Բայց նախ պարզել է պետք, թե էդ 12 մինուս 3,5 մլն հայերից քանիսն են, որ խոսում են արևմտահայերեն կամ առհասարակ՝ հայերեն։ Ընդ որում, արտերկրում հայերեն իմացողների թիվը յուրաքանչյուր հաջորդ սերնդի հետ է՛լ ավելի է պակասում։
Մինչդեռ, Հայաստանը (բարեբախտաբար) դեռևս մնում է աշխարհի բոլոր հայերի հանգուցատեղին, ու ես կարծում եմ (ամենայն հարգանքով ու համակրանքով արևմտահայերենի հանդեպ) այդ արտերկրի հայությանն է, որ պիտի դարձնել գրագետ էն լեզվից, որով խոսում են հայրենիքում, դրանով նաև կվերանան տարանջատումները։
Իսկ արևմտահայերենը ԲՈՒՀ-երում, ըստ իս, պիտի ուսումնասիրեն բանասեները, լեզվաբաններն ու հարակից մասնագետները, մինչդեռ մնացած մասնագետներին երբեք չի խանգարի բարձր մակարդակով տիրապետել կիրառական մայրենիին։
Էջանիշներ