Լիոն ջան, քո պրոբլեմը գիտե՞ս որն ա․ որ դու դեռ սերժի ժամանակվա, ես կասեի սովետի ոճով ես մտածում։ Գործնականը թողած ընկել ես վերացական ու ձևական լոլոների հետևից։ Տես, 1000% համոզված եմ, որ էդ քո ասած ֆորմալ հայեցակարգերը թղթի վրա սիրուն գրած կան․ որ ոլորտ էլ մտնես, խորանաս, կգտնես։ Մենակ հիմա չէ․ Սերժի վախտ էլ են հաստատ եղել։ Իհարկե կարելի ա էդ թղթի վրա հայեցակարգերի լավ ու վատ լինելը քննարկել, կռվացնել՝ Սերժենց գրածն էր լավը՞, թե՝ Նիկոլենցը, բայց մեր երկրի պրոբլեմը ոչ թե էդ հայեցակարգերի լավ ու վատ լինելու մեջ էր, այլ, որ էդ սիրուն–սիրուն հայեցակարգերը մենակ թղթի վրա էին, փուչիկ էին՝ զուտ մարդկանց աչքին թող փչելու ու քողարկելու համար համատարած թալանն ու գործ չանելը։
Իսկ հիմա ի՞նչ ա փոխվել․ փոխվել ա էն, որ հիմա գործ ա արվում․ կոնկրետ խնդիրները հատ–հատ լուծվում են ու թալանը կտրվել ա։ ՈՒ Նիկոլի կառավարությունն էլ թոզ փչելու խնդիր չունի, թալանը սիրուն–սիրուն լոլոներով ծածկելու խնդիր չունի։ Իրանք խնդիր ունեն կուտակված պրոբլեմներն ու երկրի առաջ կանգնած մարտահրավերները լուծելու ու դրանք են հատ–հատ լուծում ու դրանց մասին են խոսում՝ թղթի վրա գրած վերացական հայեցակարգերի մասին լոլոներ կարդալու փոխարեն։
Նորից եմ ասում․ քեզ հետաքրքիր լինի, կարաս գնաս ցանկացած նախարարությունից ստանաս էջերով հայեցակարգեր գրած։ Զատո պետաական ապարատը նենց անդուր բյուրոկրատական բան ա սաղ աշխարհով, որ ուզեն–չուզեն էդ հայեցակարգերը երկար–բարակ գրում թուղթ սևացնում են։ Բայց լավ ու վատ կառավարությունները առաջին հերթին իրարից տարբերվում են նրանով, թե էդ թղթի վրա հայեցակարգերի հետևում իրական գործ արվում ա՞, թե թալան ու գլուխպահոցի ա։ Սովորաբար ինչքան թալանն ու գործ անելու ձև բռնելը շատ ա լինում, էնքան էդ թղթի վրա հայեցակարգերը ավելի երկար ու ճոխ են լինում։ Ընդ որում էդ մենակ պետական ապարատում չի՝ ամենուր ա տենց։ Տարբեր չափերի մասնավոր ֆիրմաներում աշխատանքի սեփական փորձից եմ ասում։
Բայց դու սկի կոնկրետ արվող գործերից խաբար չես, էն ամենը ինչ խելքը գլխին մամուլից հասանելի ա։ Դրած Շահմազանովի լայվերն ես նայում։ Հա, լուրջ չի առանց ոլորտի մեջ խորանալու ու քո ասած՝ ելքային ինֆորմացիային տիրապետելու, լուծումներ առաջարկելը։ Բայց նույն ձևի լուրջ չի առանց ոլորտին ծանոթ լինելու, խորանալու պնդումներ անելը, թե բա հայեցակարգեր չկան, համակարգեր չկան։ Դու ի՞նչ գիտես, թե կոնկրետ ոլորտում արվող քայլերի հետևում ինչ հայեցակարգ, ծրագիր կամ համակարգ կա, եթե կոնկրետ ոլորտներում չես խորացել։
Իմիջիայլոց, ոնց արդեն ասեցի․ կրթության ոլորտի քո նշած խնդիրները առնվազն մի մասը ես առանց խորանալու էլ, զուտ մամուլին հետևելով գիտեմ, որ լուծվել կամ լուծվում են։ Դու չգիտես, որովհետև քեզ Շարմազանովի դեմագոգիկ լայվերն ու հայեցակարգերի ու համակարգերի մասին վերացական խոսակցություններն ավելի հետաքրքիր են։
Լիոն ջան, գուցե որպես իրավաբան մոտդ մի քիչ մասնագիտական պաբոչնի էֆեկտ ա, որ ֆորմալ կողմին ես ավելի շատ ուշադրություն դարձնում, ես էլ որպես ծրագրավորող ու ինժեներ տեսնում եմ, որ մեր երկրի ամենամեծ պրոբլեմը ոչ թե օրենքների ու ֆորմալ հայեցակարգերի պակաս կամ թերի լիներն էր, այլ դրանց գործնական կիրառումըԹղթի վրա ամեն ինչ սիրուն նկարած էր, բայց էդ թղթի վրա նկարածին ոչ մեկ բանի տեղ չէր դնում․ մոտիվացիան կայուն թալանն ապահովելն էր, ոչ թե երկրի խնդիրներին լուծում տալը։ Ինչը հիմա փոխվել ա։
Էջանիշներ