StrangeLittleGirl (07.04.2013)
Չտպավորեց որպես պատմվածք,սառն էր, վերջն էլ իր նշանակետին չհասավ…ՈՒսապարկն առնել, թռնելու համար պարտադիր չէր մարդ սպանել, այն էլ այդքան դաժան, չհավատացի…
Վերջին խմբագրող՝ Lusntag Lusine: 08.04.2013, 16:00:
StrangeLittleGirl (08.04.2013)
Ժող, չգիտեմ՝ ես եմ սխալ հասկացել, բայց ինձ թվում է, որ վերջը ռեալիստական չէր, ու պետք չէ բառացի հասկանալ:
Նախ՝ այդ աղջիկը չէր կարող մորթել հերոսուհուն, որովհետև այդ պատմությունը պատմում էր հերոսուհին՝ վերջաբանն էլ հետը (եթե միայն անդրաշխարհից չէր ուղարկել այդ պատմությունը Բյուրին, որ նա էլ դներ Դար ակումբի ընթրեցողների համար):
Վերջաբանը կարող էր լինել երազ:
Նաև կարող էր լինել տպավորությւոն, որ չորսը գիշեր նորմալ չքնած մարդը, հինգերրոդ գիշերը, որ իբր վախ չպիտի ունենար, ավելի շատէ վախենում ենթագիտակցորեն՝ վախենալով իր չվախենալուց:
Էլի որոշ բաներ կարող էր լինել, բայց որպես իրական փաստի արձանագրում չեմ կարող ընդունել:
Վերջին խմբագրող՝ Ingrid: 08.04.2013, 17:37:
Write with the door closed, rewrite with the door open. S. K.
StrangeLittleGirl (08.04.2013)
Alphaone (08.04.2013), Sambitbaba (08.04.2013)
Sambitbaba (08.04.2013), StrangeLittleGirl (08.04.2013)
Alphaone (08.04.2013), Sambitbaba (08.04.2013)
Բյուր, էդ մոգական ռեալիզմ չի, էդ հետմահու ինքնակենսագրություն ա![]()
ivy (08.04.2013)
Ես ոչ մի արտասովոր կամ մոգական բան չտեսա ստեղ: Պատմվածք էր, էլի: Իրապատում: Օստապ Բենդերին էլ են մի անգամ սպանել, ու ի՞նչ: Ու ի տարբերություն ձեզ՝ ես տեսել եմ Բյուրի կոկորդի բարակ սպին: Ականջից ականջ ձգվում ա: Թե չէ երազ-մերազ, չէ մի չէ:
DIXIcarpe noctem
Sambitbaba (08.04.2013), StrangeLittleGirl (08.04.2013)
Ժող, ինչ էլ ասեք, միայն այդ մի նախադասությունը չի կարող պատմությունը դարձնել մոգական ռեալիզմի ժանրին պատկանող: Հետն էլ չկա ոչ մի ժողովրդական լեգենդային հիմք ու պլյուս այն կետերը, որ մրցությի թեմայում նշել էի:
Ինչևէ, ես շարունակում եմ այդպես հասկանալ քո ստեղծագործությունը, Բյուր ջան, երևի ինձ այդպես ավելի շատ է դուր գալիս:
Write with the door closed, rewrite with the door open. S. K.
ivy (08.04.2013), Sambitbaba (08.04.2013), StrangeLittleGirl (08.04.2013)
Ան ջան, հա՛, պարտադիր չէ, որ բոլոր կետերը լինեն, բայց այստեղ միայն վերջին նախադասությւոնն է, որ այլ ոլորտից է, գոնե դրանից հետո պիտի երևար, թե բոլորն ընդունեցին այդ փաստը հալած յուղի պես: Կամ, չգիտեմ, մի այլ կերպ, թե չէ ցանկացած ռեալիստական պատմվածք կարելիէ վերջում ուղղակի մեկ նախադասությամբ դարձնել մոգական: Բայց ես այդպիսի ընդունված փորձի չեմ հանդիպել:
Ինչևէ, այս պատմությունը, որ անգամ պատմվածքի այնքան նման չէ, որքան էսսեի, ես համարում եմ հաջողված գործ, որտեղ ենթագիտակցական վախերի արտացոլում կա՝ վերջին նախադասության շնորհիվ:
Write with the door closed, rewrite with the door open. S. K.
ivy (08.04.2013), Sambitbaba (08.04.2013)
Ingrid (09.04.2013)
Վոլտերա (08.04.2013)
Վայ Բյուր պիտի ասեմ
Շաատ լավն էր, մի շնչով կարդացել եմ, հումորն ու սադիզմն անպակաս, վերջը որ վաբշեեե սպանեցց
Բյուր ահավոր լավն էր լուրջ եմ ասում
Blessed the poison which brings the end
Alphaone (08.04.2013), StrangeLittleGirl (08.04.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ