ենք հայլիի առաջ մեր աչքերի մեջ... խորքը, շատ խորքը... ցավեցնելու աստիճան:
    Օրինակ, ես վերջերս եմ նկատել, որ այդպիսի սովորություն չունեմ: Երևի երբեք չեմ նայել իմ աչքերի մեջ:
    Իսկ դու՞ք:
    Շատ լավ սկսենք ներքևից:
    Փորձենք սուզվել մեր իսկ աչքերի մեջ
    Ճիշտն ասած նման բան չեմ արել, բայց ընտիր առաջարկ է… Կփորձեմ առանձնանալ, մնալ ինքս իմ հետ, ու տեսնեմ կստացվի արդյոք խորասուզվել այնքան որքան դու ես ասում:

    Հ.Գ. Գիշեր է պետք, պարզ ու խաղաղ գիշեր…

    Ավելացվել է 2 րոպե անց
    Մեջբերում Լէգնա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    երկրի երեսին բացի հայից, օդում սավառնող էլ ազգ չկա
    մնացածը ռեալ են լավ էլ:

    դվգրայ Ես Լէգնա եմ:
    Մի օր լեգա ես սարքում,մի օր լենգա,մի օր կարողա լենտչկա դառնա՞մ:
    Դա՞ է պատճառը, որ մենք դեռ գոյություն ունենք:
    Վերջին խմբագրող՝ Tig: 14.12.2007, 17:53: Պատճառ: Գրառման ավելացում
    Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
    Մնացյալը անցողիկ…

  7. #7
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.04.2006
    Գրառումներ
    5,527
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Իրականությունը և դրա ճանաչողությունը

    Մեջբերում Tig-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Կփորձեմ առանձնանալ, մնալ ինքս իմ հետ, ու տեսնեմ կստացվի արդյոք խորասուզվել այնքան որքան դու ես ասում:
    Իմ մոտ էնքան էլ չի ստացվում: Հա աչքերս փախնում են: Երևի պատրաստ չեմ :
    Իսկ ինչ եղավ քո՞ դեպքում:

  8. #8
    Պատվավոր անդամ Tig-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.10.2007
    Տարիք
    46
    Գրառումներ
    3,757
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Իրականությունը և դրա ճանաչողությունը

    Մեջբերում dvgray-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իմ մոտ էնքան էլ չի ստացվում: Հա աչքերս փախնում են: Երևի պատրաստ չեմ :
    Իսկ ինչ եղավ քո՞ դեպքում:
    dvgray ջան փորձեցի…
    Սկզբում տեսնում ես քո արտացոլումը հայելու մեջ, հետո տեսնում ես քո արտացոլումը քո աչքերի մեջ ու սկսում ես խորասուզվել ինքդ քո մեջ, հետո գալիս է մի պահ, երբ հասկանում ես, որ տեսնելու համար նայելը պարտադիր չի, ավելին նայելը նույնիսկ սկսում է խանգարել տեսնելուն ու դու աչքերդ փակում ես ու …
    Այ ես պահին, երբ պիտի արդեն քեզ տեսնես, ամեն ինչ կորչում է, կարծում եմ ես էլ պատրաստ չեմ:

    Լավ ինչևէ, հիմա ուզում եմ իմ կարծիքը հայտնել Հայ մարդու իրականության վերաբերյալ, քանի որ որոշեցինք, որ սկսում ենք ներքևից:
    Ո՞րն է այսօրվա Հայ մարդու իրականությունը: Մեկ-մեկ լսում եմ հետևյալ սև կատակը. «Բա մարդ մի անգամ ծնվի էն էլ հայ…», Ցավալի է, բայց շատերի մոտ դա նստած է: Կամ մեկի չար բախտը բնութագրելուց ասում ենք. «Հայի բախտ ունի»: Հասկանալի է, մեր մեջ նստած է եղեռնը, հալածանքներ, դավաճանություններ, նախանձ: Բայց ո՞վ է դրանում մեղավոր, իհարկե մենք: Մեղավոր ենք նրանով, որ մեր մեծամասնության մեջ նստած է այն միտքը, որ քանի դեռ դանակը չի հասել իմ ոսկորին ես ոչ մի բանի հետ գործ չունեմ: Բայց պետք չի բավարարվել միայն դա գիտակցելով, պետք է մի միջոց գտնել այս ամենից ազատվելու համար, չէ որ մենք արժանի ենք դրան և ամեն ինչ կախված է մեզանից, ուղղակի դա պիտի կրի միասնական բնույթ այլ ոչ թե անհատական: Վերջապես մենք պիտի վերջ տանք մեր անհատական գեր ԵՍ-ը ամեն ինչից վեր դասելուն:
    Հիմա ուզում եմ անդրադառնալ Լէգնայի ասած «սավառնողներին»: Չէի ասի, որ միայն Հայ մարդն է սավառնում, բոլոր ազգերն էլ ունեն իրենց սավառնողները, սողունները, ռեալիստները և պասիվները: ուղղակի տարբեր հարաբերակցությամբ: Ցավոք սրտի «պասիվներ» կոչված տեսակը Հայ հասարակության մեջ կազմում է մեծամասնություն, որոնք առաջնորդվում են վերը նշված կարգախոսով` «Քանի դեռ դանակը …»:
    Բայց խնդիրը այն չի, թե որն են դրանց պատճառները, այլ այն թե ի՞նչ կարելի է անել այդ երևույթները պակասեցնելու համար: Ինչպե՞ս վերականգնել ժողովրդի հավատը ինքն իր նկատմամբ: Համարյա բոլորս մտածում ենք, որ մեր ձեռքերում ոչինչ չկա ու ոչինչ կախված չի մեզանից: Ճիշտ ասած ես էլ ունեմ մնան մտքեր, ուղղակի ես հասկանում եմ դրա ահավոր սխալ լինելը և աշխատում եմ ինձ համոզել հակառակում, երբեմն ստացվում է, երբեմն ոչ: Երևի նրանից է, որ մենակ եմ դա անում:
    Եվս մեկ մեծ ողբերգության մասին եմ ուզում խոսել: Էս վերջին 15 տարինեի ընթացքում մեր երիտասարդության մեծամասնության մեջ մինչև ուղնուծուծը ներծծվում է գողական կոչված մտածելակերպը: Բերդի նիստուկացը սկսում է գերիշխել մեր հասարակությունում, անհատների հարաբերություններում: Իհարկե հասկանալի է էդ կյանքով ապրող մարդիկանց, նրանց մեջ էլ կան լավն ու վատը, բայց ցավը այն է որ երեխան դեռ դպրոց չգնացած սկաում է խաղալ էդ «ախպերագողական», «լավ տղա», «ճիշտ ու սխալ» և այլ խաղերը: Էս ցավի մասին էլ պիտի մտածել…
    Հա մի բան էլ վերջին տարիների հասարակության բարոյալքման հարցում ես մեծապես մեղադրում եմ հեռուստատեսությանը: Լէգնա ջան հիշում ես, որ զրուզում էինք ինկվիզիցիայի մանսին, այ էսօրվա հեռուստատեսությանը մեծ հաճույքով ինկվիզիցիայի կենթարկերի: Հեռուստատեսությունը մեծ զենք է, ու ոնց ապականել է սերունդը, տենց էլ կարող է վերականգնել:
    Առայժմ այսքանը:
    Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
    Մնացյալը անցողիկ…

  9. #9
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.05.2006
    Գրառումներ
    990
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Իրականությունը և դրա ճանաչողությունը

    Տիգ ջան լավ ես գրել,ապլես
    մի փոքր ավելացում անեմ հա, մեր անիրականության մի մասն էլ օրինախախտությունն է
    կարծես գենային արժեք լինի,փոխանցված անկիրթ մի ժողովրդի:
    Այօր ֆորումում հասկացա, որ մենք ախր ազգովի ենք սովոր օրենքը ապականել,դրան տալ լրիվ նորմալ արդարացում.
    Ընկե՞ր, թե՞ օրենք:
    Այ, օդում սավառնելն էլ սա է, եթե կարծում ես,որ նժարներից մեկին ընկերդ է,մյուսին`օրենքը,ընտրելով ընկերոջդ դառնում ես ընկերասեր կամ ճիշտ մարդ,ապա սա մեր մինուսներից է:
    Երբ ճապոնացին օրենք է խախտում,ինքնասպանություն է գործում,բայց ընկերասիրության հարցում չեմ կարծում նրանք հայերից ներքև են:
    Օրինախատությունից շատ բան է գալիս,օր.` աննորմալ հասարակարգ, քոչվոր ցեղին վայել մտածելակերպ:
    Բայց չէ որ, մենք Սևակ,Նժդեհ,Նարեկ,Տիգրան ենք ունեցել, այ որքանով ենք նրանց փորձե՞լ նմանվել

  10. #10
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.04.2006
    Գրառումներ
    5,527
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Իրականությունը և դրա ճանաչողությունը

    Մեջբերում Tig-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    ավելին նայելը նույնիսկ սկսում է խանգարել տեսնելուն ու դու աչքերդ փակում ես ու …
    Այսինքն ՝ տեսնում ենք, առանց աչքերի: Տարօինակ չի՞: Տեսնել, չօգտագործելով մեզ ընձեռնած գերզգայուն զգայարանը:
    Ուրեմն, արի ֆիքսենք, որ գոնե ես ու դու, երկու հայազգի անհատներ, տեսնում ու դիտում ենք մեզ և մեզ շրջապատող աշխարհը, առանց օգտագործելու դրա համար նախատեսված զգայարանը: Իսկ ի՞նչն է խանգարում: Մի գուցե վա՞խը... /լրիվ մարդկային հատկություն է :/
    Մեջբերում Tig-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Լավ ինչևէ, հիմա ուզում եմ իմ կարծիքը հայտնել Հայ մարդու իրականության վերաբերյալ, քանի որ որոշեցինք, որ սկսում ենք ներքևից:
    Իսկ դու լա՞վ ես դիտել շրջապատող /հայ/ մարդուն: Ի՞նչ համակարգում ես իրականացրել դիտումներտ /ազգային, ռասայական, համամարդկային կենդանական... /: Ի՞նչ մեթոդներով ես կատարել անալիզներտ և ունեցել եզրահանգումներ:
    Շատ հետաքրքիր է :
    Ես օրինակ կառաջարկեի կատարել համեմատական անալիզներ:
    Մի խոսքով, հարցս կայանում է սրանում, թե մենք իվիճա՞կի ենք ընբռնել ռեալությունը, եթե այո, ապա ի՞նչ աստիճանի կարող ենք դա անել, որքա՞ն կլինի սխալանքը:
    Սա ըստ իս ամենակարևոև հարցերն են, որից բխում են մի շարք պրոբլեմներ ու պրոբլեմներ:

  11. #11
    Պատվավոր անդամ Tig-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.10.2007
    Տարիք
    46
    Գրառումներ
    3,757
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Իրականությունը և դրա ճանաչողությունը

    Մեջբերում Լէգնա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Երբ ճապոնացին օրենք է խախտում,ինքնասպանություն է գործում,բայց ընկերասիրության հարցում չեմ կարծում նրանք հայերից ներքև են:
    Այո Լէգնա ջան, օրենքը, օրենքը և կրկին օրենքը չհարգելն է մեր ցավը…

    Ավելացվել է 5 րոպե անց
    Մեջբերում dvgray-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Այսինքն ՝ տեսնում ենք, առանց աչքերի: Տարօինակ չի՞: Տեսնել, չօգտագործելով մեզ ընձեռնած գերզգայուն զգայարանը:
    Ուրեմն, արի ֆիքսենք, որ գոնե ես ու դու, երկու հայազգի անհատներ, տեսնում ու դիտում ենք մեզ և մեզ շրջապատող աշխարհը, առանց օգտագործելու դրա համար նախատեսված զգայարանը: Իսկ ի՞նչն է խանգարում: Մի գուցե վա՞խը... /լրիվ մարդկային հատկություն է :/
    Հա վախը, լրիվ մարդկային հատկություն է, բայց դա չի ինձ խանգարում, ես չեմ վախենում ինձ տեսնել… կարծում եմ ուղեղիս ծանրաբեռնվածությունն է խանգարում…

    Ավելացվել է 9 րոպե անց
    Մեջբերում dvgray-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իսկ դու լա՞վ ես դիտել շրջապատող /հայ/ մարդուն: Ի՞նչ համակարգում ես իրականացրել դիտումներտ /ազգային, ռասայական, համամարդկային կենդանական... /: Ի՞նչ մեթոդներով ես կատարել անալիզներտ և ունեցել եզրահանգումներ:
    Շատ հետաքրքիր է :
    Ես օրինակ կառաջարկեի կատարել համեմատական անալիզներ:
    Մի խոսքով, հարցս կայանում է սրանում, թե մենք իվիճա՞կի ենք ընբռնել ռեալությունը, եթե այո, ապա ի՞նչ աստիճանի կարող ենք դա անել, որքա՞ն կլինի սխալանքը:
    Սա ըստ իս ամենակարևոև հարցերն են, որից բխում են մի շարք պրոբլեմներ ու պրոբլեմներ:
    Ճիշտն ասաց ես որոշակի կոնկրետ համակարգում չեմ գնահատում: Եվ չեմ փնտրում որոշակի կոնկրետ մշակված մեթոդներ: Ես վստահում եմ իմ ինտուիցիային, չգիտեմ որքանով է ճիշտ ստացվում, ստացվում է այն ինչ տեսնում ես:
    Վերջին խմբագրող՝ Tig: 17.12.2007, 18:59: Պատճառ: Գրառման ավելացում
    Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
    Մնացյալը անցողիկ…

  12. #12
    Միջազգային իրավաբան REAL_ist-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    12.02.2007
    Հասցե
    ՀՀ
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    3,526
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Իրականությունը և դրա ճանաչողությունը

    Երբ ճապոնացին օրենք է խախտում,ինքնասպանություն է գործում
    ետ ովա քեզ տենց բան ասել
    օրենքները նույնիսկ Շվեցարիայում խաղտողներ կան, սաղ գալիսա պետական համակարգից, անպատժելիությունից, ոչ թե ազգից
    օրենքը խաղտելը ետ ոչ թե ազգի, այլ մարդու պարտադի հատկանիշա
    ճապոնացին մի 2 տարի մեր , կամ մեր մակարդակի այլ երկրում բնակվի նույն հաջողությամբ օրենք կխախտի

    Հ.Գ.
    ամբողջ զրուցը չեմ կարդացել, մի գուցե սխալ եմ հասկացել ասածդ,կարողա կենտեկստի մեջ ուրիշ բան ինակատի ունեյիրհուսովեմ չե
    Pacta sunt servanda
    Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
    Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
    Հերթով գալիս, անց ենք կենում
    Էս անցավոր աշխարհից։

  13. #13
    Պատվավոր անդամ Tig-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.10.2007
    Տարիք
    46
    Գրառումներ
    3,757
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Իրականությունը և դրա ճանաչողությունը

    Մեջբերում Լէգնա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Այսօր ֆորումում հասկացա, որ մենք ախր ազգովի ենք սովոր օրենքը ապականել, դրան տալ լրիվ նորմալ արդարացում.
    Ընկե՞ր, թե՞ օրենք:
    Երեկ ժամանակ չեղավ: Էս հարցի շուրջ էլ մի 2 բան էի ուզում ավելացնել:
    Ինչու՞ մենք չենք վստահում օրենքին, ավելի ճիշտ օրենքը ներկայացնող մարդկանց: Օրինակ ես ինքս էլ չեմ վստահում ոչ ոստիկանությանը, ոչ անվտանգությանը, ոչ էլ դատական համակարգին և դրա համար ունեմ պատճառներ: Տեսել եմ նրանց աշխատանքը, նրանց մոտեցումը մարդկանց: Ճիշտ է էդ համակարգում էլ կան լավերը, բայց նրանք շատ քիչ են: Բացի այն որ մենք օրենքը չենք հարգում, պետք է նաև մտածել այն մասին, թե ինչպես անել, որ նախ և առաջ օրենքը ներկայացնողները հարգեն այն…

    Հ.Գ. Հարցեր, հարցեր, որոնց պատասխանները դեռ չեն երևում…
    Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
    Մնացյալը անցողիկ…

  14. #14
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.05.2006
    Գրառումներ
    990
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Իրականությունը և դրա ճանաչողությունը

    Մեջբերում Tig-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Երեկ ժամանակ չեղավ: Էս հարցի շուրջ էլ մի 2 բան էի ուզում ավելացնել:
    Ինչու՞ մենք չենք վստահում օրենքին, ավելի ճիշտ օրենքը ներկայացնող մարդկանց: Օրինակ ես ինքս էլ չեմ վստահում ոչ ոստիկանությանը, ոչ անվտանգությանը, ոչ էլ դատական համակարգին և դրա համար ունեմ պատճառներ: Տեսել եմ նրանց աշխատանքը, նրանց մոտեցումը մարդկանց: Ճիշտ է էդ համակարգում էլ կան լավերը, բայց նրանք շատ քիչ են: Բացի այն որ մենք օրենքը չենք հարգում, պետք է նաև մտածել այն մասին, թե ինչպես անել, որ նախ և առաջ օրենքը ներկայացնողները հարգեն այն…

    Հ.Գ. Հարցեր, հարցեր, որոնց պատասխանները դեռ չեն երևում…
    Օրենք ասելով այդքան էլ նկատի չեմ ունեցել հենց օրենսդրությունը, օրենքները...
    Մենք նախ նորմալ օրենք չունենք, բայց դա արդարանալու միջոց չէ, որ ասենք`չունենք, չենք պահում
    Օրենք, բարոյական օրենքները բա՞: Հոգևոր բարձր երևույթները` ընկերասիրություն, հայրենասիրություն, սեր,հարգանք, այ սրանք ենք խառնում որոշ հանգամանքների մեջ ու սխալվում:
    Իսկ մեր օրենսդրությունը կամ օրենքի համակարգն ու դաշտը փոխել անհրաժեշտ է, բայց նախ պետք է մեզ ստիպել հարմարվել նրան,ինչ պահանջում են:
    Եթե ծխել չի կարելի հասարակական վայրերում, պետք է չծխել ամեն տեղ, ոչ թե,որտեղ քեռիիդ օֆիսն է` ծխել:
    Եթե կանգառից դուրս չի կարելի պահանջել կանգառ, չպահանջել ամեն վարորդից, ոչ թե` խելոք հոպարներից:
    Եթե կարմիր լույսի տակ չի կարելի վարել, ուրեմն չի կարելի և ոչ ոքին, ոչ թե`հաստավիզ, իրենց ուղեղի հարթությունը որոշող, ոսկե համարանիշներին վախենալ անգամ զգուշացնել:
    Կարելի է հա շարունակել, ինքներդ էլ ինձնից լավ գիտեք, սակայն չի կարելի փախչել կամ հա բողոքե'լ, բողոքե'լ, կարծես` բողոքելուց երկրիդ դրոշի մեջ ևս մեկ գույն է ավելանում...
    Վերջին խմբագրող՝ Լէգնա: 18.12.2007, 11:41: Պատճառ: կներեք,էլի իմ պատճառով ակումբ սխալ եղավ...

  15. #15
    Պատվավոր անդամ Tig-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.10.2007
    Տարիք
    46
    Գրառումներ
    3,757
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Իրականությունը և դրա ճանաչողությունը

    Մեջբերում Լէգնա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Օրենք ասելով այդքան էլ նկատի չեմ ունեցել հենց օրենսդրությունը,օրենքները...
    Մենք նախ նորմալ օրենք չունենք,բայց դա արդարանալու միջոց չէ, որ ասենք`չունենք,չենք պահում
    Օրենք, բարոյական օրենքները բա՞:Հոգևոր բարձր երևույթները`ընկերասիրություն,հայրենասիրություն,սեր,հարգանք, այ սրանք ենք խառնում որոշ հանգամանքների մեջ ու սխալվում:
    Իսկ մեր օրենսդրությունը կամ օրենքի համակարգն ու դաշտը փոխել անհրաժեշտ է, բայց նախ պետք է մեզ ստիպել հարմարվել նրան,ինչ պահանջում են:
    Եթե ծխել չի կարելի հասարակական վայրերում, պետք է չծխել ամեն տեղ, ոչ թե,որտեղ քեռիիդ օֆիսն է`ծխել:
    Եթե կանգառից դուրս չի կարելի պահանջել կանգառ,չպահանջել ամեն վարորդից,ոչ թե` խելոք հոպարներից:
    Եթե կարմիր լույսի տակ չի կարելի վարել,ուրեմն չի կարելի և ոչ ոքին, ոչ թե`հաստավիզ, իրենց ուղեղի հարթությունը որոշող, ոսկե համարանիշներին վախենալ անգամ զգուշացնել:
    Կարելի է հա շարունակել,ինքներդ էլ ինձնից լավ գիտեք,սակայն չի կարելի փախչել կամ հա բողոքե'լ,բողոքե'լ,կարծես` բողոքելուց երկրիդ դրոշի մեջ ևս մեկ գույն է ավելանում...
    Հա Լէգնա ջան, էդ ամեն ինչը տենցա, բայց էդ ամեն ինչը պիտի կարգավորվի օրենքով, այ երբ որ փողոցում աղբ թափելու համար մի անգամ տուգանվես, երկրորդ անգան չես թափի: Ու ստեղ գալիս է էլի նույն հարցը, ինչպիսի՞ն կլինի էդ տուգանողը:
    Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
    Մնացյալը անցողիկ…

Էջ 1 4-ից 1234 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Ինչ է իրականությունը
    Հեղինակ՝ faaram1, բաժին` Հոգեբանություն և փիլիսոփայություն
    Գրառումներ: 93
    Վերջինը: 20.03.2018, 18:22
  2. Հայլուրն ու իրականությունը։ Տաթևիկ Նալբանդյան նայի՛ր
    Հեղինակ՝ Artgeo, բաժին` Հեռուստատեսություն, Ռադիո, Տպագիր մամուլ
    Գրառումներ: 38
    Վերջինը: 25.02.2008, 18:23

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •