Քաղաքական շախմատ. ՀԱԿ-ն ընդդեմ իշխանության

[Chuk]

Դե հիմա ինքդ քո գրածից ջոկի, թե ՀԱԿ-ի ասածների ու արածների մեջ ինչքան մուտիլովկա կա: Ես եմ, ու մի քիչ մտավոր թույլ կարողություններ ունեմ, չեմ կարում ՀԱԿ-ի ամեն արածի բարդությունն ու խորությունը գնահատել: Խիստ սահմանափակ մարդի - էս կարո՞ղ ա Լևոնի էն ասածն ա, որ «դրանք իմ ժողովուրդը չեն» Կներես, մի բան հարցնեմ էլի, ասենք սահմանափակ թվով մարդիկ էին պահանջում նստացույց անել, իսկ ինչքա՞ն մարդ էր կոկորդը ճղելով պահանջում երկխոսություն սկսել:

ՈՒ շատ մի նեղվի, ես չեմ նեղանում:

Քանի չեմ մոռացել: Բա էն համաժողովրդական ֆորումից ի՞նչ կա: Ֆորումը որոշե՞ց ընդունել Սերժի աշխատանքային խմբի հետ երկխոսելու առաջարկը, թե՞ ոչ: Կամ ֆորումին հարցնելու են, թե՞ չէ: Սաղ մուտիտ ա, Չուկ ջան, սաղ: ՀԱԿ-ի ոչ մի արածի մեջ մի գրամ ճշմարտություն ու անկեղծություն չկա: Ուզում ես անունը շախմատ դիր, ուզում ես Քոք-Բորու: Ոչ մի բանով հիմիկվա ղզլբաշներից չեն տարբերվում: Դրա համար էլ զզվելի են: Ջհանդամ ու գյոռը լինեն իրանք

Համաժողովրդական ֆորումը ըստ իս չկայացավ: Առնվազն դրա հրապարակային իրացման մեխանիզմ չգտնվեց կամ չստացվեց, ցավոք սրտի: Բայց եթե ամեն մի ասածը չի լինում, էդ չի նշանակում, որ ամեն անգամ որպես կոզր պետք ա «աչքներս խոթվի», որ տես, բա էս էիք: Հա, ասում էինք, չստացվեց: Հետո՞: Լիքը բան էլ ստացվեց: Դրած նախնական նպատակների մի մասին գարնան ընթացքում հասանք.
ա) բոլոր քաղբանտարկյալների ազատ արձակում,
բ) խորհրդանիշ համարվող «Ազատության» հրապարակում առանց խոչընդոտների հանրահավաքների անցկացում,
գ) մարտի մեկի գործով խոստովանություն, որ «էջը փակված չէ», հետագա գործողությունների համար նախադրյալների ստեղծում,
դ) իշխանության պատվիրակության ձևավորում, որի հետ նստելու ենք բանակցությունների արտահերթ ընտրություններ կազմակերպելու շուրջ:

Ընդ որում էս ամենն արվեց անցնցում ու էնպես, որ ի հեճուկս դրսի շատ խաղացողների ոչ մի կերպ լրացուցիչ չվնասեց ԼՂՀ հարցով բանակցություններին:

Ձեզնից ամեն մեկը իրավունք ունի սա ոչինչ համարել: Է ձեր իրավունքն ա, համարեք: Դա միայն ու միայն ձեր մասին ա խոսում: Երբ ասում եմ, որ դուք երազում ենք առանց որևէ գործողության վերջնական հաղթանակի մասին՝ սա նկատի ունեմ, որ դուք ընթացքի ոչ մի բանը չեք նկատում:



Հարցնում ես, թե քանի՞ մարդ էր պահանջում երկխոսություն: Դա էնքան էական չի, ինչքան էական ա, թե քանի մարդ էր դրան համաձայն: Իսկ համաձայն էին նվազագույնը էնքան մարդ, ինչքան եկել էին վերջին հանրահավաքին, ովքեր շարժման հիմնական կորիզն են: Ու իրանք շատ են: Ահագին շատ են: Շարժիչ են: Էնքան են, որ հիմք են ցանկացած պահի իրենց շուրջը համախմբել շատ ու շատ ավելիին:

Ինչ վերաբերվում ա նստացույցին, ապա եթե պահանջողները չլինեին սակավ, այլ լինեին մեծ քանակով, ու ոչ թե էս ֆորումներում պահանջողների պես՝ դիվանին նստած, ովքեր պահանջում են, բայց երբևէ չեն մասնացելու, ապա նստացույցը կկայանար:

Ի դեպ հավանաբար դեռ էդ փուլին էլ ենք հասնելու: Ձեր հետ կամ առանց ձեզ: Ձեր հետ կլինենք, միասին կկերտենք հաղթանակը, ձեր հետ չենք լինի, ավելի երկար ժամանակում, բայց առանց ձեզ էլ կկերտենք: Դուք շարունակեք չհավատալ ու քֆրտել ՀԱԿ-ին: Կայֆ զբաղմունք ա:

[Chuk]

Ի՞նչ գիտես: Գուցե քեզնից էլ շատ են արել ու արդյունքների էլ են հասել:

Կարող ա: Բայց ես խոսում եմ քաղաքական դաշտում արածի մասին, մի դաշտ, որում ամեն արվածը էսօր հրապարակային ա, բոլորս ենք իմանում: Ու ես խոսում եմ Դիվանին նստած ու ուրիշներից պահանջողների ու ոչ մի կերպ որևէ քաղաքացիական քայլ չանողների մասին: Ցանկացած ոք, ով անում կամ արել է, իմ գրառման թիրախ չի ու մեղմ ասած մտածելու չունի:

[Chuk]

քայլ 6

սպիտակներ / e3 - 2010թ. հունիսի 18-ին այդ պահին ազատության մեջ գտնվող մոտ չորս տասնյակ նախկին քաղբանտարկյալներ Ազատության հրապարակի մերձակայքում նստացույց են անում` քաղբանտարկյալներին ազատ արձակելու պահանջով: Նրանք դիրքավորվում են Արամ Խաչատրյանի արձանի մերձակայքում: Այս իրավիճակը գործնականում ուրվագծում է առաջիկա գրեթե մեկ տարվա քաղաքական կյանքի հիմնական հարցերից մեկը, այն է` պայքար Ազատության հրապարակի համար:

Հայ ազգային կոնգրեսը այս հարցում էլ որդեգրում է անշտապ վճռականության մարտավարությունը, որը նկարագրվող շրջանում արդեն իսկ դարձել էր Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի ընթացիկ քաղաքական գործունեության «know how»-ն: Ազատության հրապարակի մարտյան գրոհները, որոնք հանգեցրին ձերբակալությունների, կազմակերպված չէին Կոնգրեսի կողմից, այլ կրում էին երիտասարդական ինքնաբուխ ակցիաների բնույթ: Կոնգրեսը, ահա, նախկին քաղբանտարկյալների ակցիայով Ազատության հրապարակի համար պայքարին տվեց ինստիտուցիոնալ բնույթ, եւ այս օրինակով անշտապ վճռականության մարտավարությունը ավելի հասկանալի դարձավ: Դրա իմաստը նպատակին հասնելու հետեւողական քայլեր անելն է` առանց կտրուկ գործողությունների: Իրական կյանքում նման մոտեցումը երբեմն անարդյունավետ է թվում, շախմատային իմաստով, սակայն, դա միակ մարտավարությունն է, որ կարող է բերել արդյունքի: Կյանքը շախմատ է: Բայց շախմատը ենթադրում է, անհրաժեշտ համարում է կտրուկ գործողություններ, բայց միայն հետեւողական, համառ, նույնիսկ ձանձրալի նախապատրաստություններից հետո: Սպիտակները նախընտրում են առայժմ միայն մտածել ֆիգուրների զարգացման հեռանկարի մասին:

սեւեր / d:c - Սեւերը ընկալում են սպիտակների մարտավարությունը եւ դրան հակադրվում երկարաժամկետ բուֆերների մարտավարությամբ: Որքան ընդդիմության համար էական է Ազատության հրապարակը վերցնելու մոտիվը, նույնքան իշխանության համար էական է այն չհանձնելու մոտիվը: Անշտապ վճռականության մարտավարությունը, սակայն, սեւերին զրկում է ուժային գործողությունների հնարավորությունից, որովհետեւ նման գործողությունը հնարավոր է առանձին վերցրած կոնկրետ ժամանակահատվածում, ոչ թե անընդհատ: Իշխանությունն, ըստ այդմ, որդեգրում է Ազատության հրապարակը պաշտպանելու երկարաժամկետ մարտավարություն. 2010թ. հունիսից Երեւանի քաղաքապետարանը որդեգրում է հրապարակում ձեւական մանկական միջոցառումներ կազմակերպելու գործելակերպը: Շախմատային իմաստով սա համընկնում է d:c քայլի հետ: Այսինքն` սեւերի զինվորը վերցնում է սպիտակների այն զինվորը, որից սկսվել էր Ազատության հրապարակի գրոհը: Իշխանությունը, ըստ էության, գտնում է մի լուծում, որ Կոնգրեսին զրկում է նույն կրքով հրապարակի համար պայքարելու հնարավորությունից, որովհետեւ պաշտոնական մարմինները իրենց ձեռքն են վերցրել հզոր խաղաքարտ. երեխաներին, որոնց համար Ազատության հրապարակում, իբր, կազմակերպվում են միջոցառումներ: Սեւերն, ըստ էության, հրապարակի ոստիկանական շղթան փոխարինում են մանուկների կենդանի շղթայով: Հրապարակի ուղղությամբ գրոհների շարունակության դեպքում սա կարող է հզոր PR գործիք դառնալ իշխանությունների համար` «Կոնգրեսն ընդդեմ երեխաների» մեկնաբանությամբ: Այս տարբերակը, սակայն, երկար աշխատել չի կարող. ժամանակի ընթացքում նրա կեղծ բնույթը բացահայտվում է նույնիսկ նրանց համար, ովքեր ի սկզբանե մանկական միջոցառումները հակված էին ընկալել որպես մանկական միջոցառում:

Աղբյուր՝ ՀԺ


Շարունակելի

[zanazan]

[B][CENTER][SIZE="4"]Ազատության հրապարակում, իբր, կազմակերպվում են միջոցառումներ: Սեւերն, ըստ էության, հրապարակի ոստիկանական շղթան փոխարինում են մանուկների կենդանի շղթայով:

Chuk ջան ամեն ինչ եսքան վատ ա , թե ետքան վատ տեսնելու ցանկություն ունես ?
Հարցս անկեղծ եմ տալի առանց հետին մտքերի, ուզում եմ դու ել նորից մտածես ու պատասխանես ու ես ել հիմա նստած մտածում եմ ինչ եմ բաց թողել որ այսպես չեմ մեկնաբանել երեխաների համար կազմակերպված միջոցառումներ(ը).
Քանի հատ նման միջոցառում ա եղել ? կոնկրետ թվեր չգիտեմ, բայց չեմ կարծում թե մի ամիս ամեն օր նման բան կար, որը որը կխանգարեր նման պռոցեսին...
Մյուս կողմից, եթե դա արվել ա հատուկ նշանակություն ունեցող օրվա համար, ու դրանով վերացրել այդ օրվա "հատուկ"-ությունը, ես դա կհասկանամ...բայց փաստեր կան ինչ որ?

Հ.Գ. Համ զարմանում եմ նման մտքերի վրա ու անհեթեթ համարում, համ ել կյանում այնպիսի բաներ եմ տեսել ու լսել, որ արդեն չեմ բացառում...ուզում եմ չհավատալ..

[Chuk]

Chuk ջան ամեն ինչ եսքան վատ ա , թե ետքան վատ տեսնելու ցանկություն ունես ?
Հարցս անկեղծ եմ տալի առանց հետին մտքերի, ուզում եմ դու ել նորից մտածես ու պատասխանես ու ես ել հիմա նստած մտածում եմ ինչ եմ բաց թողել որ այսպես չեմ մեկնաբանել երեխաների համար կազմակերպված միջոցառումներ(ը).
Քանի հատ նման միջոցառում ա եղել ? կոնկրետ թվեր չգիտեմ, բայց չեմ կարծում թե մի ամիս ամեն օր նման բան կար, որը որը կխանգարեր նման պռոցեսին...
Մյուս կողմից, եթե դա արվել ա հատուկ նշանակություն ունեցող օրվա համար, ու դրանով վերացրել այդ օրվա "հատուկ"-ությունը, ես դա կհասկանամ...բայց փաստեր կան ինչ որ?

Հ.Գ. Համ զարմանում եմ նման մտքերի վրա ու անհեթեթ համարում, համ ել կյանում այնպիսի բաներ եմ տեսել ու լսել, որ արդեն չեմ բացառում...ուզում եմ չհավատալ..

Էդ նյութը ես չեմ գրել, այլ պատճենում եմ «Հայկական ժամանակ» օրաթերթից: Ամեն դեպքում պատասխանեմ: Այո, ամեն ինչ «այդքան վատ» էր: Հայ Ազգային Կոնգրեսին տասնյակ անգամներ մերժվել է «Ազատություն» հրապարակում հանրահավաք անցկացնելու հայտը, պատճառաբանելով, որ այնտեղ մանկական միջոցառում է: Եվ բազում անգամներ այդ օրերին այդտեղ են հավաքել բերել մանկապարտեզի ու դպրոցի երեխաների: Այս ամենը կարող ես որոնել ու գտնել լրատվական կայքերում:

[Վիշապ]

Կարող ա: Բայց ես խոսում եմ քաղաքական դաշտում արածի մասին, մի դաշտ, որում ամեն արվածը էսօր հրապարակային ա, բոլորս ենք իմանում: Ու ես խոսում եմ Դիվանին նստած ու ուրիշներից պահանջողների ու ոչ մի կերպ որևէ քաղաքացիական քայլ չանողների մասին: Ցանկացած ոք, ով անում կամ արել է, իմ գրառման թիրախ չի ու մեղմ ասած մտածելու չունի:

Չուկ ջան, դու ինչքան ուզում ես հրապարակային արվածներն ու չարվածները ծաղկացրու կամ ներկայացրու օբյեկտիվորեն, ոնց ուզում ես, ես դրա դեմ բան չունեմ։ Բայց արի քննադատողների ու պահանջողների բոստանները մի ընկիր, թե ով ինչքան քաղաքացիական քայլ է արել կամ չի արել զուտ միայն նրա համար, որ քննադատողներն ու պահանջողները նախ հրապարակային մյուսներին նախ որևէ խոստում չեն տվել, և երկրորդ՝ իշխանություն դառնալու հավակնություններ չունեն, և երրորդ՝ դու չես կարող էդտեղ Դիվանին նստած ենթադրել թե ով ինչքան քաղաքացիական քայլեր է արել, կամ չի արել։ Եթե դու քաղաքացիական քայլեր ասելով ենթադրում ես միայն փողոցային ակցիաներ և/կամ "Լևոն, նախագա՛հ" գոռալ, ապա դու ՍԽԱԼՎՈՒՄ ԵՍ։

[Chuk]

Չուկ ջան, դու ինչքան ուզում ես հրապարակային արվածներն ու չարվածները ծաղկացրու կամ ներկայացրու օբյեկտիվորեն, ոնց ուզում ես, ես դրա դեմ բան չունեմ։ Բայց արի քննադատողների ու պահանջողների բոստանները մի ընկիր, թե ով ինչքան քաղաքացիական քայլ է արել կամ չի արել զուտ միայն նրա համար, որ քննադատողներն ու պահանջողները նախ հրապարակային մյուսներին նախ որևէ խոստում չեն տվել, և երկրորդ՝ իշխանություն դառնալու հավակնություններ չունեն, և երրորդ՝ դու չես կարող էդտեղ Դիվանին նստած ենթադրել թե ով ինչքան քաղաքացիական քայլեր է արել, կամ չի արել։ Եթե դու քաղաքացիական քայլեր ասելով ենթադրում ես միայն փողոցային ակցիաներ և/կամ "Լևոն, նախագա՛հ" գոռալ, ապա դու ՍԽԱԼՎՈՒՄ ԵՍ։

Բացառվում ա, Մհեր ջան: Շարունակելու եմ: Քանի դեռ դիվանին նստածները նստած տեղին մեզ պահանջներ են ներկայացնում, ես էլ նրան գնահատելու եմ: Որևէ դիվանին նստածից, ով մեզնից պահանջ չունի, մեզ չի մեղադրում, ես պահանջելու բան չունեմ: Կրկնում եմ, խոսքը նրա մասին ա, ովքեր Դիվանին հանգիստ նստած պահանջում են ինչ-որ բան անողներից կամ անել փորձողներից: Ու հաստատ տասնապատիկ անգամ ավելի իրավունք ունեմ իրանց մասին նման բաներ գրելու, քան նրանք մեզնից պահանջելու:

Ինչ վերաբերվում ա քաղաքացիական քայլեր անելուն, ապա ես պրիմիտիվ չեմ ու դիտարկում եմ դրա ողջ սպեկտրը, այլ ոչ միայն «փողոցային» իրադարձությունները:

Նաև հիշեցնեմ, որ էդ դու ես, որ որպես պայքարի միակ դրսևորում պատկերացնում ես «պարիսպ ջարդելը»:c

[Lion]

Բայց շախմատը ենթադրում է, անհրաժեշտ համարում է կտրուկ գործողություններ, բայց միայն հետեւողական, համառ, նույնիսկ ձանձրալի նախապատրաստություններից հետո:

Դե, միշտ չի, որ տենցա: Նույն շախմատում լինում են դեպքեր, երբ պետք է առանց նախապատրաստությունների, որոնց համար ուղղակի ժամանակ չկա, հանուն հաջողության արագ գործես: Հակառակ դեպքում այն, ինչն այդ պահին հեշտ է, նախապատրաստություններից, այսինքն դրանց վրա ծախսած ժամանակի կորստից հետո... ավելի կդժվարանա: Այսինքն` նախապատրաստությունները, ինչքան էլ տարօրինակ է, երբեմն ավելի են դժվարացնում նպատակին հասնելը: Իսկ գաղտնիքը պարզ է, այն ժամանակը, որ դու կորցնում ես նախապատրաստությունների վրա, քո հակառակորդն օգտագործում է պաշտպանության ուժեղացման համար:

Այսինքն, նման հայտարարություններ անելը, թե. "...շախմատը ենթադրում է, անհրաժեշտ համարում է կտրուկ գործողություններ, բայց միայն հետեւողական, համառ, նույնիսկ ձանձրալի նախապատրաստություններից հետո", ոչ միշտ է ճիշտ:

[Վիշապ]

Բացառվում ա, Մհեր ջան: Շարունակելու եմ: Քանի դեռ դիվանին նստածները նստած տեղին մեզ պահանջներ են ներկայացնում, ես էլ նրան գնահատելու եմ: Որևէ դիվանին նստածից, ով մեզնից պահանջ չունի, մեզ չի մեղադրում, ես պահանջելու բան չունեմ: Կրկնում եմ, խոսքը նրա մասին ա, ովքեր Դիվանին հանգիստ նստած պահանջում են ինչ-որ բան անողներից կամ անել փորձողներից: Ու հաստատ տասնապատիկ անգամ ավելի իրավունք ունեմ իրանց մասին նման բաներ գրելու, քան նրանք մեզնից պահանջելու:

Ինչ վերաբերվում ա քաղաքացիական քայլեր անելուն, ապա ես պրիմիտիվ չեմ ու դիտարկում եմ դրա ողջ սպեկտրը, այլ ոչ միայն «փողոցային» իրադարձությունները:

Նաև հիշեցնեմ, որ էդ դու ես, որ որպես պայքարի միակ դրսևորում պատկերացնում ես «պարիսպ ջարդելը»:c

Չեմ ջոկում, եթե դու չես ուզում որ ՁԵԶ պահանջներ ներկայացնեն, ապա ինչու՞ է ՁԵՐ միակ ու անփոխարինելի առաջնորդը ամբաղ–զամբաղ խոստումներ տալիս վերջում էլ կռուտիտ լինում։ Ուրեմն հենց ինքը ձենը կտրի, ոչ մեկ ոչ պահանջներ կունենա, ոչ էլ գնահատականներ կտա։ Ծափահարում կամ նեխած պոմիդորներ են շպրտում նրան, ով որ բեմում է գտնվում, և ոչ թե հակառակը։ Այնպես որ մի խառնի ալիքները։ Դու իրավունք չունես մարդկանց գնահատելու նրա համար, որ ՁԵՐ ճաճանչափայլ առաջնորդին չեն վստահում։ Որովհետև դա ՁԵՐ խնդիրն է, ԴՈՒՔ եք բեմի վրա տրնգի պարում։ Ինչ վերաբերում է «սպեկտրին», ապա դու աչքիս էդքան էլ լավ չես դիտարկում այդ «սպեկտրը», դիտակետդ չափազանց ցածր է, որ դու այդ ողջ «սպեկտրը» դիտարկես։

[Տրիբուն]

Լիքը բան էլ ստացվեց: Դրած նախնական նպատակների մի մասին գարնան ընթացքում հասանք.
ա) բոլոր քաղբանտարկյալների ազատ արձակում,
բ) խորհրդանիշ համարվող «Ազատության» հրապարակում առանց խոչընդոտների հանրահավաքների անցկացում,
գ) մարտի մեկի գործով խոստովանություն, որ «էջը փակված չէ», հետագա գործողությունների համար նախադրյալների ստեղծում,
դ) իշխանության պատվիրակության ձևավորում, որի հետ նստելու ենք բանակցությունների արտահերթ ընտրություններ կազմակերպելու շուրջ:

Ոչ թփ ստացվեց, այլ ներկայացվեց որպես ստացված:
ա) քաղբանտարկյալներն ազատ արձակվեցին երկու ամսից ավել ուշացումով, երկրիս նախագահի բարի կամքով ու ԱԺ նախագահի միջնորդությամբ
բ) արտոնված տրնգին մեկ անգամ ևս հաստատեց որ ՀԱԿ-ը ճանաչում է իշխանությունների լեգիտիմությունը, իսկ ազատության հրապարակում մենք մի քանի անգամ տրնգեցինք նաև մինչև արտոնումը,
գ) փաստահավք խումբը չի վերականգնվել ու «խոստովանությունից» հետո նույնիսկ մի քայլ չի արվել որևէ նոր բան բացահայտելու ուղղությամբ
դ) իշխանությունը ձևավոևել ա աշխատանքային խումբ, ու ոչ թե պատվիրակություն, ու էտ աշխատանքային խմբի մասին նույնիսկ ՀԱԿ-ը չգիտի, թե ինչ կարծիքի լինի

Համաժողովրդական ֆորումը չկայացավ, քանի որ Լևոնը գլխանց գիտեր, որ չի կայանալու, քանի որ համաժողովրդկանա ֆորումի կայացման դեպքում համաժողովրդկան ֆորումի պահանջները կտրուկ տարբերվելու էին Լևոնի ու ՀԱԿ-ի նպատակներից: ՀԱԿ-ն ու Լևոնը ժողովրդի նպատակների հետ այլևս ոչ մի աղերս չունեն, դրա համար էլ համաժողովրդական ֆորումը չկայացավ: Բայց որ ՀԱԿ-ին հարցնես, լավ էլ կայացել ա, վերջին քվերակությունը, «հանրահավաք անենք օգոստոսի մեկին», վկա:

Ընդ որում էս ամենն արվեց անցնցում ու էնպես, որ ի հեճուկս դրսի շատ խաղացողների ոչ մի կերպ լրացուցիչ չվնասեց ԼՂՀ հարցով բանակցություններին:

Ո՞ր դրսի խաղացողների, էս ի՞նչ մի հատ թազա թեզ էր: Էտ ինչ պիտի լիներ, որ Ղարաբաղյան բանակցություններին վնաս տար: Կամ էտ ի՞նչ մի լավ բան ա տեղի ունեցել ղարաբաղյան բանակցություններում, որ մենք էլ ուրախ ենք որ վնաս չենք տվել: Կամ կարող ա Ղարաբաղյան բանակցությունները նոր են սկսվել, իմ հիշելով էս մի տաս տարի ա բանակցում ենք:

[Chuk]

Չեմ ջոկում, եթե դու չես ուզում որ ՁԵԶ պահանջներ ներկայացնեն

Լոլ:
Մհեր ջան, որևէ մեկը բարոյական իրավունք չունի ժողովրդին ուղարկելու ասենք պարիսպ ջարդելու ու կյանքը վտանգելու, եթե ինքն էլ դրան պատրաստ չի: Հասկանու՞մ ես քաղաքական ուժից իր խոստումները կատարել պահանջելու ու նման պահանջի տարբերությունը: Կարծես չես հասկանում: Ու կրկնում եմ, քանի կան Դիվանին նստած ու մեզնից պահանջողներ, միշտ էլ ասելու եմ. «Տղեք, դեռ արժանացեք պահանջելու իրավունքին, նոր փորձեք պահանջել»:

Ինչ վերաբերվում ա ՀԱԿ-ին, ապա ՀԱԿ-ը առաջին հերթին պատասխանատու ա իր հետ պայքարողների առաջ, այլ ոչ թե Դիվանին բազմածների: Դիվանին նստածները կինքնադրսևորվեն, իրանց առաջ էլ պատասխանատու կլինի:

Հերիք ա էլի էս կարգի դեմագոգիան. «մենք ձեզնից ունենք պահանջելու, դուք մեզ բան չեք կարա ասեք»: Ո՞վ ասեց: Տո լավ էլ ունենք: Հազար անգամ ավելի շատ բարոյական իրավունք ունենք, քան Դիվանին նստածները մեզ որևէ բան ասելու բարոյական իրավունք ունեն: Դիվանից կհելնեն մի բան կանեն, էդ բարոյական իրավունքը ձեռք կբերեն:

[Chuk]

Ոչ թփ ստացվեց, այլ ներկայացվեց որպես ստացված:
ա) քաղբանտարկյալներն ազատ արձակվեցին երկու ամսից ավել ուշացումով, երկրիս նախագահի բարի կամքով ու ԱԺ նախագահի միջնորդությամբ
բ) արտոնված տրնգին մեկ անգամ ևս հաստատեց որ ՀԱԿ-ը ճանաչում է իշխանությունների լեգիտիմությունը, իսկ ազատության հրապարակում մենք մի քանի անգամ տրնգեցինք նաև մինչև արտոնումը,
գ) փաստահավք խումբը չի վերականգնվել ու «խոստովանությունից» հետո նույնիսկ մի քայլ չի արվել որևէ նոր բան բացահայտելու ուղղությամբ
դ) իշխանությունը ձևավոևել ա աշխատանքային խումբ, ու ոչ թե պատվիրակություն, ու էտ աշխատանքային խմբի մասին նույնիսկ ՀԱԿ-ը չգիտի, թե ինչ կարծիքի լինի

Բացեց
Հա, ախպերս, քո մածունը սև ա:

[Chuk]

քայլ 7

սպիտակներ / Փ: c4 - ԱՄՆ պետքարտուղար Հիլարի Քլինթոնի` հուլիսի 4-ից 5-ը Երեւան կատարելիք այցին ընդառաջ շարունակվում են երիտասարդական ակցիաները` ի պաշտպանություն ընդդիմության ձերբակալված ակտիվիստ Դավիթ Քիրամիջյանի, որը ձերբակալվել էր մայիսի 31-ին Ազատության հրապարակում տեղի ունեցած միջադեպի հետեւանքով: Հուլիսի 2-ի ակցիայի ժամանակ մասնակիցները անսպասելի լուր են ստանում, որ Դավիթ Քիրամիջյանը ազատ է արձակվել: Ընդդիմությանը, այսպիսով, հաջողվում է բացատրել իշխանությանը, որ քաղբանտարկյալների թիվը ավելացնելու որեւէ տարբերակ գոյություն չունի: Սպիտակների` փիղը վերցնում է c4-ի զինվորը քայլը, սակայն, առավել ամբողջանում է նույն շրջանում տեղի ունեցած մեկ այլ իրադարձությամբ. հուլիսի 17-ին տեղի է ունենում ՀՀՇ համագումարը, որտեղ Հայ ազգային կոնգրեսի նկատմամբ կենտրոնախույս տրամադրություններ ունեցող ուժերը պարտություն են կրում:

ՀՀՇ վարչության նախագահ է ընտրվում Արամ Մանուկյանը, մարդ, որը կանգնած է Երրորդ հանրապետության ակունքներում: Փոխնախագահ է ընտրվում Սամվել Աբրահամյանը, որը երկար տարիներ պետական բարձր պաշտոններ զբաղեցրած լինելով` կարողացել է պահպանել անբասիր մարդու համարումը եւ մշտապես եղել է քաղաքական պայքարի հորձանուտում: ՀՀՇ համագումարը ավելի հիմնավոր է դարձնում կասկածները, թե վերջին մի քանի ամիսներին կուսակցությունում առաջացած խմորումները արհեստածին էին եւ հրահրված: Համագումարի ընթացքում քաղաքական, աշխարհայացքային էական տարաձայնություններ չեն արձանագրվում: Կուսակցությունն ընտրում է նոր ղեկավար մարմին եւ լիազորում նրան շարունակել «հին» քաղաքական կուրսը:

սեւեր / 0-0 / փոխատեղում - Հուլիսի 24-ին Սերժ Սարգսյանը մեկնում է կարճատեւ արձակուրդ: Իրադարձային առումով, Սարգսյանի արձակուրդ գնալն, իհարկե, կապված չէ սպիտակների վերջին քայլերի հետ. քաղաքական իմաստով, սակայն, կապված է միանշանակ: ՀՀՇ համագումարի արդյունքներով Սերժ Սարգսյանը արձանագրում է, որ կարճաժամկետ իր պլանը տապալվեց: Իշխանությունը ոչ միայն չկարողացավ լուծել իր համար ռազմավարական խնդիրը` Կոնգրեսի փլուզումը, այլեւ ավելացրեց իր պրոբլեմների ցանկը` ի դեմս Ազատության հրապարակի խնդրի: Քանի դեռ այնտեղ շինարարություն էր ընթանում, նման հարց ներքաղաքական կյանքի օրակարգում չկար: Սերժ Սարգսյանը 2008-ից 2 տարի անց վերաբացեց Ազատության հրապարակը` ցուցանելու իր վստահությունը` իշխանության ղեկին: Բայց ընթացիկ շրջանը ոչ միայն ի ցույց դրեց նրա անվստահությունը, այլեւ ընդդիմության հետագա զարգացման նոր հնարավորություններ բացեց: Սարգսյանի համար առավել ծանր հարված դարձավ ՀՀՇ-ում «հեղաշրջում» իրականացնելու ծրագրի տապալումը: Այս ձախողումը առավել ծանր նստեց նրա վրա, քանի որ այդ հարցում ուներ ԱՄՆ-ի կատարյալ աջակցությունը: Նման աջակցության պայմաններում չկարողանալով իրականացնել մտածվածը, Սերժ Սարգսյանը կասկածի տակ դրեց Հայաստանի ներսում իրավիճակին տիրապետելու իր կարողության մասին Վաշինգտոնում առաջացած վստահությունը, որ ձեւավորվել էր երկարատեւ լոբբինգի արդյունքում: Քաղաքական այս մանդրաշը, ահա, Ս. Սարգսյանին պիտի ստիպեր Կոնգրեսին խաղից հանելու նորանոր սխեմաներ մտածել: 2010թ. ամառը, ըստ այդմ, դառնում է այն ժամանակաշրջանը, երբ Սարգսյանը, ավարտված համարելով նախկին շրջանը, փորձում է ուրվագծել առաջիկա 1 տարվա իր անելիքները:

Աղբյուր՝ http://armtimes.com/26544

Շարունակելի

[Վիշապ]

Լոլ:
Մհեր ջան, որևէ մեկը բարոյական իրավունք չունի ժողովրդին ուղարկելու ասենք պարիսպ ջարդելու ու կյանքը վտանգելու, եթե ինքն էլ դրան պատրաստ չի: Հասկանու՞մ ես քաղաքական ուժից իր խոստումները կատարել պահանջելու ու նման պահանջի տարբերությունը: Կարծես չես հասկանում: Ու կրկնում եմ, քանի կան Դիվանին նստած ու մեզնից պահանջողներ, միշտ էլ ասելու եմ. «Տղեք, դեռ արժանացեք պահանջելու իրավունքին, նոր փորձեք պահանջել»:

Յանի ի՞նչ ես ասում, ի՞նչ կապ ունի ժողովդրին որևէ տեղ ուղարկելը, ի՞նչ պարիսպներ... «պարիսպներ ջարդել» որ կողքը քոփի ռայթ ես դնում, դա ՀԱԿ–ի մոգոնած դեմագոգիան է, որ ՍԽԱԼՄԱՄԲ վերագրում ես ինձ։ Իսկ պարիսպներ ջարդելու ժողովդրին մի անգամ արդեն ՀԱԿ–ը ուղարկել է, որը ձախողվել է, ու հիմա կյանքը վտանգելու մասին դասախոսություններ ես դու կարդում։ Եվ արի բարոյականությունից չխոսենք, որովհետև էս թեմաներում մասնավորապես Տրիբուն ախպերը չի ալարել ու բազամաթիվ օրինակներ է բերել, որտեղ շատ պարզ ձևով ներկայացներ է ՀԱԿ–ի ու Լևոնի ստախոսությունները, դու ինչքան ուզում ես շախմատային քայլերի տակ սղացրու դրանք որպես տակտիկական կամ դիվանագիտական տրյուկներ ու դիվանի վրա նստածներին արգելի դրանք ստախոսություն անվանելը պատճառաբանելով, որ դիվանին նստածները քանի որ հրապարակում տրնգի չեն պարել, ուրեմն իրավունք չունեն խոսելու։

Ինչ վերաբերվում ա ՀԱԿ-ին, ապա ՀԱԿ-ը առաջին հերթին պատասխանատու ա իր հետ պայքարողների առաջ, այլ ոչ թե Դիվանին բազմածների: Դիվանին նստածները կինքնադրսևորվեն, իրանց առաջ էլ պատասխանատու կլինի:

Հերիք ա էլի էս կարգի դեմագոգիան. «մենք ձեզնից ունենք պահանջելու, դուք մեզ բան չեք կարա ասեք»: Ո՞վ ասեց: Տո լավ էլ ունենք: Հազար անգամ ավելի շատ բարոյական իրավունք ունենք, քան Դիվանին նստածները մեզ որևէ բան ասելու բարոյական իրավունք ունեն: Դիվանից կհելնեն մի բան կանեն, էդ բարոյական իրավունքը ձեռք կբերեն:

Ուրեմն ԴՈՒ՛Ք, ՁԵՐ «պայքարողներով» հանդերձ, եթե ՁԵԶ բարձր եք դասում մնացյալ ժողովդրից ու կարծում եք, որ մնացյալների հետ կապ չունեք, ապա հավաքվեք ձերոնցով իրար հետ ինչքան ուզում եք պայքարեք, տվեք առեք, ու իրար նկատմամբ պատասխանատու եղեք, մնացած ժողովուրդն էլ ՁԵՐ մասին ինչ կուզենա կարտահայտվի, անկախ քո կարծիքից, պա՞րզ է։
Իհարկե քաղաքական ուժ կոչեցյալը կարող է իրեն ներկայացնել որպես ժողովդրի ակտիվ մաս, որը յանի պայքարում է բոլորի համար ու մեղադրել պասիվներին, որ իրենց հետ տրնգի չեն պարում, որովհետև տրնգի պարելը բոլորի շահերից է բխում։ Որպեսզի այդ դեմագոգիան կայանար, ապա իմ կարծիքով պետք կլիներ քարզչությունը փոքր–ինչ ավելի ճշմարտանման կազմակերպել, որ կասկածամիտների քանակը պակասեր, ու դիվանի վրա նստածները հավատային ՁԵԶ, ու գուցե տրնգի պարողների քանակն էլ ավելանար։ Բայց քանի որ մասնավորապես իմ կարծիքով տուֆտությունները գերակշռող են եղել, ապա դու ոչ թե դրա համար մեղադրիր ինձ անհասկացողության, կամ դիվանի վրա նստած խոսելու համար, այլ կառուցողական մոտեցում դրսևորիր ու տես, թե ԴՈՒՔ ի՞նչն եք սխալ անում, որ ես այլևս ՁԵՐ կողմից տրամադրված կտերը չեմ ուտում։ Ջո՞կ, թե՞ ավելի մանրամասնեմ։ Քաղաքական տեխնոլոգիաներ մի քիչ սովորի, որ կլիենտներին հուշտ չանես, մասնավորապես՝ ժողովդրին չի կարելի մեղադրել, դրանից ՁԵՐ ռեյծինգը ընկնում ա։

[Տրիբուն]

Բացեց
Հա, ախպերս, քո մածունը սև ա:

Ապեր, եթե քաղբանտարկյալներին բաց են թողել մինչև մարտի 15-ը, իսկ մարտի 1-ի Փաստահավաք խումբն էլ վերականգնվել ա, ուրեմն թող մածունը սև լինի, ես գիժ ըլնեմ, ՀԱԿ-ի գործերին էլ հաջողություն ըլնի: