Ոճրագործն ազատության մեջ. Ռամիլ Սաֆարովն արտահանձնվել է Ադրբեջանին

[Ձայնալար]

Էկեք համախմբենք ու տեսնենք թե անցյալում ինչ ղալլաթներ է արել մեր պետությունը, ու ներողություն խնդրենք բոլոր տուժված կողմերից ու նոր քննադատենք Ադրբեջանին ու Հունգարիային։ Կարելի է նաև ներողություն խնդրել Ադրբեջանից` պատերազմի ժամանակ պատճառած մարդկային կորուստների ու հասցրած բարոյական վնասի համար ու նոր քննադատել Ադրբեջանին։

Ստեղնաշար ախպերն էլ ասում էր`

Եկեք բարեկամանանք ադրբեջանի ադեկվատ,դեմոկրատական,հումանիստ ժողովրդի հետ ու սպասենք, թե էդ ադեկվատ,հումանիստ ու քաղաքակիրթ ոչխարներից սերվածները մի օր երբ են էլի քնած ազգին,գիշերով մեր ու մանուկ կոտորելու:

Ստիպված եմ քո առաջարկն էլ մերժել, Վիշապ ջան, ես պաս

Վիշապ, եթե ամեն ինչին նայում ենք քաղաքականության համատեքստում, ու ընդունում ենք, որ պարտավոր ենք ամեն գնով իրար կոկորդ կրծել, ուրեմը Սաֆարովը տականք չի, Սաֆարովն իսկապես հերոս ա, թեև մեր թշնամին ա։ Եթե քննարկում ենք բարոյական կողմը, ապա Վարուժանի արածը նույնպես անասունություն ա, մի բան էլ ավել, որովհետև Սաֆարովը թշնամուն ա սպանել, իսկ Վարուժանը պատահական մարդկանց, որոնց մեջ կարող էին լինել հայեր, երեխաներ, հղի կանայք և այլը։ Եթե Սաֆարովը զինվորականի ա սպանել, ապա Վարուժանը սպանել ա քաղաքացիական մարդկանց, որոնք կապ չեն ունեցել ո՛չ Թուրքիայի, ո՛չ ցեղասպանության հետ։ Հա, հասկացանք ուզում էր 200 թուրք պաշտոնյա սպանել, եթե մտածածը իրականանար, միգուցե դա կլիներ բարոյական առումով արդարացված, չնայած որ անմեղ զոհերն էլի անխուսափելի էին, ու դա էլ միանշանակ չի, բայց չի կարողացել իր ուզածն անել ու պատասխանատու ա դրա համար։ Հա, կարանք քոռ-քոռ նստենք ու ասենք ինչ արել ենք լավ ենք արել, ով հայ ա ճիշտ ա, փառք մեզ փառք մեզ, ով հայ չի սխալ ա, եթե կարծում եք, որ դա ա համախմբումն ու հայրենասիրությունը, համախմբվեք հայրենասերներով, ես, որպես ազգի դավաճան, կնախընտրեմ, որ մենք մեր ազգի ներսում փորձենք սթափ գնահատական տալ դեպքերին, եթե մի տեղ վատ բան ենք արել, ընդունենք, եթե գտնում ենք, որ վատ բան ենք արել, բայց տենց ճիշտ էր, էդ ընդունենք, բայց գոնե մենք մեր մեջ մեր հասարակության ներսում անկեղծ լինենք ինքներս մեր առաջ ու հայրենասեր-հայրենասեր չխաղանք, ոնց որ էն թուլեքը որ քննարկվող հոդվածի տակ քֆուրներ էին գրել աղջկա հասցեին։

[Moonwalker]

Նորմալ ա, ադրբեջանցիք էլ են Վարուժան Կարապետյանին հիշել:

[Chuk]

Նորմալ ա, ադրբեջանցիք էլ են Վարուժան Կարապետյանին հիշել:

Ցավոք սրտի նորմալ ա, Մուն ջան:
Հիմա փորձեմ բացատրել: Վարուժանի արածը ժողովրդի մեջ կարող էին հերոսություն համարել, սակայն դա երբևէ չպետք է պաշտոնական տեսք ստանար (ամենաբարձր մակարդակով ընդունելություններ և այլն): Որովհետև մի օր, հեչ որ չէ, երեսիդ շպցնելու էին: Ու հիմա ինչքան էլ տհաճ ա, բայց իրանք խոսելու տեղ ունեն, որտև մենք տվել ենք էդ խոսելու տեղը: Ու մենք էդ առումով, նորից ցավոք, էն ժամանակ եղել ենք հիմիկվա Ադրբեջանի մակարդակին: Սա ցավով եմ ասում, Մուն ջան:

Ու կրկնում եմ, ժողովուրդը իրան կարող էր հերոս համարել: Դու կարող էիր մտնել ու ֆորումներում գրել, որ ինչ հերոս տղա ա: Բայց դա որևէ կերպ ակնարկելու իրավունք չուներ իշխանությունը:

[Վիշապ]

Ստեղնաշար ախպերն էլ ասում էր`


Ստիպված եմ քո առաջարկն էլ մերժել, Վիշապ ջան, ես պաս

Վիշապ, եթե ամեն ինչին նայում ենք քաղաքականության համատեքստում, ու ընդունում ենք, որ պարտավոր ենք ամեն գնով իրար կոկորդ կրծել, ուրեմը Սաֆարովը տականք չի, Սաֆարովն իսկապես հերոս ա, թեև մեր թշնամին ա։

Հենց քաղաքականության համտեքստում Սաֆարովը վիժվածք ա, ինքը քցել ա իր պետության վարկանիշը, ու իր պետության վերնախավը որ դրան խրախուսել ա, էլ ավելի վիժվածք ա ու էլ ավելի ա քցել իր պետության վարկանիշը։

Եթե քննարկում ենք բարոյական կողմը, ապա Վարուժանի արածը նույնպես անասունություն ա, մի բան էլ ավել, որովհետև Սաֆարովը թշնամուն ա սպանել, իսկ Վարուժանը պատահական մարդկանց, որոնց մեջ կարող էին լինել հայեր, երեխաներ, հղի կանայք և այլը։ Եթե Սաֆարովը զինվորականի ա սպանել, ապա Վարուժանը սպանել ա քաղաքացիական մարդկանց, որոնք կապ չեն ունեցել ո՛չ Թուրքիայի, ո՛չ ցեղասպանության հետ։ Հա, հասկացանք ուզում էր 200 թուրք պաշտոնյա սպանել, եթե մտածածը իրականանար, միգուցե դա կլիներ բարոյական առումով արդարացված, չնայած որ անմեղ զոհերն էլի անխուսափելի էին, ու դա էլ միանշանակ չի, բայց չի կարողացել իր ուզածն անել ու պատասխանատու ա դրա համար։ Հա, կարանք քոռ-քոռ նստենք ու ասենք ինչ արել ենք լավ ենք արել, ով հայ ա ճիշտ ա, փառք մեզ փառք մեզ, ով հայ չի սխալ ա, եթե կարծում եք, որ դա ա համախմբումն ու հայրենասիրությունը, համախմբվեք հայրենասերներով, ես, որպես ազգի դավաճան, կնախընտրեմ, որ մենք մեր ազգի ներսում փորձենք սթափ գնահատական տալ դեպքերին, եթե մի տեղ վատ բան ենք արել, ընդունենք, եթե գտնում ենք, որ վատ բան ենք արել, բայց տենց ճիշտ էր, էդ ընդունենք, բայց գոնե մենք մեր մեջ մեր հասարակության ներսում անկեղծ լինենք ինքներս մեր առաջ ու հայրենասեր-հայրենասեր չխաղանք, ոնց որ էն թուլեքը որ քննարկվող հոդվածի տակ քֆուրներ էին գրել աղջկա հասցեին։

Ես ասում եմ Վարուժանը հերոս ա՞։ Վարուժանը տեռորիստ է։ Բայց Վարուժանը անցյալում էր, իսկ Սաֆարովը ներկայում է։ Ներկային գնահատական տալուց ինչու պիտի անպայման մեր անցյալը մաքու՞ր լինի։ Եթե այդպես է, ապա ինչու՞ ասենք Թուրքիայի ամեն ձեն հանելուց հոդվածներ չեն գրում այդ նույն դեղնակտուց լրագրողները։ Թե՞ մազոխիստական կայֆերը գեներով շարունակվում են։

[Ձայնալար]

Հենց քաղաքականության համտեքստում Սաֆարովը վիժվածք ա, ինքը քցել ա իր պետության վարկանիշը, ու իր պետության վերնախավը որ դրան խրախուսել ա, էլ ավելի վիժվածք ա ու էլ ավելի ա քցել իր պետության վարկանիշը։



Ես ասում եմ Վարուժանը հերոս ա՞։ Վարուժանը տեռորիստ է։ Բայց Վարուժանը անցյալում էր, իսկ Սաֆարովը ներկայում է։ Ներկային գնահատական տալուց ինչու պիտի անպայման մեր անցյալը մաքու՞ր լինի։ Եթե այդպես է, ապա ինչու՞ ասենք Թուրքիայի ամեն ձեն հանելուց հոդվածներ չեն գրում այդ նույն դեղնակտուց լրագրողները։ Թե՞ մազոխիստական կայֆերը գեներով շարունակվում են։

Չէ, եթե բարոյական կողմը չնայենք, ռամիլը լավ էլ պետականամետ, իր պետության վարած քաղաքականությանը համահունչ գործող, ինքնազոհողությունների գնով թշնամուն կացնահարած մարդ ա: Իրա գործը չի որոշել իր երկրի վարկանիշը դրանից բարձրանում ա թե ցածրանում, իրա իշխանությունները խրախուսում են, ինքն էլ անում ա: Ի վերջո ոչ մեկս էլ չենք կարող ասել վերջնական հաշվով ադրբեջանը կշահի էս ամեն ինչից, թե չէ:


Իսկ ո՞վ ա քեզ ասում գնահատական մի տուր ներկային, ո՞վ ա վիճարկում էդ գնահատականը էդ դու ես ասում անցյալը մի հիշատակեք: Ընդամենը ասվում ա, որ վատ չի լինի, որ ինքներս մեզ էլ ձեռի հետ գնահատական տանք, որ վերջնականապես չվերածվենք զոմբիների հասարակության, ինչպիսինի տպավորություն է թողնում երբեմն ադրբեջանի հասարակությունը: Թուրքիայի ձեն հանելը ի՞նչ ա, թուրքիայի ձեն հանելուց ի՞նչ գրեն: Չեմ հասկանում ինչ ես խոսում: Էս հոդվածը բացառապես ներքին սպառման համար ա, էս հոդվածը մեր համար ա, ջհանդամ, թե ուրիշներն էլ կարող են տեսնել, սա դիվանագիտական նոտա չի, ոչ էլ պաշտոնական հայտարարություն, սա ոչ մի կերպ չի վնասում մեր երկրի իմիջին: Իսկ Թուրքիայի մասին տարակարծություններ չկան Հայաստանում, Թուրքիայի արածները բոլորս էլ գիտենք, ստեղ գրելու բան չկա:

[Արէա]

Վերջ: Էլ պարզ չի ով ինչ էր ասում: Պարզ չի ով ինչ էր ուզում: Սաղ խառնվեց իրար: Հայ-հա՜յ: Ի՞նչ ենք խոսում էս քսան էջ: Էս ա շուխուռ, էս ա ոչ ադեկվատ վերաբերմունք: Ամեն մի տուֆտա բանից իրար միս պիտի ուտենք, հարյուր տարվա մեռելների ոսկորները պիտի բերենք լցնենք դեմներս ու սկսենք քրքրել: Ու ... թե մի բանի կհասնենք: Եթե երկիրը վարի ա գնում, ամեն մեկս ա մեղավոր դրա համար: Ու թող ոչ մեկ էլ չսկսի իշխանություն իշխանություն գոռալ: Մի ժամանակ ինչքան էլ իրար չսիրեինք, նեղության պահին համախմբվում էինք, հիմա էդ էլ ա վերանում, հիմա արդեն մենք թույն ադեկվատ, կամ ավելի թույն հայրենասեր դեմքեր ենք, ու պարտադիր պիտի իրար քրքրենք: Ինչ ա էս մարդկանց, էս ժողովրդի ուզածը մարդ գլուխ չի հանում:

[Malxas]

Վերջ: Էլ պարզ չի ով ինչ էր ասում: Պարզ չի ով ինչ էր ուզում: Սաղ խառնվեց իրար: Հայ-հա՜յ: Ի՞նչ ենք խոսում էս քսան էջ: Էս ա շուխուռ, էս ա ոչ ադեկվատ վերաբերմունք: Ամեն մի տուֆտա բանից իրար միս պիտի ուտենք, հարյուր տարվա մեռելների ոսկորները պիտի բերենք լցնենք դեմներս ու սկսենք քրքրել: Ու ... թե մի բանի կհասնենք: Եթե երկիրը վարի ա գնում, ամեն մեկս ա մեղավոր դրա համար: Ու թող ոչ մեկ էլ չսկսի իշխանություն իշխանություն գոռալ: Մի ժամանակ ինչքան էլ իրար չսիրեինք, նեղության պահին համախմբվում էինք, հիմա էդ էլ ա վերանում, հիմա արդեն մենք թույն ադեկվատ, կամ ավելի թույն հայրենասեր դեմքեր ենք, ու պարտադիր պիտի իրար քրքրենք: Ինչ ա էս մարդկանց, էս ժողովրդի ուզածը մարդ գլուխ չի հանում:

Եթե իրականում այդպես է ուրեմն շատ վատ է: Մկների Ժողովը տեսել եք բոլորդ էլ, ներկայացնելու կարիք չկա: Ես լսել եմ որ այդ պատմությունը գրվել է հայկական կուսակցությունների 1915 թվականին նախորդող ժողով գզվրտոցըը ծաղրելու նպատակով: Եթե նկատել եք մուլտիկի մեջ էլ Կոստան կատուն պատկերված է Թալեաթի կերպարանքով: Մենք չպետք է նախկին սխալները և հիմարությունները կրկնենք: Ես համերաշխություն եմ հայտնում բոլորի հետ, նույնիսկ նրանց հետ, ում գրառումների հետ հակաբևեռ կարծիք եմ ունեցել:

[Վիշապ]

Չէ, եթե բարոյական կողմը չնայենք, ռամիլը լավ էլ պետականամետ, իր պետության վարած քաղաքականությանը համահունչ գործող, ինքնազոհողությունների գնով թշնամուն կացնահարած մարդ ա: Իրա գործը չի որոշել իր երկրի վարկանիշը դրանից բարձրանում ա թե ցածրանում, իրա իշխանությունները խրախուսում են, ինքն էլ անում ա: Ի վերջո ոչ մեկս էլ չենք կարող ասել վերջնական հաշվով ադրբեջանը կշահի էս ամեն ինչից, թե չէ:

Ես խիստ կասկածում եմ, որ այդ տվարը ընդհանրապես «պետականամետ» բառի իմաստը հասկանում է, բայց դե դու այդպես կարծիր։

Իսկ ո՞վ ա քեզ ասում գնահատական մի տուր ներկային, ո՞վ ա վիճարկում էդ գնահատականը էդ դու ես ասում անցյալը մի հիշատակեք: Ընդամենը ասվում ա, որ վատ չի լինի, որ ինքներս մեզ էլ ձեռի հետ գնահատական տանք, որ վերջնականապես չվերածվենք զոմբիների հասարակության, ինչպիսինի տպավորություն է թողնում երբեմն ադրբեջանի հասարակությունը:

Ասվում է հետևյալը`

Մեր որևէ պահանջ առնվազն անլուրջ է, մինչև մենք պաշտոնապես կամ գոնե ոչ պաշտոնական, ներողություն չխնդրենք մեր հեղինակած նմանատիպ իրավիճակի, անարդարության ու անմեղ զոհերի համար:

Հակառակ պարագայում ՝ ես ամաչում եմ մեր բոլորի անլրջության համար:

Այսինքն պատանին առաջարկում է պաշտոնապես ներողություն խնդրել մասնավոր դեպքի համար մինչև որևէ բան պահանջելը խոսքի Ադրբեջանից։ Հակառակ դեպքում ամոթ ա մի այլ կարգի։ Խայտառակ ենք լինում աշխարհով մեկ։

Թուրքիայի ձեն հանելը ի՞նչ ա, թուրքիայի ձեն հանելուց ի՞նչ գրեն: Չեմ հասկանում ինչ ես խոսում: Էս հոդվածը բացառապես ներքին սպառման համար ա, էս հոդվածը մեր համար ա, ջհանդամ, թե ուրիշներն էլ կարող են տեսնել, սա դիվանագիտական նոտա չի, ոչ էլ պաշտոնական հայտարարություն, սա ոչ մի կերպ չի վնասում մեր երկրի իմիջին: Իսկ Թուրքիայի մասին տարակարծություններ չկան Հայաստանում, Թուրքիայի արածները բոլորս էլ գիտենք, ստեղ գրելու բան չկա:

Թուրքիային ամոթանք տան անցյալի համար։ Ինչու՞ մենակ մեզ տանք ամոթանք ...

[Chuk]

Ժող, պատահմամբ դեռ չեք մոռացել չէ՞, որ

1. Գուրգեն Մարգարյանին քնած տեղը կացնահարել է Ռամիլ Սաֆարովը,
2. Ռամիլ Սաֆարովին արտահանձնելու որոշում կայացրել է Հունգարիայի իշխանությունը,
3. Ռամիլ Սաֆարովին համաներել, հերոսի կոչում տվել է Ադրբեջանի իշխանությունը,
4. Ռամիլ Սաֆարովին արտահանձնելը կանխելու փորձ չի արել Հայաստանի իշխանությունը:

Եվ որ ամենակարևորն է. այն հոդվածը գրողը աղջիկը այս կետերից որևէ մեկի մեջ չկա ու մեր հիմնական թիրախը պետք է այս 4 կետերը լինեին:

[Vaio]

1. Գուրգեն Մարգարյանին քնած տեղը կացնահարել է Ռամիլ Սաֆարովը,
2. Ռամիլ Սաֆարովին արտահանձնելու որոշում կայացրել է Հունգարիայի իշխանությունը,
3. Ռամիլ Սաֆարովին համաներել, հերոսի կոչում տվել է Ադրբեջանի իշխանությունը,
4. Ռամիլ Սաֆարովին արտահանձնելը կանխելու փորձ չի արել Հայաստանի իշխանությունը:

Վերջին կետի վերաբերյալ ճիշտ չեք ասում:
Ռամիլ Սաֆարովին արտահանձնելը կանխելու փորձ բազմաթիվ անգամ արել է Հայաստանի իշխանությունը` հիմնականում արտգործնախարարության անունից: Կարող ես դիտել վիդեոն, որտեղ մասնրամասն բացատրում է արտգործնախարարը, իսկ թե ինչու այդքանից հետո այնուամենայնիվ Ռ. Սաֆարովը արտահանձնվեց ադրբեջան` դա այլ խոսալու թեմա է:

[Chuk]

Վերջին կետի վերաբերյալ ճիշտ չեք ասում:
Ռամիլ Սաֆարովին արտահանձնելը կանխելու փորձ բազմաթիվ անգամ արել է Հայաստանի իշխանությունը` հիմնականում արտգործնախարարության անունից: Կարող ես դիտել վիդեոն, որտեղ մասնրամասն բացատրում է արտգործնախարարը, իսկ թե ինչու այդքանից հետո այնուամենայնիվ Ռ. Սաֆարովը արտահանձնվեց ադրբեջան` դա այլ խոսալու թեմա է:

Շնորհակալություն, սակայն ես գիտեմ արտգործնախարարի բացատրությունները
Կարճ ասած մարդը ասում ա՝ այո՛, մենք հարիֆ ենք, մեզ հարիֆցրել են, մենք էլ կուտը կերել ենք:

Եթե մեր ԱԱԾ-ի ու ԱԳՆ-ի աշխատանքի որակը ճիշդ այդքան է, ապա դա անգործության հերթական ապացույց է: Մենք ինֆորմացիա պետք է ունենայինք ոչ միայն այդ հարցումներով, այլ լիքը ուրիշ ճանապարհներով: Մենք էդ մասին պետք է իմանայինք արդեն անձամբ Ադրբեջանից, մեր ԱԱԾ-ի աշխատակիցների միջոցով:

Մեր արտգործնախարարի անմեղսունակ բացատրություններ ոչ թե հերքում են իմ գրած չորրորդ կետն, այլ ուղղակիորեն ապացուցում:

[Արէա]

Կարող ես դիտել վիդեոն, որտեղ մասնրամասն բացատրում է արտգործնախարարը, իսկ թե ինչու այդքանից հետո այնուամենայնիվ Ռ. Սաֆարովը արտահանձնվեց ադրբեջան` դա այլ խոսալու թեմա է:

Արտգործնախարա՞ր: ըըը... մենք արտգործնախարար ունե՞նք: պոնչի հե՞տ ես:

[Ձայնալար]

Ասվում է հետևյալը`

Մեր որևէ պահանջ առնվազն անլուրջ է, մինչև մենք պաշտոնապես կամ գոնե ոչ պաշտոնական, ներողություն չխնդրենք մեր հեղինակած նմանատիպ իրավիճակի, անարդարության ու անմեղ զոհերի համար:

Հակառակ պարագայում ՝ ես ամաչում եմ մեր բոլորի անլրջության համար:

Այսինքն պատանին առաջարկում է պաշտոնապես ներողություն խնդրել մասնավոր դեպքի համար մինչև որևէ բան պահանջելը խոսքի Ադրբեջանից։ Հակառակ դեպքում ամոթ ա մի այլ կարգի։ Խայտառակ ենք լինում աշխարհով մեկ։

Պաշտոնապես ներողություն խնդրելու մասով չեմ կիսում հոդվածի հեղինակի կարծիքը, համարենք սա դեղնակտուցության հետևանք:

Թուրքիայի հետ կապված էլի չհասկացա ինչ ես ասում Արի ամոթանք տանք, օրինակ դու կկարդա՞ս մի հոդված, որտեղ մի հայաստանցի լրագրողը ամոթանք է տալիս թուրքիային Ի՞նչ ծավալի ամոթանք ես պատրաստ կարդալ

[Mephistopheles]

Հենց քաղաքականության համտեքստում Սաֆարովը վիժվածք ա, ինքը քցել ա իր պետության վարկանիշը, ու իր պետության վերնախավը որ դրան խրախուսել ա, էլ ավելի վիժվածք ա ու էլ ավելի ա քցել իր պետության վարկանիշը։

լրիվ համաձայն եմ…

Ես ասում եմ Վարուժանը հերոս ա՞։ Վարուժանը տեռորիստ է։ Բայց Վարուժանը անցյալում էր, իսկ Սաֆարովը ներկայում է։ Ներկային գնահատական տալուց ինչու պիտի անպայման մեր անցյալը մաքու՞ր լինի։ Եթե այդպես է, ապա ինչու՞ ասենք Թուրքիայի ամեն ձեն հանելուց հոդվածներ չեն գրում այդ նույն դեղնակտուց լրագրողները։ Թե՞ մազոխիստական կայֆերը գեներով շարունակվում են։

Ցեղասպանությունն էլ ա անցյալում… բայց հարցը ստեղ անցյալում կամ մաքուր լինելը չի, այլ ընդունել կամ չընդունելն ա, Վիշ ջան… ընդ որում Վարուժանի դեպքը ոչ այնքան հեռավոր անցյալում ա ու նրա հերոսացնողի գերեզմանն ու արձանն էլ մեր Պանթեոնում որտեղ թաղված են մարդիկ որոնց մի մասը անարդարության զոհ ա եղել մի մասն էլ դրա համար ա պայքարել, էն մարդիկ որ կազմում են մեր արժեհամակարգը…

եթե մենք էս հասարակ ճշմարտությունը չենք ընդունում, մենք ի՞նչ խղճով ենք պահանջում թուրքերից որ մեր անարդարությունն ընդունեն… բացի դրանից ցեղասպանության զոհերի պատվին ու նրանց անունից անմեղ մարդ սպանելը G7-ություն ա…

[Վիշապ]

Ցեղասպանությունն էլ ա անցյալում… բայց հարցը ստեղ անցյալում կամ մաքուր լինելը չի, այլ ընդունել կամ չընդունելն ա, Վիշ ջան… ընդ որում Վարուժանի դեպքը ոչ այնքան հեռավոր անցյալում ա ու նրա հերոսացնողի գերեզմանն ու արձանն էլ մեր Պանթեոնում որտեղ թաղված են մարդիկ որոնց մի մասը անարդարության զոհ ա եղել մի մասն էլ դրա համար ա պայքարել, էն մարդիկ որ կազմում են մեր արժեհամակարգը…

եթե մենք էս հասարակ ճշմարտությունը չենք ընդունում, մենք ի՞նչ խղճով ենք պահանջում թուրքերից որ մեր անարդարությունն ընդունեն… բացի դրանից ցեղասպանության զոհերի պատվին ու նրանց անունից անմեղ մարդ սպանելը G7-ություն ա…

Իսկ կարելի է՞ր հոգու խորքում ընդունել ու իրար չբզկտել, իսկ Սաֆարովի դեպքի հետ կապված ընդհանուր դիրքորոշում ունենալ ու դեպքը չկապել տեղական տարբեր ստորությունների հետ։ Իսկ կարող էի՞նք ներքին խոհանոցի հարցերը լուծել ներքին խոհանոցում առանց իրար մեղադրելու կամ իրար վրա թույն թափելու, իսկ արտաքին հարցերում` միասնական լինել։ Ամեն անգամ մի արտաքին խնդիր ունենալիս ի՞նչ է մեզ տալիս հիշելը Վարուժան Կարապետյանին, Նժդեհին, Տիգրան Մեծին, Հարսնաքարի դեպքը, մարտի մեկը, խայտառակ ընտրությունները, Պողոս Պողոսյանը... Հիշեցինք, ինչ–որ օգուտ ստացա՞ք… բացի իրար վրա թույն թափելուց։ Վսյո՞, արդարությունը լցվեց սաղիդ սրտերը՞... Ադրբեջանին ու Հունգարիային մեղադրելիս խիղճդ հանգիստ չէր Մեֆ, հիմա Վարուժան Կարապետյանին հիշեցինք, հաստատեցինք որ ինքը տեռորիստ է, խիղճդ հանգստացա՞վ, հա՞...