Արտ, կարծում եմ էսքան ժամանակ բազմիցս ապացուցվել ա, որ ավանդական մեթոդներով ընդդիմությունը ռեսուրս ու մեխանիզմներ չունի իշխանափոխություն անելու։ ՈՒ էս արդեն պնդաճակատի պես գլուխը պատին խփելու ա վերածվել ա։ Իշխանությունների հաղթելու մեխանիզմները անհամեմատ շատ են, քան էսօրվա ընդդիմությունը ունի։ Էս ամենը հիշացնում ա հաճախ Այնշթայնին վերագրվող էն հայտնի խոսքը որպես խելացնորության սահմանում․ «նորից ու նորից նույն բանն անել՝ սպասելով տարբերվող արդյունք»։
Ընդդիմությունը ոչ մի էական նոր բան չի անում, նոր միտք չի շրջանառում, էդ դեպքում ժողովուրդը ինչի՞ պիտի էլի գլուխը կախ գնա ընտրությունների ու էդ ավանդական ընդդիմությանը ընտրի։ Ես կասեի հակառակը․ որևէ արդյունքի հասնելու առաջին քայլը հենց նույն բանը անելուց հրաժարվելն ա։
Մինչթեռ ՔԱՔ–ը կակրազ նոր մոտեցում ա։ ՈՒ հաստատ Չակ Նորիսից ավելի մեծ էֆեկտ կլինի, որովհետև Չակ Նորիսի ձայները ֆորմալ արժեք չունեն ու չեն հաշվվում։ Անձամբ ես Չակ Նորիսի համար չեմ հասնի ընտրատարածք, բայց ՔԱՔ–ի համար կհասնեմՉակ Նորիսը իր ձայներին տեր չի կանգնելու, իսկ ՔԱՔ–ը որոշակի իմաստով տեր ա։ ՈՒ Ռուֆուսի բերած օրինակներն էլ այլ երկրներում նմանատիպ քայլերի հաջողության, էդ էն ապացուցում։
ՈՒ առխային ՔԱՔ–ը ՀԱԿ–ի ու մնացած «լուրջ ընդդիմության» ձայներ չի փախցնում, որովհետև էն մարդը որ գնալու ա ՔԱՔ–ին ընտրի, իրան ՀԱԿ–ը վաղուց կորցրել ա։
Նենց որ ՔԱՔ–ից վնաս չկա, բայց օգուտ կարա լինի։
Էջանիշներ