Մի հավատա, Հովարս ջան: Ըստ ինձ, այնքան էլ կարևոր չի, թե որտեղից են վերցրել առաքյալներն այդ տեղեկություններն ու օգտագործել: Մեր խոսակցությունը ոչ թե Ենոքի կենսագրությունն էր, այլ հսկաների մասին տեղեկությունները:
Ինչպե՞ս Տերը կարող էր նման բան ասել, եթե Մարիամը Հովհաննեսի մայրը չէր: Բայց, եթե Հովհաննեսը Հիսուսի եղբայրը չէր, չի նշանակում, թե եղբայրների լիմիտը վերջացավ: Փորձեմ հիշեցնել, իսկ թե ինչն եմ ծռում և ինչը՝ ուղղում, - թող ժողովուրդը որոշի:Եւ դրանից ի՞նչ է կորցնում, կամ ի՞նչ է շահում հոգևորականը:
Մի փաստ բերեմ, Եթե Մարիամը՝ Հիսուսի մայրը ուրիշ երեխաներ ունենար, ապա Տերը կասեր նրան, ցույց տալով Հովհաննեսին, ահա քո որդին, և Հովհաննեսին էլ կասեր՝ ահա քո մայրը: « Եւ այդ օրվանից նա(Մարիամը) բնակվեց նրա(Հովհաննեսի) մոտ»:
Մի ծռեք Աստվածաշնչի բառերը:
ԳՈՐԾՔ, Ա:14. "Սրանք բոլորը, միասիրտ, յարատև աղոթքի մեջ էին կանանց և Յիսուսի մոր՝ Մարիամի ու նրա եղբայրների հետ":
ՄԱՐԿՈՍ, Զ:3. "Սա հյուսնի տղան և Մարիամի որդին չէ՞ միթե, Հակոբի և Հովսեփի և Հուդայի և Սիմոնի եղբայրը. և սրա քույրերը այստեղ մեզ մոտ չե՞ն":
ՂՈՒԿԱՍ, Ը:19,20. "Նրա մոտ եկան իր մայրը և եղբայրները ու չէին կարողանում նրան մոտենալ բազմության պատճառով: Իմաց տվին նրան և ասացին. "Քո մայրը և եղբայրները դրսում կանգնել են և ուզում են քեզ տեսնել"":
ԳԱՂԱՏ., Ա:18,19. "Ապա, երեք տարի հետո, ելա Երուսաղեմ տեսնելու Պետրոսին և տասնհինգ օր նրա մոտ մնացի: Առաքյալներից ոչ ոքի չտեսա, բացի միայն Հակոբոսից՝ Տիրոջ եղբորից":
Էջանիշներ