Աստղալուսանկարչության մի քանի խորհուրդներ

[One_Way_Ticket]

Հա, ֆիշայի պահով համաձայն եմ, ես էլ առանձնապես չեմ սիրում, պարզապես համենայն դեպս էն ժամանակ mft-ի համար ուլտրալայնանկյուն ուղղանկյուն արագ լինզա չկար։ Համ էլ 7-14mm-ն արդեն ունեի, որը այլ դեպքերում (երբ f/4-ը հերիք էր) բավարարում էր, որոշեցի fisheye առնել, որ բացի աստղազարդ երկնքից էլ նոր հնարավորություններ բացի։ Երբեմն իրենով կարելի է հետաքրքիր կադրեր անել։ Երբ ծայրերը բոկե են դառնում, իրենց կորությունը աչք է շոյում, մի տեսակ կախարդական-անիրական տրամադրություն ստեղծում։ Ասենք, սենց։

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

Ինչ վերաբերվում է 21mm-ին, ես այն լիովին գնահատում եմ ցերեկը, բայց այստեղ խոսքն աստղազարդ երկնքի մասին է։ Չգիտեմ, եթե դա գիշերը լիներ, ինչքանով երկինքը տպավորիչ կստացվեր։ Համենայն դեպս իմ սիրողական մակարդակի նկարներում հորիզոնի մոտ տենց շատ պայծառ աստղեր չէին ստացվում։ Պրոֆեսիոնալները գուցե և կարողանում են ստանալ։

[Rhayader]

Սաղ գաղտնիքը լուսային աղտոտումից խուսափելն ա, մի քիչ էլ պոստպրոցեսինգը

[Rhayader]

Հա, ֆիշայի պահով համաձայն եմ, ես էլ առանձնապես չեմ սիրում, պարզապես համենայն դեպս էն ժամանակ mft-ի համար ուլտրալայնանկյուն ուղղանկյուն արագ լինզա չկար։ Համ էլ 7-14mm-ն արդեն ունեի, որը այլ դեպքերում (երբ f/4-ը հերիք էր) բավարարում էր, որոշեցի fisheye առնել, որ բացի աստղազարդ երկնքից էլ նոր հնարավորություններ բացի։ Երբեմն իրենով կարելի է հետաքրքիր կադրեր անել։ Երբ ծայրերը բոկե են դառնում, իրենց կորությունը աչք է շոյում, մի տեսակ կախարդական-անիրական տրամադրություն ստեղծում։ Ասենք, սենց։

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

Ինչ վերաբերվում է 21mm-ին, ես այն լիովին գնահատում եմ ցերեկը, բայց այստեղ խոսքն աստղազարդ երկնքի մասին է։ Չգիտեմ, եթե դա գիշերը լիներ, ինչքանով երկինքը տպավորիչ կստացվեր։ Համենայն դեպս իմ սիրողական մակարդակի նկարներում հորիզոնի մոտ տենց շատ պայծառ աստղեր չէին ստացվում։ Պրոֆեսիոնալները գուցե և կարողանում են ստանալ։

Ես որ ultrawide-ի հետ մեծ փորձ չունեմ, մի քանի կարծիք էի կարդում:

Կարճ ասած, լիքը մարդ համաձայնում է, որ 21մմ-ից հետո foreground-ը կարևոր է դառնում (ընդհանրապես, ինչքան լայն ես գնում՝ էնքան դժվարանում է լինզան օգտագործելը), որովհետև հակառակ դեպքում նկարները ոչ հաճելի են դառնում: Միգուցե էն, որ դու ինչ-որ բան էլ ես ստիպված կադրի մեջ վերցնել, մոտիկ, մասամբ հենց դրա պատճառով է:

Զուտ Տերյե Սորգյերդի աշխատանքները նայի.







Լինզայի սեմանտիկայի, լուսանկարի վիզուալ լեզվի խնդիր կա՝ որ լայն տեսադաշտը փոխանցես հանդիսատեսին, պետք ա իրան խարիսխային կետ տաս մոտիկ, որ կարողանա պատկերացնել պերսպեկտիվան, հակառակ դեպքում ինքն ընդամենը շփոթեցնող, աղավաղված պերսպեկտիվայով կադր ա տեսնելու:

[One_Way_Ticket]

Ես որ ultrawide-ի հետ մեծ փորձ չունեմ, մի քանի կարծիք էի կարդում:

Կարճ ասած, լիքը մարդ համաձայնում է, որ 21մմ-ից հետո foreground-ը կարևոր է դառնում (ընդհանրապես, ինչքան լայն ես գնում՝ էնքան դժվարանում է լինզան օգտագործելը), որովհետև հակառակ դեպքում նկարները ոչ հաճելի են դառնում: Միգուցե էն, որ դու ինչ-որ բան էլ ես ստիպված կադրի մեջ վերցնել, մոտիկ, մասամբ հենց դրա պատճառով է:

Զուտ Տերյե Սորգյերդի աշխատանքները նայի.

Նայեցի։ Տպավորիչ է, ինչ խոսք, բայց․
1. որտեղ երկրագնդի շոշափելի հատված է ընդգրկած, կադրը փրկում է հյուսիսափայլը (ցերեկայիններն ընդհանրապես չեմ դիտարկում, թեմայից դուրս են)։ Ես ինքս երբեք հյուսիսափայլ չեմ տեսել (այս ձմեռ երևի փորձեմ, մեկ է հեռու տեղ գնալու ոչ մի հեռանկար չկա)։ Գուցե դրանք հորիզոնին բավականաչափ մոտ են, ու բարձր երկինք կադրում վերցնելու կարիք չկա։
2. որտեղ սիրուն աստղազարդ երկինքն է, երկրագնդից ընդամենը ծառերի գլուխներն են մնացել։ Ես հենց սրա մասին եմ խոսում։ Իհարկե, տենց էլ է սիրուն, հատկապես պրոֆեսիոնալ լուսանկարչի կատարմամբ, բայց երկրի ու երկնքի համատեղ կադրին չի փոխարինի։

Ասենք, դիտարկենք էս կադրը։ Մոռանանք որ ֆիշայ է, աղմուկը շատ է, обработка-ն կաղում է, և այլն։ Զուտ պերսպեկտիվայի առումով, ինքը mft 8mm է, ո՞նց իրան կտրես մինչև 12mm, որ կոմպոզիցիան չփչացնես։ Կամ երկինքն ես փչացնելու, կամ երկիրը։ Առավել ևս եթե լողափին էլ ուզենաս, ասենք, մի-երկու հոգի ունենալ, ով նստած աստղերին է նայում։

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

[Rhayader]

Նայեցի։ Տպավորիչ է, ինչ խոսք, բայց․
1. որտեղ երկրագնդի շոշափելի հատված է ընդգրկած, կադրը փրկում է հյուսիսափայլը (ցերեկայիններն ընդհանրապես չեմ դիտարկում, թեմայից դուրս են)։ Ես ինքս երբեք հյուսիսափայլ չեմ տեսել (այս ձմեռ երևի փորձեմ, մեկ է հեռու տեղ գնալու ոչ մի հեռանկար չկա)։ Գուցե դրանք հորիզոնին բավականաչափ մոտ են, ու բարձր երկինք կադրում վերցնելու կարիք չկա։
2. որտեղ սիրուն աստղազարդ երկինքն է, երկրագնդից ընդամենը ծառերի գլուխներն են մնացել։ Ես հենց սրա մասին եմ խոսում։ Իհարկե, տենց էլ է սիրուն, հատկապես պրոֆեսիոնալ լուսանկարչի կատարմամբ, բայց երկրի ու երկնքի համատեղ կադրին չի փոխարինի։

Ասենք, դիտարկենք էս կադրը։ Մոռանանք որ ֆիշայ է, աղմուկը շատ է, обработка-ն կաղում է, և այլն։ Զուտ պերսպեկտիվայի առումով, ինքը mft 8mm է, ո՞նց իրան կտրես մինչև 12mm, որ կոմպոզիցիան չփչացնես։ Կամ երկինքն ես փչացնելու, կամ երկիրը։ Առավել ևս եթե լողափին էլ ուզենաս, ասենք, մի-երկու հոգի ունենալ, ով նստած աստղերին է նայում։

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

Մի քիչ հեռվից ես նկարում՝ նույն կոմպոզիցիան, ուրիշ ֆոկուսային հեռավորությամբ: Կոմպոզիցիան ֆոկուսային հեռավորության հետ առանձնապես կապ չունի, ֆոկուսային հեռավորությունը տեսադաշտի անկյունն է փոխում: Դու էլի կարող ես լրիվ նույն սուբյեկտները կադրի մեջ վերցնել (եթե ֆիզիկապես սահմանափակված չես տեղաշարժվելու հնարավորության առումով՝ ասենք, հետևդ պատ կամ ծառեր չեն):

[Rhayader]

Ֆիշայի էդ «ծռված» վիճակն անկախ ամեն ինչից՝ ահավոր վանող է, դրա համար եմ ասում՝ իրենով ստիպված ես միշտ հորիզոնը կադրի կենտրոնում պահել:

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

Lake Victoria in Banff National Park, Alberta. Photographed with the Olympus OMD E-M5 Mark II and m.Zuiko 8mm f/1.8 fisheye lens (ISO200, f/8, 1/500s)

Լուսանկարը վերցրել եմ էստեղից.
https://www.creativeislandphoto.com/...eye-landscapes

Էս վերևի նկարում ամեն ինչ ավելի ադեկվատ է, ֆիշայն էլ աչք չի ուտում: Դրա համար եմ ասում՝ ինքը շատ քիչ սցենարներում աշխատող բան է:

[One_Way_Ticket]

Մի քիչ հեռվից ես նկարում՝ նույն կոմպոզիցիան, ուրիշ ֆոկուսային հեռավորությամբ: Կոմպոզիցիան ֆոկուսային հեռավորության հետ առանձնապես կապ չունի, ֆոկուսային հեռավորությունը տեսադաշտի անկյունն է փոխում: Դու էլի կարող ես լրիվ նույն սուբյեկտները կադրի մեջ վերցնել (եթե ֆիզիկապես սահմանափակված չես տեղաշարժվելու հնարավորության առումով՝ ասենք, հետևդ պատ կամ ծառեր չեն):

Սուբյեկտները կվերցնես, երկինքը չես վերցնի։ Ասենք, պարզ դեպքում, եթե ընդամենը մի հատ ծառ է foreground-ում, կարող ես մի քիչ հեռու գնալ ու ավելի նեղ ֆոկուսային հեռավորությամբ նկարել, ծառի առումով ոչինչ չես կորցնի, բայց երկինքն արդեն ուրիշ կլինի։ Երբևէ չե՞ս նկատել, որ նույնիսկ ցերեկը ինչքան ավելի լայն է անկյունը, այնքան երկինքն ավելի կապույտ է, որովհետև նեղ անկյան դեպքում հորիզոնին մոտ սպիտակավուն հատվածն է կադրում տեղավորվում, իսկ բարձր կապույտ մասը դուրս է մնում։
Մի խնդիր էլ կա (հավելումս նշածիդ, որ կարող է հետ գնալու տեղ չունենաս), եթե ուզում ես օբյեկտը լուսավորել, ապա ինչքան հեռու, այդքան դժվար։ Դրա համար նման կադրի դեպքում ես մնում եմ այն կարծիքին, որ ուլտրալայնանկյունը լավագույն լուծումն է։

[Rhayader]

Սուբյեկտները կվերցնես, երկինքը չես վերցնի։ Ասենք, պարզ դեպքում, եթե ընդամենը մի հատ ծառ է foreground-ում, կարող ես մի քիչ հեռու գնալ ու ավելի նեղ ֆոկուսային հեռավորությամբ նկարել, ծառի առումով ոչինչ չես կորցնի, բայց երկինքն արդեն ուրիշ կլինի։ Երբևէ չե՞ս նկատել, որ նույնիսկ ցերեկը ինչքան ավելի լայն է անկյունը, այնքան երկինքն ավելի կապույտ է, որովհետև նեղ անկյան դեպքում հորիզոնին մոտ սպիտակավուն հատվածն է կադրում տեղավորվում, իսկ բարձր կապույտ մասը դուրս է մնում։
Մի խնդիր էլ կա (հավելումս նշածիդ, որ կարող է հետ գնալու տեղ չունենաս), եթե ուզում ես օբյեկտը լուսավորել, ապա ինչքան հեռու, այդքան դժվար։ Դրա համար նման կադրի դեպքում ես մնում եմ այն կարծիքին, որ ուլտրալայնանկյունը լավագույն լուծումն է։

Հա, բայց եթե իրա perspective distortion-ը ամբողջ կադրը փչացնելու է էլի գալիս ենք «քիչ բան նկարել, բայց ավելի լավ» vs «շատ բան նկարել, բայց ավելի վատ» տարբերակներին: Մյուս կողմից՝ քեզ ոչ մեկը չի խանգարում պանորամա վերցնել, աստրոյի համար լավ պանորամիկ ծրագրեր կան, եթե երկինքն էդքան կարևոր է մյուս կողմից՝ full frame ես վերցնում, ու էլ կարիք չունես 8մմ-ի հետ տառապել, իր համարժեքը 16մմ-ն է full frame-ի վրա: 16-ն էլի ինձ համար չափազանց շատ է, բայց դու կկարողանաս նույն էֆեկտը ստանալ՝ առանց ֆիշայի: