Գարեգին Նժդեհ. ազգային հերոսը ժամանակակից հայ կինոյում

[Տրիբուն]

Էհ, լավ ա էլի, եկեք Նժդեհի վրայով անցնենք, քանի որ մի քանի անկապ, ՀՀԿ-ից, իրա անունն են օգտագործում: Դա համարյա նույնը կլինի, որ կաթողիկոսին չսիրելով, Քրիստոսին ցեխը գցես: Ազգի հերոսներին չարժի կպնել, քանի որ իրանք գործով ու արյունով են ազգի շահերը պաշտպանել: ՈՒ եթե ժամանակի ընթասքում երիտասարդությունը չիմանա` Նժդեհն ով էր, ինչ եր արել, ուրեմն սխալ դաստիարակություն են ստացել, կամ էլ լակոտ մեծացել:

Ու՞ր ա մի քանի անկապով լիներ: Էտ մի հատ ցելի գաղափարախոսություն ա, որ գռեհիկաբար օգտագործվում ա ժողովրդին շահագործելու ու բերանը փակելու համար: Մի 30 տարի առաջ էլ ազգի հերոսը Կամոն էր ու Հայկ Բժշկյանցը, ու իրանց բան չէր կարելի ասել: Ավելի քանի համոզված եմ, որ էսօրվա «նժդեհականների» մեծ մասը էն ժամանկ էլ հավատացյալ լենինական էր: Վաղը, որ իրա իշխանությունը պահելու համար պետք լինի հավատացյալ քեմալական կլինի: Ու հետո, հասարակ ժողովրդի համար ի՞նչ տարբերությունը, թե հարյուր տարի առաջ էտ հերոսն ինչ ա արել, կամ ինչ ա ասել: Եթե էտ հերոսի անունը շուրթերին ու ելիր դաշնակ դրո երգելով Հայաստանից քոչում ա Մագադան, էտ մեզ ի՞նչ ա տալու:

Օրինակ եթե իշխող կուսակցությունը ՀՀԿ-ի տեղը լիներ ասենք Կանաչների միությունը, ու հիմնական հերոսն էլ նժդեհի փոխարեն լիներ ասենք տոնածառը, բայց եկրում լիաժեք արդարության մթնոլորտ լիներ ու երկիրը զարգանար, դու Նժդեհի մասին կինամայի՞ր: