Լևոնը երևի իսկականից ասել ա էլի մարտի մեկին «էս իմ ժողովուրդը չի»Chuk-ի խոսքերից
Լավ ապեր, արձանագրենք, որ ՀԱԿ-ը պատասխանատու է միայն իր հետ պայքարողների առաջ, դե ուրեմն թող էտքանից էլ ձայն ակնկալի ԱԺ ընտրությունների ժամանակ:
Ազարյանի ակնաջը կանչիՈր իշխանական պատվիրակության մեջ մենակ ինքը լինի, երևի ՀԱԿ-ին ավելի լավ կլինի, քան անիմաստ վեց հոգին:
Ես ավելի հետաքրքիր առաջարկ ունեմ։ Եթե ՀԱԿ (Հայ Ազգային Կոնգրես)-ը պատասխանատու է միայն իր հետ պայքարողների առաջ, ապա նա ոչ մի բարոյական իրավունք չունի իր անվան մեջ ներառել «հայ» և հատկապես՝ «ազգային» բաղադրիչները։ Թող ՀԱԿ-ի՝ պահանջներ ներկայացնելու իրավազոր համակիրները արձանագրեն ու ներկայացնեն ԻՐԵՆՑ ղեկավարներին, որ հանրահավաքների գնացող մարդկանցից 5 անգամ ավելի շատ մարդ իրենց բարոյական իրավունք չի տվել հանդես գալ հայ ազգի անունից ու կրել էդ անունը սեփական «բանակի» պահանջները բավարարելու համար։
Lion (15.07.2011), Malxas (15.07.2011), My World My Space (15.07.2011)
խի՞ Դավ… դաշնակները կարան, ՀԱԿ-ը չի կարա՞… կարող ա՞ դաշնակները 5 անգամ ավելի շատ մարդ են ընդգրկում … թե՞ հայաստանի իշխանություններին են 5 անգամ ավելի շատ մարդ բարոյական իրավունք տվել իրանց անունից պայմանագրեր ստորագրել, ղարաբաղի հարցի շուրջ բանակցել ու հլա ղարաբաղի անունից խոսել…
կարծում եմ սրանք ավելի էական են…
Դու ձևի համար չես կարող գտնել մի դաշնակի, հանրապետականի կամ նրանց համակրի, որ հայտարարի, թե մենք մեր արածի համար առաջին հերթին հենց մերոնքականների առաջ ենք պատասխանատու: Էս էլ ա քաղաքական ուժի որակի մասին խոսում, Մեֆ, ու շատ ավելի ակնառու, քան «շախմատը»... էս ա էականը:
դաշնակներն ասել են որ իրանք առաջին հերթին դաշնակցական են հետո հայ, ու ստեղից կարելի ա ենթադրել թե իրանք ում առաջ են պատասխանատու… իսկ հանրապետականները պարտավոր են լինել պատասխանատու ամբողջ ժողովրդի առաջ որովհետև իշխանությունն իրանց ձեռն ա և ըստ իրանց էլ արդար են ընտրվել…
որևէ քաղաքական ուժ առաջին հերթին պատասխանատու ա իր համակիրների առաջ… ստեղ տարօրինակ բան չկա… դաշնակն իմ առաջ պատասխանատու չի որպես քաղաքական ուժ…
Ճիշտ ես, ՄԵֆ ջան...
տենու՞մ ես…
հա...
Մեֆ ջան, էս թեման ՀԱԿ-ի մասին ա: Իսկ դու ամեն կերպ ՀԱԿ-ի անգործունակությունը ուզում ես համեմատել այլ կուսակցությունների անգործունակության հետ: Ապեր, որ դաշնակները բանի պետք չեն, էտ սաղս էլ գիտենք, իշխանություններ էլ բանի պետք չեն, էտ էլ սաղս գիտենք: Մեզ հետաքրքրում ա, թե ո՞նց եղավ որ ՀԱԿ-ն էլ բանի պետք չեղավ
Ի միջի յալոց, էս խոսակցության շրջանակներում - հա թող դաշնակներն էլ իրանց կուսակցությունից «Հայ»-ը հանեն, դրանից ՀԱԿ-ին հասկացողների թիվը դժվար ավելանա:
Կոալիցիան ՀԱԿ-ին հրավիրել է երկխոսության. Առաջին հանդիպումը երկուշաբթի
ժողովուրդ սվեռշիլոս, տակտիկական հմուտ քայլերից հետո հասան այդքան սպասված արդյունքին, երկխոսության..տենանք սրա վերջն ինչ ա.
Իմ կարծիքով սրա վեջը օրինաց երկիր ա
սխալ չհասկանաք - վերջը ոչ թե մեր երկրի ժողովուրդը լինելու ա օրինապաշտ ու ցանկացած օրենք գործելու ա հավասար բոլորի համար , այլ ընդամենը այդ անունը կրող կուսակցության վերջին ա նման լինելու...
Տրիբուն (16.07.2011)
Արա, ոնց ա բացում, որ իմ նման ձևակերպումը սենց ա մեկնաբանվում ու տակը բավական խելոք մարդիկ իրանց շնորհակալություններն են դնում
Մհեր ջան, ուրեմն իմ գրառման մեջ առանցքային դեր ունեցող բառերից մեկը «Առաջին հերթինն» էր:
Ու այո՛, ցանկացած քաղաքական ուժ, եթե իշխանության չէ, առաջին հերթին պատասխանատու է իր ընտրազանգվածի, իր համախոհների, իր հետևից գնացողների համար: Ով սրան հակառակը կասի, ինքը նվազագույնը ոչ մի բան չի հասկանում քաղաքականությունից, իրան դնում ա ծիծաղելի վիճակի մեջ:
Իրադրությունը փոխվում է, երբ տվյալ քաղաքական ուժը գալիս է իշխանության: Այդ ժամանակ ինքը դառնում է հավասարապես պատասխանատու բոլորի առջև, ողջ ժողովրդի առջև, ու նրանից հավասարաչափ պահանջելու իրավունք են ունենում բոլորը:
Ու ինչքան էլ նման «ինքնարդարացնող» գրառումներ արվեն, դիվանին նստողը մնում դիվանին նստող:
Ու եթե որևէ դիվանին նստող քննադատում ու քլնգում ա ՀԱԿ-ին (ինքը դրա իրավունքը ունի, ոչ մեկը իրան էդ իրավունքից չի զրկում), ապա ես էլ իրավունք ունեմ եթե ոչ անհատականապես, ապա ընդհանրական կերպով դիվանին նստողներին ցույց տալու իրենց իրական տեղը, այլ կերպ ասած՝ իրերը կոչել իրենց անունով:
հ.գ. Տրիբուն ախպերը ոչ մի ստախոսություն ցույց չի տվել: Ինքը գրել ա իրա պատկերացումները, որոնք տվյալ պահին պրագմատիզմից էնքան հեռու են, ինչքան դու հեռու ես Հռոմի պապ լինելուց:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Սեւերն ընդունեցին գամբիտը
Շախմատային մեր տախտակի վրա ստեղծված դիրքը մեկնաբանում է շախմատային վերլուծաբան Խաչիկ Արծրունին.
- 7 քայլերից հետո ստեղծվել է մի դիրք, որը ներքին դինամիզմով հագեցած հարուստ պայքար է խոստանում: Հասկանալի է, անշուշտ, որ ոչինչ նոր չէ մեր կյանքում, ոչ հավերժական այդ պայքարի բովանդակության, ոչ էլ անգամ նպատակին հասնելու միջոցների ու ձեւերի բազմազանության առումով: Տրամագրում պատկերված դիրքը բազում անգամ է առաջացել` քայլերի այս կամ այն հաջորդականությամբ:
Շախմատասերներին քաջ հայտնի է, որ սկզբնախաղային քայլերից հետո սպիտակները, որպես նախաձեռնող կողմ, ստանում են դիրքային որոշակի առավելություն: Այն առկա է նաեւ քննարկվող դիրքում. սպիտակների գրեթե բոլոր ֆիգուրները ակտիվ դիրքեր են զբաղեցրել եւ պատրաստ են պայքարին: Իսկ մոտակա պայքարը ընթանալու է ռազմավարական առումով կարեւոր նշանակություն ունեցող կենտրոնական դաշտերում դոմինանտ դիրքեր գրավելու նշանաբանով:
Սպիտակները պարտավոր են քայլ առ քայլ ավելացնել ճնշումը մրցակցի դիրքերի վրա` անհրաժեշտ պահին վճռական գործողությունների դիմելու հեռանկարով: Շատ հապաղելու դեպքում սեւերը կհասցնեն ավարտել իրենց ֆիգուրների զարգացումը եւ հարմար պահին անցնելով հակագրոհի` ի չիք կդարձնեն սպիտակների ձեռքբերումները: Սեւերի գլխավոր խնդիրը c8 փիղը բարեհաջող կերպով խաղի մեջ մտցնելն է: Այդ նպատակին հասնելու համար նրանք ստիպված են ինչ-որ կերպ իրագործել զինվորի e5 կամ, որ ավելի հավանական է, b6 եւ c5 առաջխաղացումը: Հետեւաբար, շատ բնական է, որ սպիտակներն էլ փորձեն խոչընդոտել այդ մտահղացման իրագործումը: Պայքարն առջեւում է:
- Դուք կարո՞ղ եք հիշել որեւէ հայտնի պարտիա, որին նմանվում է այսօրվա մեր դիրքը:
- Այս պարտիայի ընթացքը շատ մոտ է 50-ականներին գրոսմայստերներ էստոնացի Կերեսի եւ շվեդ Շտալբերգի խաղացածին: Պարտիան խաղացվել է հավակնորդների մրցաշարում, որին մասնակցում էին 14 գրոսմայստերներ: Կերեսն ու Շտալբերգը հաջողություն չունեցան, եւ հավակնորդներից հաղթեց Սմիսլովը, որը աշխարհի գահը վիճարկեց Բոտվիննիկի հետ: Բոտվիննիկը պահպանեց աշխարհի չեմպիոնի կոչումը: Սա նրանց առաջին մրցամարտն էր: 3 տարի անց` 1957թ. աշխարհի չեմպիոնի կոչումը Սմիսլովն, այնուամենայնիվ, նվաճեց:
- Իսկ կողմերի քայլերում որեւէ վրիպում կամ սխալ նկատե՞լ եք:
- Չի կարելի ասել` վրիպում: Ուրիշ շախմատիստներ գուցե եւ ընտրեին քայլերի փոքր-ինչ այլ հաջորդականություն: Բայց պայքարի էությունը, իմաստը կլիներ նույնը` ընտրված սկզբնախաղի շրջանակներում: Մրցակիցները կիրառել են «Թագուհու գամբիտ» հանրահայտ սկզբնախաղը: Գամբիտը ենթադրում է զինվորի կամ ֆիգուրի ժամանակավոր զոհաբերություն, որի իմաստը սկզբնախաղային նախաձեռնություն, ֆիգուրների առավել հաջող դասավորություն ստանալն է: Տվյալ դեպքում զոհաբերվել էր սպիտակների c4 զինվորը: Սեւերը գերադասեցին անմիջապես չընդունել զոհաբերությունը: Եթե ընդհանրապես չընդունեին, դա կկոչվեր «Թագուհու մերժված գամբիտ»: Սեւերն ի վերջո ընդունեցին, բայց ըստ էության տեղի ունեցավ փոխանակում:
- Շախմատում հնարավո՞ր է հաղթանակ` առանց մրցակցի սխալի:
- Իհարկե ոչ: Եթե 2 կողմն էլ անում են դիրքի պահանջներին համապատասխան քայլեր, վաղ թե ուշ պայքարը պիտի ավարտվի ոչ-ոքի:
- Ինչո՞ւ են, ուրեմն, սխալվում շախմատիստները, նույնիսկ գրոսմայստերներն ու աշխարհի չեմպիոնները:
- Տեսական գիտելիքների պակասը, հոգեբանական եւ ֆիզիկական պատրաստականության թերությունները, ցայտնոտը, շտապողականությունը, կանխատեսելի եւ անկանխատեսելի այլ հանգամանքներ կարող են հանգեցնել սխալների: Ցայտնոտը շատ տարածված շախմատային հիվանդություն է, որը անվճռականության հետեւանք է: Քայլի վրա չափից երկար չի կարելի մտածել, չմտածված քայլեր անել` նույնպես:
Աղբյուր՝ ՀԺ
Շարունակելի
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Հայ Ազգային Կոնգրեսը հիմնում է համաժողովրդական ֆորում ու առաջնորդում է համաժողովրդական շարժումը, որը պատասխանատու է առաջին հերթին իր հետևից գնացողների առաջ: Մի քիչ տարօրինակ չի՞ հնչում էս ձևակերպումը:Արա, ոնց ա բացում, որ իմ նման ձևակերպումը սենց ա մեկնաբանվում ու տակը բավական խելոք մարդիկ իրանց շնորհակալություններն են դնում
Մհեր ջան, ուրեմն իմ գրառման մեջ առանցքային դեր ունեցող բառերից մեկը «Առաջին հերթինն» էր:
Ու այո՛, ցանկացած քաղաքական ուժ, եթե իշխանության չէ, առաջին հերթին պատասխանատու է իր ընտրազանգվածի, իր համախոհների, իր հետևից գնացողների համար: Ով սրան հակառակը կասի, ինքը նվազագույնը ոչ մի բան չի հասկանում քաղաքականությունից, իրան դնում ա ծիծաղելի վիճակի մեջ:
Իրադրությունը փոխվում է, երբ տվյալ քաղաքական ուժը գալիս է իշխանության: Այդ ժամանակ ինքը դառնում է հավասարապես պատասխանատու բոլորի առջև, ողջ ժողովրդի առջև, ու նրանից հավասարաչափ պահանջելու իրավունք են ունենում բոլորը:
Ու ինչքան էլ նման «ինքնարդարացնող» գրառումներ արվեն, դիվանին նստողը մնում դիվանին նստող:
Ու եթե որևէ դիվանին նստող քննադատում ու քլնգում ա ՀԱԿ-ին (ինքը դրա իրավունքը ունի, ոչ մեկը իրան էդ իրավունքից չի զրկում), ապա ես էլ իրավունք ունեմ եթե ոչ անհատականապես, ապա ընդհանրական կերպով դիվանին նստողներին ցույց տալու իրենց իրական տեղը, այլ կերպ ասած՝ իրերը կոչել իրենց անունով:
հ.գ. Տրիբուն ախպերը ոչ մի ստախոսություն ցույց չի տվել: Ինքը գրել ա իրա պատկերացումները, որոնք տվյալ պահին պրագմատիզմից էնքան հեռու են, ինչքան դու հեռու ես Հռոմի պապ լինելուց:
Արի Տրիբունի ցույց տվածն էլ անվանենք ոչ թե «ՀԱԿ-ի ստախոսություն», այլ «ՀԱԿ-ի ասածների ու արածների անհետևողականություն»: Մի քիչ ավելի նուրբ ա հնչում, բայց տարբերությունները սահմանային են: Ի միջի այլոց, Տրբունը հնարավոր ա որ կապ չունի պրագմատիզմի հետ, բայց ՀԱԿ-ի անհետևողականության պրագմատիզմն էլ պրագմատիկ ա միայն ու միայն ՀԱԿ-ի համար, հնարավոր ա նաև ՀԱԿ-ի աջակիցների ու հետևից գնացողների համար: Բայց ժողովրդի պրագմատիկ նպատակների հետ ոչ մի կապ չունի:
Չէ, իմ պրագմատիկ ախպեր, չի լինի, որովհետև սառը գլխով ցանկացած վերլուծող կտեսնի, որ ՀԱԿ-ի քայլերը հենց հետևողական են: Ես միայն ցավում եմ, որ մեր ազգի մենթալիտետներից մեկն էն ա, որ նման բաները «համազգային» տեսնում են ասենք կես դար հետո ու արձանագրում պատմության գրքերում: Շատ լավ կլիներ, որ հիմա տեսնեիք:
Ինչ վերաբերվում ա համաժողովրդական ֆորումին... ապեր, ուրեմն մի հատ էլ քո համար բացատրեմ: Քաղաքական ուժն ունի խնդիր իր կողմը հրավիրել հնարավորինս շատ մարդկանց: Բայց երբևէ չի կացող լինել որևէ քաղաքական ուժ, որի կողմը լինեն բոլորը: Ցանկացած քաղաքական ուժ առաջին հերթին պատասխանատու ա իր հետևողների առաջ, ու սա շատ պարզ «թվաբանություն ա»: Եթե դու դիվանին ես նստած ու պահանջում ես անել A քայլը, իսկ ինչ-որ մեկը ՀԱԿ-ի հետևից ա գնում ու իրա համար նորմալ չի A քայլը, ապա էդ ուժը պիտի չանի A քայլը: Ինչ վերաբերվում ա համաժողովրդականին, ապա բոլորս էլ հասկանում ենք, որ խոսքը չէր գնում ողջ ժողովրդի մասին, այլ խոսքը գնում էր մի պլատֆորմի մասին, որտեղ բոլորը, ցանկության դեպքում, կարող են մասնակցել: Ով կմասնակցեր, կունենար «ձայնի իրավունք»: Չէր մասնակցի՝ չէր ունենա: Բայց ես արդեն վերևներում գրել եմ, որ իմ կարծիքով այդ պլատֆորմը չստացվեց, չկայացավ: Էնպես որ էնքան էլ ճիշտ չի էլի, մեծ ախպեր, իմ հետ խոսելուց էլի նույն օրինակը բերել:
Ի դեպ հատուկ բոլոր բառերից կախվողների համար նշեմ, որ «ՀԱԿ-ն առաջին հերթին պատասխանատու է իր հետևից գնացողների համար» միտքը ինչքան էլ որ միանշանակ, պարզ ու հասկանալի ճշմարտություն է, այն հնչել է իմ՝ հասարակ քաղաքացուս, այլ ոչ թե ՀԱԿ ներկայացնող որևէ մեկի կողմից:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ապեր, ես էտ օրինակը պիտի հա բերեմ
Գիտես ինչի՞ պիտի բերեմ: Քանի որ սաղս էլ հասկանում ենք որ չստացվեց, բայց ՀԱԿ-ը գլխանց գիտեր, որ չի ստացվելու, բայց ՀԱԿ-ը նաև շարունակելու ա շահարկել չստացված «համաժողովրդական ֆորումը» իրա երկխոսությանը ժողովրդական աջակցության ֆոն ապահովելու համար: Վերջին հանրահավաքին համաժողովրդական վերջին «քվերակությունը» վկա:
Ու դու դեռ ՀԱԿ-ից կլսես չստացված համաժողովրդական ֆորումի մասին, որը մի անգամ էլ կքեվարկի նրա օգտին, որ «ՀԱԿ-ը համաձայն է ընդունել ԱԺ-ում իրեն հասած տեղերը», որ շարունակի պայքարը օրենսդրական դաշոտւմ: Այ թե որտեղ ա անհետևողականությունը, որն, ըստ էության, սերտ առնչության մեջ ա ստախոսության հետ:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ