Ստեղ հլը կարելի ա՞ մոգականի ու տենց թեմայից դուրս թաշախուստի մասին բաներ գրել, թե՞ ուրիշ մարդկանց չաթի մեջ քիթ խոթել կհամարվի
:
6. Վառվող երազանքի փայլը
Ուծյու՛
:
Կարելի էր «ուծյու»-ով վերջացնել կարծիքս, բայց երևի անշնորհքություն կհամարվի, նենց որ ուղղակի ասեմ, որ դեռ նոր կարդալ սկսող ա0ղջկա «ծաղիկներ-թիթեռներ» մակնիշի գործ ա սա, ու ես դրանք, մեղքս ինչ թաքցնեմ, էնքան էլ չեմ կարողանում սիրել: Թույլ ա շատ, էլի, սերն ու կարեկցանքն ու հրեշտակներն ու ծովի պես կապույտ աչքերը, իհարկե, շատ սիրուն բաներ են, բայց մի տեսակ ժամանակավրեպ են հիմա՝ էն տեսքով, ինչ տեսքով որ գրվել էին: Թույլ չէ, երևի սխալ բառ ընտրեցի, նենց մի տեսակ
միամիտ գործ ա: Եթե հեղինակը դեռ գրման գործընթացի էս փուլում ա, երևի ավելի ճիշտ կլինի ժամանակավորապես գրելը թարգելն ու սկսել կարդալը՝ առանց բացառության ամեն ինչ, ու նաև կինո նայել, խաղ խաղալ, տաքսի նստել, փաբ գնալ, քաղաքականությամբ հետաքրքրվել, թավջութակ նվագել, վրանում քնել, գործի ընդունվել ու ընդհանրապես զբաղվել նենց բաներով, որոնք թույլ կտան վարդագույն ակնոցները հանգիստ խղճով ծալել-դնել գրպանը: Այ եթե էդքանից հետո հանկարծ որոշի նորից վարդագույն սրտիկ ակնոց դնել ու գրել նույն ուղղությամբ, այ էդ ժամանակ՝ հարգանք ու պատիվ, եթե ինձ դուր չի գալիս, դեռ չի նշանակում, որ գոյության իրավունք չունի, ուղղակի թող գիտակցված ու կամավոր ընտրություն լինի, էլի:
Հա, չմոռանամ ասել, երևի գոնե լատինաամերիկացիքին էլ ա պետք անպայման կարդալ՝ գոնե էս մրցույթին գործ ներկայացնելուց առաջ: Ոչ մոգական էր, ոչ ռեալիզմ: Կներող:
Մեջբերել
Mephistopheles-ի խոսքերից
։
Էջանիշներ