Ոճրագործն ազատության մեջ. Ռամիլ Սաֆարովն արտահանձնվել է Ադրբեջանին

[Chuk]

Այ մաաարդ, խելքներիդ զոռ մի տվեք - եթե քեզ ապտակում են, ինչքան ուժ ունեց հասցրու այդ անողի մռութին... ու վերջ

Չէ, մյուս թուշդ դեմ տուր
Իսկ ընդհանրապես փաստարկված գրառումներին փաստարկված պատասխանն է սազում, ոչ թե նմանատիպ

[My World My Space]

Խնդիրն էն ա, որ համեմատությունն ի սկզբանե սխալ էր: Իսկ հիմա մի քանի կետով փորձեմ հիմնավորել ասածս.


1. Էն, որ սաֆարովն հիմա ազատության մեջ ա, հետևանք ա նաև (նաև, այլ ոչ թե միայն) նրա, որ մերոնք անգործություն են ցուցաբերել, հետևողական չեն եղել: Ավելին, էն, որ հիմա սաֆարովն ազատության մեջ ա, ոչ միայն չի փակում պատմությունն, այլև ավելի ա բացում, սրան անպայմանորեն պետք ա հաջորդեն այլ գործողություններ (խոսքս զուտ իրավական ու քաղաքական հարթության գործողություններին ա վերաբերում, չեմ անդրադառնում վրեժխնդրությանը և այլն):

1.ա) Ազգովի մանթո մնալու պատճառ չկա: Վրդովելու, զայրանալու ու հաջորդող գործողություններ անելու պատճառներ կան ու պետք է և՛ վրդովվել, և՛ զայրանալ, և՛ հաջորդող գործողություններ անել: Մանթո մնալ ուղղակի պետք չի: Էդ իրանք են, որ պարտված լինելու մանթոյից սենց բաներ են անում:

2. Դեպքերից մեկը սովորական խուլիգանության մասին ու ըստ կարդացածիս կապված ա ինչ-որ աղջկա հետ, մյուսը ազգային պատկանելիության, միջպետական հարաբերությունների առնչվող խնդիր ա ու նաև, եթե կուզեք, ազգային անվտանգության խնդիր: Երկու իրարից տարբերվող խնդիրներ, որոնց կողքին որևէ կերպ հավասարության նշան դնելը սխալ է: Երկու խնդիր, որոնց առաջացրած զայրույթների աստիճանը բնականաբար պետք է տարբեր լինեն, ինչքան էլ մեր շախմատիստին սիրենք, հեչ որ չէ որովհետև մի դեպքում խնդիրը եղել է զուտ միջանձնային, մյուս դեպքում՝ ազգային:

3. Հարցը տղայական ձևով լուծելը գուցե ինձ էլ է հաճելի (դրա մասին լսելը կամ դա անելը): Բայց պետք է տարբերություն դնել անողների մեջ: Եթե Լևոնի ընկերները իրենց ընկերոջ պատիվը պահելու համար ծեծում են իրենց ընկերոջը նեղացնողին, վիրավորողին, ճնշողին, նեղողին, ծեծողին դա մի բան է, եթե դա անում են քո երկրի առաջին դեմքերից մեկի հրահանգով առաջին դեմքերից մեկի թիկնապահները՝ լրիվ ուրիշ դեպք է: Երկրորդ դեպքում դա անում է մի մարդ, ով պարզապես պարտավոր է գործել ոչ թե տղայական, թայֆայական, խուլիգանական մակարդակում, այլ միայն ու միայն օրենքի շրջանակում:

3. ա) Սաֆարովի դեպքն, ինչպես ասացի, լրիվ տարբերվում է Արոնյանի դեպքից: Ու տեսական հնարավորությունը, որ երկրի ԱԱԾ-ն զբաղվի Սաֆարովի վերացման գործով նորից համեմատության մեջ չի մտնում Արոնյանին խփողին ծեծելու հրահանգ տալու հետ:

բոլոր տեսակի հետևանքները կանխվում են էն գլխից՝ առանց ապավինելու երրորդ կողմի բարոյականությանը: Երբ խոսքն իհարկե ազիկների մասին ա...

[My World My Space]

Ազիկներին մենք վաղուց գիտենք, բայց մեզ թվում էր, թե եվրոպային գիտենք... ստացվեց նենց, որ եվրոպան ի դեմս հունգարների՝ ազիկներին չգիտեր,
ու էն մարդը ով «բռատ» ասելով հային կացնեց, հմի էլ հունգարներին «բռատ» ասելով ազատության մեջ ա...

[Moonwalker]

Ալ Ջազիրան կացնով մարդասպանին ցույցաբերված ընդունելության մասին:

[Vaio]

Էտքան ԱՄՆ-ին, Օբամային "ձեռ եք առնում"` կապված Օբամայի անհանգստության հետ, բայց ասեմ, որ ավելի լավա ձևական անհանգստանալ, քան թե մեր "լավ ախպեր" Ռուսաստանի պես, "դեմոկրատիայի օրինակելի" Եվրամիության պես, աշխարհում "խաղաղության համար պայքարող" NATO-ի պես, որոնց, փաստորեն, ընդհանրապես չի հետքրքրում տեղի ունեցածը:

[Lion]

Չէ, մյուս թուշդ դեմ տուր
Իսկ ընդհանրապես փաստարկված գրառումներին փաստարկված պատասխանն է սազում, ոչ թե նմանատիպ

Չուկ ջան, ախպերս, երբ քեզ խփում են, հասցրու դիմացինիդ մռութին... փաստարկված գրառումների հերթը դրանից հետո է

[Chuk]

Չուկ ջան, ախպերս, երբ քեզ խփում են, հասցրու դիմացինիդ մռութին... փաստարկված գրառումների հերթը դրանից հետո է

Էմոցիաները հաճախ սխալ հուշարարներ են: Ես ցավում եմ, որ առայժմ ՄԵՆՔ ԲՈԼՈՐՍ այս դեպքերը հիմնականում էմոցիոնալ հարթությունում ենք քննարկում:

[Chuk]

Գիտեմ, որ ոմանք սաստիկ համաձայն չեն լինի հնչած մտքերին, բայց որոշեցի այնուամենայնիվ դնել. Հրանտ Բագրատյանը դեպքերի մասին

[Lion]

Էդելա պետք, էն էլ - ամեն ինչ իր տեղն ունի, դրանք երկուսն իրար հետ են հիանալի արդյունք ապահովում: Առանց մռութին հասցնելու բարոյա-հոգեբանական էքսցեսների մեջ ընկնելը մեր տարածաշրջանում չի հարգվում, էս ձեզ սկանդինավները չի, իսկ մռութին հագցնելն ու դրանից հետո արարքը չհիմնավորելը ևս չի ընդունվում - չեն հասկանա: Պետք է պատասխան տալ բոլոր հարթություններում, սկսած բանակցություններում այս հարցը անվերջ շահարկելուց, հիանալի հաղթաթուղթ է, վերջացրած Սաֆարովի նկատմամբ հայտարարված որսով...

[keyboard]

Էտքան ԱՄՆ-ին, Օբամային "ձեռ եք առնում"` կապված Օբամայի անհանգստության հետ, բայց ասեմ, որ ավելի լավա ձևական անհանգստանալ, քան թե մեր "լավ ախպեր" Ռուսաստանի պես, "դեմոկրատիայի օրինակելի" Եվրամիության պես, աշխարհում "խաղաղության համար պայքարող" NATO-ի պես, որոնց, փաստորեն, ընդհանրապես չի հետքրքրում տեղի ունեցածը:

Ու սենց, էս հոգեբանությամբ էլ ապրում ենք, դրա համար էլ ունենք էն, ինչ ունենք:
Միշտ սպասում ենք սրա-նրա պադաչկեքին, արձագանքին, թե Օբաման ինչ կասի, Պուտինն ինչ կասի, մնացածն ինչ կասեն:
Ասել Տրիբունի փաթթեմ սաղի ասածը, թքեմ սերժի երեսին, որ սաֆարովը հլը սաղա, դրան շան պես սատկացնել ու արունն էլ շներինա պետք տալ:
Բարոյահոգեբանական, դիվանագիտական, գիտահետազոտական, օբամայական, նատոյական, յախք...
451 թվից բարոյական հաղթանակ ենք տանում, մենք մեզ բարձր ենք պահում, հերիքա էլի, մի քչ պտի պահանջատեր լինենք, մի քիչ պտի տեր կանգնենք մերին, լավա էս Ղարաբաղի կռիվն էլ բարոյապես չտարանք, թե չէ վաբշե խոսալու բան չէինք ունենա:
Հ.Գ. հազար ներողություն էմոցիոնալ գրառմանս համար

[Vaio]

Ու սենց, էս հոգեբանությամբ էլ ապրում ենք, դրա համար էլ ունենք էն, ինչ ունենք:
Միշտ սպասում ենք սրա-նրա պադաչկեքին, արձագանքին, թե Օբաման ինչ կասի, Պուտինն ինչ կասի, մնացածն ինչ կասեն:

Էտա կյանքը: Բոլոր երկրներն էլ սպասում են ԱՄՆ-ի, Ռուսաստանի, ԵՄ-ի և այլնի արձագանքներին: Էտա քաղաքականությունը, ուրիշը` չկա:
Եթե մի երկիր մի կարևոր բան է ուզում անել, չի կարող դա անել ինքնուրույն, նրան պետք են աջակիցներ, թե չէ "մենակ մարդը մարդ չի":
Նույնիսկ գերհզոր ԱՄՆ-ն, որ մի բանա ուզում անել, պատկերացրու, որ ինքն էլա աջակիցներ փնտրում, շատ հարցերում նույնիսկ Ռուսաստանին:

[Vaio]

Հունգարիան զառանցում է:

Հունգարիան անընդունելի է համարում և դատապարտում է Ռամիլ Սաֆարովին ներում շնորհելը

Հունգարիան բողոք է հայտնել Ադրբեջանին Բաքվի կողմից հայ սպա Գուրգեն Մարգարյանին 2004թ. Բուդապեշտում սպանած ադրբեջանցի սպա Ռամիլ Սաֆարովին ներում շնորհելու որոշման կապակցությամբ, հաղորդում է BBC-ն:

Հունգարիայի արտգործնախարարի տեղակալը Հունգարիայում Ադրբեջանի դեսպանին հայտնել է, որ «Բուդապեշտը անընդունելի է համարում և դատապարտում է Ռամիլ Սաֆարովին ներում շնորհելը»:

թերթ.ամ

[One_Way_Ticket]

Հունգարիան անընդունելի է համարում և դատապարտում է Ռամիլ Սաֆարովին ներում շնորհելը

Դե պարզ է, որ պիտի այդպես ասեին։

[Vaio]

Էդվարդ Նալբանդյանը համանախագահներին ասել է, որ Սաֆարովի դեպքը խոչընդոտում է բանակցային գործընթացը
թերթ.ամ

Փաստորեն Նալբանդյանը ակնարկ է արել, որ տվյալ փուլում Հայաստանը դուրս է գալիս ԼՂՀ-ի բանակցային գործընթացից և խոսելու թեմա չունի:

[Տրիբուն]

Հայտարարության մասին չեմ խոսելու, քո մեկնաբանության մասին՝ խոսելու եմ: Ավելի ճիշտ արդեն խոսել եմ:
Ի՞նչ կանխարգելիչ միջոցներ պիտի անեին. գրել եմ մի քանի գրառում վերև: Անընդհատ էս հարցը պետք ա դիվանագիտական օրակարգում պահեին, որ էսօրվա քայլերը ոչ թե մկան ծվծվոց լիներ, այլ լուրջ գործոն:

Իսկ «Իրականում, կարող ա հայկական կողմը լավ էլ իմացել ա, որ պիտի բաց թողնեին, ու հատուկ ոչ մի բան չի արել, որ հետո մեծ շուխուռ բարձրացնի» գրածդ բոմբ էր Բացեց մի այլ կարգի: Հա, ապեր, դեռ մի բան էլ իրանք են հուշել, որ Հունգարիան Սաֆարովին հանձնի Ադրբեջանին:

Ասածիդ մեջ կա ճշմարտության մի հատիկ. իսկապես էս կատարվածը կարելի ա օգտագործել հօգուտ մեզ՝ բանակցություններում: Սակայն էն ապաշնորհ կառավարությունը, էն ապաշնորհ դիվանագետները, ովքեր սրա դեմը առնելու փորձ անգամ չեն արել ու ապացուցել են իրենց ոչ կոմպետենտությունը, դժվար էլ կարողանան օգտագործել: Մի քանի օր կղժան-կբժան, մի քանի օր մենք կքննարկենք, ու էս պատմությունը կմարի կգնա: Մի քիչ էլ ժամանակ կանցնի, շատ մեծ հավանականությամբ ինչ-որ պատրվակով կվերականգնեն մեր դիվանագիտական հարաբերությունները Հունգարիայի հետ: Իսկ Ալիև-Սարգսյան հաջորդ հանդիպումից հետո եռանախագահները կհայտարարեն, որ գործընթացը դրական շարունակություն ունի:

Սրանից ավելի՞ն ես սպասում էս ապաշնորհներից: Սարգսյանի յանիմ խրոխտ խոսքին խաբնվե՞լ ենք: Ինքը պարզապես այլընտրանք չուներ էս պահին, քան նման քայլ անելու, հակառակ դեպքում համ մենք էինք թռնելու դեմքին, համ էլ դրսից էին վրան ղժալու: Արդյունքում ինքն իրա ուզածին հասավ, դու էլի ոմանք մոռացել են, որ պետք ա դեմքին թռնեն

Ռուսներն ասում են. «Не надо утрировать», ապեր: Փորձի հասկանալ, թե դիմացինդ ինչ ա ասում: Կարծում եմ, չես մտածում, որ հանկարծ սկսել եմ հիանալ հայոց ու կոնկրետ ռազմավարական ու դիվանագիտական մտքի փայլատակմամբ: Հարցը էն չի, որ Սերժը սաղ հաշվել ա գլխանց: Ուղղակի պետք ա իրավիճակին նայել կոնրեը իրողությունների տեսակնկյունից.

- Փաստ ա, որ մերոնք առնվազն տաս օր առաջ իմացել են ինչ պիտի լինի:
- Հաստատ նաև մտածել են, թե ինչ կարելի ա անել:
- Մտածել են, ու ջոգել են, որ ինչ էլ անեն, բան չեն կարա անեն, կամ էլ մտածել են ու ջոգել են, որ չեն կարում մտածեն: Վերջինն ավելի հավանական ա:
- Արդյունքում, իրանցից անկախ որոշում ա ընդունվել, որ բան էլ պետք չի անել, բայց եթե դա տեղի ունեցավ, ուրեմն պետք ա փիս շուխուռ առեն ու եթե կարան կոզրներ հավաքեն: Գոնե էսքան պարզ բանը, գլոխները մտել ա:

N.B. Պետք չի մոռանալ, որ Սերժի մոտ խանագահ աշխատելն ու միջազգային դիվանագիտություն խաղալը լավ չի ստացվում, բայց փոխարենը ինքը (ասում են) փիս ղումարբազ ա:

- Փաստ ա նաև, որ գլոբալ կամ եվրոպական բարոյականությունից կամ արդարությունից խոսացող երկրում ընդհանուր բարոահոգեբանական վիճակը, մեղմ ասած, շումերային ա:

Այ էս օբշի փաստերի ֆոնի վրա, կարծում եմ, որ էս պահի դրությամբ մեզանից յուրաքանչյուրը, որպես ՀՀ քաղաքացի պիտի իրան հարց տա. «ի՞նչ կարա Հայաստանն անի, կու՞լ տա, թե գոնե իրանք քիչ թե շատ հարգող պետության պես որոշ քայլեր անի»: Գոնե իմ համբալ կարծիքով, Հունգարիայի երեսին թքելը բավականին լավ ծառայել ա իրա նպատակին: Գոնե աշխարհի գրեթե բոլոր լրատվամիջոցներով երկու օր ասել են, որ Ադրբեջանցի մարդասպան կար հունգարական բանտում, որին էքստրադիցիա են արել, ու որին Ադրբեջանում հերոս են սարքել: Կարծում եմ, որ մենք նվազագույն կորուստներով իրավիճակից դուրս ենք գալիս: Ինչ-որ տեղ նաև մանր մունր օգուտներ ենք քաղում, որ վաղը մյուս օր հենց որևէ եվրոգոմիկ սկսի փոխադարձ վստահության մթնոլորտից ու փոխզիջումներից խոսալ, դեմ տանք Սաֆարովի դեպքը ու ուղարկենք գրողի ծոցը:

Հիմա կոնկրետ ՀԱԿ-ի հայտարարության պահով. ՀԱԿ-ը ախմախ բաներ դուրս տալու փոխարեն, լավ կաներ ասեր մոտավորապես հետևյալը. «Սերժա-սաշիկա-նեմեցա-դոդլֆիկական Հայաստնի միջազգային վարկը էնքան ա ընկել, ու մեր հետ հիմա էնքան հաշվի չեն նստում, նույնիսկ ԵՄ անդամ երկրները, որ մեր կարծիքի ու հնարավոր արձագանքի վրա թքած ունենալով, մի քանի մանեթ փողով մարդասպանին հանձնում են մեր թշնամուն: Ըստ էության Հունգարիան ՀՀ հետ բարեկամական հարաբերությունները, սփյուռքի ազդեցությունն ու հնարավորությունները գնահատել ա մոտ մի 2 միլիարդ դոլար»: Էս մի հատ շատ վատ նշան ա: Էս փաստացի նշանակում ա, որ հայերը 100 տարվա միջազգային լոբինգային քաշի մեծ մասը, եթե ոչ ամբողջը, կորցրել են: