1–ին տարբերակ. «Հրացան» (Մերի Մկրտչյան)
2–րդ տարբերակ. «Չկորցնել» (ivy)
3–րդ տարբերակ. «Կճեպները» (Impression)
4–րդ տարբերակ. «Տամիբեի կրակե պարիսպը» (Lusntag Lusine)
5–րդ տարբերակ. «Ածելիավոր» (Mari Voltera Meliqyan)
6–րդ տարբերակ. «Վառվող երազանքի փայլը» (Enna Adoly)
7–րդ տարբերակ. «Պարտություն» (Այբ)
8–րդ տարբերակ. «Ականջավոր լուսին» (Գարեգին Վարդանյան)
9–րդ տարբերակ. «Գծեր Շեղողը» (Վահե Ղուկասյան)
10–րդ տարբերակ. «Շարունակություն» (Hasmik Artyomovna)
11–րդ տարբերակ. «Շուկայամերձ գոյապայքար կամ պատմություն ձկան գլխի, մկան պոչի, ագռավի կտուցի, ինչպես նաև ասֆալտի մասին» (Նարինե Կռոյան)
12–րդ տարբերակ. «Անորոշություն» (Այբ)
13–րդ տարբերակ. «Ալիսը տղամարդկանց աշխարհում» (StrangeLittleGirl)
14–րդ տարբերակ. «Դևական» (Sambitbaba)
15–րդ տարբերակ. «Թերզը» (Գալաթեա)
16–րդ տարբերակ. «Այրվող ծղոտների տունը» (Lis Beth)
17–րդ տարբերակ. «Քաղաքը ճահճի մեջ» (Ալֆա)
18–րդ տարբերակ. «Խորհուրդ» (Lis Beth)
19–րդ տարբերակ. «Նախագահը» (Համբարձում Համբարձումյան)
20-րդ տարբերակ. «Դառնահամ» (Valkyrja Rue)
21-րդ տարբերակ. «Պարիր ինձ համար» (Հայկօ)
22-րդ տարբերակ. «Գունատ Ձիու Ստվերը» (Rhayader)
Շուկայամերձ գոյապայքար կամ պատմություն ձկան գլխի, մկան պոչի, ագռավի կտուցի, ինչպես նաև ասֆալտի մասին
Լավ էլի, հերիք ա մակդիրախեղդ անեք:Հա, անձնական նախընտրություն ա, ես էդ անտերները չեմ սիրում: Բայց դե ամեն ինչ չափուսահման ունի: Ահագին դժվար կարդացվեց: Հա, գրողը գրել գիտի: Բայց ի՞նչ էր ուզում ասել, ո՞րն էր էնտեղ մոգական ռեալիզմն ընդհանրապես, ո՞նց վերջացավ: Ես բան չհասկացա: Մենակ գլուխս ցավաց դեղնափայլ ու նմանատիպ այլ բառեր կարդալիս:
Ստեղից-ընդեղից մանր-մունր կարդում եմ էսօր, հլը որ մոգականը չափազանց շատ ա, ռեալիզմը՝ չափազանց քիչ: Իմ համեստ կարծիքով և այլն, էլի:StrangeLittleGirl-ի խոսքերից
Ժող, կներեք, չդիմացա, պիտի արտահայտվեմ: Ես հասկանում եմ, որ մոգական ռեալիզմի մասին տարբեր մարդիկ կարող են տարբեր պատկերացումներ ունենալ, հասկանում եմ, որ էն, ինչ մեկի համար մոգական ռեալիզմ ա, մյուսի համար հեչ էլ չի, բայց իմ ուղեղի մեջ չի տեղավորվում. լավ, մասնակիցները գոնե Ռիփի տե՞քստը չեն կարդացել: Ախր էնտեղ ամեն ինչ էնքան պարզ ա գրած:
DIXIcarpe noctem
CactuSoul (25.04.2013)
Աչքիս Կճեպների հեղինակը պետք ա պարդադիր նշեր, որ վերջին բառերը՝ մեռնելուց առաջ լսած վերջին բառերն էին
Սենց էլ բան կլինի, կեսը կարդացել եմ, սկիզբն արդեմ մոռացել եմ ինչի մասին էինԱչքիս Կճեպների հեղինակը պետք ա պարդադիր նշեր, որ վերջին բառերը՝ մեռնելուց առաջ լսած վերջին բառերն էին
մոգական ռեալիզմ, թե մոգական օնանիզմ... ահա թե որն է հարցը
Find what you love and let it kill you. (c) Bukowski
Alphaone (17.04.2013), CactuSoul (25.04.2013), StrangeLittleGirl (17.04.2013), Մինա (20.04.2013)
Բյուր, իբր ես որ կարդացել էի, գիտես հասկացաԺող, կներեք, չդիմացա, պիտի արտահայտվեմ: Ես հասկանում եմ, որ մոգական ռեալիզմի մասին տարբեր մարդիկ կարող են տարբեր պատկերացումներ ունենալ, հասկանում եմ, որ էն, ինչ մեկի համար մոգական ռեալիզմ ա, մյուսի համար հեչ էլ չի, բայց իմ ուղեղի մեջ չի տեղավորվում. լավ, մասնակիցները գոնե Ռիփի տե՞քստը չեն կարդացել: Ախր էնտեղ ամեն ինչ էնքան պարզ ա գրած:
Հայկ, գրի դե կարծիքդ կոնկրետ ավելի: Որն ես կարդացել, ինչ, ոնց
Բայց խի՞, Գալ ջան: Իհարկե, ես էլ էն մարդկանցից եմ, ում համար բաժակը մենակ մի դեպքում ա լիքը, երբ այն իրոք լիքն ա, բայց եթե ընթերցողը լավատես ա, ինչո՞ւ չթողնել այլ կերպ մտածի: Ինձ թվում ա՝ էդ պատմվածքի լավ կողմերից մեկն էլ հենց դա ա, որ ընթերցողը կարա այլ բան մտածի՝ թեկուզ հեղինակի չենթադրած:Աչքիս Կճեպների հեղինակը պետք ա պարդադիր նշեր, որ վերջին բառերը՝ մեռնելուց առաջ լսած վերջին բառերն էին
Պատմվածքի տրամաբանությունից ելնելով եմ ասում, Շին:
Իմ կարծիքով՝ կրկնակի հեփի էնդը մի քիչ շատ կլիներ: Արդեն էն, որ Կլեմենտան չմեռավ, նորմալ ծննդաբերեց, պատմվածքի դեպրեսիվ, տխուր ընթացքը լուսավորեց:
Դիեգոյի՝ ներսից ցեմենտած ձուն ջարդելը բալանսից կգցեր: Էլի եմ ասում, իմ տեսած տրամաբանությամբ:
Բնականաբար՝ յուրաքանչյուր մարդ ազատ է տեսնել էն, ինչ ինքն ուզում ու պատկերացնում ա:
Smokie (20.04.2013)
Բայց ես հենց կրկնակի հեփի էնդ էլ տեսել եմ, ու մինչև հիմա դեռ համոզված էի, որ չեմ սխալվել: Ոչ ոք չի մեռնում վերջում:
Alphaone (17.04.2013), CactuSoul (25.04.2013), Sambitbaba (18.04.2013), Smokie (20.04.2013), StrangeLittleGirl (17.04.2013)
իսկ ես պառավի վրա էի ֆիքսվել, ինձ թվում ա՝ ինքը տենց գոռում ա Դիեգո՜, Դիեգո՜ ու մեռնում ա: տենց
Find what you love and let it kill you. (c) Bukowski
Տեսնո՞ւմ եք՝ որքան տարընթերցումներ կարող են լինել
Ուլուանա (18.04.2013)
Ես էլ ուրիշ տրամաբանություն եմ տեսնում. Դիեգոն էդքան ուրիշ էր, ու իր կյանքը չէր կարող դրանով ավարտվել, թե չէ կստացվեր, որ անիծվածությունն, այնուամենայնիվ, շարունակվում ա. հետո՞ ինչ, որ էս անգամ կնոջ փոխարեն ամուսինը մեռավ։ Բացի դրանից, զուտ տրամաբանորեն հենց նոր ցեմենտած բանը (էն էլ ձվի կճեպը
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Alphaone (18.04.2013), CactuSoul (25.04.2013), ivy (18.04.2013), Sambitbaba (18.04.2013), Smokie (20.04.2013), StrangeLittleGirl (18.04.2013), Նաիրուհի (21.04.2013)
Ոչ ոք չի մեռնում վերջում, իսկականից...
Alphaone (18.04.2013), StrangeLittleGirl (18.04.2013)
Տրամաբանությունս ու իմ տեսածը մի կողմ՝ չուզողը ես լինեմ, ԱնուլԵս էլ ուրիշ տրամաբանություն եմ տեսնում. Դիեգոն էդքան ուրիշ էր, ու իր կյանքը չէր կարող դրանով ավարտվել, թե չէ կստացվեր, որ անիծվածությունն, այնուամենայնիվ, շարունակվում ա. հետո՞ ինչ, որ էս անգամ կնոջ փոխարեն ամուսինը մեռավ։ Բացի դրանից, զուտ տրամաբանորեն հենց նոր ցեմենտած բանը (էն էլ ձվի կճեպը
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ