Չգիտեմ, վիդեոյում ցույց էր տալիս, որ Դանիայում են արտադրում ։)
Չգիտեմ, վիդեոյում ցույց էր տալիս, որ Դանիայում են արտադրում ։)
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
Աթեիստ (15.05.2016)
Իմ մոտ էլ կար նման խնդիր, մինչև որ հասկացա, որ ժամանակը ընդամենը իմ պատկերացումներն են փոփոխությունների մասին: Անցյալը հիշողություններա ընդամենը, մի բան, որ ուղեղումդա, ապագան քո սպասելիքներն են, էլի ընդամենը ուղեղումդա, իրանք արտաքին իրականության հետ կապ չունեն, ու ոնց ջոկում քեզ համար միշտ հիմայա ու ետ "հիմա" - ի մեջ 5 զգայարաններովդ ստացվող պատկերներն արագ արագ իրար են փոփոխում:
Էհ, վիրտուալ մանկությունս հիշեցի. օղորմածիկ Surprise ֆորումում մի շրջան սենց էինք գրում մի երկու հոգով, երբ որոշ մարդիկ բողոքում էին, որ հայատառ գրառումներն իրենց համար դժվարընթեռնելի են՝ տառատեսակի հետ կապված։ Հիմա որ հիշում եմ, անհեթեթ ա թվում, իհարկե, մտածում եմ՝ ոնց էլ զահլա էինք անում։ Բայց դե էն ժամանակ էսօրվա պես անհեթեթ ու ծիծաղելի չէր թվում տենց երկու օրինակից գրելը. ուրիշ ժամանակներ էին, ուրիշ կարգեր... Ավելին՝ հիմա թվում ա, թե դա ընդհանրապես ուրիշ կյանքում ա եղել
։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Cassiopeia (19.05.2016), Sambitbaba (19.05.2016), Նաիրուհի (21.05.2016), Ռուֆուս (19.05.2016)
Շին, համաձայն եմ հետդ, որ ճիշտ խոսելը ամենաճիշտ բանն ա, ու սուտ ասելով չես կարա առաջ գնաս, հատկապես երբ ափլիքեյշըն ես գրում, որովհետև էդ ափլիքեյշընը կարդացողները միանգամից բռնում են սուտը: Բայց կա ճիշտը ներկայացնելու ձևեր: Օրինակ էս նախադասությունը. «մեր պրոյեկտը էս-էս ա, չնայած ամբողջովին չի տեղավորվում ձեր հետաքրքրությունների շրջանակում»: Կարելի ա չգրել, որ չի տեղավորվում հետաքրքրությունների շրջանակում: Տենց նախադասությունն արդեն վանող ա: Դու մենակ ասա՝ իմ պրոյեկտն էս ու էս ա, թող կարդացողն ինքը որոշի առնում ա քո պրոյեկտը, թե չէ:
Ընդհանրապես, աշխատաշուկան ու ակադեմիան ամբողջ աշխարհում հիմնված ա ոչ թե ստի, այլ լավ ներկայացվող ճշտի վրա: Նայի, հատուկ վորքշոփի եմ գնացել ու երեսուն վայրկյանում սովորել եմ ներկայացնել իմ պրոյեկտը: Ոչ մի սուտ բառ չեմ ասում, սաղ ճիշտ ա, բայց դիմացինը տպավորություն ա ստանում, թե աշխարհի ամենակարևոր գործով եմ զբաղված:
Վաղուց ակումբ չեմ եկել, բայց էս քանի օրը անընդհատ հիշում էի, մանավանդ հիշում եմ մի հատ թեմա՝ դատարկացնդաբանություններ, իմ սիրած թեմաներից էր, շաբաթական մի քանի անգամ, որ կոմպը ձեռքս ա ընկնում ֆեյսբուկի պատը հենց էդ թեման ա հիշեցնում,
հ.գ. բարև ակումբ, գուցե վերադարձել եմ, չգիտեմ
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Cassiopeia (25.05.2016), Նաիրուհի (25.05.2016)
Էդ արձանների թեմայով թեմա բացեք էլի, վեհ բաներից խոսանք: Ես փորձեցի, չկարողացա նորմալ ձևակերպեմ ոչ վերնագիրը, ոչ բովանդակությունը
Աթեիստ (25.05.2016)
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 25.05.2016, 17:43:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Բաբաջանյանի արձանի հետևն էլ քանդակագործը փորագրել ա «Հիտլեր ես քու մերը»։
Նայեք վիդեոն 4:50-ից
https://youtu.be/u6C_iwrgbjM
Sent from my Nexus 5 using Tapatalk
I may be paranoid but no android!
Chuk (26.05.2016), Mr. Annoying (25.05.2016), Աթեիստ (25.05.2016), Շինարար (25.05.2016)
Այս պահին թեմայում են 7 հոգի. (0 անդամ և 7 հյուր)
Էջանիշներ