Ժամանակակից քրիստոնեական պոպուլյար երաժշտություն

[Sambitbaba]

http://www.youtube.com/watch?v=mljvXioGKmE

[Rhayader]

http://www.youtube.com/watch?v=mljvXioGKmE

Sambitbaba, քո տեղադրածն իմ ասած «կրոնականը՝ գեղարվեստականի մեջ» դեպքն է, երբ գեղարվեստական կամ ֆոլկլյորային ստեղծագործությունն անդրադառնում է կրոնական թեմաներին: Իմ ասածն ուրիշ է. երբ կրոնականը նպատակային մտնում է գեղարվեստականի ձևի մեջ: Տարբերությունը զգալու համար ընդամենը պետք է նկատել, որ իսկական գեղարվեստական աշխատանքը վերլուծում է կրոնական թեման, վերապատմում, սեփական մեկնաբանությունը տալիս: Գեղարվեստական ձևի մեջ մտած կրոնական աշխատանքը դոգմատիկ է, պրոպագանդիստական: Այսինքն՝ ասես մարդկանց քո ուզած դեղը խմեցնելու համար այն իրենց սիրելի համով պատրաստես ու ներկայացնես որպես կոնֆետ:

[Sambitbaba]

Sambitbaba, քո տեղադրածն իմ ասած «կրոնականը՝ գեղարվեստականի մեջ» դեպքն է, երբ գեղարվեստական կամ ֆոլկլյորային ստեղծագործությունն անդրադառնում է կրոնական թեմաներին: Իմ ասածն ուրիշ է. երբ կրոնականը նպատակային մտնում է գեղարվեստականի ձևի մեջ: Տարբերությունը զգալու համար ընդամենը պետք է նկատել, որ իսկական գեղարվեստական աշխատանքը վերլուծում է կրոնական թեման, վերապատմում, սեփական մեկնաբանությունը տալիս: Գեղարվեստական ձևի մեջ մտած կրոնական աշխատանքը դոգմատիկ է, պրոպագանդիստական: Այսինքն՝ ասես մարդկանց քո ուզած դեղը խմեցնելու համար այն իրենց սիրելի համով պատրաստես ու ներկայացնես որպես կոնֆետ:

Եթե համարում ես, որ այդ երկուսի մեջ այդքան մեծ ու կարևոր տարբերություն կա, ուրեմն թող հենց այդպես էլ լինի:

[Rhayader]

Եթե համարում ես, որ այդ երկուսի մեջ այդքան մեծ ու կարևոր տարբերություն կա, ուրեմն թող հենց այդպես էլ լինի:

Շատ մեծ ինչքան Բանյանի «Ուխտավորի ճանապարհորդություն այս աշխարհից դեպի այն, որ դեռ պիտի գա» ու Արտուրո Պերես-Ռևերտեի «Դյումա ակումբը» գրքերի միջև (վերջինս ինչ-որ չափով Բանյանի գրքի շրջվածքն է, բայց լրիվ այլ նարատիվով):

[Sambitbaba]

Շատ մեծ:) ինչքան Բանյանի «Ուխտավորի ճանապարհորդություն այս աշխարհից դեպի այն, որ դեռ պիտի գա» ու Արտուրո Պերես-Ռևերտեի «Դյումա ակումբը» գրքերի միջև (վերջինս ինչ-որ չափով Բանյանի գրքի շրջվածքն է, բայց լրիվ այլ նարատիվով):

Հարգում եմ կարծիքդ:

Եվ շնորհակալ եմ, որ հիշեցրիր: Դեռ սովետի ժամանկները շատ փնտրեցի "Ուխտավորի ճանապարհորդությունը..." և այդպես էլ չգտա: ՈՒ մոռացել էի: Իսկ հիմա, որ համեմատեցիր "Դյումա ակումբի" հետ, առավել ևս, ձգտելու եմ ճարել: Պերես-Ռևերտեի երեք գրքերը դուրս շատ եկան. "Դյուման...", "Ֆլամանդական տախտակը" և "Կաշի թմբուկի համար":

Հ.Գ. Գտա՛: Համ երկու լեզվով գիրքը գտա, համ երկու ֆիլմ գտա, համ էլ մուլտիկ: : Քաշում եմ արդեն:
Նորից` շնորհակալ եմ:

[Brian_Boru]

Ռոկն ու մետալը վերջերս քրիստոնեական (ու ոչ միայն) քարոզիչների ուշադրությունն ա գրավում: Շատերը իսկապես դա լա՜վ օգտագործում են (հատկապես ռուսական ռոկը): Օրինակ՝

[Skeptic]

Ահամ.





Էս մեկն էլ արդեն դասական ա.