Վերջերս ակումբցի հոգեբաններից մեկը հետս տեստ էր անց կացնում, որտեղ ես հարցն էլ կար ու սպոնտան պետք է թվարկեի 10 կետ ով եմ ես-ին.
Շատ բարդ էր անկեղծ ասած, տարիների հետ երևի պատասխաններիս համ հերթական դասավորությունը կփոխվի, համ անունները
Վերջերս ակումբցի հոգեբաններից մեկը հետս տեստ էր անց կացնում, որտեղ ես հարցն էլ կար ու սպոնտան պետք է թվարկեի 10 կետ ով եմ ես-ին.
Շատ բարդ էր անկեղծ ասած, տարիների հետ երևի պատասխաններիս համ հերթական դասավորությունը կփոխվի, համ անունները
Վեր տան զրուցը տանան տուսա կյամ, տան կրիշը կլխեդ փոլա կյամ
Ժողովուրդ
anahit96 (13.08.2011), E-la Via (22.03.2010), Mark Pauler (05.06.2011)
Անգամ մենակ, անգամ ինքներս մեզ հետ, համոզված չեմ, որ կարող ենք լրիվ անկեղծ լինել և հասկանալ, թե ով ենք մենք… Իհարկե, ես կարող եմ և սխալ լինել, սակայն երբ փորձեցի տալ ինձ այս հարցը, առաջինը սկսեցի մտաբերել դրական կողմեր և հատկանիշներ, դա արդեն անարդար է… «Ո՞վ եմ ես» հարցը ինչքան էլ որ հասարակ է թվում, միևնույն ժամանակ եղել է շատ փիլիսոփաների քննարկման խնդիր:
Իսկ եթե առանց խորը մտածելու պատասխանեմ- ես ներկայիս հասարուկաթյան մի մասնիկն եմ, մի փոքր մասը, փորձում եմ գտնել իմը և ստեղծել մի գողտրիկ անկյուն, որտեղ կունենամ իմ աշխարհը, և որտեղ, միգուցե, բոլորից հեռու կտեսնեմ իմ «ԵՍ»-ը, որը չի լինի արտացոլանքը այս իրականության
anahit96 (13.08.2011), Claudia Mori (04.09.2011), E-la Via (23.03.2010), Mark Pauler (23.03.2010)
Ով եմ ես՞............. թերևս մի մարդ, որը միշտ պայքարի մեջ է ինքն իր դեմ...............որը երբեք չի սպասում, որ իրեն կքննադատեն, քանզի բոլորից առաջ հենց ինքն է իր ամենամեծ և անխնա քննադատը.................... մարդ, որը ցանկացած բարդ նպատակի իրագործումից հետո ավելի բարդ նպատակներ է իր առջև դնում, այսքանը որ հաստատ ես եմ, բայց վստահ եմ նաև, որ դեռ շատ-շատ բացահայտումներ պիտի անեմ ու կարծում եմ նաև, որ այս հարցը կյանքի տարբեր փուլերում տարբեր պատասխաններ կունեն...........................
Claudia Mori (04.09.2011), E-la Via (09.05.2011), Mark Pauler (05.06.2011)
Մարդիկ մեկ-մեկ զարմանում են իրենց վրա, իրենց արարքների, ու իրենց թվում է թե իրենք իրենց չեն ճանաչում, բայց չզարմանաք ու չծիծաղեք, եթե ասեմ, որ ես մեկ-մեկ ինքս ինձ չեմ ճանաչում հենց արտաքինից , ուրիշ բաներ չմտածեք. ո'չ առանձնապես տգեղանում եմ, ո'չ էլ գեղեցկանում, ուղղակի մեկ-մեկ որ հայելու մեջ նայում եմ ու ինձ թվում է՝ ես՝ ես չեմ, մի տեսակ խորթ եմ թվում ինձ, կարծես մարմինս իմը չլինի, ինձ հոգի եմ զգում, որին մարմին, ձև և ընդհանրապես ոչ մի նյութական բան պետք չէ:
Мы, красивые женщины, обязаны казаться глупыми, чтобы не беспокоить мужчин.
Норма Джин Мортенсон
Claudia Mori (04.09.2011), E-la Via (19.08.2011), Freeman (04.09.2011), Mark Pauler (05.06.2011), յոգի (05.06.2011)
Հոյակապ խոսքեր են և շատ ճշմարիտ: Բայց և այնպես, խորհուրդ կտայի գնահատել և սիրել մարմնական "Ես"-իդ էլ, որովհետև այդ Դու-հոգիդ ես ընտրել այդ մարմինը, մեր այս չորս-տարածքային աշխարհում քո բազմատարածք փորձն ապրելու համար: Եվ առանց քո ֆիզիկական "Ես"-ի, դու ուղղակի անկարող կլինեիր այդ անել:
Claudia Mori (04.09.2011), E-la Via (19.08.2011), Mark Pauler (05.06.2011), melancholia (12.08.2011)
Ես եմ ընտել այս մարմինը ? ո՞նց, իսկ չորս-տարածքային աշխարհը ո՞րն է:
Мы, красивые женщины, обязаны казаться глупыми, чтобы не беспокоить мужчин.
Норма Джин Мортенсон
Ճիշտն ասած, ես վախենում եմ, որ արդեն թեմայից դուրս ենք գալիս և որ մոդերատորը կարող է արդարացիորեն բարկանալ: Բայց երկու խոսքով...
Երկրորդ հարցիդ պատասխանելն ավելի հեշտ է: Երկարություն, բարձրություն, լայնություն, ժամանակ (բայց ժամանակը լրիվ ուրիշ բան է բազմատարածքայնության մեջ): Ահա այդ չորս տարածքները:
Իսկ առաջին հարցդ... Սիրելի Ամելի: Մի՞թե դու կարծում ես, որ քո ամենագլխավոր, ամենաիրական, ամենագեղեցիկ, ամենաիմաստուն, ամենաաստվածային մասնիկը, այսինքն՝ քո Հոգին, պատահականորեն է այս աշխարհ գալիս: Ահա թե ինչ կասեմ ես քեզ. ոչինչ պատահական չկա այս աշխարհում: Եվ ինչ խոսք, որ այդ դու ես ընտրել ոչ միայն քո մարմինը, այլ նաև. որտեղ ես դու ծնվել. Հայաստանու՞մ թե Ավստրալիայում; ովքե՞ր են քո ծնողները. իտալացի՞, թե՞ կիրգիզ, հավաքարա՞ր, թե՞ տիեզերագնաց; ի՞նչ գույնի է քո մաշկը; առո՞ղջ ես դու թե հիվանդ: Այս բոլորը քո ընտրությունն է, Քո-Հոգուդ ընտրությունն է, Քո-Աստված-Հոգու ընտրությունն է, որն էլ հենց այն է, ինչպես անվանեց նրան մեր սիրելի Վեյը՝ Ամեն Ինչ:
Եվ գիտե՞ս արդյոք, թե երբ է "դու-մարմինը" լրիվ ներդաշնակության մեջ ապրում "Դու-Հոգու" հետ: Երբ նա հարգում, հավատում և գնահատում է "Դու-Հոգու" ընտրությունները նույնիսկ այն դեպքում, երբ նրա "դու-միտքը" չի կարողանում ընկալել ու հասկանալ "Դու-Հոգու" ծրագրերն ու ընտրությունների պատճառները:
Claudia Mori (04.09.2011), E-la Via (19.08.2011)
ինձ էլ երբեմն տանջում է այն գաղափարը, որ չգիտեմ ով եմ, ես, ուր եմ գնում, ու ինչի համար: Բայց եթե անկեղծ լինենք, ապա, երևի չկա մաչդ, ով չիմանա իրական իր դեմքը, իր էությունը: երբեմն փորձում ենք նքներս մեզ խաբել դրանով, թե չգիտենք մեզ, բայց շատ լավ էլ գիտենք, պարզապես վախենում ենք նայել մեզ, տեսնել մեզ, ու կողքից գնահատել: Իսկ մարմնականը...դե այն տրվում է մեզ, , չենք ընտրում, բայց կարող ենք փոխել, ավելի լավը դարձնել, սիրել, փայփայել, գնահատելու գոհանալ...դրանով ստիպելով դիմացիննել նման կերպ վերաբերվի, գնահատի ու տեսնի մեր իսկ ստեղծած աչքերով: երևի շատերդ չհամաձայնեք, հականում եմ տեսակետները շատ ենք, բայց հիշեք, ամենինչ մեր ձեռքում է, ու թե լավը, թե վատը մեզանից է գալիս
Պատրաստվիր ավելի լավ, քան անհրաժեշտ է ու թող, որ ամեն ինչ իր հունով ընթանա:
E-la Via (19.08.2011), ed2010 (12.08.2011), Meme (12.08.2011), Sambitbaba (13.08.2011)
Claudia Mori (04.09.2011), E-la Via (19.08.2011), Freeman (04.09.2011), ivy (12.08.2011), Jarre (13.08.2011), Sambitbaba (13.08.2011)
CactuSoul, երբ մարդ ինքն իր էությունը կարողանում է տեսնել ինչ որ փոխաբերության մեջ (ինչպես դու ես արել՝ անդունդ, հող, լույս), դա իրան էնքան շատ բան ա տալիս ինքն իրան հասկանալու ու հետո իրա ուզած փոփոխությունները իր կյանքում կատարելու համար։ Սա էն փիլիսոփայական մտքերից չի, այլ լրիվ ռեալ։
CactuSoul (13.08.2011), E-la Via (19.08.2011), Sambitbaba (13.08.2011)
Ո՞վ եմ ես... Քո սրտի ծովն եմ ես
Լավ իսկ եթե ավելի լուրջ, ապա ինչպես ասում են՝ ուրիշներին ճանաչելը իմաստություն է, իսկ քո սեփական անձը ճանաչելը՝ լուսավորվածություն(enlightenment): Դե էստեղից էլ հետևություն, որ ես դեռ շատ հաց ու պանիր պիտի ուտեմ մինչև որ կարողանամ իմ սեփական անձը ճանաչել:![]()
Why is the truth always being raped?...because its naked and beautiful.
Arpine (13.08.2011), Claudia Mori (04.09.2011), E-la Via (19.08.2011), Lianik (13.08.2011), Lusinamara (13.08.2011), Sambitbaba (13.08.2011)
Մարդը միշտ էլ ձգտել ու ձգտում է ճանաչել ինքն իրեն, թե ով է ինքը, իր բնավորության գծերը, խառնվածքը և այլն: Ինքնաճանաչումը բարդ գործընթաց է, ավելի բարդ քան ուրիշներին ճանաչելը: Ու ժող ջան չեմ կարծում որ նույնիսկ էստեղ կգտնվի մեկը, ով կարող է ասել, որ ինքը լիարժեք գիտի, թե ով է ինքը: Էնպես որ սա շատ բարդ հարց է:![]()
"Non est ad astra mollis e terris via."
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ