Ու՞ր գնալ Հայաստանից

[Ուլուանա]

Անահիտ ջան, հավատա՝ էս պահին ես, օրինակ, ուզում եմ գնացած լինեմ ու երազեմ Հայաստան գալու մasin: Ու ես դիվանին պառկած բողոքողներից չեմ, ում կարելի ա ասել, թե մի բան անենք, որ շենացնենք: Ես չգիտեմ՝ ինչ ա պետք անել, բայց գիշեր-ցերեկ ես աշխատել եմ, քանի գնացել ավելի շատ, իմ ճարած աշխատանքում, իմ ի վիճակի եղած ձևով: Ասեք՝ ինչ պետք ա անեմ, որ շենացնեմ: Ես դա չգիտեմ: Ու ես չեմ ուզում փախչեմ, փրկվեմ, ես ուզում եգմ գնամ, փորձեմ իմ պոտենցիալը, որը գուցե չունեմ, բբայց ստեղ ստուգելու հնարավորություն էլ չեմ ունեցել, փորձեմ ռեալիզացնել: Կարող ա՝ չհավատաս, բայց շատ փող, շքեղ ավտո, ընդհանրապես ավոտ, ասաբնյակ, եսիմինչ, երբբեք չեմ երազել ու հիմա էլ չեմ երազում, իրոք, բբայց ուզում եմ մի բբան անեմ ու արածիս արդյունքը տենամ, ի՞նչ՝ չգիտեմ, էստեղ էդ ինչը չեմ գտնում, հիմա մեղադրելո՞ւ ա, որ փորձեմ գտնեմ մի ուրիշ տեղ:

Շին ջան, բայց ես որևէ մեկին մեղադրե՞լ եմ։ Գրառումս մի հատ էլ կարդա, էլի։ Ուղղակի ցավում եմ, տխրում եմ դրանից ահավոր, չեք պատկերացնի՝ ինչքան։