Մեր հայ «աստղերի» երգերը ու տեսահոլովակները (գոնե ինձ համար) այն աստիճան անհետաքրքիր ու ծիծաղելի են նույնիսկ, որ ես ինձ «նեղություն» չեմ տալիս ո՛չ լսել, ո՛չ նայել:
Հետո էլ «վախենում» եմ նայել ու լսել: Ինչի՞ համար: Որ ավելորդ անգամ համոզվե՞մ, թե հայ իրականության մեջ «երգարվեստ» կոչվող մշակույթը իրականում գոյություն չունի:
Իսկ այդ «աստղեր» անվանվող երևույթները չեն էլ հասկանում (դե իրենց ինչ պետք է, որ հասկանան), որ երգելու և դերասան լինելու համար տաղանդ է պետք ունենալ, ոչ թե ծանոթ, կամ էլ հարուստ պապա:
Մեջբերել
... ամեն ինչ էնպես ա, ոնց որ առաջ էր
։ Ու ուտելու ցանկություն էլ եմ ունենում։ Երբեմն էլ, եթե կա հնարավորությունը, մի փոքր թռցնում եմ ու՝ 
նյամ-նյամ 
: Բայց որ սենց, առանց ոչ մի բանի, առանց հոտը քթիս խփելու ուզենամ, էն էլ էս աստիճանի, առաջին անգամն է:
…
: Հիմա բոլորը վրաս ծիծաղում են,ես նույնպես ,մի խոսքով հայտնվեցի շատ հիմար վիճակում: Մինչև բոլորը ծիծաղում էին ես հասցրեցի իմ շնորհակալությունը հայտնել այդ տղային ասելով,- "Շնորհակալ եմ կյանքս փրկելու համար"
:
Էջանիշներ