Նախագահական ընտրություններ - 2008

[Vive L'Armenie]

Չես պատկերացնի ինչքան են հայերը սիրում ռուսներին:

Հայերը այդչափ սիրում են ռուսների՞ն

[voter]

Չեմ կարծում, թե Ս. Սարգսյանի համար նախընտրելի տարբերակ է Տեր-Պետրոսյանի նման «վարկաբեկված մեկի» հետ մրցակցելը։ Ինչ վերաբերում Ադիբեկյանին, ապա համաձայնվելն ուղղակի անհնար է, նրա նման «խոշոր պրոֆեսիոնալները» դեռ շատ երկար պահանջված կլինեն

Հայտնի չէ, թե Սերժ Ազատիչ Սարգսյանի (ՍԱՍ) համար ինչը կամ ով է նախընտրելի...
Առայժմ նույնիսկ պարզ չէ, արդյոք նա ՀՀԿի համար նախընտրելի է, որպես նախագահի թեկնածու։
Անվերջ ՀՀԿի նիստի հետաձգումները, որտեղ պիտի հայտարարվի թեկնածուի անունը, որին ՀՀԿն աջակցելու է, խոսում է այն մասին, որ հավանականություն կա Ռուսաստանի պունիտյան սցենարի կիրառման մեւ հայսատանում, երբ իշխանությունը պիտի ունենա վարչապետը իսկ նախագահը կատարի սիմվոլիկ դեր։

Այդ սցենարից ոգեվորված է որ Լևոն Տեր–Պետրոսյանը որոշել, թե իրեն կարող են հնարավորություն տալ ընտրվելու։

Նույն պատճառով էլ, դաշնակները երգեցողություն են կազմակերպել, թե լավ չի լինի, որ նախագահի թեկնածուն ու վարչապետը նույն կուսակցությունից լինեն։

Այսինքն խազյաինը կանչել ա սցենարն ու տեխնոլոգիան տվել բուռն, ասել Իսպիտած ի դալաժիծ – ասածս այն է, որ Ռուսաստանը Հայաստանում պատրաստվում փորձարկել այն ինչ հետո կիրառվելու է այնտեղ, որ տեսնի իրականում ինչ վտանգներ կան նաման համակարգում վարչապետի կողմից իշխանության կորստի առումով...

Հավանաբար ՀՀԿն ժամանակի սղության պատճառով անհայտ դեմքի առաջ չտանի այլ փորձի աջակցել այն նախագաի թեկնածուին, որից
ա. ամենաքիչ վտանգ է սպասվում վարչապետ ՍԱՍին,
բ. լավ վարկաբեկիչ նյութեր ունեն, պետք եղած դեպքում իմպիչմենտ անելու համար
գ. ժողովրդի մոտ նա ձայներ կարող է ստանալ

Դրածո ընդիմական Արտաշես Գեղամյանը փոքր հավանականություն ունի ձայն հավաքելու, չնայած նա էլ է ռևերանսներ անում ՍԱՍի կողմը

Այդ առումով իմ մտքին միայն Րաֆֆի Հովանիսյանը կամ Արթուր Բաղդասարյանն է գալիս առաջինին կարող են պետք եղած դեպքում մեղադրել տաս տարի քաղաքացիություն չունենալու մեջ իսկ երկրորդին տարբեր տեսակի ֆինանսական մախինացիաների ու երկիրը անգլիացիներին ծախելու մեջ։

Կարճ ասած ՍԱՍն ընտրել է, չնայած վերջնական չի որոշվել, իրեն համար ոչ թե մրցակցի այլ որոշողի դերը – նա փաստորեն որոշելու է ով է իր համար ամենաանվընաս ու կառավարելի նախագահացուն։

Իսկ այն, որ կարող է կառավարության ու ընդիմության կողմից միասնական թեկնածու հասկացողություն էլ լինի, ապացուցվեց ոչ անցյալում Արցախում...

[Msheci]

Եվ ահա, այս բոլոր հանգամանքների արդյունքում`
ա. ինչպե՞ս կանցնեն նախագահական ընտրությունները
բ. ո՞վ է այդ ընտրություններում հաղթելու ամենահավանական թեկնածուն.
գ. ինչպիսի՞ն կլինի Հայաստանի ապագան այդ ընտրություններից հետո:

Լավ հարց է։ Պատասխան
ա. ինչպես միշտ, քծնվողները կնտրեն իրենց կուռքերից մեկին
բ. կառավարողների խաղերը նման է կարամբոլի, մեկը մյուսին պաս է տալու։ Իհարկե Սերժը։ (21 դարի Հայ գաղափարախոսության հիմնադիրներից մեկը) տգիտության նենգ ու տհաս (գիտակը)
գ.ավելի լուսավոր ամառային արևոտ օրերին։ Հայաստանի ապագան արդեն հասնում է իր վերջնագծին, միայն այդ տգետը կկտրի վերջնագծի FINISH լենթը։
Ցավալի է այս հարցը։ Ցավերի ցավն է։ Նույնիսկ մոռացության է տալիս մեր Հայոց ցեղասպանության և Արցախի հարցը։ Եվ այդ տգետներն են ներկայացնում մեր երկիրն ու կառավարում՞ Հայաստանը։
Ավելի ցավալի երևույթ դեռ հայը չի ապրել 301 թվականից մինչ օրս։ Քանի որ այդ թվականերից եղել է մտավոր և պետականորեն ոչ անկախ վիճակում։ Բայց գոյատևել է։
Բայց հիմի թշնամի չկա կարծես, բայց տգիտության ու նենգության զոհ է դառնում դարերից եկած Հայաստանը։ Կարծես որդը կերած խնձոր լինի։ Եվ հիմա, այս օրհասական պահին միասին լինենք, ընտրությունների ժամանակ գնանք Հայաստան, բոլորս և հեռացնենք այդ որդերին մեր սուրբ երկրից։

[քաղաքացի]

Ինձ մի հարց է հետաքրքրում:
Արդյո՞ք այս ընտրություններին էլ ընտրելու իրավունք չի տրվելու արտասահմանում գտնվող ՀՀ քաղաքացիներին:

[Heretikos]

Xosqs uzum em uxel Ateistin
Internet kayqer@ chen karox linel havasti axbyurner ev dranc vra himnvelov chenq karox asel vor Viva cell@ nvirel en MTC in, ev aravel evs asl vor @ntrutyunner@ ayd patcharov anardar en linelu

Մոդերատորական: Կարդացեք ակումբի կանոնադրությունը։ Մասնավորապես ֆորումում չեն ողջունվում լատիներեն տառերով հայերեն գրառումները:
Եթե ինչ-որ պատճառով հայերեն մեքենագրելու հետ կապված դժվարություններ կան, ապա կարող եք օգտագործել ֆորումում ներդրված հայերեն մեքենագրման համակարգը, Տրանսլիտի ձևափոխիչը կամ կարդացեք «Ինչպե՞ս գրել հայերեն» թեման : Կամ էլ օգտվեք Փոխարկիչից։

[P.S.]

Ինձ մի հարց է հետաքրքրում:
Արդյո՞ք այս ընտրություններին էլ ընտրելու իրավունք չի տրվելու արտասահմանում գտնվող ՀՀ քաղաքացիներին:

Եթե չեմ սխալվում, նախագահականին կարող են ընտրել։

[Che_Guevara]

Xosqs uzum em uxel Ateistin
Internet kayqer@ chen karox linel havasti axbyurner ev dranc vra himnvelov chenq karox asel vor Viva cell@ nvirel en MTC in, ev aravel evs asl vor @ntrutyunner@ ayd patcharov anardar en linelu

Հարգելիս, Regnum ը ոչ միայն ինտերնետ կայք է, այլ մի հայտնի ու հզոր լրատվական գործակալություն, որը իր լուրերը տրամադրում է նաև ինտերնետով: Կուզեի նշել, որ բազմաթին հեռուստաընկերությունների (ուշադրություն, նայեվ Հ1ը) օգտվում են այդ ընկերության ծառայություններից: Բազմիցս Հ1 ով լսում ենք հենց Regnum ի դրամադրած միջազգային նորությունները: Այնպես որ այդ տեղեկությունը, կարծում եմ, ավելի քան հավաստի են:

ա. ինչպե՞ս կանցնեն նախագահական ընտրությունները
բ. ո՞վ է այդ ընտրություններում հաղթելու ամենահավանական թեկնածուն.
գ. ինչպիսի՞ն կլինի Հայաստանի ապագան այդ ընտրություններից հետո:

Եթե այս հարցմանը պատասխաներ 3-4 ամիս առաջ, պատասխանս կլիներ շատ հոռետեսական, ու կարտահայտեր իմ անտարբերությունը, քանի որ այդ ժամանակ արդեն հստակ որոշված քր մեր երկրի հաջորտ 10 տարվա դառը ապագան: Իսկ հիմա կարծիքս լրիվ այլ է: Եվ ուրեմն`

ա. Ընտրություններւ կանցնեն ծայրահեղ լարված, քանի որ Սերժը կանի ամեն ինչ` ընտրությունները կեղծելու համար, իսկ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի կանի ամեն ինչ (այդ թվում կոգտագործի միջազգային հանրության ուշադրության գործոնը) կեզծիքները բացահայտելու ու արգելելու համար: Լևոնից ծայն գողանալը հեշտ չի լինելու:

բ. Ավելի լուրջ քաղաքական գործիչ չեմ տեսնում Հայաստանում, քան Լևոն Տեր-Պետրոսյանը: Այլ բան է, թե ներկա իշխանությունները ինչ զերծարարությունների կդիմեն Լևոնին գահին չթողնելու համար: Կարծում եմ նրանց վիճակը օրհասական է, ու նրանք պատրաստ են նույնիսկ ամենածայրահեղ քայլերի: Ուստի, եթե Սերժենք չկարողանան խանգարել, միանշանակ կնտրվի հենց Լևոն Տեր-Պետրոսյանը:

գ. Դե եթե մեր ժողովուրդը այնքան դժբախտ գնտնվի, որ այս անգամ ել Սերժին զոռով անցկացնեն, ապա ևս 10 տարի կապրենք նույն անհույս վիճակում: Հուսով եմ դա տեղի չի ունենա:

[REAL_ist]

Ինձ մի հարց է հետաքրքրում:
Արդյո՞ք այս ընտրություններին էլ ընտրելու իրավունք չի տրվելու արտասահմանում գտնվող ՀՀ քաղաքացիներին:

ըստ Սահմանադրության ընտրելու իրավունք ունեն 18 տարին լրացած ՀՀ բորլոր քաղաքացիները։ Դրանից էլ հետևում է, որ արտասահմանում գտնվելը չի կարող պատճառ հանդիսանալ ՀՀ քաղաքացուն իր այդ իրավունքից զրկելու համար:

[քաղաքացի]

ըստ Սահմանադրության ընտրելու իրավունք ունեն 18 տարին լրացած ՀՀ բորլոր քաղաքացիները։ Դրանից էլ հետևում է, որ արտասահմանում գտնվելը չի կարող պատճառ հանդիսանալ ՀՀ քաղաքացուն իր այդ իրավունքից զրկելու համար:

Անցյալ խորհրդարանական ընտրություններին սահմանադրության խախտում եղավ

[StrangeLittleGirl]

Թեև այս հոդվածի հղումը Ancord-ը մեկ այլ թեմայում դրել էր, բայց ես նախընտրում եմ այստեղ տեղադրել ամբողջական հոդվածը հատուկ նրանց համար, ովքեր ուզում են Լևոնին ընտրել, որպեսզի Սերժը չընտրվի:

Էսսե. վետերան լրագրողի տեսակետն «ընտրության» մասին
Վահան Իշխանյան
«ԱրմենիաՆաուի» թղթակից
«Նրանց (իշխանության) գործունեության գլխավոր մեթոդը բոլոր ակտիվ քաղաքացիների, այդ թվում` այս հրապարակում կանգնածներից շատերի վերաբերյալ այսպես կոչված կոմպրոմատներ հավաքելն ու հատուկ թղթապանակներ (դոսիեներ) կազմելն է»,- այս բացահայտումն առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի հոկտեմբերի 26-ի հանրահավաքի մեկուկես ժամանոց ելույթից է:

Ես հրապարակում կանգնածներից չէի և կարդացի ելույթը թերթում, բայց ասածն ինձ էլ էր վերաբերում: Իմ դեմ էլ ինչ-որ թղթապանակ կլինի, բայց ոչ թե հիմա կազմված, այլ շատ ավելի վաղ` Տեր-Պետրոսյանի նախագահության ժամանակ:

1997 թվականին փորձեցի ստեղծել մի հասարակական կազմակերպություն: Ինձ մերժեցին, որովհետև, ինչպես տեղեկացա, Ազգային անվտանգության ծառայությունը (ԿԳԲ-ն) ինձ «անցանկալի անձ» էր պիտակել Տեր-Պետրոսյանի վարչախմբին ընդդիմադիր հոդվածներիս համար:

Այն ժամանակ ընդդիմադիր թերթում աշխատելը վտանգավոր էր. իմ գործընկեր լրագրողներին ծեծում էին, իսկ թերթերի խմբագրությունները ենթարկվում էին իշխանությունների հարձակումներին: Մեր շենքի շքամուտքը մութ էր, ու ամեն անգամ գիշերով վերադառնալիս տագնապ կար մեջս` թե հեսա գլխիս կխփեն:

1996 թվականի սեպտեմբերի 22-ի ընտրությունների արդյունքների կեղծիքների դեմ բողոքի ալիք բարձրացավ: Նախագահ էր հռչակվել Տեր-Պետրոսյանը, իսկ ընդդիմությունը պնդում էր, որ ընտրվել է Վազգեն Մանուկյանը, և պահանջում էր բացել քվեարկությունների արձանագրությունները: Մեր «Այժմ» թերթն ու ՍԻՄ-ի «Իրավունքը» երկու շաբաթ չտպվեցին. իրավապահներն ավերել ու փակել էին երկու խմբագրություններն էլ:

Ալիքի բարձրակետը 25-ին էր: Որոշվեց ներխուժել Ազգային ժողով, Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովն ԱԺ-ում էր: Սկսեցին ցնցել ճաղերն ու, ի վերջո, ջարդեցին: Ամբոխը ներս խուժեց: Ես էլ մտա, բարձրացա ուղիղ ԿԸՀ: Բայց ամբոխի հիմնական թիրախն իշխանություններն էին, մարդիկ գտել էին ԱԺ նախագահին ու փոխնախագահին ու արյունլվա արել:

Հանկարծ լսվեցին կրակոցներ: Ժողովուրդը նոսրացավ, շուրջս էլ ցուցարար չկար: Կենտրոնական մուտքի մոտ մի ոստիկան հարցրեց` դու ո՞վ ես: Հանեցի լրագրողի վկայականը, նա մահակն իջեցրեց գլխիս, բայց ես տակից պլստացի` չկպավ, ու արագ փախա:

Գիշերը, խոհեմաբար, տանը չքնեցի, բայց հաջորդ օրը հիմարաբար իջա քաղաք. տանկեր ու փողոցները շղթայած զինվորներ: Գրողների միության մոտ մի ընկերոջ տեսա, ասաց` հո չե՞ս գժվել, արա, ո՞ւր ես էկել, քեզ են ման գալիս, փախի: Հիմա նա Փարիզում է ապրում, զանգել-հարցնում էր` էդ հնարավո՞ր ա, որ Լևոնը վերադառնա:

1996-ի այդ լարված օրերին իմացա, որ հետախուզման մեջ եմ: Հետախուզվողների անուններն օդանավակայանում էին, որ չթողնեն-փախչեն, անունս` ցուցակի մեջ: Երկու բնակարան փոխեցի, որ հետքս կորցնեմ: Ոստիկանները գնացել էին մեր տունը խուզարկելու, մայրս լուսամուտից կանչել էր հարևաններին, որ գան` չթողնեն խուզարկել: Հարևանները տուն էին լցվել:

Ինձ փնտրել էին նաև նախկին կնոջս տանը: Աներս ասել էր` էդ մարդը բաժանված է, մեզ հետ կապ չունի: Մեկն առաջարկեց Իրանով փախցնել, համաձայնել էի: Երկու շաբաթից բռնությունները դադարեցին. ՀՀՇ-ական Դավիթ Շահնազարյանը հեռուստատեսությամբ ասաց, որ պետք է դադարեցվի այս թշնամանքը: Ես հասկացա, որ ամեն ինչ վերջացել է, կրքերը հանդարտվել էին:

Ես փրկվել էի, իսկ բռնել էին հարյուրներով: Ինձ նման նրանք էլ հիշողություններ ունեն Լևոն Տեր-Պետրոսյանի իշխանության ժամանակներից: Պատգամավոր Դավիթ Վարդանյանի ոտքերն ու ձեռքերը կապած ծեծել էին: Ծեծողների մեջ էր եղել ոստիկանության պաշտոնյա Մուշեղ Սաղաթելյանը, որին Տեր-Պետրոսյանն իր ելույթում ներկայացնում է որպես այս իշխանությունների կողմից ճնշված: Ճիշտ է, Սաղաթելյանին հեռացրին աշխատանքից, դատեցին ու նստացրին:

Դասընկերս` Հովիկը, քաղաքականության հետ կապ չուներ, ծրագրավորող էր, բայց նա էլ անցավ 96-ի բռնություններով: Տեսնես` հիմա որտե՞ղ կլինի: Լևոնի ելույթը հիշեցրեց Հովիկին: Պարզվեց` ԱՄՆ-ում է, նրա mail-ը գտա, նամակ գրեցի, թե ի՞նչ էր եղել նրան 96-ին: Պատասխանեց. «Խոսակցություններ կային, որ ընդդիմության բոլոր առաջնորդներին բռնել են, ես աշխատում էի «Արմիմպեքս» բանկում, ԱԻՄ-ի գրասենյակը կողքն էր, ասի` մի հատ մտնեմ, մի բան իմանամ: Մի քանի զինվոր «Կալաշնիկով» ավտոմատով մուտքի մոտ կանգնած էին: Նրանք ինձ առանց պրոբլեմի ներս թողեցին: Բոլորին ներս էին թողնում, բայց ոչ մեկին դուրս չէին թողնում:

Այնտեղ կային ԱԻՄ-ի մի տասնհինգ անդամ: Պատգամավոր Արամազդ Զաքարյանն ասում էր. «Դուք չեք կարող ինձ ձերբակալել, ես պատգամավոր եմ»: Նրան սկսեցին ուժեղ ծեծել, «Կալաշնիկովով» քիթը ջարդեցին: Սկսեցին բոլոր տղամարդկանց «Կալաշնիկովով» ծեծել: Կանայք ճչում էին: Հետո ձերբակալեցին բոլոր տղամարդկանց, տարան Նալբանդյան փողոցի ինչ-որ շենք (ոստիկանության վեցերորդ վարչություն): Մենք կարծես վտանգավոր հանցագործ լինեինք, մեզ ծեծում էին: Հրամայեցին պառկել կեղտոտ գետնին: Ես մտածում էի. «Մի ժամ առաջ ազատ մարդ էի ու ոչ մի վատ բան չէի արել, իսկ հիմա բանտում եմ, ինձ հետ անասունի պես են վարվում ու ծեծում են, ինչի՞ համար:

Նրանք մեզ տարան դատարան ու մոտ վեց ժամ պահեցին: Այնտեղ շատ բանտարկված տղամարդիկ կային: Մի ծեր մարդ կար, որին շատ ուժեղ ծեծել էին: Հետո դատավորը կարդաց դատավճիռը ու մեզ տարան բանտ: Ես մնացի էնտեղ տասը օր: Մի քանի օր մերոնք չգիտեին` որտե՞ղ եմ:

Էս դեպքերից մի քանի շաբաթ անց մեկնեցի ԱՄՆ: Սիրտս կոտրվել էր»:

Այդ անհանգիստ օրերի շատ ծանոթներս հիմա չկան: Ոմանք մեկնել են արտասահման, ոմանք մահացել են: Մնացողներն ականատես եղան, թե ինչպես ներկա վարչակազմը կրկնեց «անկախ» Հայաստանի առաջին իշխանությունների սարսափները, երբ 2004-ին շուրջ 600 ընդդիմադիրներ բանտարկվեցին կեղծ մեղադրանքներով: Ընկերներիս մի մասն էլ հեռացավ դրանից հետո:

Ընտրություննե՞ր, ժողովրդավարությո՞ւն, իշխանափոխությո՞ւն: Այդ հարցերը փակվեցին 1995-1996-ին:

Ես մոռացել էի անցյալը, ինձ վաղվա օրն էր հետաքրքրում: Ես լրագրող եմ, ուզում եմ, որ անկախ, քաղաքական խմբերից չվերահսկվող մամուլ լինի, մամուլը դառնա բիզնես, ու նորմալ աշխատավարձ ստանաս: Մտածում էի` ի՞նչ ծրագրերով կվերանա ռեժիմը, ու ժողովրդավարություն կհաստատվի, որ ամեն մարդ ազատություն ստանա, ու «դոսիեներ» չլինեն:

Տեր-Պետրոսյանի վերադարձն ընկալվում է որպես այլընտրանք:

Լևո՞ն, թե՞ Սերժ: Ես ընտրություն չունեմ: Ես հիմա այլ բան եմ մտածում. հանկարծ անցյալը չվերադառնա:
Աղբյուրը

[P.S.]

Վահանն անշուշտ իրավացի է։ Ամեն ինչ ճիշտ է գրել, Բյուրակն ջան, ուղղակի մի բան է մոռացել հիշեցնել. որ նա սովորական լրագրող չէր, ու ոչ էլ հասարակ քաղաքացի։ Նա հիմնական թեկնածու աներձագն էր։ Դրա համար էին նրան փնտրում, ոչ թե նրա համար, որ ԱՅԺՄ թերթիկ շարքային լրագրող էր...Թեև դա բոլորովին չի արդարացնում ոչ բռնությունը, ոչ էլ սուբյեկտիվ է դարձնում նրա պատմությունը։

[StrangeLittleGirl]

Դասընկերս` Հովիկը, քաղաքականության հետ կապ չուներ, ծրագրավորող էր, բայց նա էլ անցավ 96-ի բռնություններով: Տեսնես` հիմա որտե՞ղ կլինի: Լևոնի ելույթը հիշեցրեց Հովիկին: Պարզվեց` ԱՄՆ-ում է, նրա mail-ը գտա, նամակ գրեցի, թե ի՞նչ էր եղել նրան 96-ին: Պատասխանեց. «Խոսակցություններ կային, որ ընդդիմության բոլոր առաջնորդներին բռնել են, ես աշխատում էի «Արմիմպեքս» բանկում, ԱԻՄ-ի գրասենյակը կողքն էր, ասի` մի հատ մտնեմ, մի բան իմանամ: Մի քանի զինվոր «Կալաշնիկով» ավտոմատով մուտքի մոտ կանգնած էին: Նրանք ինձ առանց պրոբլեմի ներս թողեցին: Բոլորին ներս էին թողնում, բայց ոչ մեկին դուրս չէին թողնում:

Այնտեղ կային ԱԻՄ-ի մի տասնհինգ անդամ: Պատգամավոր Արամազդ Զաքարյանն ասում էր. «Դուք չեք կարող ինձ ձերբակալել, ես պատգամավոր եմ»: Նրան սկսեցին ուժեղ ծեծել, «Կալաշնիկովով» քիթը ջարդեցին: Սկսեցին բոլոր տղամարդկանց «Կալաշնիկովով» ծեծել: Կանայք ճչում էին: Հետո ձերբակալեցին բոլոր տղամարդկանց, տարան Նալբանդյան փողոցի ինչ-որ շենք (ոստիկանության վեցերորդ վարչություն): Մենք կարծես վտանգավոր հանցագործ լինեինք, մեզ ծեծում էին: Հրամայեցին պառկել կեղտոտ գետնին: Ես մտածում էի. «Մի ժամ առաջ ազատ մարդ էի ու ոչ մի վատ բան չէի արել, իսկ հիմա բանտում եմ, ինձ հետ անասունի պես են վարվում ու ծեծում են, ինչի՞ համար:

Նրանք մեզ տարան դատարան ու մոտ վեց ժամ պահեցին: Այնտեղ շատ բանտարկված տղամարդիկ կային: Մի ծեր մարդ կար, որին շատ ուժեղ ծեծել էին: Հետո դատավորը կարդաց դատավճիռը ու մեզ տարան բանտ: Ես մնացի էնտեղ տասը օր: Մի քանի օր մերոնք չգիտեին` որտե՞ղ եմ:

Էս դեպքերից մի քանի շաբաթ անց մեկնեցի ԱՄՆ: Սիրտս կոտրվել էր»:

Մի՞թե այս մարդն էլ էր հիմնական թեկնածուի աներձագը:

[P.S.]

Մի՞թե այս մարդն էլ էր հիմնական թեկնածուի աներձագը:

Իհարկե՝ ոչ։ Նա մսաղացի զոհն է։ Հետևաբար նրա անունը չէր լինի օդակայանում, նրա տունն չէին գա...

[HardRock]

Անձամբ ես Սերժի ու Լևոնի մեջ ոչ մի տարբերություն չեմ տեսնում: Երկուսնել ինձ համար անընդունելի են: Իսկ Լ.Տ.Պ.-ի համար զարմանում եմ. հազիվ կռվով ու դավով քշեցինք գնաց, հիմա ելի ուզում ենք հետ գա: Ի՞նչ երաշխիք կա որ նա իշխանության գալով նույն զեխծարարությունները չի գործադրի որ հաջորդ ընտրություններում էլի ինքը անցնի:

Առաջարկում եմ թեմայում հավանական թեկնածուների քվյարկություն դնել:

[TigranM]

Անձամբ ես Սերժի ու Լևոնի մեջ ոչ մի տարբերություն չեմ տեսնում: Երկուսնել ինձ համար անընդունելի են: Իսկ Լ.Տ.Պ.-ի համար զարմանում եմ. հազիվ կռվով ու դավով քշեցինք գնաց, հիմա ելի ուզում ենք հետ գա: Ի՞նչ երաշխիք կա որ նա իշխանության գալով նույն զեխծարարությունները չի գործադրի որ հաջորդ ընտրություններում էլի ինքը անցնի:

Առաջարկում եմ թեմայում հավանական թեկնածուների քվյարկություն դնել:

Լրվ համաձայն եմ քեզ հետ: Եթե չեք մոռացել 1996-ին նա ապացուցել է, որ ընդունակ է գնալ ամեն տեսակի քայլերի որպիսի ամեն կերպ պահի իր իշխանությունը: