Շատ պարզ` ամեն տողի էլէմենտի համար ուկազատելներ ես պահում: համ տակտ ես կորցնում, համ էլ ուկազատելից (ցուցիչ) արժեք վերցնելն ավելի դանդաղ գործողություն է, քան ուղղակի դիմելը: Երբ որ զանգվածը հայտարարում ես, էդ ժամանակ հիշողությունում, ծրագրի ստեկում հասցեների տիրույթ է ռեզերվացվում այդ զանգվածի համար: Զանգվածի անունն էլ հենց հղումն է այդ տիրույթին: Իսկ դու մի հատ էլ առանձին ցուցիչ ես հայտարարում էդ հղման վրա ` համ հիշողություն է գնում, համ էլ տակտ: Պիտի սկզբից կարդա ցուցիչի տվյալը, որը հենց հղման արժեքն է ու նոր ըստ այդ տվյալի անցնի մատրիցին:
Բայց իմաստը որնա, որ տենց ես գրում?
Էջանիշներ