Արէա-ի խոսքերից
Ես սա շատ շուտ եմ կարդացել: Դենիկենի մասին առաջին անգամ երեխա ժամանակ եմ կարդացել: Մեր տանը մի գիրք կար, «Բոլոր հրաշքները մի գրքում», սովետական հրատարակչություն էր, պատմում էր ՉԹՕ-ների, Լոխ Նեսի հրեշի, Ձնե մարդու, Բերմուդյան եռանկյունու ու էլի մի քանի տարբեր անբացատրելի երևույթների մասին: Մի մեծ գլուխ հատկացված էր Դենիկենին, ներկայացնում էր Դենիկենի տեսակետը, հետո սովետին հատուկ սարկազմով հերքում էր նրա տեսակետները, ձեռ էր առնում: Ուզում էր Դենիկենի շառլատանությունը ապացուցել, ու տարբեր փաստարկների շարքում, նաև էդ նշածդ դեպքն էր հիշատակում: Բայց ինչքան էլ տարօրինակ է, ես ավելի շատ հակված էի Դենիկենին հավատալու, քան հեղինակին: Մարդը տող առ տող, առանց փոփոխության ենթարկելու մեջբերում է Աստվածաշնչի, հին լեգենդների, էպոսների ամբողջական հատվածներ, հետո սկսում է մեկնաբանել, դու կարող ես համաձայն լինել, կարող ես ոչ, բայց չես կարող ասել, թե դու շառլատանություն ես անում, վերջիվերջո մարդը ոչ մի հորինված, սուտ ապացույց չի բերում, մեկնաբանում է արդեն եղածը:
Իսկ նշածդ դեպքը, ընդունում եմ որպես նախկինում ասածները ավելի համոզիչ դարձնելու, ծիծաղելի, հուսահատ, միամիտ փորձ, որի կեղծ լինելը ստվեր չի գցում նախկին եզրակացությունների վրա: Համաձայն չե՞ս:
Վերջիվերջո, եթե ես ներկայացնեմ տեսակետ, որ ասենք խնձորը օգտակար է առողջությանը, հետո տեսնելով որ ինձ չեն հավատումյ, ստեմ թե Հիմալայներում ձնե մարդու կացարան եմ հայտնաբերել, որտեղ նաև խնձորի մնացորդներ կային, ու պարզվի որ դա սուտ է, արդյո՞ք դա կնշանակի թե խնձորի մասին արտահայտած տեսակետներս սուտ էին:
Էջանիշներ