Ոչմիբան: Եթե հավատամ Աստծուն կամ չհավատամ, իմ կյանքում հաստատ ոչ մի փոփոխություն չի լինի. ես ոնց հիմա ապրում եմ, տենց էլ կապրեմ: Բայց ուղղակի ես երբեք չեմ կարողանա մտածել, որ Աստված գոյություն չունի, քանի որ ես զգում եմ իր ներկայությունը իմ կյանքում, ու էտ բառերով չես բացատրի, էլ ուր մնաց անհավատին համոզեմ: Մի համեմատություն անեմ, որ ավելի պարզ լինի տեսակետս. Աստված ոնց որ անոնիմ մի «մարդ» լինի, ով առանց քո իմացության օգնում ա, ու դու վաղ թե ուշ դրա մասին իմանում ես ինչ-որ ուրիշից. հիմա դու կարող ես հավատալ, չհավատալ, նրան շնորհակալ լինել, արհամարհել, կարծես ոչինչ չի արել քեզ համար, չնկատել (չհասկանալ) նրա օգնությունը և այլ տարբերակներ: Ուղղակի տարբերությունը այն ա, որ եթե անգամ չես էլ հավատում ու արհամարհում ես Նրան, Նա էլի քեզ շարունակում ա օգնել:VisTolog-ի խոսքերից
Մեջբերել
Էջանիշներ