•
•
Սեղմել՝ ցույց տալու համար
Իսպանիայում ապրող մեր հայրենակից, լրագրող, բանաստեղծ, նախկին ազատամարտիկ Վարդան Հովհաննիսյանն արձագանքել է ԱԺՄ նախագահ, Հանրային խորհրդի ղեկավար Վազգեն Մանուկյանի հայտարարությանը, որով նա, մեկնաբանելով Ռամիլ Սաֆարովին Հունգարիայի իշխանությունների կողմից Ադրբեջան տեղափոխելու փաստը, նշել է, որ իր գնահատականները համընկնում են Հանրապետության նախագահի հնչեցրած գնահատականներին, սակայն, որպես քաղաքական գործիչ և ԱԺՄ նախագահ, նա ավելացրել է, որ 3 կետից բաղկացած կոչ ունի` ուղղված Հանրապետության նախագահ Սերժ Սարգսյանին. «1-ին` դադարեցնել բանակցություններն Ալիևի հետ Լեռնային Ղարաբաղի հարցի շուրջ, 2-րդ` ճանաչել Լեռնային Ղարաբաղի անկախությունը և 3-րդ` Հայաստանի ու Ղարաբաղի միջև կնքել ռազմական դաշինք»,-ասել է նա:
Վարդան Հովհաննիսյանի գրառումը, որ նա կատարել է սոցցանցի իր էջում, ներկայացնում ենք ստորև` առանց խմբագրման ու մեկնաբանության.
«Ընդհանուր առմաբ Վազգեն Մանուկյանը ճիշտ է սակայն իմանալով նրա վարած այդ պահվածքը և անցած քաղաքական ուղղին կարելի է ասել Էվրիկա, լավ էլ ասաց, էդ նոր հայտնագործեց այդ գաղափարը, դա քսան տարի առաջ պիտի անեին թող գոնե այն ժամանակ երբ ինքը իշխանական էլիտայում էր ինքը անել: Մեր քաղաքական գործիչները ուզում են իրենց հայրենասիրությունը հիմա ապացուցել երբ դանակը ոսկորին է հասնում, գոնե հիմա մի քիչ կամք ունեցեք, չեք կարում ինչպես ասում են « յան » տվեք թող ուրիշները անեն: Հիմա ժամանակն է որ Հայաստանի Հանրապետության գլխավոր մարմինը մի որոշում կայացնի ինչպես արեց Պուտինը, պաշտպանել և տեր կանգնել Հայաստանին քաղաքացիներին, անկախ նրանից, թե որ երկրներում են բնակվում, կամ թե ինչ կարգավիճակում է, այդպիսի որոշումը հնարավորությունները կնձեռնի բացի քաղաքական և դիվանագիտական միջամտությունից նաև իրավաբանական, ինչու չէ նաև ռազմական: (Օրինակը Օսետիան) Մարդասպան` Ռամիլ Սաֆարովին ազգային հերոս դարձրած Ադրբեջանի այդ քայլը չգիտես ինչու տարօրինակ ձևով զարմանք և հիասթափություն է առաջացնել մեր ժողովրդի մեջ, բանը այն է, որ մենք ամեն անգամ մոռանում ենք մեր մեծերի մտավորականների թողած այն պատվիրաններ, որոնք հասցեագրված են թուրքերի նկարագրությանը: Սա հարկավոր է ընդունել և դարձնել մեր ժողովրդի համար խրատադաստերակչական մի սկզբունք: Հիշելով Գարեգին Նժդեհի կամ Զորավար Անդրանիկի թողած պատվիրանները, չէի ցանկանա թվարկել դրանք: Կցանկանաի հիշեցնել այն, որ ադրբեջանցիների այդ քայլը սովորական երևույթ է քանի, որ դրանից առաջ տեղի ունեցած Սումգայիթյան և դրան նախորդող դեպքերը մինչև հիմա ադրբեջանում համարվում է հերոսությունը: Կցանկանաի հիշեցնել այն փաստը, որ 20-րդ դարի սկզբի` 1910 թվականին Ամերիկացի գիտնական Թոմաս Մորգենը ապացուցեց, որ գեները համարվում են ժառանգության միավոր, այդպիսով եղեռնագործություն իրականացրած ազգը իր ժառանգական հատկություններով չի կարող ձևափոխվել դառնալ հումանիստ, կամ արդարամիտ կամ քաղաքակիրթ: Մենք հայերս պետք է ընդունենք և հասկանանք թուրքի որակը, այդ որակը եղել է կրակ ու պատիժ բոլոր ժամանակներում մինչ Սուլթան Համիդը եղել են այլ եղեռնագործներ, և նրանից հետո էլ տեսանք ովքեր եկան, և հասկանալով պետք է միշտ հաշվի առնել դա, հայը պետք է զենքը ձեռքին քնի և արթնանա: Ինչպես ժամանակին Զեյթունցիներն էր անում: Գուրգեն Մարգարյանի սպանությունը իրագործած Ադրբեջանցի սպան իզուր չէ որ հերոս են դարձրել: Սակայն կարևոր մի հարց, որ մենք միշտ հայերս սիրում ենք համեմատվել ուրիշ ազգերի հետ, բանը այն է որ պատմության մեջ այդպիսի դեպքերում մենք աղաղակելու համար հարկավոր է գործով զբաղվել, ինչպես մենք միշտ ասում ենք, որ թուրքական դիվանագիտություն ավելի ճկուն է և խորամանկ, իսկ ինչու մենք դիվանագիտական այդպես ասած ինսիտուտները չեն կարողանում համպատասխան կրթություն ստանալ, որպեսզի կարողանա ազգանպաստ գործ կատարել, իսկ ինչու նախօրոք մեր դիվանագետները և գաղտնի գործակալները չէին կարողանում կռահել Ադրբեջանի և Հունգարական իշխանությունների միջև այդ գաղտնի բանակցություններ մասին զեկուցել համապատասխան մարմիններին: Փոխարենը մեր անվտանգության ծառայությունները միայն երկրի ներսում են զբաղված, որպեսզի սրա նրա բերանը փակեն, որպեսզի իշխանությունների մասին ավելորդ արտահայտություններ թույլ չտան, Հանրապետականի խոսնակն հայտարարում է, որ Հայաստանի քաղաքական իշխանությունը «վհուկների որսով» չի զբաղվում, իսկ այդ դեպքում ինչո՞վ է զվաղված…: Բանը այն է, որ պատմությունը և ժամանակը մեզ շատ բան է սովորացնում ասկայն չգիտես ինչու մենք այդ չենք ուզում ընդունել: Բանը այն է որ երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո Իսրաելյան գաղտնի ծառայությունը Մասսատը ամբողջ աշխարհում սկսել էր Ֆաշիստական Գերմանիայի սպանների որսը, անգամ աշխարի աննկատ պետություններում էին գտնում հրեանների ոճրագործությունը իրականացրած ֆաշիստներին, որոնց աննկատ հասցնում էին Իսրաել, կամ էլ ոչնչացնում էին տեղում: Հաշվի առնելով մեր պատմության հերոսական էջերը կապված ԱՍԱԼԱ- ի գործողությունների հետ, այդ հայրենասիրական կառույցը չուներ պետական որևե հովանավորում բայց գործում էր ավելի կազմակերպված և նպատակային քան մեր պետության որոշ կառույցներ: Ահաբեկությունը սարսափելի ոճիր է, սակայն եթե դրանք բխում են ազգային անվտանգությանը շահերից դրանք արդարացվում են: Ինչպես Իսրաելի գաղտնի ծառայությունը կարողանում է անել դա բարձր մակարդակով: Այդպիսով կարծում եմ, որ այսքանից հետո մենք հասկացանք, որ Հայաստանի Հանրապետության համապատասխան ծառայություններ անգործության են մատնված, գոնե հիմա այսքանից հետո կարողանան թե դիվանագիտակա կորպուսը կամ համապատասխան անվտանգության ծառայությունները զգոն լինել: Բանը այն է որ հիմա Ռամիլ Սաֆարովին երբեք էլ չեն կարող վերադարձնել նույն վանդակաճաղերի ետևը, դա երբեք Ադրբեջանը թույլ չի տա սա ազգային ինքնասիրության հարց է, իսկ ինչ վերաբերվում է նրան պատժելուն ապա դա էլ Հայաստանի և հայ ժողովրդի պատվի հարցն է:
Այն որ անգամ Եվրոպական պետություններում կացնահարած մարդասպանը արդարացվում է և Ադրբեջան ուղարկվում, դա նշանակում է որ միևնույն է այդ երկրներում դեռևս ամեն ինչ կարգին չէ, ուստի մենք ոչ թե պետք է օրինակ վերցնենք Եվրոպական երկրներից այլ Իսրաելից:
Վարդան Հովհաննիսյան
Իսպանիա
01-09-2012»
Մեջբերել
Chuk-ի խոսքերից
Ինձ թվում է Բագրատյանը երևի հարցազրույցը տվել է կուշտ փորին... մեղմ ասած։ Մի հատ Լեռնիկ կար, այ սենց հարցազրույցներ էր տալիս...
Էջանիշներ