Արդյունքում ունենք լայնածավալ, հուժկու գրոհ, որին մեր բանակը դժվարությամբ, մեծ կորուստներով (մարդկային, տեխնիկայի ու տարածքների), բայց դիմագրավել ա։ Հիմա Սամոն եկել ա, ասում ա, չէ, նենց շարքային, ամենօրյա դիվերսիա էր, բայց մեր բանակը պատրաստ չէր, տակ տվինք։ Նորմա՞լ ա, էս մանիպուլյացիան ու մի քանի ճիշտ ու ճշնարտանման պնդումբերի ֆոնին էս սուտը հջամցնելը։
Չուկ ջան, ես Բաբայանի ասածը այլ կերպ եմ ընկալել․ ասում ա մի քանի ուղղությամն դիվերսիա են արել (ու հաստատ էդ առաջին դեպքը չի), տեսել են որ հաջողությամբ ներթափանցում են դեպի մեր դիրքապահների թիկունք (այ էս հավանաբար առաջին անգամ ա էղել, տենց մասշտաբով), քանզի մեր դիրքապահները լավ չեն արել իրենց գործը, իրենք էլ, ախորժակները բացվել ա, սկսել են ավելի լայնամասշտաբ կայֆեր անել։
Այլ հարց ա համամիտ ենք իր ասածին թե չէ, բայց ինքը ոչ թե ասում է, որ հասարակ դիվերսիա էր, այլ ասում է, որ ամեն ինձ սկսել է դիվերսիայից, ու, վերջինիս հաջողությունից ոգևորված ավելի լայն թափ է ստացել։