Մահվան պարն էլ կարդացի ու հերթական անգամ զարմացա ակումբցիների գրական ճաշակի վրա: Ճիշտ է` գրագետ էր գրված, երևում էր` հեղինակի գրելու առաջին փորձը չէ, բայց ածականներով զզվացրել-թողել էր: Էլ չեմ ասում` խուճուճության մասին: Էս հաստատ Ռիփի ձեռի գործը չի: Սյուժեն մի քիչ առաջին պատմվածքին նման էր: Ուղղակի էնտեղ աթոռն էր ինչ-որ բաներ անում, էստեղ` անծանոթը: Չգիտեմ, ինձ հա թվում ա, որ հեղինակը Գալաթեան ա:
Էջանիշներ