StrangeLittleGirl-ի խոսքերից
Ամբողջ խնդիրը այ հենց էստեղից ա սկսվում, երբ քեզ նման լիքը կանայք մի անկյունում հարմարված իրենց երջանիկ կյանքն են ապրում ու զարմանում, թե էս ինչ հարցեր են կանայք բարձրացնում, էս ինչ անկապ բաներ եք խոսում, էս ինչից եք դժգոհում, ամեն ինչ շատ ընտիր ա, իդեալական, դու ինչով ուզում ես, զբաղվի։ Բայց դու փորձի ոտքդ քո կոմֆորտի տարածքից դուրս դնել, փորձի մի քիչ «առաջ գնալ», տեսնեմ՝ էլի տենց հավասա՞ր ա լինելու ամեն ինչ։
Էս աշխարհին նաև կանանց սոլիդարություն ա պակասում, երբ մեկն իր էրեխեքը բերում ա, մի աշխատանք ճարում ու աշխատում, ու անուն դնում նրանց, ովքեր սեքսիզմի պատճառով դժվարությունների են հանդիպում՝ ասելով, թե էսինչ մասնագիտություն ես ընտրել, դա չընտրեիր, թե՝ չափազանցնում ես, ոչ մի խնդիր էլ չկա, խնդիրը քո մեջ ա։ Կամ երբ տնային տնտեսուհին ասում ա՝ ես եմ որոշել տնային տնտեսուհի լինել, որ ուզենայի, նորմալ կարիերա կանեի։ Կամ երբ որևէ մեծ ընկերության ղեկավար դարձած կինն ասում ա՝ ես խելացի ու աշխատասեր եմ, դուք էլ տենց էղեք, դուք էլ սրան կհասնեք։ Կամ էլ երբ Լիզբեթը հայտնվում ա, ասում ա՝ էս ինչ նեղ խնդիրներից ես խոսում։
Բայց կանանց պետք ա իրար կողքի կանգնել ու սատարել իրանց։ Շատ էլ որ ես ֆիզիկապես ուժեղ չեմ ու շտանգիստ չեմ դառնալու։ Ես կանգնում եմ էն կնոջ կողքին, որը որոշել ա շտանգիստ դառնա, ու իրան ասում են՝ դա կանացի մասնագիտություն չի։ Շատ էլ որ ես ծրագրավորող չեմ։ Ես կանգնում եմ էն կնոջ կողքին, որն ասում ա, որ իրան անընդհատ ձեռ են առնում՝ ասելով, որ կանայք ծրագրավորել չգիտեն։ Շատ էլ որ ես բիզնեսի մեջ չկամ։ Ես կանգնում եմ բիզնեսի էն կնոջ կողքին, որի մասին ասում են՝ առաջ գնացել ա, որովհետև սրա-նրա սիրուհին ա։ Շատ էլ որ ես քաղաքական գործիչ չեմ։ Ես կանգնում եմ էն կին քաղաքական գործչի կողքին, որի լավ ու վատ քաղաքական քայլերը քննադատելու փոխարեն մազերի գույնն ու հագուստն են քննարկում։ Շատ էլ որ երաժիշտ չեմ։ Ես կանգնում եմ էն կին երաժշտի կողքին, որի մասին ասում են՝ կանայք ռոքից վատ են։
Ու էս բոլորն ամեն տեղ կա։ Գերմանիան սուրբ չի։ Իմ աչքի առաջ են լիքը գերմանացի տղամարդիկ ֆրաու Մերկելի շորերը քննարկում։ Տո իմ ոլորտում էլ ինչքան հաջողության հասած կին կա, էդ թվում՝ Գերմանիայում, ոչ մեկը կենսաբանական երեխա չունի։ Մեկը կմտածի՝ դե հա, էդ կանայք 60-70 տարեկան են, հիմա ուրիշ ա։ Բայց հիմա դա կատարվում ա իմ աչքի առաջ։ Ինձ հասակակից կամ ինձնից մի քանի տարով մեծ կանայք երեխա են ունենում ու հերթով հեռանում ակադեմիայից։ Իսկ ամենահաջողակները երեխա չունեն (ի դեպ, հենց գերմանացիներ), չեն ունենալու ու սարքել են իրանց բրենդը, որովհետև գիտեն, որ դա միակ միջոցն ա առաջ գնալու։ Ու վերցրու նույն ոլորտի տղամարդկանց ու տես, որ ամեն մեկը երեք-չորս երեխա հեչի պես ունի։ Ինչու՞ պիտի տղամարդու համար սա խնդիր չլինի, կնոջ համար լինի։ Ու իմ ոլորտը հենց կանացի ոլորտներից ա, հենց էն ոլորտներից ա, որի ստարտային վիճակում կուրսում հարյուր հոգուց իննսունինը աղջիկ են։
Բայց դուք ասեք, որ սեքսիզմ չկա, որ ավելի կարևոր խնդիրներ կան, իսկ ֆեմինիստներին կյանքից չբավարված հիստերիկներ անվանեք, որտև դուք հարմարավետ ապրում եք սպիտակ տղամարդկանց ստեղծած աշխարհում, ու ձեզ տենց լավ ա։
Էջանիշներ