Արցախի հիմնախնդիրը

[Տրիբուն]

Մի քիչ զվյոզդը տարած համեստ է, ճիշտն ասած, որտև համարում է, որ լրիվ իրա շնորքն ա բանակը, ու անառարկելի ա խոսում փաստաթղթի մասին, որին համաձայն չի, երբ հակառակ տեսակետներ կան: Բայց էդ նորմալ ա:

Նորատը հսկայական ավանդ ունի էս ամեն ինչում: Ինչպես Դալիբալթայանը: Ինչպես նույնիսկ Վազգեն Մանուկյանը: Ինչպես Վազգեն Սարգսյանը: Ինչպես, իհարկե՛, Լևոն Տեր-Պետրոսյանը:

Բանակաշինության գլխին կանգնած գրեթե բոլորը խիստ բարձր են գնահատել Լևոնի գործը: Ոչ մեկը չի ասում, Լևոնը մենակով ա արել: Ասում ենք՝ մի՛ թերագնահատեք: Ինքը եղել ա գերագույն գլխավոր հրամանատար: Նույն Նորատը իրա հետ ա հարցերը համաձայնացրել, նույն թիմային աշխատանքի կառավարումը ինքն ա արել: Ռազմավարությունը միասին են մշակել, ի պաշտոնը՝ ինքն ա հաստատել: Մի՛ թերագնահատեք ու վերջ: Ուրիշ բան ասող չկա:

Չուկիտո, վաբշե տո, էս նեղ մաջալին, աբսուրդ ա սենց զրուցի մեջ ներքաշվելը։ 22 տարի ա անցել, ու արդյունքը էն ա, որ Ղարաբաղը մերն ա, մենք բանակ ունենք, որը իրա դուխով ու քարերով Ադրբեջանական օդուժի դեմ ա պայքարում։ Էսօր մեզանով հպարտանալու ժամանակն ա, ոնց որ Գալոն ա անում, ու արագ դասեր քաղելու ժամանակն ա։ Էս պատերազմը սրանով չի ավարտվելու, ու մեզ օդ ու ջրի պես պետք են վերին աստիճանի խելացի, արդյունավետ ու իրոք հայրենասեր իշխանություններ։ Թե չէ, ապեր, կարող ա մի տաս տարուց էս զրուցը սաղս իրար հետ Hack-ենց Մասկվայի հայաթի բիսեդկում վարենք։