Ձեր չսիրած 5 գրողները

[Ամմէ]

Իհարկե, պետք է նախ կարդացած լինեմ, որ չսիրեմ Դրա համար ես իմ հնգյակը կազմելիս հաշվի եմ առնում ոչ միայն չսիրելուս աստիճանը, այլև այն, թե ուրիշներն ինչքան են սիրում:
1. Պարույր Սևակ
2. Հովհաննես Շիրազ
3. Րաֆֆի
4. Ժյուլ Վեռն (երևի տարիքս անցել էր, երբ կարդացի, դրա համար)
5. Շիրվանզադե

Կզարմանաք, թե ինչու եմ հիմնականում հայերի անուններ գրել: Պատճառը շատ պարզ է. արտասահմանցի գրողները մինչև մեզ հասնելը լա՜վ ֆիլտրվում են, դրա համար քիչ թե շատ լավերի գործերն ենք կարդում, իսկ Հայաստանում դպրոցներում մեզ հրամցնում են հայ գրողների գործեր ու, ցավոք, հաճախ ոչ լավագույնների:

Սևակին չեմ սիրում, որովհետև կեղծ է գրում: Շատ է օգտագործում շինծու բառեր: Ու դրանով փորձում է տպավորություն թողնել, մինչդեռ իրականում բոլորը բառախաղեր են, դատարկություն:
Նորից չեն սիրում, սիրում են կրկին
Սա՞ է խորությունը: Ասեք, տեսնեմ, թե ինչը չեմ հասկանում:

Շիրազին չեմ սիրում, որովհետև իր մայրիկային զգացմունքայնությամբ համը հանում է:

Ժյուլ Վեռնին չեմ սիրում, որովհետև համապատասխան տարիքում չեմ կարդացել, տպավորություն չի թողել:

Շիրվանզադեից մենակ «Քաոսն» եմ կարդացել, բայց դա բավական էր, որ ուրիշ բան չցանկանամ բացել: Պարզունակ է, ժամանակավրեպ: Կարապետիչի մակարդակի է:

Րաֆֆուց շատ գործեր եմ կարդացել: «Խենթն» ու «Խաչագողի հիշատակարանը» էլի ոչինչ, համապատասխան տարիքում «ուտվում» են: Բայց «Սամվելից» զզվում եմ ուղղակի հենց թեկուզ կենտրոնական գաղափարի համար, թե հայրենիքը ծնողներից թանկ է: Մեկ էլ «Կայծերից» եմ զզվում: Հա՛, ճիշտ գաղափարներ կային մեջը, բայց դրանք ծամծմված էին, անիմաստ ձգված, տեղ-տեղ էլ չափից դուրս պրիմիտիվացրած:

Ու նշված հայ գրողներին չեմ սիրում հատկապես նրա համար, որ նրանց մեծություններ համարելով՝ զոռով ստիպում են կարդալ: Տեսեք, Նաիրի Զարյանի անունը չեմ գրում, չնայած նա նշվածներից թույլ է: Չեմ գրում, որովհետև նրան երբևէ չեմ տեսել, որ մեծություն համարեն: Կարդացել եմ միայն նրա համար, որ իմանամ, թե ով է:

Հա՛, երկու անուն էլ ավելացնեմ. Դեն Բրաուն և Պաուլո Կոելիո:

Բյուրի ջան սիրելու համար , հասկանալ է պետք :Դու միշտ պռովոկացիոն բաներ ես գրում , միգուցե դա քինքնատիպություն է ,թե՞ քո յուրօրինակ ոճն է: Միշտ մյուսներին հակառակ բաներ ես գրում կամ սիրում , բայց չեմ էլ զարմանա , եթե երկուսս էլ մի հարցի շուրջ նույն կերպ մտածենք , իսկ դու ուղիղ հակառակը գրես՝զուտ հակառակվելու համար :

[Rhayader]

Բյուրի ջան սիրելու համար , հասկանալ է պետք :Դու միշտ պռովոկացիոն բաներ ես գրում , միգուցե դա քինքնատիպություն է ,թե՞ քո յուրօրինակ ոճն է: Միշտ մյուսներին հակառակ բաներ ես գրում կամ սիրում , բայց չեմ էլ զարմանա , եթե երկուսս էլ մի հարցի շուրջ նույն կերպ մտածենք , իսկ դու ուղիղ հակառակը գրես՝զուտ հակառակվելու համար :

Աթոռից ընկա Բյուր, ախ դու փոքրիկ չարագործ

[Ամմէ]

Միգուցե դա «Ստիլ » է :

[Շինարար]

Հա , մեկ էլ կարդում եմ էս գրառումները ու մեկ - մեկ ահավոր զարմանում եմ :

Ամմէ ջան, երկար մնա մեզ հետ, սա իսկապես զարմանալի միջավայր է, անսպառ զարմանքի առիթներ կունենաս

[Ամմէ]

Ամմէ ջան, երկար մնա մեզ հետ, սա իսկապես զարմանալի միջավայր է, անսպառ զարմանքի առիթներ կունենաս

մեծ հաճույքով Շինարար ջան ,ինձ անձամբ հաճելի է , քանի որ խելացի մարդիկ այստեղ կան : Այստեղից խելացի բաներ կարող ես քաղել :

[Արէա]

Քանի քննարկում է սկսվել, մի բան էլ ես ասեմ, մանավանդ որ թեմայից շատ հեռու չի:

Ժողովուրդ, Մարկեսի "Հարյուր տարվա մենությունը" ո՞ր կողմից սկսեմ կարդալ, որ մի բան հասկանամ: Ու գոնե մոտավոր պատկերացում կազմեմ թե ինչի ա էսքան նորաձև Մարկես կարդալն, ու ի՞նչն ա էսքան գրավում "Հարյուր տարվա մենության" մեջ:

Երեք, թե չորս անգամ սկսել եմ կարդալ, կեսից առաջ չեմ գնում: Ինչ-որ բան սխա՞լ եմ անում:

[Շինարար]

Քանի քննարկում է սկսվել, մի բան էլ ես ասեմ, մանավանդ որ թեմայից շատ հեռու չի:

Ժողովուրդ, Մարկեսի "Հարյուր տարվա մենությունը" ո՞ր կողմից սկսեմ կարդալ, որ մի բան հասկանամ: Ու գոնե մոտավոր պատկերացում կազմեմ թե ինչի ա էսքան նորաձև Մարկես կարդալն, ու ի՞նչն ա էսքան գրավում "Հարյուր տարվա մենության" մեջ:

Երեք, թե չորս անգամ սկսել եմ կարդալ, կեսից առաջ չեմ գնում: Ինչ-որ բան սխա՞լ եմ անում:

Կոնկրետ ի՞նչ ես ուզում հասկանալ: Կարդա ու վայելիր, իմ կարծիքով: Նենց չեմ սիրում գրականության մեջ կոնկրետ ինչ-որ բան հասկանալը: Ինձ համար սենց ա, եթե գիրքը կարդալու ընթացքում շուրջս կատարված, ինձ հետ կատարված ամեն ինչի հետ զուգահեռ եմ տեսնում՝ վայ, էս մասին կար էդ գրքում, վայ էս էլ կար, թեկուզ իրականում գուցե դա մենակ ես եմ տեսնում, կողքից կարա ծիծաղելի թվա, բայց իրոք էդ աստիճան տարել ա գիրքը, ուրեմն լավ գիրք ա: Իսկ եթե պետք ա կոնկրետ ինչ-որ բան հասկանալ ու իրոք դա ընթեռնելի ա ու հենց էդ էլ հասկանում եմ, բայց չի տանում, ուրեմն ինձ համար էն չի:

[Արէա]

Կոնկրետ ի՞նչ ես ուզում հասկանալ: Կարդա ու վայելիր, իմ կարծիքով: Նենց չեմ սիրում գրականության մեջ կոնկրետ ինչ-որ բան հասկանալը: Ինձ համար սենց ա, եթե գիրքը կարդալու ընթացքում շուրջս կատարված, ինձ հետ կատարված ամեն ինչի հետ զուգահեռ եմ տեսնում՝ վայ, էս մասին կար էդ գրքում, վայ էս էլ կար, թեկուզ իրականում գուցե դա մենակ ես եմ տեսնում, կողքից կարա ծիծաղելի թվա, բայց իրոք էդ աստիճան տարել ա գիրքը, ուրեմն լավ գիրք ա: Իսկ եթե պետք ա կոնկրետ ինչ-որ բան հասկանալ ու իրոք դա ընթեռնելի ա ու հենց էդ էլ հասկանում եմ, բայց չի տանում, ուրեմն ինձ համար էն չի:

Հենց էդ ա Շին ջան, էդ գրքի մեջ ոչ մի բան չեմ կարողանում իրականության հետ կապեմ: Ոչ դեպքերը, ոչ մարդիկ, ոչ զգացողությունները: Ես հասկանալ ասելով էդ քո ասած զգալը ի նկատի ունեմ: Ախր շատ հեռու, շատ ոչ մի բան չասող, շատ մակերեսային հեքիաթանման պատմություն ա էլի: Ուզում եմ հասկանամ ուրիշներն ի՞նչ են զգում, ո՞նց են կապում իրենց զգացածի, իրենց շրջապատում կատարվող, կամ հնարավոր կատարվելիք իրադարձությունների հետ:

[Շինարար]

Հենց էդ ա Շին ջան, էդ գրքի մեջ ոչ մի բան չեմ կարողանում իրականության հետ կապեմ: Ոչ դեպքերը, ոչ մարդիկ, ոչ զգացողությունները: Ես հասկանալ ասելով էդ քո ասած զգալը ի նկատի ունեմ: Ախր շատ հեռու, շատ ոչ մի բան չասող, շատ մակերեսային հեքիաթանման պատմություն ա էլի: Ուզում եմ հասկանամ ուրիշներն ի՞նչ են զգում, ո՞նց են կապում իրենց զգացածի, իրենց շրջապատում կատարվող, կամ հնարավոր կատարվելիք իրադարձությունների հետ:

Դե չեմ կարծում, որ ուրիշի հասկացածը կամ զգացածը կարա օգնի: Չես հավանե՞լ. ամեն մարդ չի կարա գլուխ գովա, որ Մարկես չի հավանել

[Արէա]

Դե չեմ կարծում, որ ուրիշի հասկացածը կամ զգացածը կարա օգնի: Չես հավանե՞լ. ամեն մարդ չի կարա գլուխ գովա, որ Մարկես չի հավանել

Ճիշտ ես: Հարցս մի քիչ հռետորական էր էլի, ուզում եմ ասեմ Մարկես հեչ չեմ սիրում

[Rhayader]

Քանի քննարկում է սկսվել, մի բան էլ ես ասեմ, մանավանդ որ թեմայից շատ հեռու չի:

Ժողովուրդ, Մարկեսի "Հարյուր տարվա մենությունը" ո՞ր կողմից սկսեմ կարդալ, որ մի բան հասկանամ: Ու գոնե մոտավոր պատկերացում կազմեմ թե ինչի ա էսքան նորաձև Մարկես կարդալն, ու ի՞նչն ա էսքան գրավում "Հարյուր տարվա մենության" մեջ:

Երեք, թե չորս անգամ սկսել եմ կարդալ, կեսից առաջ չեմ գնում: Ինչ-որ բան սխա՞լ եմ անում:

Կարդա մինչև վերջ, առանց կանգ առնելու՝ կհասկանաս, այդ առումով Ստեյնբեկի նման է: Ընկերներիցս մեկն էլ գրքի հետ կռիվ տալով էր կարդում, որ վերջացրեց, ասաց՝ վերջն ամեն ինչ արդարացնում է

[Արէա]

Կարդա մինչև վերջ, առանց կանգ առնելու՝ կհասկանաս, այդ առումով Ստեյնբեկի նման է: Ընկերներիցս մեկն էլ գրքի հետ կռիվ տալով էր կարդում, որ վերջացրեց, ասաց՝ վերջն ամեն ինչ արդարացնում է

Սկսեցի:
Էս անգամ էլ քո խաթեր, էս անգամ մինչև վերջ գնալու եմ

[StrangeLittleGirl]

Ինչպես նաև չի կարող լինել մի գիրք , որտեղ լինի միայն դրական կերպարներ կամ հակառակը : Գրքում նկարագրված են մարդկային կյանքի պատմություններ , ուրեմն ինչպես կարող են մեզ շրջապատող մարդիկ միայն լավը լինել , կամ էլ վատը : Բա էդ անհամաձայնությունները , վեճերը , խարդախությունները , ինտրիգները որտեղի՞ց են գալիս

Վայ, չգիտեի, որ գրքում պիտի մարդկային կյանքի պատմություններ նկարագրված լինեն Դե եսիմ, վերջերս սենց մանկական բաներ էի կարդում: Ալիսա-բան: Ի՞նչ մարդկային կյանք, ի՞նչ իրականություն: Էնտեղ ինչ գժություն ասես չի կատարվում: Աման, տենց էլ չհասկացա, թե էդ գրքի չարը որ մեկն էր: Սաղ դրական կերպարներ էին:

StrangeLittleGirl- ին ուզում եմ ասել , որ ես քո մի քանի գրածներն ու գրառումներն էլ եմ կարդացել ու էն քննադատությունը , որ դու ես անում գրողների մասին , ես քո տեղը լինեի հաստատ չէի անի ՝ կամաչեի: Իսկ այժմյան գրողները բոլորը սկսել են զրուցելով գրել , իբր ասում -կիսվում են իրենց ընթերցողի հետ , իբր թե շատ հետաքրքիր է , ո՛չ հարգելիներս, ՇԱՏ ՊՐԻՄԻՏԻՎ Է : Ու չթվա թե իրոք ահավոր հետաքրքիր եք գրում ,ուղղակի հավեսով փնովում եք : Սևակ , Շիրազ , Շիրվանզադե , Իսահակյան , Չարենց ..... և այլն , խի՞ դուք ձեզ իրենց հետ համեմատում եք ՞ , ամոթ ա , լրջացե՛ք :

Դե ի՞նչ ասեմ: Սենց ամաչելով, ամոթից գետինը մտնելով, կարմրել-կապտելով եմ ասում, որ այ էս քո թվարկած գրողներից մի քանիսն ինչքան ուժ ունի, իմ չսիրած գրողներից ա:

Բյուրի ջան սիրելու համար , հասկանալ է պետք :Դու միշտ պռովոկացիոն բաներ ես գրում , միգուցե դա քինքնատիպություն է ,թե՞ քո յուրօրինակ ոճն է: Միշտ մյուսներին հակառակ բաներ ես գրում կամ սիրում , բայց չեմ էլ զարմանա , եթե երկուսս էլ մի հարցի շուրջ նույն կերպ մտածենք , իսկ դու ուղիղ հակառակը գրես՝զուտ հակառակվելու համար :

Հա, Ամմէ ջան: Ես դեբիլ եմ, սարսափելի դեբիլ, ու տենց էլ չհասկացա՝ Շիրվանզադեն իր Քաոսով ինչ էր ուզում ասել, կամ Կայծերի Ասլանի ճառերն ինչի համար են: Կամ էլ ինադ ընկա, տեսա սաղ սիրում են, ասեցի՝ դավայ ես չսիրեմ: Հա, Ամմէ ջան, ես դեռ տասնհինգ տարեկան եմ ու էդ սաղ բաներն ինադու եմ ասում:

Հ.Գ. Մեկ էլ քեզ ոչ ոք իրավունք չտվեց ինձ Բյուրիով դիմելու

Քանի քննարկում է սկսվել, մի բան էլ ես ասեմ, մանավանդ որ թեմայից շատ հեռու չի:

Ժողովուրդ, Մարկեսի "Հարյուր տարվա մենությունը" ո՞ր կողմից սկսեմ կարդալ, որ մի բան հասկանամ: Ու գոնե մոտավոր պատկերացում կազմեմ թե ինչի ա էսքան նորաձև Մարկես կարդալն, ու ի՞նչն ա էսքան գրավում "Հարյուր տարվա մենության" մեջ:

Երեք, թե չորս անգամ սկսել եմ կարդալ, կեսից առաջ չեմ գնում: Ինչ-որ բան սխա՞լ եմ անում:

Ռայն ասեց, Շինն էլ ասեց Ուզում եմ վերընթերցել, ի դեպ:

[Ամմէ]

Վայ, չգիտեի, որ գրքում պիտի մարդկային կյանքի պատմություններ նկարագրված լինեն Դե եսիմ, վերջերս սենց մանկական բաներ էի կարդում: Ալիսա-բան: Ի՞նչ մարդկային կյանք, ի՞նչ իրականություն: Էնտեղ ինչ գժություն ասես չի կատարվում: Աման, տենց էլ չհասկացա, թե էդ գրքի չարը որ մեկն էր: Սաղ դրական կերպարներ էին:


Դե ի՞նչ ասեմ: Սենց ամաչելով, ամոթից գետինը մտնելով, կարմրել-կապտելով եմ ասում, որ այ էս քո թվարկած գրողներից մի քանիսն ինչքան ուժ ունի, իմ չսիրած գրողներից ա:


Հա, Ամմէ ջան: Ես դեբիլ եմ, սարսափելի դեբիլ, ու տենց էլ չհասկացա՝ Շիրվանզադեն իր Քաոսով ինչ էր ուզում ասել, կամ Կայծերի Ասլանի ճառերն ինչի համար են: Կամ էլ ինադ ընկա, տեսա սաղ սիրում են, ասեցի՝ դավայ ես չսիրեմ: Հա, Ամմէ ջան, ես դեռ տասնհինգ տարեկան եմ ու էդ սաղ բաներն ինադու եմ ասում:

Հ.Գ. Մեկ էլ քեզ ոչ ոք իրավունք չտվեց ինձ Բյուրիով դիմելու



Ռայն ասեց, Շինն էլ ասեց Ուզում եմ վերընթերցել, ի դեպ:

Դու քո մասին էսպիսի բաներ ես գրում , էսպիսի կարծիք ունես , բա էդ ո՞նց ես նրանց քննադատում : :

[Ամմէ]

Վայ, չգիտեի, որ գրքում պիտի մարդկային կյանքի պատմություններ նկարագրված լինեն Դե եսիմ, վերջերս սենց մանկական բաներ էի կարդում: Ալիսա-բան: Ի՞նչ մարդկային կյանք, ի՞նչ իրականություն: Էնտեղ ինչ գժություն ասես չի կատարվում: Աման, տենց էլ չհասկացա, թե էդ գրքի չարը որ մեկն էր: Սաղ դրական կերպարներ էին:


Դե ի՞նչ ասեմ: Սենց ամաչելով, ամոթից գետինը մտնելով, կարմրել-կապտելով եմ ասում, որ այ էս քո թվարկած գրողներից մի քանիսն ինչքան ուժ ունի, իմ չսիրած գրողներից ա:


Հա, Ամմէ ջան: Ես դեբիլ եմ, սարսափելի դեբիլ, ու տենց էլ չհասկացա՝ Շիրվանզադեն իր Քաոսով ինչ էր ուզում ասել, կամ Կայծերի Ասլանի ճառերն ինչի համար են: Կամ էլ ինադ ընկա, տեսա սաղ սիրում են, ասեցի՝ դավայ ես չսիրեմ: Հա, Ամմէ ջան, ես դեռ տասնհինգ տարեկան եմ ու էդ սաղ բաներն ինադու եմ ասում:

Հ.Գ. Մեկ էլ քեզ ոչ ոք իրավունք չտվեց ինձ Բյուրիով դիմելու



Ռայն ասեց, Շինն էլ ասեց Ուզում եմ վերընթերցել, ի դեպ:

Գրողներին եք քննադատում , բայց ես էլ քո գրածներն եմ կարդացել , քո շարադրածները , դու քեզ համեմատում ես Չարենցի հետ ՞, կամ էլ Րաֆֆիի : Բա դու քո գրածներին ի՞նչ որակավորում ես տալիս ՞: