Ապեր, ինձ թվում է՝ մարդկանց գերակշիռ մեծամասնությունը ոչ թե իրար հետ ընկերություն են ուզում անել, այլ ուզում են մյուսներին ք*նեն անկախ սեռից, գրավչությունից ու այլ անձնական հատկանիշներից։ Միակ գործոնը, որ մարդկանց ստիպում է իրար հետ քաղաքակիրթ, սիրալիր ու երբեմն էլ հոգատար լինել, ու այդ փոխադարձ սիրալիրությունից «բավարարված» զգալ, դա վախի բալանսն է, այսինքն մի փոքր հաճելի է զգացումը, որ դոմփվելու վտանգ յանի չկա։
Ու առհասարակ, եթե վախը առհասարակ չլինի, մարդկանց մի ահռելի ստվար զանգված մյուսներին պերմանենտ ք*ծ ա պահելու։
Հետևաբար, ես քո վերևի մտքերի հետ համաձայն եմ, ու դու իմ ընկեր-ախպերս ես, բացարձակ առանց որևէ դոմփելու մտքերի
․․․ չնայած էս խմածս գինին որոշ պղտոր ալիքներ ա գեներացնում, հեսա ճնշեմ դրանց։
Հ․Գ․ Թիքեթի աղջիկ-տղա ընկերությունը նենց մեղմիկ, սիլիբիլիոտ բան ա թվում, իսկ իսկական ընկերության մասին մի հատ հոյակապ հոպար կա, վախտին ասել էր, ես էլ ցիտել էի։
Էջանիշներ