որտև մարդկանց ճնշող մեծամասնությունը ապրում ա մի հատ միջավայրում, որտեղ թվում ա՝ աշխարհը սպասում ա՝ օճառը գցե՞ս․ ու հաճախ տնից սկսած իրար ստորացնելը, ծաղրելը նորմալ երևույթ ա՞
Դու ասա, ինչի՞ ես սովորել, որ խոցելիություն ցուցադրելը կատաստրոֆիկ, թույլիկ, անընդունելի վարք ա տղու/քո համար
Ագրեսիվ տոնդ ինչ-որ բան փոխելու մասին չի խոսում, քանզի
1. Ինքդ ես պնդում, որ այդ կարծիքը վաղուց արդեն տարածված չէ։
2. Ակումբն իր երկնիշ այցելուներով ինչ-որ բան փոխելու հարթակ չէ։
Թե ինչի մասին է խոսում, ոչ գիտեմ, ոչ էլ ուզում եմ իմանալ։ Ինձ ոչ դու ես հետաքրքիր, ոչ էլ քո "աշխարհի կենտրոն" Դանիան:
Ես անգրագետ եմ, բան չեմ սովորել։ Փորձում եմ տրամաբանել ու հասկանամ քո կարծիքը ինչ ա։
Իսկ աշխարհը ի՞նչ միջավայր ա։ Բարի պուշպուշ, եկեք սիրեմ, պուպուշ անեմ, վայ կարամ սենց հարց տամ, իսկ սենց, կարամ էս անեմ, իսկ սե՞նց։ Մարդ եղած վախտ ջան, ո՞նց ա ա աշխարհի մոդելը ըստ քեզ։
Ես ազնվորեն ուզում հասկանամ էն մարդկանց, ովքեր որ ասում են թողնել որ "խոցելի" լինելը, շատ կարևոր ու լավ բան ա։ Հա համաձայն եմ հետդ, բոլորս էլ խոցելի են, բայց թե խոցելի կլինես թե չէ, դա ընտրություն ա ըստ իս։ Այսինքն եթե խոցելի ես իմ համար էդ ՄԻԱՆՇԱՆԱԿ վատ ա։ Ես պրիմիտիվ տուպոյ գյադա եմ, ես մտածում եմ, եթե կարամ բռոնեժիլետ հագնեմ, ավելի լավ ա հագնեմ, քան թե չհագնեմ, չնայած նրան, որ բռոնեժիլետով քայլելը մի քիչ բարդ ա։ Որն ա խոցելի լինելու benefit-ները?
Հա ճիշտ ես, երևի վերաբերմունքի պահ ա, իմ մոտ ուղղակի չհիշեցի տենց դեպք, որ իմ համար էդ խնդիր լինի, բայց դե մեկի համար կարա էդ լինի կարևոր բան ու խնդիր, մյուսի համար միասին ճամբար կամ ռազբորկի չգնալը։ Ու առաջինը ավելի հաճախ ա հանդիպում, որովհետև ճամբար ու ռազբորկի քիչ մարդիկ են գնում, իսկ սեքսն ահագին ունիվերսալ զբաղմունք ա
The cake is a lie.
Ժողովուրդ, ինձ թվում ա էս հարցը շատ պարզ լուծում ունի։
Եթե սեքսը ինչ որ պահից սկսած հավասարվի ասենք պաչիկով բարեւին, էս հարցը ավտոմատ անիմաստ կդառնա։ Իսկ քանի դեռ դա էդպես չի, տղամարդը միշտ թեկուզ մտքում ձգտելու ա գոնե մի անգամ կին ընկերոջ յուբկի/շալվարի մեջ մտնի՝ անկախ ընկերության փաստից։
ԴԵ ԶԶՎՑՐԻՔ ԷԼԻ…
Արամ ջան, աշխարհը իմ համար բազմազան տարածք ա։ Մի տեղ, իրոք, սպասում են օճառը գցես, մի տեղ օճառը չգցած էլ՝ մենակ ոտդ ներս դնես ու հերիք ա, որ հարձակվեն վրեդ, երիկամդ հանեն, բայց ինչ֊որ տեղեր էլ կան՝ մարդիկ ուղղակի ուրախ են քեզ տեսնել, կարան քեզ հոգատարութուն տան առանց քեզնից ինչ֊որ բան սպասելու, զուտ որտև դու հավես մարդ ես կամ ուղղակի մարդ ես, ու օրինակ՝ իրանք գնահատում են քո ներկայությունը։ Մարդիկ կան, որ ընկածին ձեռք են մեկնում, մուրացկանին փող են տալիս, տկլորին շոր են տալիս․․․ բազմազան ա․․․
Հիմա խոցելիության թեմայով շատ լավ մեջբերեցիր քո ասած բռոնեժիլետը։ Ինքը լավ ա, նույնիսկ պարտադիր ա, եթե կռիվ ես գնում, բայց կարևոր ա, որ կռիվից հետո կարողանաս հանես վրայիցդ։ Եթե դու կյանքից/աշխարհից անընդհատ վտանգ ես սպասում, ու էդ ժիլետդ չես հանում, ինքը սերտաճում ա մաշկիդ, մաշկիդ զգայությունը կորում ա։ Բռոնեժիլետով մտնում են անկողին կնոջդ/սիրելիիդ ծոցը, դրանով երեխուդ հետ են խաղում․․․ էդ ցավոտ ա բոլոր կողմերի համար, կոպիտ ա, տենց վնասում ես բոլորին, այդ թվում քեզ։ Չկա դրա կարիքը։
Ու որ ավելի ցավոտ ա ինձ համար՝ եթե դու էդ աշխարհայացքով ես ապրում, դու էդ մոդելը տարածում ես, դառնում ես էն, ումից պաշտպանվելու համար պետք ա ժիլետով ման գալ, ով փորձելու ա առիթից օգտվի (որտև եթե առիթից օգտվելն ա նորմը, ով շուտ ա օգտվում, ինքը շահում ա) ու տենց աշխարհը դառնում ա էլ ավելի վտանգավոր տարածք։
boooooooom (03.05.2023), Արէա (02.05.2023), Նաիրուհի (28.04.2023), Ուլուանա (27.04.2023)
Հ․Գ․ վերևի գրառմանը․ ցավոք՝ եթե հիմա Հայաստանում լինեի, կարծեմ սենց zen չէի փռթի․ միջավայրը շատ ա ազդում ընկալման վրա ու գիտեմ, որ Հայաստանում միջավայրը շատ տարբեր ա (գլուխս խոնարհում եմ էն մարդկանց առաջ, որ հայաստանից էլ են զեն փռթու՞մ ։esim էհ)
Ես ապրում եմ Հայաստանում։ Որտեղ ամեն պահի, ինձ ու իմ մոտիկներին վտանգ ա սպառնում։ Ես պայմանական "գռելանդյաում" չեմ, ես էնտեղում եմ, որտեղ միշտ վտանգ ա սպառնում։ Ես ապրում եմ դժվար հասարակությունում, որտեղ լիքը խնդիրներ կան, ու էդ խնդիրները կռվով են հաղթահարում, ոչ թե մառիխուանա ծխել կյանքի մասին երազելով, ձեռի հետ էլ թիթեռնիկների գույները ուսումնասիրելով։ Ես ապրում եմ մի setup-ում, որտեղ որ հենց թուլություն ցույց տաս, ու քեզնից ինչ որ բան ես ներկայացնում, դրանից օգտվելու են։ Էդ ոնց ու ում հետևով ես ռիսկ անում ինձ խորհուրդ տաս, որ էդ բռոնեժիլետը հանեմ։
Ու էդ անտեր բռոնեժիլետը չրթիկով չի է, որ կարաս հիմա միացնես, հետո անջատես, հետո էլի իմացնես։ Քեզ ուժեղ, մաքուր ու հստակ mindset ա պետք։ Որ կրիտիկական պահերում միշտ պարտաստ լինես։
Իշ ալլահ, մի ցավացրա քեզ իմ պատճառով։ Աշխարհը վտանագավոր տեղ ա, ես չեմ իրան վտանգավոր սարքողը, վտանգավոր տեղում, պետք ա պատրաստ լինես կռվելու, ոչ թե ասես չէ չէ չէ, վտանգավոր չի, սաղ պուպուշ են, կամ էլ թռնես ընդեղ որտեղ դեռ ժամանակավորապես ինչ որ բան պուպուշ ա։
Շատ լավ նկատեցիր էդ մտերմիկ զրույցների պահը: Տղամարդկանց մեծ մասն իրոք չի էլ պատկերացնում, որ նման բան հնարավոր ա, մի զգալի հատված էլ, իմ տղա մտերիմ ընկերների հետ փորձից դատելով, կարող եմ ասել, որ շատ թեմաներով ուղղակի երբեք, ոչ մի դեպքում չի խոսի իր տղա, նույնիսկ մտերիմ ընկերների հետ: Այսինքն` իրենց հուզող, իրենց համար կարևոր թեմաներ կան, որոնց մասին տղաները միայն աղջիկների հետ են կարողանում խոսել (եթե ընդհանրապես կարողանում են), իրար հետ` ոչ մի կերպ: Տղաների հետ նման թեմաներ քննարկելը ղզիկություն, թուլություն կորակվի, բայց ոչինչ, որ երկու կողմն էլ կարող են էդ նույն թեմաները աղջիկ ընկերների հետ քննարկել, կարևորը` իրար հետ չլինի, ու ոչ մեկը չիմանա մյուսի մասին: Ընդ որում` հեչ պարտադիր չի, որ երկուսն էլ իրոք նորմալ չհամարեն իրար հետ դա քննարկելը. պարզապես կա վաղուց ի վեր արմատացած, ամրապնդված կարծիք, թե որ թեմաներն են տղամարդկային ու տղամարդկանց հարիր, որոնք` ոչ, ու դրան համարյա բոլոր տղաները լռելյայն հետևում են` հաճախ առանց խորանալու, ուղղակի ենթագիտակցաբար գիտեն, որ պետք չի, անկապ ա և այլն: Իսկ ինչքան տղաներ կան, որ աղջիկ ընկերներ չունեն ու համարում են, որ պետք չի ունենալ, պատկերացրեք` ինչքան առումներով են հոգեպես չբավարարված մնում: Իհարկե, էնպիսի կին/զուգընկերուհի ունենալը, որի հետ կարող են իրենց հուզող ամեն ինչ քննարկել, էլի աղջիկ ընկեր ունենալու հաշիվ ա: Բայց փաստն էն ա, որ շատ տղամարդիկ իրենց կանանց հետ, նույնիսկ եթե լավ հարաբերությունների մեջ են, ամեն ինչ չի, որ կարողանում են քննարկել: Ու էս ամենը հաշվի առնելով` երևի զարմանալի չի, որ ինֆարկտի դեպքերի ճնշող մեծամասնությունը տղամարդկանց ա բաժին ընկնում:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Աթեիստ (28.04.2023), մարդ եղած վախտ (27.04.2023)
Ես քեզ մինչև էս պահը ոչ մի խորհուրդ չեմ տվել, բայց եթե ուզում ես իմ հետ խոսակցություն ունենաս, ապա հիմա խորհուրդ եմ տալիս, որ էդ տոնով չշարունակես։
Քանի որ գրածիցդ պարզ ա, որ իմ գրածին չեղած իմաստներ ես վերագրել, փորձեմ մի հատ էլ ձևակերպել։ Իմ տեսանկյունը (Արամ, կրկնում եմ, ոչ թե խորհուրդ, այլ տեսանկյուն) էն ա, որ կյանքում կարևոր ա տարբերակել իրավիճակները ու տարբեր իրավիճակներում ներկայանալ համապատասխան զրահավորմամբ։ Էդ զրահավորումներից մեկը կարա լինի տանկը, մյուսը կարա լինի սովորական շորերը, մյուսը կարա լինի մերկը։ Ու կյանքի որակը ահագին կախված ա նրանից, թե ինչքան լավ ես կարողանում կողմնորոշվել էդ զրահավորումների մեջ, ինչքան լավ ես կարողանում փոխվել մի իրավիճակից մյուսին։ (Դու, իհարկե, կարաս որոշես ամեն տեղ տանկով գնալ)
Հա, էդ հեշտ գործ չի, ու հակառակը, շատ դժվար ա։ Մարդկանց ճնշող մեծամասնությունը շատ վատ ա դրանից։Ու էդ անտեր բռոնեժիլետը չրթիկով չի է, որ կարաս հիմա միացնես, հետո անջատես, հետո էլի իմացնես։ Քեզ ուժեղ, մաքուր ու հստակ mindset ա պետք։
Բայց քո ասած հստակ, ուժեղ mindset֊ի մի բաղադրիչը նաև էդ awareness֊ն ա, որ հասկանաս թե ամեն պահի որտեղ ես ու ինչքան պաշտպանության կարիք ունես կամ չունես։ Ասենք՝ տուն մտնելուց ճիշտ ա տանկը դրսում կանգնացնել։
Ճիշտ ես, խորհուրդ չես տվել, ես եմ մաքսիմալ նուրբ ընդունել գրածդ։ Դու ասել ես, քո աշխարհայացքի պատճառով, աշխարհը ավելի վտանգավոր տեղ ես դարձնում, ու դու ցավում ես դրա համար։ Տենաս էս ի՞նչ ա։ Հաստատ խորհուրդ չի, համաձայն եմ։ Բայց ինչ կատեգորիայի մեջ ա մտնում։ Արի մտածենք հլը։ Ասենք, տեսանկյուն ա։ Ուղղակի։ Իսկ ասենք տեսանկյունն ա, ինչ որ մեկին ասել, որ քո նմանները էս աշխարհը լուզեռների բիոմասա են սարքում ու ես ցավում եմ դրա համար։ Մեր չոբան, անդաստիրակ, ժեխնոց Հայաստանում, վռոդի օքեյ չի, բայց դե ես էլ եմ էդ ժեխնոցից, կարող ա բարձր ինտելեկտուալ woke քննարկումներին ուղեղիս նեյրոնները համապտասխանեցված չեն։ Կլուսավորե՞ս ինձ։
Իսկ գրառմանդ մնացած մասով, լրիվ համաձայն եմ հետդ։ Ամբողջությամբ։
Մի տեղ նշել էի, որ ես Հայաստանի մասին եմ խոսքում (կոնկրետ քեզ չէ), հիմա մի անգամ էլ նշեմ դրա մասին։ Ու իմ արգումենտները ու աշխարահայցքը գալիս են հենց էդ awareness-ից։ Որովհետև պետք ա գիտակցես, թե դու ինչ միջավայրում ես, ինչպես դու ես ասում, ու էդ միջավայրում կարողանաս սըռվայվ անել։ Ոչ մեկ չի ասել, որ տուն պետք ա բռոնեժիլետով մտնես։ Իդեպ դու ինձ ասում ես մարդկանց մեծամասնությունը, աշխարհը վտանգավոր ա տեսնում, այսինքն եթե դու դուրս ես գալիս փողոց, շանսը մեծ ա, որ դուրսը hostile ա, զուտ քո առգումենտից եմ գալիս, էդ նշանակում ա, որ դու եթե գնացիր մեկին հանդիպելու, պետք ա տանկով գնաս, հենց տենաս որ քեզ վտանգ չի սպառնում, կարաս հելնես տանկից, բայց տանկից իջնել չի նշանակում, դիմացինին տանկի բանալիները, ռույլը, ինստրուկցիան տալ ու տկլոր դոշով դեմը նստել։ Բռոնեժիլետը հանում ես, բայց գուշակիր ինչ ա բռոնեժիլետի տակ, ԱՅՈ՜ զապասնոյ բռոնեժիլետ։ Իհարկե չափազանցնում ու կատակ եմ անում, բայց փոինթս էն ա, որ իջնել էն խոցելի մակադրակին, ոչ մի դեպքում պետք չի։ Տուպը շահ չկա, բայց մեծ ռիսկ կա։
Վերջին խմբագրող՝ Արամ: 27.04.2023, 21:59:
մարդ եղած վախտ (27.04.2023)
Արամ ջան, եթե ես ունեմ ինչ-որ տեսակետ, որը ինչ-որ մեկի կարծիքով աշխարհը ավելի վտանգավոր ա դարձնում կամ դարձնում ա լուզերների բիոմասսա կամ ուրիշ մի բան, ապա ես ուզում եմ դրա մասին իմանամ։ Առավել ևս եթե ինձ դրա մասին ասում են ոչ ագրեսիվ, ոչ մեղադրական ու հետո միկրոֆոնը չեն գցում, ու դեռ կարելի ա էդ քննարկել։ Կարող ա քննարկելուց հետո պարզվում ա, որ էդ մարդու կարծիքի բոլոր դրույթները սխալ են, կամ կարող ա ճիշտ են ու իսկապես իմ տեսակետում խնդիրներ կան։ Չարժի՞ դրա մասին իմանալ։ Եթե կարծում ես, որ արժի, բայց էդ կտորը լավ չեմ ձևակերպել, ինչ-որ ձև նեղացրել եմ քեզ, կամ մեղադրել եմ ինչ-որ բանում, ապա կներես:
Իսկ տանկից իջնելու պահով - ասա, որ լավ պահ ա, որ տանկից իջնում ես ու դիմացինդ էլ ա իջնում, տենց մրոտ, քրտնած, դու իրա ուսին ես խփում, ինքը՝ քո, ու ոչ մեկդ մյուսին չի ուզում սպանի:Դ ( թեմային վերադառնալով՝ ոչ էլ սեքս եք ուզում անեք o_O :Դ )
Դե ես չեմ նեղվել, իրականում իմ կատակը քեզ ջղայնացրել էր, ոնց որ ասում ա, ասեցի դավայ ես առաջինը կծեմ, որ ինքը ինձ չկծի։ Գիտես, էս քյառթու գլխումս, մենակ աջ ու ձախ հարձակվել ջարդուփշուր անելն ա ու տակ չմնալը։
Լավ պահ ա, վերջին մի 5 տարում, մենակ կնոջս հետ ա եղել, որ քո նկարագրած դեպքն ա եղել։ Բայց էդ տանկով մի քանի անգամ իրար վրա կրակելուց հետո էլի։ Իսկ մնացած դեպքերում, միշտ տանկով եմ գնում, շատ դեպքերում լինում ա, որ տանկից իջնում, ասենք ինչ որ ԲՄՊ-ի մեջ եմ նստում, դրանից ներքև գնալու կարիք չեմ զգում։ Հետո չգիտեմ որտեղ էի կարդում, լինկը չեմ գտնի, բայց տրամաբանությունը էն էր, որ ինչ որ տարիքից հետո բարդանում ա, տենց սուպեր բաց հարաբերությունների մեջ մտնելը։ Ու սեռերը նկատի չունեմ, ոչ տղաների հետ ոչ աղջիկներ հետ, նոր խորը հարաբերությունների ոչ հավես կա, ոչ էներգիա, ոչ էլ իմաստ։
Քանի բացվել եմ, մի երկու բան էլ գրեմ, տշմշենք ստեղ իրար, կարող ա Վիշապին էլ կատաղացնեմ գա։
Հիմա օրինակ նայեք, մեծամասմբ ստեղ աղջիկներով գրում եք, հա բա ոնց, ես տղա ընկերներ ունեմ, տղաները սենց են նենց են։ Հենց տղաները կարծիք են արտահայտում, ասում եք չէ, դուք ճիշտը չեք ասում, ես մի հատ ընկեր ունեմ, որ եկել ինձ ասում էր սենց նենց։ Ախպեր, ես ձեր ցավը տանեմ, ես ձեր ջանին ղուրբան, էլ ինչ են ստեղ ասում, տղերքի մեծամասնությունը էդ տղա-աղջիկ ընկերությունը անում են մի քանի պատճառով՝
1. սեքս են ուզում
2. անում են, որովհետև հասարակությունում, կասեն, այ ախպեր խոմ դու են **** Արամի նման սեքսիստ, ռասիստ, կոսմոպոլիստ չես
3. անում են, ինչ որ բաց լրացնելու համար, ու անում են շատ սխալ, համ իրանց համ աղջկան վնասելով/խափելով
4. անում են, որովհետև սեքսուալ կոնտեքստը, բացառապես ու իդեալականապես բացառված ա
5. friends with benefits ա, որտեղ երկու կողմն էլ գիտեն, որ ընկերներ են ու կարան սեքսով էլ զբաղվեն
Բայց եթե դու սեքսուալ աղջիկ ես, սեքսի արտաքինով, ու բնությունը չի խնայել քեզ ինչ որ բաներ տալու մեջ, ապա ցավում եմ, բայց դու քաքի մեջ ես։ Դու շանս ես ունենալու տղաների հետ նորմալ մարդավարի, իրական ընկերություն անես, երբ ընտանիք ունենաս, երեխեք ունենաս, մի քիչ մեծանաս, որ ավտոմատ սեքսուալ կոնտեքստը բացառվի։
Բայց եթե դու օրինակ թոփ մոդել չես, էդ դեռ չի նշանակում, որ քո բաղտը բերել ա, որովհետև ոնց որ ասում են, ճաշակին ընկեր չկա։ Բայց ստեղ շանսերը մի քիչ բարձրա, որ կարողա նորմալ ընկերություն անես, որովհետև զուտ ստատիստիկորեն շատ ավելի շատ տղա կա, ով քեզ սեքսուալ կոնտեքստում չի դիտարկի։
Ես իմ ընկերների հետ հետին միտք չունեմ, ամեն ինչը խայտառակ պարզ ա, շահերի, պատասխանատվությունների, ու էդ allignment-ը շաաատ կարևոր ա։ Եթե չկա էդ խայտառակ թափանցիկ allignment-ը ուրեմն ընդեղ ընկերություն էլ չկա։ Բզբզոցի ա։
Ժող մենակ թե չթռնեք դեմքիս, թե բա, ինչ ասում ես, աղջկերքը մենակ սեքսի համար են։ Տենց բան չեմ ասում, անասուն չեմ, ես ասում եմ, որ էդ անտեր տղերքը ֆիզիկապես տենց են կառուցված - ոնց որ կասեր կլասիկան ծակ են ման գալիս։ Ինչ որ Մարդ եղածի ասած նման Zen-եր միշտ էլ կան, որ ինչ որ չափով գիտակից են ու կարողանում են control անել, բայց նորից աշխարհի մոդելը պետք ա մեր ուղեղում կառուցենք, մեածամսնության վրա, թույլ տալով բացառություներ։ Բայց մոդելը պետք ա պարզ լինի ու մաքսիմալ մոտիկ մեծամասնությանը։
Մի բան էլ ասեմ ու թռնեմ։ Էդ 1,2 կատեգորիայի տղերքին, կոնկրետ համոզել խափել են, որ գիտես ինչ կա, էն ինչը քեզ տղայա սարքում դիր մի կողմ, եղի պուպուշիկ տանձիկ, մենք մեկ մեկ կտանք, համը կառնես։ Ու տենց աջ ու ձախ իրանք իրանց խափելով, իրանց զուգընկերներին ու դիմացինին խափելով, ինչ որ expection-ներով ապրում են։ Ապրելը որն ա, կարելի ա ասել, աջ ու ձախ հարմարվում են։
Հիմա էն որ ասում եմ, քիչ հավանական ա աղջիկ-տղա նորմալ ընկերությունը գալիս եմ նրանից որ, ըստ իս էդ 4 տարբերակն ա առողջ (5-ը չեմ ջոգում առողջ ա թե չէ), մնացածը անառողջ ա։ Ու ոնց որ կասեր նորից կլասսիկան, շատ կարևոր ա՝ ԸՍՏ ԻՍ։
Ինչ եք կարծում, 5-ը ինչքանով ա ռեալիստիկ ու առողջ։ Շահառիթները ոնց որ align եղած են, բայց չգիտեմ ինչքանով ա ռեալիստիկ sustainable բան դառնում, որովհետև հիմա եթե մեկը ամուսնացավ, բա էդ ընկերությունը ինչ ա դառնալու, ասենք սեքսը պիտի բացառվի, բա ինչ եթե էն մյուս կողմը ուզում ա, տենց հետ ենք գալիս 1-ին։
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ