Սկզբունքորեն մենք իրավունք ունենք ծաղրել ծանկացած բան, ու ինքներս էլ դառնալ ծաղրի առարկա:
Կոնկրետ իմ համար մեր էսօրվա պետությունը, իր ողջ արժեքային համակարգով, ներկայացման ձևով, էությամբ ու բովանդակությամբ, ինստիտուտներով, Նժդեհով, Տիգրանով, եկեղեցով, դպրոցով, կինոյով ու մնացած ամեն ինչով մի հատ մեծ ծաղրի առարկայա: Որ ուզում ես իմանաս, Նժդեհի մասին կինո նկարահանելու գաղփարը, էսօրվա «նժդեհականների» ժողովրդի գլխին սարքած խրախճանքի ֆոնի վրա արդեն նենց մի հատ ծաղր ա, որ դրա ֆոնի վրա ջահելների արած ինտերնետային կայֆերը աստվածային մանանայա:
Էջանիշներ