Աշխատանքային դեպրեսիա

[Վիշապ]

տենց երջանիկ մարդի՞կ կան, որ կարում են էդ անեն:

Աշխատանքի բնույթից շատ բան է կախված, ստորև վերաբերում է ավելի շատ նստակյաց աշխատանք կատարողներին:

Իմ 18 տարվա փորձից հազիվ անցած տարի մանրից սկսեցի ընկալել, որ շատ աշխատելը, կամ աշխատանքի հետ ժատ ժամանակ անցկացնելը աշխատանքը ավելի էֆեկտիվ չի դարձնում, այլ հակառակը՝
ժամանակի ընթացքում հյուծվում ու դեգրադացվում ես, իսկ անտեղի վատնված ժամանակը շատանում է:
Այսինքն, շատ աշխատելը անպայմանորեն չի բերում շատ արդյունքի, երբեմն ուղղակի մարդ ուրիշ բանուգործ չունի կյանքում, կամ էնքան է հոգնել աշխատելիս, գլուխը ավելի դանդաղ է աշխատում, իսկ դրա հետևանքով ավելի շատ սխալներ, ոչ օպտիմալ լուծումներ և այլն…
Սկսնակ աշխատողների կամ երիտասարդների մոտ էնտուզիազմն ու ձգտումը հասկանալիորեն շատ են, բայց կարդա առաջին պարագրաֆը :Ճ

Էֆեկտիվ աշխատելու համար պետք է լիարժեք հանգստացած, մարզված, կոփված, ստրեսներից ազատ գլուխ ու մարմին:
Հետևաբար էն մարդիկ, որոնք մտածում են իրենց հանգստի, հավասարակշռության ու մարզավիճակի մասին, ավելի մեծ պոտենցիալ ունեն աշխատսանքի մեջ:
Դրանից իհարկե չի բխում, որ աշխարհիկ կայֆերին նվիրված մարդիկ բոլորն էլ ավելի լավ աշխատողներ են, կամ ավելի մոտիվացված են աշխատանքի տեղը քնող մարդկանցից, շատ ժամանակ հակառակն է:

Բայց աշխատանքի մեջ երկարաժամկետ հաջողություններ ունենալու ու դրանցով բավարարվածություն զգալու համար առողջություն է պետք,
իսկ առողջությունն ու աշխատանքը համատեղվում են միայն թերևս մարզիկների, մարզիչների, անտառապահների, որսորդների ու էլի տենց հետաքրքիր աշխատանք ունեցողների մոտ :Ճ

[StrangeLittleGirl]

Աշխատանքի բնույթից շատ բան է կախված, ստորև վերաբերում է ավելի շատ նստակյաց աշխատանք կատարողներին:

Իմ 18 տարվա փորձից հազիվ անցած տարի մանրից սկսեցի ընկալել, որ շատ աշխատելը, կամ աշխատանքի հետ ժատ ժամանակ անցկացնելը աշխատանքը ավելի էֆեկտիվ չի դարձնում, այլ հակառակը՝
ժամանակի ընթացքում հյուծվում ու դեգրադացվում ես, իսկ անտեղի վատնված ժամանակը շատանում է:
Այսինքն, շատ աշխատելը անպայմանորեն չի բերում շատ արդյունքի, երբեմն ուղղակի մարդ ուրիշ բանուգործ չունի կյանքում, կամ էնքան է հոգնել աշխատելիս, գլուխը ավելի դանդաղ է աշխատում, իսկ դրա հետևանքով ավելի շատ սխալներ, ոչ օպտիմալ լուծումներ և այլն…
Սկսնակ աշխատողների կամ երիտասարդների մոտ էնտուզիազմն ու ձգտումը հասկանալիորեն շատ են, բայց կարդա առաջին պարագրաֆը :Ճ

Էֆեկտիվ աշխատելու համար պետք է լիարժեք հանգստացած, մարզված, կոփված, ստրեսներից ազատ գլուխ ու մարմին:
Հետևաբար էն մարդիկ, որոնք մտածում են իրենց հանգստի, հավասարակշռության ու մարզավիճակի մասին, ավելի մեծ պոտենցիալ ունեն աշխատսանքի մեջ:
Դրանից իհարկե չի բխում, որ աշխարհիկ կայֆերին նվիրված մարդիկ բոլորն էլ ավելի լավ աշխատողներ են, կամ ավելի մոտիվացված են աշխատանքի տեղը քնող մարդկանցից, շատ ժամանակ հակառակն է:

Բայց աշխատանքի մեջ երկարաժամկետ հաջողություններ ունենալու ու դրանցով բավարարվածություն զգալու համար առողջություն է պետք,
իսկ առողջությունն ու աշխատանքը համատեղվում են միայն թերևս մարզիկների, մարզիչների, անտառապահների, որսորդների ու էլի տենց հետաքրքիր աշխատանք ունեցողների մոտ :Ճ

Էս ամենը իհարկե շատ սիրուն ա ասվում, ու ես էլ հնարավորության դեպքում միշտ հետևում եմ աշխատանքի հիգիենային, բայց հաճախ աշխատանքային պայմաններ են լինում, որ ուղղակի անհնար ա հանգիստն ու աշխատանքը ճիշտ ձևով համատեղելը։ Հենց հիմիկվա աշխատանքս վերցնենք։ Ասենք ցերեկը երկուսին լսարանից դուրս եմ գալիս։ Կուզեի նորմալ մարդու պես երկու ժամ աշխատել ու տուն գնալ։ Բայց հաջորդ առավոտը տասին նոր դաս ունեմ, որին պետք ա պատրաստվել։ Ամեն նոր դասին պատրաստվելը մինիմում տասը ժամ ա տևում։ Հետևաբար, մինչև կեսգիշեր լռվում եմ։ Ու սենց արդեն երկու ամիս։

[Sagittarius]

Էս ամենը իհարկե շատ սիրուն ա ասվում, ու ես էլ հնարավորության դեպքում միշտ հետևում եմ աշխատանքի հիգիենային, բայց հաճախ աշխատանքային պայմաններ են լինում, որ ուղղակի անհնար ա հանգիստն ու աշխատանքը ճիշտ ձևով համատեղելը։ Հենց հիմիկվա աշխատանքս վերցնենք։ Ասենք ցերեկը երկուսին լսարանից դուրս եմ գալիս։ Կուզեի նորմալ մարդու պես երկու ժամ աշխատել ու տուն գնալ։ Բայց հաջորդ առավոտը տասին նոր դաս ունեմ, որին պետք ա պատրաստվել։ Ամեն նոր դասին պատրաստվելը մինիմում տասը ժամ ա տևում։ Հետևաբար, մինչև կեսգիշեր լռվում եմ։ Ու սենց արդեն երկու ամիս։

հը՞

[StrangeLittleGirl]

հը՞

Օքեյ, պիտի ասեի՝ ևս երկու ժամ, այսինքն՝ չորսին տուն գնալ։

[Վիշապ]

Էս ամենը իհարկե շատ սիրուն ա ասվում, ու ես էլ հնարավորության դեպքում միշտ հետևում եմ աշխատանքի հիգիենային, բայց հաճախ աշխատանքային պայմաններ են լինում, որ ուղղակի անհնար ա հանգիստն ու աշխատանքը ճիշտ ձևով համատեղելը։ Հենց հիմիկվա աշխատանքս վերցնենք։ Ասենք ցերեկը երկուսին լսարանից դուրս եմ գալիս։ Կուզեի նորմալ մարդու պես երկու ժամ աշխատել ու տուն գնալ։ Բայց հաջորդ առավոտը տասին նոր դաս ունեմ, որին պետք ա պատրաստվել։ Ամեն նոր դասին պատրաստվելը մինիմում տասը ժամ ա տևում։ Հետևաբար, մինչև կեսգիշեր լռվում եմ։ Ու սենց արդեն երկու ամիս։

Եթե էդ 10 ժամվա ընթացքում մի երկու ժամ ֆիզիկական ակտիվություն չունենաս, մանրից կեսգիշերը դառնալու է լրիվ գիշեր:
Ժամանկին ես էլ էի ասում, թե գործերս շատ են, մարզվելու ժամանակ չի մնում, էդ մոտավորապես նույնն է, թե ցրտին վերարկու չհագնես, պատճառաբաներլով, թե ձեռքերդ փայտացել են:

[StrangeLittleGirl]

Եթե էդ 10 ժամվա ընթացքում մի երկու ժամ ֆիզիկական ակտիվություն չունենաս, մանրից կեսգիշերը դառնալու է լրիվ գիշեր:
Ժամանկին ես էլ էի ասում, թե գործերս շատ են, մարզվելու ժամանակ չի մնում, էդ մոտավորապես նույնն է, թե ցրտին վերարկու չհագնես, պատճառաբաներլով, թե ձեռքերդ փայտացել են:

Արխային, կեսգիշերը գիշեր դեռ չկ դարձել, իսկ ֆիզիկական ակտիվության ժամանակ իրոք չկա: Սկի ուտելու ժամանակ չկա:

[LisBeth]

ես մի քիչ ուրիշ ձև եմ հասկանում էս դեպրեսիան։ Իմը ավելի կլինիկական դեպք ա։ Երկրորդ գործի տեղի ժողովուրդը չաթ են անում, ասում խոսում կիսվում են։ Իրանց դա ոնց որ օգնում ա։ Իմպովիզացիոն հոգեթերապիա։ Սաղ կեղտը լվում լցնում են սրա նրա գլխին ու հանգստանում ցրվում։ Մի անգամ մտածի ասի, լավ բեր ես էլ կիսվեմ, տեսնեմ ինձ ի՞նչ կտա։ Գրեցի, ասի մի հատ կին էր եկել, պերեգարի ամբրեն լցրել էր շուրջս, ու պատրաստվում էր մի ամսական երեխուն օճառաջրով կլիզմա անի։ Ոբշըմ երկար բարակ բացատրեցի, որ չկարողացա դրա գլուխը մտցնեմ, որ չի կարելի։ Պետք ա ադապտացված սնունդը փոխել։ Սրանք սկսեցին շան լափը լցնել էդ կնոջ գլխին, ինձ մխիթարել, որ ես ամեն ինչ ճիշտ եմ արել, որ ավելին անել չէի կարա։ Դե ես առանց էդ էլ գիտեի, որ անզոր ոչնչություն եմ, ու խնդիրը հենց դրանում էր։ Փաստի բազմակի հաստատումը ոչ միայն դրական արդյունք չտվեց, այլ սաղ խորացրեց։ Տակ շտո, ոչ մի ֆիզիկակն վարժություն, ոչ մի աշխատանքային կոնտակների խզում աշխատանքից դուրս ու նմանատիպ բաներ չեն օգնում։ Ինքդ քո մտքերից հեռու չես փախնի։ Ճահճի նման քաշում են մինչև վերջ ու լցվում բերանդ, բառի բուն իմաստով։ Ու գիշերը խեխղդվելով եմ զարթնում։ Չեմ քնում։ Չեմ կարողանում կենտրոնանամ։ Իրերը ձեռքիցս ընկնում են, չեմ խոսում, կամ էլ շատ եմ խոսում, ու լեզուս քյառտ չունի, քույրս ասում ա դրա համար ընկերներ չունեմ, որովհետև սաղին հուշտ եմ անում իմ չոր ու կոպիտ քննադատություններով։ Ծիպը բերանդ կծակեր, որ գործընկերուհուդ ասեիր սիրուն տեսք ունի ֆոտոսեսիայի համար, այլ ոչ թե 50 տարեկան կնոջ պրիչոսկա ա արել, ու որ առանց վռտվռտան մեյքափի ինքը ավելի սիրուն ա։ Ասում եմ օքեյ, թող լրիվ գնան գրողի ծոցը։ Այ սենց ա իմ աշխատանքային դեպրեսիան։

[laro]

Ասում ա աշխատանքային շաբաթս շատ լավ ա անցել․ 6 աշխատանքայի օրից մենակ չորս օրն եմ ուզել դուրս գալ աշխատանքից։ Լրիվ իմ դեպքն ա։ Բայց ինչպես էս երկու օրը ասեց մի իմաստուն մարդ՝ սաղ անցնում ա, վերջում բողոքիդ ցանկությունն էլ ա կորում ու դու քեզ անջատած ապրում ես։ Էս անջատված կյանքիս մնաց 9 ամիս։

[Վահե-91]

Երբ նոր էի սկսել լիարժեք գրաֆիկով աշխատել, հաճախ կիրակի օրը գործի էին կանչում կամ հազարից մեկ ինչ որ տեղ էինք գնում կոլեկտիվով: Ու ամեն անգամ գժվում էի էդ մտքից, թե ինչի՞ պիտի իմ անձնական կյանքը տուժի էդ աշխատանքի պատճառով կամ շատ գոհ եմ, որ հետները գործի տեղն եմ շփվում, մի հատ էլ հանգստյանս օրը պիտի շփվեմ: Անցավ ինչ-որ ժամանակ, հասկացա որ ես անձնական կյանք չունեմ, չեմ էլ ունեցել, գործընկերներս էլ էտքան էլ վատ մարդիկ չեն
Հիմա երկու բան կա ինչից դեպրեսվում եմ: Կարող ա նենց հանձնարարություն տան, որ նման բան երբեք արած չլինեմ, կամ հանձնարարությունը ավարտեմ, պարզվի մի բան թերի եմ արել: