Երբևէ մտածել եք ինչ է տիեզերքը ……![]()
ինչպես է առաջացել……![]()
ունի արդյոք սահման ……![]()
և այլ մնանատիպ հարցերի շուրջ……![]()
այս թեման այդ հարցերի լուրջ քննարկման համար է……
Մենակ Խնդրում եմ Էլի Կրոնական մոտեցում ցույց չտալ…
Երբևէ մտածել եք ինչ է տիեզերքը ……![]()
ինչպես է առաջացել……![]()
ունի արդյոք սահման ……![]()
և այլ մնանատիպ հարցերի շուրջ……![]()
այս թեման այդ հարցերի լուրջ քննարկման համար է……
Մենակ Խնդրում եմ Էլի Կրոնական մոտեցում ցույց չտալ…
Loading your personal settings....
տիեզերքը չի սահմանվում
տիեզերք միշտ էլ եղել ա
տիեզերքը սահման չունի
eduard30 (17.02.2011)
<<Ճանաչիր ինքդ քեզ և դու կճանաչես Տիեզերքն ու Աստվածներին...>>
Ստորագրությանս այս տողը պատասխանում է այդ հարցին՝ ավելի ճիշտ պատասխանի որոնման այն ուղին ու տեղը, որի օգնությամբ ու միջոցով կարող ենք հասնել դրան:
Մարդը (Միկրոտիեզերքը) և Տիեզերքը (Մակրոտիեզերքը) մի են:
Ինչ որ վերևում է՝ այն էլ ներքևում...
Ինչ որ մեր ներքինում է՝ այն էլ արտաքինում...
Մարդ արտաքին աշխարհն ընկալում է այնպիսին՝ ինչպիսին իր ներքնաշխարհն է, այլ կերպ ասած տեսնում ու ընկալում է այն՝ ինչ որ կա իր ներքինում. եթե մարդ սև ակնոց է կրում ("հոգու աչքերի" մասին է խոսքս), ապա աշխարհն էլ նրա համար այդպիսին է, եթե վարդագույն ակնոց է կրում՝ աշխարհն էլ վարդագույն է երևում և միայն Իմաստուն՝ ինքն իրեն ու հետևաբար ողջ Տիեզերքը ճանաչող մարդն է, որ ակնոց չի կրում ու տեսնում է ողջ Իրականությունը, Ճշմարտությունը, այլ ոչ թե ակներևը, խափկանքը...
Մտածեք ընդգծածս հատվածների վրա և ինքներդ զուգահեռներ անցկացրեք մարդու ու Տիեզերքի միջև և չեք սխալվի երկուսի ճիշտ ընկալման ու գիտակցման մեջ... Փորձեմ մի փոքր մանրամասնեմ, քանզի հասկանալի պատճառով չեմ կարող այդքանը գրել. նախ ասեմ, որ Ոգու անմահության ու վերամարմնավորման օրենքի մասին խոսելիս պետք չէ դրանք համարել կրոնական մոտեցում, որովհետև դրանք շատ ավելի փաստացի, իրական ու ճշմարիտ են արտացոլում իրականությունը, քան բազում ու բազում գիտական ներկայիս փաստերը, որոնք ժամանակի ընթացքում կարող են հերքվել ու փոփոխվել ու տեսնում ենք, որ այն՝ ինչ մի ժամանակ համարվում էր գիտական անհերքելի փաստ՝ այժմ դա կասկածի տակ է դրվում կամ նույնիսկ հերքվում ամբողջությամբ: Բայց չէ՞ որ կա նաև արևելյան գիտությունը, որն ունի իր ուսումնասիրման մեթոդները ու մարդու և Տիեզերքի ներքին էության բացահայտման ոլորտում նրանք այնքան առաջ են անցել արևմտյան գիտությանը, որ դեռ նոր նոր արևմուտքի գիտնականները սկսում են մարդու և Տիեզերքի էության բացահայտման ու մի բան հասկանալու համար դիմել արևելքին, քանզի դրան նրանք երբեք էլ չեն կարող հասնել իրենց նյութական ու սահմանափակ ուսումնասիրման մեթոդներով: Եվ այսպես (սրտից թույլ մարդիկ կարող են չկարդալ հետագա տողերը).
Տիեզերքը՝ ինչպես և մարդը, ունի ֆիզիկական մարմին (արտաքին աշխարհը), հոգի (նեքին աշխարհը) և Անմահ Ոգի (Էությունը). Տիեզերքի Ոգին՝ ինչպես և մարդունը, Անմահ է և մարմնավորվում է ֆիզիկական ոլորտում՝ մարդկանց պատկերացման մեջ դա "ծնունդն" է (քրիստոնյա մեր մասնակիցների համար դա կարելի է բացատրել Աստծո Հիսուս Քրիստոսի կերպարանքով մարմնավորմամբ, քրիշնայականների համար՝ Աստծո Քրիշնայի կերպարով մարմնավորումը և այլն) կամ հեռանում այդ ֆիզիկական ոլորտից ու առանց Էության մնացած իր ֆիզիկականը բնականաբար քայքայվում է ու տարալուծվում իր համապատասխան ոլորտի մեջ՝ ինչին մարդիկ տվել են "մահ" անվանումը:
Բացի դա Տիեզերքը՝ ինչպես և մարդը, ունի դադարի՝ հանգստանալու փուլեր՝ այսպես ասած "քնի" ժամանակահատվածը, որից Տիեզերքը՝ ինչպես և մարդը, վեր է կենում թարմացած, նոր ուժերով ու եռանդով - հիշեք Նոյին, որը միակը չի եղել մարդկության պատմության մեջ ու ոչ էլ վերջինը կլինի, քանզի ժամանակ առ ժամանակ Տիեզերքն էլ դադարի կարիք է ունենում. այն կարելի է համեմատել նաև քննությունների ընթացքում տրված դադարի հետ, որի ժամանակ պատրաստվում ու հետո հանձնում է աշակերտն այդ քննությունը և այդ քննությամբ էլ որոշվում է, թե տվյալ աշակերտը կարող է տեղափոխվել հաջորդ դասարան՛ թե ոչ... Նոյը՝ մարդկանց հավաքական կերպարը ներկայացնող դերակատարը, ինչպես նաև կենդանական ու բուսական աշխարհի այն ներկայացուցիչները, որոնք համապատասխանում էին գալիք փուլին անցնելու մակարդակին, նրանք անցան, իսկ նրանք ովքեր շարունակում էին իրենց սխալ կյանքն ու չէին հաշվի առնում կյանքի դասերը և դրանցից դասեր չէին քաղում՝ մատնվեցին կորստի՝ չանցան գալիք փուլ, քանզի արդեն չէին համապատասխանում այդ փուլի պահանջներին...
Տիեզերքում՝ ինչպես և մարդկային կյանքում, ամեն վարկյան մոլորակներ են ծնվում ու մահանում, բայց նա հավերժ կա ու կլինի...
Թե սիրում ենք՝ մեր սրտի բոլոր լարերո՜վ սիրենք...Միայն Սիրուն է երաժշտությունը զիջում, բայց և Սերն էլ մեղեդի է...
Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...
eduard30 (17.02.2011), Sambitbaba (23.10.2010)
ես ապշած եմ, թե մարդու մոտ որտեղից եսքան ինֆօրմացիա նրա մասին, ինչի մասին չգիտեն սաղ գիտությունները իրար միացրած![]()
Վերջին խմբագրող՝ phanasonic: 14.05.2007, 11:22: Պատճառ: պահի պատճառով
ինչ է տիեզերքը
Տրեզերքը ունի երկակի բնույթ ՝ նյութ եվ էներգիա: Տարբեր տեղամասերում, տարբեր արտաքին եվ ներքին իրավիճակներում առաջնային և որոշիչ է դառնում սրանցից մեկը, կամ էլ երկուսն էլ, ինչ որ չափաբաժիններով: Նրանք անբաժան են: Մեկի սպառվելը նշանակում է նաև մյուսի համար՝ մահ:
ինչպես է առաջացել
չերազես էլ սրա մասին: Մեկ է , երազումտ լինելու է տեխնիկական աղմուկը/"շում"/ , ու ունանակու էս միայն ժամանակի անտեղի կորուստ... նույնիսկ ֆանտաստ-փիլիսոփաները /տեսականորեն/ չեն կարող մոտենալ էս հարցին... Ինֆորմացիայի բացարձակ վաակում է, եվ կլինի այդպես մարդու /տիեզերքի բացադրիչի, միջում գտնվողի/ համար:
կարող ենք միայն մոտենալ էն հարցին, թէ սկզբապես, տիեզերքի առաջացման "հրամարը" ի կատար ածելուց ինչ է եղել, ինչ անցումային պրոցեսներ են եղել: Դա , ըստ մի գիտական տեսության հայտնի է: Ծագել է մի "բանից" /կետից/, որը ունեցել է չնչին չափեր: Պրոցեսը ընթացել է ակնթարթորեն: Էտ ակնթարթի ընթացքում էտ կետից դուրս են մղվել նյութն ու անտինյութը: Նյութը, ունենալով քանակական գերակշռություն՝ հաղթել է: Անտինյութը ՝ վերացել է: Նյութը, ունենալով էներգետիկ պոտենցիալ, էտ պահից սկսած անվերջ լայնանալով լցնում է տարածությունը:
Եթե դիտարկենք տիեզերքը, որպես փակ համակարգ, ապա իսկապես էներգիանի պահպանման օրենքը գործում է: Իսկ քանի որ տիեզերքը փոխազդում է իր արտաքին միջավայրի հետ, ապա էներգիան փոխակերպվում է, փոխանցվում է, "խլվում" է:
ունի արդյոք սահման
Սահման նա միշտ էլ ունի, եվ ամեն վարկյան իր սահմանները ընդլայնում է, դրա համար ծախսելով իր ներքին էներգիան:
տիզերքը մահանալու՞ է:
Տիեզերքը լայնանալով /1000 կմ/վայրկյան արագությամբ դեպի բոլոր կողմեր /, նյութը փոշիացնելու է իր ստացած էներգիան, եվ փոշիանալու է ինքն էլ :
Միակն է արդյոք տիզերքը: Կա՞ տրեզերքի նման ուրիշ էկզեմպլյար ևս:
Սրա մասին կարելի է փիլիսոփայել: Բայց հլա դեռ բուն տիեզերքում էնքան փիլիսոփայելու բաներ կան, որ հերթը սրան դժվար էլ հասնի:
Մենակ Խնդրում եմ Էլի Կրոնական մոտեցում ցույց չտալ…
Իսկ ի՞նչ է լինելու Աքսիոմատիկը:
Տիեզերքից շրջապատի ազդեցիկ մասի մի թևին արի պայմանավորվենք անվանել ՝ Աստված: Նա պարբերաբար, մեզ հասկանալի, ինֆորմացիոն ազդանշաններ է ուղարկում:
Բայց տրեզերքը շրջապատված չէ միայն աստծով: /Աքսիոմատիկ/ նրա հակակշռին արի անվանենք Սատանա: Նա էլ պարբերաբար, մեր կողմից որսացվող էլեկտրոմագնիսական ճառագայթման տիրույթում, ինֆորմացիոն ազդանշաններ է ուղարկում... Լինում է նաև, որ նրանք ինֆորմացոն "հրամանները" միաժամանակ են ուղարկում, ու հրամանները չկատարելու դեպքում դաժանորեն պատժում են: Դա մեր համար ամենածանր դեպքն է...
էդ կետը ո՞րտեղ ա գտնվել, եթե ոչ տիեզերքումԾագել է մի "բանից" /կետից/, որը ունեցել է չնչին չափեր:
ինչի՞ մեջով ա տարածվում, եթե ոչ տիեզերքիՍահման նա միշտ էլ ունի, եվ ամեն վարկյան իր սահմանները ընդլայնում է, դրա համար ծախսելով իր ներքին էներգիան:
էդ մինչև ե՞րբՏիեզերքը լայնանալով /1000 կմ/վայրկյան արագությամբ դեպի բոլոր կողմեր /, նյութը փոշիացնելու է իր ստացած էներգիան, եվ փոշիանալու է ինքն էլ :
Դրանից հետո ի՞նչ ա մնալու: Ինչ որ մնալու ա , դրան չենք կարա՞ ասենք "տիեզերք"
dvgray լավ մտքեր էր խոսքեր չկան……
բայց եսիմ հլը որ հարցեր կան իրոք օրինակ են սահմանի պահով լավ եթե սահման ունի ապա ինչ կա սահմանից այն կողմ…
իսկ իրոք որտեղ է գտնվել այդ կետը ինչ միջավայրում……
ես որ փորձում եմ մտածել այդ հարցի շուրջ միշտ կախումա………![]()
Loading your personal settings....
Կարևոր է հստակ հասկանալ, որ տարածությունն ու ժամանակը - դա տիեզերք չէ:
Կրկնում եմ - Տրեզերքը դա միայն նյութն + էներգիան է:
Տարածությունը , դա մի տիեզերքից անկախ միջավայր է , որտեղ իր գործնեությունն է ծավալում /ապրում է/ տրեզերքը: Ժամանակը մի գործիք է, որով որոշվում է/չափվում է/ տրեզերքի էներգետիկ ու նյութական ռեսուրսի փոփոխության չափը, պահը...նայած թէ ինչ մեծություն է հետաքրքիր: Այսինքն ժամանակը գոյություն չունի, եվ սա ընդամենը մաթեմաթիկական մի գործիք է, տարածության մեջ չափումներ կատարելու համար:
Էա կոնտեկստում հետաքրքիր է ոչ թէ տարածության մեջ բացարձակ դիրքը/որպեսին պարզ է որ գոյություն չունի/ այլ հարաբերականը, այսինքն էն 0-ի համեմատ, որը մենք/կամ ուրիշը/ կսահամանենք: Եթե 0-ն սահմանվի Երկիր մոլորակի տեղը , ապա էսօրվա համար բավական մեծ ճշտությամբ հայտնի է /հաշվարկվել է/ թէ որտեղ է գտնվել էտ կետը: Ժամանակի հետ էտ դիրքի հաշվարկի սխալանքը կփոքիանա, եթե դա պահանջվի...
ի՞նչ կա սահմանից այն կողմ
Հաստատ գիտեմ, որ ՝ տրեզերք չկա:
Իսկ տարածությունը... ամենուր է: Սա "անշունչ", "անկենդան" միջավայրն է, և հետաքրքիր է միայն որպես միջավայր, տարածք,...տարածությունԱյնտեղի "կենդանականի" հետ, /փոփոխվելու հատկություն ունեցող ինչ որ "բանի" հետ/, որը շրջապատում է մեր տիեզերքին, մենք անմիջական հաղորդակցություն չունենք/ և չէնք էլ ունենա/...
Այնտեղ "գտվողի" ինֆորմացիան հոսքերը էլեկտրամագնիսական բնույթ չունի: Իսկ մենք կարող ենք ընդունէլ միմյայն էլեկտրամագնիսական բնույթի ինֆորմացիա: ... Այլ խոսքով ասած ՝ խոսքում ենք լրիվ ուրիշ լեզուներով... Ժամանակ առ ժամանակ հայտնվում են "թարգմանիչներ", որոնք կատարում են ինֆորմացիաների փոխակերպումներ մի լեզվից մյուսին: Թարգմանում էն միայն էն, ինչ ինենց ասվում է, ու ինչը անհրաժեշտ է մեր "համատեղ քայլերի" համաձայնեցման համար : Եվ ոչինչ ավել: Տրեզերքի "շրջապատը" հավանաբար ավելի կատարյալ է, եվ "աշխատում" է ռացիոնալ, առանց ավելորդությունների:
Էտ "թարգնմանիչներին" պայմանականորեն եկեք անվանենք "միսիաներ" /Քրիստոս, Բուդա, Մուհամեդ... սրանք մեզ հայտնի ամենա"պրոֆեսիոնալ" ու լավագույն "թարգմանիչներն" են եղել, և իրենց միսիաների համար "պարգևատրվել են"... /:
Սակայն կան և դեռ կլինեն բազմաթիվ ավելի "ցածր" կարգի/որակաորման/ "թարգմանիչներ", բայց սրանք, մեծ հաշվով էնքան էլ հետաքրքիր չեն, և որպես "թարգմանիչներ" օգտագործվում են շատ կարճաժամկետ ու փոքրիկ,լոկալ բնույթի խնդիրների դեպքերում միայն ...
սակայն եթե տիեզերքը մեծանում է ինչ որ վերջավոր արագությամբ ապա հնարավոր է գա ժամանակ, որ մարդը կամ մի այլ էակ կարողանա հասնել այդ սահմանին……![]()
Չե՞ք կարծում…
իմիջայլոց ինչ գիտես ինչ կա տիեզերքից այն կողմ…![]()
Loading your personal settings....
Ու՞մ սահմանին:
Եթե տիեզերքի սահմանին, ապա անհրաժեշտ է , որ մենք ընթարձակվենք ավելի արագ, քան տրեզերքն է: Սակայն դա կարող է բավարար չլինել, որովհետև ասենք մինչ այդ տիեզերքը մահանա:
Իմիջիայլոց տիեզերքի ընդարձակումը տեղի չի ունենում հաստատուն արագությամբ: Այլ այն ունի նաև արագացում /դրական/: Այսինքն այդ արագությունը գնալով մեծանում է:
Որպեսզի սկսենք տրամաբանել և հաշվարկել, թէ ինչ կա Տրեզերքից այն կողմ, դրա համար մեզ պետք է ունենալ նախնական փաստեր: Էտ պաստերը կարող են ձգտել նույնիսկ էպսիլոնի/մաթեմաթիկական 0-ի/: Անվերջ փոքր մեծությունը նույնպես մեծություն է: Սակայն, կրկնում եմ: Տիեզերքի "այն" կողմի մասին մեր ունեցած ինֆորմացիան զրո է: Մաթեմաթիկական բացարձակ զրո:
Զրոն՝ ոչինչ է:
Ոչնչից ինչ -որ բան չի ստեղծվում: Ոչինչ անգամ ինչ ուզում ես ՝ տալիս է ոչինչ: Ոչնչի վրա ինչ փիլիսոփայություն կառուցես, մեկ է , արդյունքը ոչինչ է: Սա մաթեմաթիկորեն: Իսկ մաթեմաթիկան մեր ունեցած միակ գործիքն է /ապարատը/: Այնպես որ ՝ ոչնչի դեմ ցավոք մենք անզոր ենք...
Եթե վաղը մարդկությունը ստեղծի մի այլ գործիք, որը կարող է զրոյի հետ մանիպուլացիայ կատարել, ապա էտ օրվանից նոր կարող ենք խոսալ
...
Տիեզերքը այն է, ինչ տեսնում ես քո սիրած էակի աչքերի մեջ…
իմիջայլոց
Բավականին հետաքրքիր "օբյեկտներ" են իրենցից ներկայացնում Սև Խոռոչները: Ժամանակակից ֆանտաստները /փիլիսոփաները/ բավականին ակտիվորեն ցանկություն են հանդես բերում "քրքրելու" էտ օբեկտներին, սակայն հլա դեռ ֆիզիկները բավականին փաստացի հիմքեր չեն "մատակարարում", ու տեսությունները ստացվում են բավականին անհամոզիչ :
Միգուցէ մե՞նք էլ փորձենք մեր համեստ ուժերով հիփոթեթիկ պատկերացումներ կառուցել էս "օբեկտների" /սև խոռոչների/ շուրջը:
Օրինակ՝ - կարո՞ղ է պատահել, որ Սև Խոռոչները կանալներ են /կապող օղակներ/ Տիեզերքի և ԱնդրՏիեզերքի միջև: /սա հայտնի հիպոթեզներից մեկն է/
Մի միջավայր, որտեղ գործում են "անցումային" օրենքներ: Անցումային Տիեզերականից ԱնդրՏիեզերականի /սա արդեն իմ հիպոթեզն է/:
...Մակերեսին գերակշռում են Տիեզերական օրենքները: Քանի հեռանում ենք մակերեսից /մակերես, եթե մոտենանք - մեր՝ տիեզերքի կողմից/, այնքան Տիեզերական օրենքների ազդեցությունը փոքրանում է, և գերակշռում է ԱնդրՏիեզերականը...
...Սև խոռոչներ... Որտեղ նյութի+էներգիայի որոշակի չափաբաժին սիստեմատիկորեն փոխակերպվում է /հաղորդվում է, խլվում է/ ԱնդրՏիեզերական ուրիշ "բանի"/ "բաների"/ :
Եթե սրանք կանալներ են, ապա ի՞նչ "ալգորիթմով" են աշխատում: Նրանք միշտ բա՞ց են: Թէ՞ բացվում են որոշակի օրինաչափությամբ միայն...
Որո՞նք են էտ օրինաչափությունները...
նմանատիպ հարցեր էլ ես տամ.
ի՞նչ ա տարածությունը
ո՞նց ա առաջացել
ունի՞ սահման
կոչնչանա՞
dvgray ջան լավ պատկերացումներ ունես ես թեմայի մասին չես ասի որտեղից մենք ել մի քիչ խորանանք էլի նենց հետաքրքիրա……
Բայց մի հատ հարցա առաջանում իսկ են կետը ինչից ամեն ինչ սկսվելա ինչպես է առաջացել ?
Համ ել ես ճիշտն ասածեդքան ել տեղյակ չեմ անդրտիեզերքի մասին մի քիչ կպատմես դրա մասին……
Իմիջայլոց հիմա են սև խոռոչներ մասին ասեմ……ես ինչքան գիտեմ դրանք ուղակի շատ մեծ զանգված /խտություն/ ունեցող օբյեկտներ են, որոնց գրավիտացիան խաղթահարելու համար չի բավականացնւմ, հիմա արագության վերին սահման համարվող, լույսի արագությունը![]()
այդ պատճառով դրանք ընդունակ են կլանել ամբողջ գալակտիկաներ……ես վերջերս մի հատ դոկումենտալ ֆիլմ էի նայում դրանց մասին այնտեղ կարծեմ ասվում էր, որ հիմա մշակված են մեթոդներ դրանց հայտնաբերման համար……
չնայած ասենք հայտնաբերեցին ինչ օգուտ
……
եսիմ ինձ կախեց լսում եմ ձեր կարծիքները……
Loading your personal settings....
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ