Միասեռականների մասին ֆիլմի ցուցադրություն Տիկնիկային թատրոնում

[One_Way_Ticket]

Ա մարդն ենթագիտակցաբար գիտի, որ եթե ինքը գեյ դուրս գա, իր համար շատ վատ կլինի: Շրջապատն իրեն չի ընդունի, ընկերներն իրենից կհրաժարվեն, բռնության կենթարկվի, կրոնի տեսանկյունից նզովյալ կլինի: Բայց նա չի ցանկանում մտածել այն մասին, որ ինքը կարող է գեյ դուրս գալ: Դրա համար նա իր գեյ դուրս գալու հետ կապված վախերը պրոյեկտում է Բ աբստրակտ անձի վրա, Բ աբստրակտ անձին էլ ընդլայնում մինչև Գ աբստրակտ հասկացություն, որի համար անհանգստանալն առավել արդարացված կլինի: Ոնց որ երբ կոնկրետ քաղաքական խմբավորման (անուններ չտանք) նկատմամբ կա ագրեսիա, նրանք փորձում են հասարակության այդ ագրեսիան պրոյեկտել ինչ-որ աբստրակտ բանի վրա՝ գեյեր, հրեաներ, թուրքեր և այլն: Ամեն մարդ ենթագիտակցաբար թե գիտակցաբար արդարացնում է իր արարքները:

Նամյոկը հասկացա Ու նույնիսկ համաձայն եմ արտահայտածդ մտքերի հետ: Նաև շատ եմ հավանում Հերման Հեսսեի խոսքերը` եթե ինչ-որ մեկին ատում ես, ապա նրա մեջ տեսնում ես քեզ պատկանող այն հատկանիշները, որոնք ատում ես (ճշգրիտ ցիտատ չէ): Ինձ հետ էլ է լինում, որ ինչ-որ մեկը ինձ նեռվայինացնում է, նրա մասին միտքը հանգիստ չի տալիս, այդ դեպքերում ինձ բռնացնում եմ այն մտքի վրա, որ այդ նույն հատկանիշները ինչ-որ չափով ես ունեմ:
Բայց գեյերին ես չեմ ատում, և նրանք ինձ չեն նեռվայինացնում Եթե նկատել ես, այսպիսի թեմաներ ես ինքս երբեք չեմ բացում: Հա, եթե մտնեմ ակումբ, տեսնեմ թեմա, որտեղ ասելիք ունեմ, կասեմ: Կարծիք է, կիսվում ենք, էլի: Շատ նման գրառումներ արել եմ ադրբեջանա-թուրքական փառատոնի վերաբերյալ թեմայում, չնայած դժվար թե վախենայի թուրք դուրս գալ