Է սեր ասեին կասեիր ինչի՞ հենց սերը… դե երևի կարոտը, որովհետև կարոտի մեջ համ սեր կա, համ ցավ, համ բաժանում, և ոնց որ դու ես ասում դեռահաս աղջկա նվնվոց…StrangeLittleGirl-ի խոսքերից
Չէ հա, ես տենց զիբիլ չեմ պահում
Մեֆ, բայց էդ դեպքում ինչու՞ հենց կարոտը: Կարելի էր, ասենք, վերցնել ցավը, սերը, կյանքը ու վերջիվերջո հայ դեռահաս աղջնակի տնքոցը
Ժող, իմ կարոտը գալուբոյ ա, գոմիկ ա
չէ՞…
Մարդը կարոտն ա ընտրել, էտ ենք քննքրկում… դու առաջարկի տնքոցը…
Ընդհանրապես, ես անհեթեթ եմ համարում որևէ վերացական երևույթի գույնի մասին խոսելը: Եթե ինչ-որ մեկը գույներ ա տեսնում, թող ստեղծագործության մեջ արտահայտի (նկարչություն, երաժշտություն, գրականություն և այլն), ոչ թե քննարկման դնի, որովհետև իսկապես ծիծաղելի ա որոշել, թե կարոտն ինչ գույն ունի էն դեպքում, երբ դա վերացական հասկացություն ա, ու որևէ մեկն իր աչքով չի տեսել, որ հաստատի կամ ժխտի կարոտի գույնը:
իսկ մի գուցե էտ կապույտ գույնը պապուլյարնի ա դարձել , որովհետև Չարենցն ա ասո՞ւմ
Երգերիս մեջ - դու գիտե՞ս - ինձ ոչ ոք չի ճանաչում՝
Կարծես ուրի՜շն է երգում կապույտ կարոտը հոգուս:
A long time ago, in a galaxy far, far away...
Չեմ կարծում, որ ամեն տեսած գույն, կամ ամեն զգացած բան կարելի է վերածել ստեղծագործության: Կան բաներ, որ թեկուզ վերացական են, բայց զգալի են եղել, ուղղակի գուցե այնքնա տեղ չեն զբաղեցնում, որ ավելի եփվեն, խորանան, որպեսզի դառնան ստեղծագործություն:
Իսկ եթե մարդը ուզում է աշխարհի ամենաանհեթեթ թեման քննարկամն դնել, հետն էլ քննարկողներ կան, ուրեմն՝ ամեն ինչ այնքան անհեթեթ չէ, կամ գուցե անհեթեթներով մի տեղում են հավաքվել:
Write with the door closed, rewrite with the door open. S. K.
ԱնԱիդա (04.02.2013)
Կապույտը հազար ու մի պատճառով կարող էր "պապուլյարնի" դառնալ, բայց այս դեպքում դա նշանակություն չի ունեցել;
Write with the door closed, rewrite with the door open. S. K.
էն էլ ո՜նց կարելի է
A long time ago, in a galaxy far, far away...
Դե, քեզ մոտ ստացվում է, վերածիր: Ում մոտ էլ չի ստացվում, կքննարկի:
Write with the door closed, rewrite with the door open. S. K.
Բյուր, սխալ ես ասում… չեմ կարծում որ նպատակը օրենք սահմանելն ա թե ինչ գույնի պիտի լինի, կամ իրականում ինչ գույնի ա կարոտը… կոնսենսուսի չենք գալիս… ուղղակի քննարկվում ա թե ում համար ինչ գույն ունի կարոտը…
Հետաքրքիր վարժություն ա որ մարդու համար կարա շատ բան պարզի իր մասին… անգամ վերացականը կարելի ա նայել այլ տեսանկյունից ու հարթության մեջ, որպեսզի նոր հարցադրումներ առաջանան… թարմություն մտնի… դա օգնում ա որ չլճանաս… միշտ ամեն ինչին նույն տեսանկյունից նայելը ձանձրալի ա…
Ingrid (04.02.2013)
Կապույտը
Կապույտը հոգու աղոթանքն է, քույր,
Կապույտը — թախիծ.
Կապույտը — կարոտ թափանցիկ, մաքուր,
Ու հստակ, ու ջինջ:
Կապույտը քրոջ աչքերի անհուն
Առավոտն է թաց:
Կապույտում հոգիս մի հին իրիկուն
Անզո՜ր հեծկլտաց:
Կապույտը ծեգին աղոթքի կանչող
Ղողանջն է զանգի:
Կապույտը — արցունք, ու կապույտը — ցող
Հոգու, երկնքի:
Կապույտում անսուտ խոսքեր են հոսում
Երկնքից — երկինք:
Հոգիս — Կապույտի լաբիրինթոսում
Սրբացած կնիք:
Այն, որ չի եղել, որ պե՛տք է լինի
Մանկական սրտում —
Հոսում է, որպես լուսավոր գինի —
Հոգու կապույտում:
Ե. Չարենց....
Կապույտի մասին..... ապացույց, որ սառը գույն չի
Սրիկա է մարդը, եթե նա ապրում է, երբ ապրելն իսկ անհնարին է.
Եվ սրիկա է նա, ով նրան դրա համար սրիկա է անվանում...
Ingrid (04.02.2013), RADIOmanyachka (03.02.2013)
Մեֆ, ինձ որ մնար, ես ոչ մի բանի գույն էլ քննարկման չէի դնի, խնդալու ա
Բան ասեցիր, ինքը նաև ասում ա կապու՜յտ աղջիկ
Սևակն էլ վրից՝ կապույտի վրա չեն նստում ճանճեր:
Բա, ժողովուրդ, արխային, ձեր կարոտի վրա ճանճի չի նստի: Նենց որ կեցցե կապույտը
Մեֆ, էս թեման ինձ բացում ա, ինչ ուզում ես, ասա:
blues?..... կապույտ
մանկությանս սիրած գույնն է եղել... գալուբոյը չէ՝ ֆեյսբուքյան կապույտը
Quyr Qery (04.02.2013), StrangeLittleGirl (03.02.2013)
Ուֆֆ... եսիմ է, ասենք իմը յասամանագույն ա, պետրոսնի ռոզըվի ա. ի՞մաստը
A long time ago, in a galaxy far, far away...
Quyr Qery (04.02.2013), StrangeLittleGirl (03.02.2013)
ես էլ եմ փորձում իմաստը պարզել
Անվերնագիր (03.02.2013)
««ամենակարևորը աչքով չես տեսնի»» սա թեմայ հետ կապ չունի, բայց գրել եմ, որ բռնիես էլ եմ փորձում իմաստը պարզել
ավելի լավ ա լռենք ու սպասենք էս թեմայի տրամաբանական ավարտին...
A long time ago, in a galaxy far, far away...
StrangeLittleGirl (03.02.2013)
Հարց չկա Բյուր ջան, ես չեմ ուզում քեզ համոզեմ որ քննարկես, կամ ապացուցեմ որ կարոտը գույն ունի… եթե թեման քեզ բացում ա ուրեմն պտի բացվես…Մեֆ, ինձ որ մնար, ես ոչ մի բանի գույն էլ քննարկման չէի դնի, խնդալու ա
Մեֆ, էս թեման ինձ բացում ա, ինչ ուզում ես, ասա:
Բայց ասեմ Մայլ Դեյվիսը հենց ընենց վրձինը ձեռը չի առնի… մի հատ նայի իրա գործերը… չեմ ասում հանճարեղ գործեր են, բայց դա իրա ստեղծագործական պրոցեսի մեջ ա մտնում…
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ