Պատերա՞զմ, թե՞ խաղաղություն. լրջանալու պահը

[Վիշապ]

դու նա ես, որ եթե դու դեմ լինես, ես դեմ լինեմ, բժիշկը դեմ լինի, ուսուցիչը դեմ լինի, Սերժիկը ստորագրի, ազգովի դուրս ենք գալու փողոց: Դու պիտի պատրաստ լինես էդ ստորագրմանը, որ ստորագրեն: Ես տենց եմ հասկանում: Բայց քանի ես ու դու ասում ենք՝ չէ, որ չէ, հա դե պատերազմ ա, էրեխեք են, զոհվում են, բա հողը արյամբ են պահում և այլն, իրանք էդ հողը իրանց տակ չեն զգում ստորագրելու:

Բժիշկ, ուսուցիչ․․․ ։Ճ Շինարար բժիշկներն ու ուսուցիչները համարյա սաղ հանրապետական են, մնում եք դու, Տրիբունը ու խոսքի ես :Ճ
Իսկ եթե լուրջ, ապա ժողովուրդը փողոց լցվելով ոչ մի բան չի կարողացել անի վերջին 25 տարում, սկսած 96-ի Լևոնի խայտառակ ընտրություններից վերջացրած վերջերս մարտի 1 ով, Սասնա Ծռերով, Հաց Բերողով։ Հիմա քեզ թվում է, սաղ համաձայն են «խաղաղություն» ստորագրելուն, մնացել է «հայ ժողովրդին»՝ բժիշկներին ու ուսուցիչներին համոզելը՞ ։Ճ Ապեր, էս ժողովդրին, որ հարցնես, մենք պատրաստ ենք Հայաստանն էլ հանձնելուն, հատկապես Սերժին ու Լևոնին ձրի, առանց հավայի բանակցությունների կտանք։
Ու առհասարակ, մենք Հայաստանը վաղուց արդեն հանձնել են ներքին ղզլբաշներին, որ եղած չեղածը քամուն տան, անունն էլ դնեն Ղարաբաղն ա մեղավոր, որ Հայաստանը չի զարգանում։
Ու ասել Տրիբունին՝ համաձայնեցրեք, ստորագրեք, ունեցեք ձեր խաղաղությունը, խանգարող չկա։ Մի երկու բողոքողի էլ դժվար չի մի երկու հազար միլիցեքով բերման ենթարկելն ու դաստիարակելը։
Մնացել ա Ալիևը ստորագրի, բայց մի հատ ինքներդ ձեզ դրեք Ալիևի տեղը, խաղաղություն մուրացողների կամ փալասների հետ բան կստորագրե՞ք։
ԼՏՊ-ն մեր պատմության մեջ կմնա որպես հերթական ամենաոռի ու անթասիբ դեմքերից մեկը, լավ հիշեք։ Չուկ, հավես չկա։