Շատ լավ: Իսկ չէ՞ որ հենց դա է պահանջվում հանրակրթական դպրոցից: Այսինքն տալ համընդանուր, միջինացված կրթութուն: Կրթել երեխային: Եվ ոչ թե ստիպել սերտել դասը: Իսկ քանի որ դիմացտ երեխա է, այլ ոչ թե 40 տարեկան մարդ, ապա բնական չէ՞ արդյոք, դա անել խաղի միջոցով, այլ ոչ թե բռնությամբ և "2" նշանակելու շանտաժի տակ: Իսկ ինչ որ բնական է, դա է աշխատողը: Պետք է աշխատենք արհեստական բաներից ձեռբազատվել, հատկապես, երբ հարցը վերաբերվում է երեխաներին:Manon-ի խոսքերից
Այս նոր մեթոդները հետապնդում են հիմնականում խմբային խաղերի միջոցով նոր նյութի հաղորդում: Մի պահ պատկերացրեք Պյութագորասի թեորեմները խաղերով բացատրում եք երեխաներին:Հասկանում եք, այդ խմբային աշխատանքները բերում են երեխաների միջինացման:
Խելացի երեխան երբեք էլ չի կորչի: Որովհետև իսկական կրթությունը մարդ ստանում է համալսարանների վերջին կուրսից սկսած ու դա շարունակվում է աշխատանքային գործնեության ընթացքում: Ասինքն իրականում հասկանալ առարկան, դրա դրույթները մարդ սկսում է միայն հասուն տարիքում: Դպրոցը սովորեցնում է մաքսիմում լավ "կապկել" //:
Ինչո՞վ: Պյութագորասի թեորեմը ապացուցելու կարողությա՞մբ:
Իսկ աշխատելու կարողությա՞մբ: Իսկ պատասխանատվությա՞մբ: Իսկ փողոցում ավելի երկար թքելու կարողությա՞մբ: Ո՞վ է գերազանցում:
Հ.Գ. Մեր ոչ ադեկվատ ռեակցիան եվրոպական և ամերիկյան արժեքներ համեմատ ծիծաղելի է անչափ:
Ինձ թվում է, որ վաղուց ժամանակն է դպրոցը ու աշակերտին տարբերակել կրկեսի կենդանիներից:
Մեջբերել
Էջանիշներ